Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Mijn partner is depressief



Register or login to view the content
Antwoord


Hey,
Ik heb hier al een tijdje niet gekeken en heb het ook even niet terug gelezen sorry. 

De afgelopen 3 maanden zijn erg zwaar geweest. Uit alle macht heb ik geprobeerd er voor mijn partner te zijn zonder mezelf te verliezen. Soms dacht ik dat ik tot hem door kon dringen hulp te zoeken, maar meestal stuitte ik op de dikke zwarte muur. 
De depressie van mijn partner wordt op dit moment enorm gevoed door het feit dat het niet goed gaat met zijn dochter. Het gevolg is dat hij zijn volledige aandacht op de trigger focust en dus niet met zijn eigen aan de gang is. 

Kerst was zwaar. In eerste instantie wilde hij niet eens vieren, maar in het belang van zijn dochter, heeft hij dat uiteindelijk wel gedaan. Nieuwjaar was emotioneel zwaar, omdat hij heel hard in mijn armen heeft liggen huilen. Ondanks dat hij me wegduwt, hield hij me ergens ook nog vast.

Afgelopen week heeft hij het sporten opgepakt en daar ben ik erg blij mee. Echter er hoeft maar iets te gebeuren en hij is weer compleet van de leg. Zo ook afgelopen vrijdagavond. Hij was bij mij voor dit weekend (wij latten). Hij kreeg een berichtje van zijn dochter en daarna was hij weer helemaal weg. Ik ben om 11 uur naar bed gegaan en om 1 stapte hij erbij. Hij bleef echter maar draaien en om 4 uur heb ik hem gevraagd of hij wel slapen kon. Dat bleek niet zo te zijn. Hij gaf aan dat hij mij wakker hield en is naar de logeerkamer vertrokken. 

Gisterochtend hebben we gepraat. Ik heb aangegeven dat ik dit heel moeilijk vind. Hij heeft aangegeven dat dit zo niet meer kan. Hij ziet dat hij mij belast en dat wil hij niet. Hij geeft aan dit zelf te moeten oplossen. Ik heb aangegeven ruimte nodig te hebben om mezelf weer op de rit te zetten. Alles draait voor mij nu om zijn welzijn. Daarop hebben we samen een break in gelast. Voorlopig 2 weken geen contact. Hij belt me na 2 weken. Hij heeft me beloofd dat hij bij me terug komt, dat dit niet het einde is van ons. Hij moet nu aan zichzelf denken.

Ik zit nu thuis op de bank. De eerste 24 uur zijn voorbij. En hoewel ik vaker alleen tuis op de bank zit voelt dit toch anders. Ik heb een briefje op de foto van ons in de woonkamer geplakt: het is maar tijdelijk, ik kom terug: staat erop. Mijn volwassen ik weet dat dit waar is. Dat loslaten nu nog onze enige optie is. Dat ik weer voor mezelf moet gaan zorgen. Dat ik voorlopig rust krijg. 
Maar het kind in mij is bang dat dit het einde is. Dat hij er niet uit gaat komen. Dat hij zich bedenkt en me gaat verlaten. 

Ik wist dat dit er aan zat te komen. Ik had jullie adviezen goed gelezen. Ik wilde er alleen nog niet aan... Dit is de moeilijkste keuze die ik ooit gemaakt heb...
Antwoord


Register or login to view the content
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Positiva :   • Mijn
Antwoord


@Positiva: 
Dank voor je fijne woorden. Dank ook dat je deelt hoe jullie hier uit zijn gekomen. 
Het ene moment heb ik een rotsvast vertrouwen in hem, in ons. Onze liefde is sterk. Ik weet dat deze break niets met onze liefde te maken heeft. Het andere moment ben ik zwaar onzeker. Vraag ik me af of hij dit ooit overwint, hier ooit uit komt. Die onzekerheid is knagend. 

Ik weet dat hij van me houdt. Als hij dat niet gedaan had, was hij zaterdag voorgoed vertrokken. Dan had hij me ge-elimineerd. Dat was makkelijker geweest dan te zeggen dat het niet voorbij is en dat hij me over twee weken belt. 

Maar dit is echt heel moeilijk...
Antwoord

(Dit bericht is het laatst bewerkt op 15-01-2018, 18:37 door Positiva.)

Het klinkt heel tegenstrijdig, maar vergeleken met andere stellen die vanwege een depressie uit elkaar gaan, hebben wij nog geluk. Daar gaat het er vaak heel anders aan toe. Daar wordt soms de schuld aan de partner gegeven of aan de relatie waar ze samen in zitten. Vaak keren ze zich ook nog tegen de partner en dat kan op een hele vervelende manier zijn. Uiteindelijk zou je daar misschien ook nog begrip voor op kunnen brengen, maar dan toch liever op deze manier nietwaar? Het is inderdaad zwaar. Ben een beetje lief voor jezelf. Zorg dat je er zelf ook goed doorheen komt. Hij heeft je straks hard nodig. Twijfel niet aan jezelf. En zeker niet aan jullie liefde. Sterkte!
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Positiva :   • Mijn
Antwoord


@Positiva

Daar heb je inderdaad gelijk in. Er zijn geen verwijten, er is begrip van beide kanten. Hoe moeilijk het ook is op dit moment. Dit is de enige manier om er samen uit te komen. 

Toch gaan mijn emoties op en neer. Vanmorgen was ik heel boos. Ik vraag me dan af waarom dit zo moet, waarom hij niet weer gewoon zichzelf kan zijn, waarom hij geen hulp heeft gezocht. Ik weet dat dat heel moeilijk voor hem is. In de middag voel ik me dichter bij mezelf staan. Begrijp ik hem beter. In de avond mis ik hem enorm. In allerlei kleine dingetjes. Ik mis het om hem te vertellen hoe t met me gaat (niet dat hij de laatste tijd daar veel ruimte voor had, maar toch). Ik mis het om hem te zien, bij me te hebben, contact te hebben. Al is het maar een klein berichtje. ik vind het moeilijk niet te weten hoe het met hem gaat, wat er in hem omgaat, wat hij meemaakt. 

Om mezelf te helpen ben ik begonnen met het schrijven van brieven. Elke dag mag ik hem een brief schrijven. Vertellen hoe het met me is en wat ik meemaak, maar ook hoe ik me voel. Die brieven stop ik in een envelop en in een laatje. Ik weet niet of ik hem die brieven ooit laat lezen, of dat een meerwaarde zou hebben. Feit is wel dat ik het daarmee een beetje van me afschrijf. Dat ik het gevoel heb even contact te hebben. Verder hou ik me voor dat hij op "vakantie" is, in een onbereikbaar oord om aan zichzelf te werken. En dat ik nu de kans krijg ook mijzelf weer op de rit te zetten. Want ook mijn afgelopen maanden hebben gedraaid om zijn gemoedstoestand, en dat moet weer veranderen. 

Zucht... wat een achtbaan... en ik hou niet eens van achtbanen  Confused
Antwoord


If you want the rainbow you have to put up with a lot of rain...
Antwoord


Misschien heb je het al gezegd, maar hebben jullie afgesproken hoe lang er geen contact zal zijn?
Antwoord

(Dit bericht is het laatst bewerkt op 16-01-2018, 16:05 door Mijn.)

(16-01-2018, 15:58)Positiva schreef: Misschien heb je het al gezegd, maar hebben jullie afgesproken hoe lang er geen contact zal zijn?

Hij belt me volgende week zaterdag. We zullen elkaar dan nog niet zien.

We kijken dan weer hoe we verder zullen gaan. Het kan goed zijn dat we er dan nog twee weken achter plakken.
Antwoord


Oké. Dan is dus een duidelijke datum afgesproken. Ik vond dat dat iets meer rust gaf als "we zien elkaar een tijdje niet". Dan weet je iig waar je aan toe bent.
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Mijn energie is op Started by 10675
2 Replies - 99 Views
08-03-2024, 10:42
Laatste bericht: Tazz
01-02-2024, 00:15
Laatste bericht: don't know
31-01-2024, 11:10
Laatste bericht: Nicje
21-12-2023, 19:36
Laatste bericht: Mabel
28-05-2023, 19:27
Laatste bericht: Edelsteentje
28-03-2023, 08:44
Laatste bericht: Suuz
15-01-2023, 23:34
Laatste bericht: Simba
  Een depri partner als vrouw Started by Marijn
5 Replies - 1,949 Views
23-11-2022, 21:34
Laatste bericht: Anoniem2022
  Partner verstoot mij Started by Vidiyo
2 Replies - 689 Views
22-10-2022, 17:36
Laatste bericht: Fae
  Depressief door je relatie? Started by Anoniemm
8 Replies - 1,359 Views
10-08-2022, 08:13
Laatste bericht: Anoniemm



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)