Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Mijn partner is depressief


(Dit bericht is het laatst bewerkt op 05-05-2017, 20:18 door Vincent27.)

(05-05-2017, 18:01)Liz is fighting schreef: Hi Vincent,  
Je zegt: knuffelen zit in onze natuur.  Maar je vergeet daarmee weer even alles wat ik je vertel over depressie. Wat makkelijk gebeurd in het denken van iemand die niet depressief is ggeweest.  ( geen verwijt hè! !  ;-) )

Eten zit ook in onze natuur. Toch heb ik een half jaar lang  moeten vechten om te eten. Het ging nooit vanzelf en soms helemaal niet. Begint nu met  medicatie geloof ik weer eindelijk te komen.
Leven zit normaal in onze natuur, maar vele depressies geven mensen het gevoel echt te willen sterven.  
Iedereen wil graag slapen snachts maar voor veel depressievelingen is de slaap verstoord. ..... depressief zijn is tegennatuurlijk to begin with... 

IK hoop dat mijn antwoord je helpt. :-) 

Haar gedrag heeft met haar (en haar ziekte) te maken.  Niet met jou.

Hey Liz!

Ja je hebt ook gelijk alles van nature is natuurlijk niet meer zoals het zou moeten zijn. Maar ik vraag mij af hoe het dan voelt? Ze was eerst een enorme knuffelkont en de enige waarmee ze nog wil knuffelen is haar hond.

Ze is nu op het bevreisings festival en dat is iets wat ik ook weer niet snap. 
Het is daar super druk wil je dan wel heen? Of is het er gewoon even tussen uit willen? 
Voordat we besloten om geen contact te hebben kon ze amper met mij naar iets leuks omdat binnen een uur haar energie alweer op was.

Ik snap het nu wel beter iig! Alleen soms erg lastig om dit niet persoonlijk op te vatten. Ze zei op het begin nog wel dar ze van me hield maar niet kon zeggen. Ze kan ook niks liefs zeggen of wat dan ook. Hier heb ik mij bij neer gelegd.

Wat enorm lastig voor jou ook Liz! Dat eten ook als je niet eet voel je je natuurlijk alleen maar meer kut.

Je antwoord helpt zeker!


@bert: wat een enorm mooi verhaal! Ook jou gun ik al het geluk en liefde in de wereld!
Antwoord


@ Bert, wat mooi geschreven. Ik begrijp wat je zegt en herken hetzelfde proces bij mijn vriend. Ook het verhaal van Liz geeft veel inzicht. Dat is echt heel fijn dat jullie als ervaringsdeskundigen (tegen wil en dank) een kijkje van binnen kunnen geven.

Laat ik iets moois toevoegen. Mijn vriend heeft een poos geleden gezegd dat de depressie (en burnout) niet alleen maar negatief zijn, de inzichten die hij daardoor krijgt en het leerproces leveren ook mooie dingen op. Dat vond ik heel bijzonder om te horen! Ik weet dat veel mensen met een depressie ook boos kunnen worden over zo'n opmerking maar hij komt niet van mij (die niet aan den lijve heeft ervaren wat een depressie is - maar de hel van een depressie wel meebeleeft) maar van mijn vriend die 3 jaar geleden gecrasht is door een zware depressie en nog steeds werkt aan verder herstel.

Wil ook nog wel op paar dingen reageren die oa Vincent schreef maar ik laat het nu gewoon toch even hierbij...positief :-)
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Leeuwin :   • Vincent27
Antwoord


Register or login to view the content
Antwoord

(Dit bericht is het laatst bewerkt op 08-05-2017, 15:04 door Positiva.)

Register or login to view the content
Antwoord


Hi Positiva, 

Graag gedaan.  
Wat jij beschrijft is precies wat ik vrees....dat mijn partner er mee wil kappen omdat ie een toekomst met dat risico van herhaling niet ziet zitten. En dat ik dus die heerlijke liefde en zorg van hem voor mij moet gaan missen..... slik....
Ergens vind ik dat begrijpelijk. Ik kan zelf ook moeilijk de toekomst in met in mijn achterhoofd de vrees op herhaling. Maar iedereen met een depressie vreest bij herstel een herhaling. Blijkbaar partners ook.


 Geef niet op... het licht gaat weer aan!
 
Antwoord


Register or login to view the content
Antwoord


Register or login to view the content
@ Positiva, geen moeilijke vrouwenpraat hoor maar gewoon terechte opmerking. Erg herkenbaar ook wat je schrijft over die voelsprieten die altijd uit staan. Ik moet zelf nog om zien te gaan met het (misplaatste) verantwoordelijkheidsgevoel voor zijn stemming.

Oefenen met nieuw gedrag...?
Concreet akkefietje nu aan de hand en vind het fijn even van me af te schrijven en wellicht jullie feedback te krijgen. Bert schreef volgens mij iets dat met oefenen met nieuw gedrag samenhing.

Concreet: mijn vriend had gezegd a.s. woensdag weer naar me toe te komen maar gisteren kreeg ik uit paar apps van hem sterk de indruk dat hij onderweg naar me toe was. Achtergrond: ik had harde val op asfalt gemaakt tijdens skatetocht en flinke schaafwond opgelopen. Hij bood aan een kusje erop te geven en even later appte hij dat ik dan maar een stukje van de citroentaart van zijn moeder moest nemen als troost. Dus...daaruit leidde ik af dat hij blijkbaar naar me toe kwam. Ik wachtte dus gewoon af. Maar niks...Dus vroeg ik waar die citroentaart dan bleef. Toen bleek dat hij helemaal niet kwam. Ik was natuurlijk teleurgesteld want zat al een uurtje te wachten maar bovendien had ik een kind die bij mij in bed lag over moeten leggen naar eigen bed, huilen vervolgens etc. Hij leek zich helemaal niet bewust dat hij een verwachting bij mij gewekt had en maakte wat grapjes. Ik was wel echt boos door onduidelijke communicatie/gewekte verwachting. Ik liet dus per app weten dat ik 'not amused' was omdat ik uit zijn apps had begrepen dat hij naar me toe kwam. Geen reactie. 


Pas vanmorgen reactie op de app dat hij van slag was van mijn app dat ik not amused was. Mijn daaropvolgende app met uitleg waarom ik not amused was had hij voor slapen gaan niet meer gelezen. Ik verwachte eigenlijk een sorry maar die kwam niet. Het leek me niet handig nog een keer te appen dus ik belde hem maar hij nam niet op. Dus appje gestuurd dat bellen me even handiger leek en gevraagd of hij me dus wilde terugbellen. Doet hij dus tot nu toe niet. Mijn boosheid van gisteravond was vanmorgen wel wat gezakt natuurlijk maar dat hij gewoon niet terugbelt terwijl ik daarom vraag maakt me eigenlijk weer boos. En ik weet ook niet goed wat te doen nu, wel weet ik dat ik hier spanning van krijg en dat het veel groter wordt op deze manier dan nodig is. Voor mij althans.

Mijn vriend geeft mbt anderen altijd zulke goede raad t.a.v. communicatie en dingen bespreekbaar maken. Maar als het hem zelf aangaat....Dat verbaast me wel. En eigenlijk ook niet. Zijn oude patroon is vermijden en met conflicten kan hij totaal niet omgaan. Dus ergens frustreert me dat nu, want hij doet dus wat hij volgens mij niet moet doen. Ik neem hem iets kwalijk, hij kan daar niet mee omgaan en vermijdt het. Terwijl de enige oplossing dus juist is: communicatie. Vooral in zo'n situatie als nu, waarin we dus blijkbaar een miscommunicatie hadden. Kan gebeuren, geen probleem maar wel even iets om het over te hebben. Door het niet te bespreken wordt het voor mij opgeblazen en voel ik zelf een soort van oude paniek. Oh jee, wat nu weer...wil hij niks meer van mij weten etc. Niet realistisch dat weet ik maar dat blijkt nou eenmaal mijn thema, mijn issue. Ondertussen zit ik er wel mee en kan ik niks. Besloten dat het beter is geen app te sturen en niet nogmaals te bellen; heeft geen zin en leidt alleen maar tot meer frustratie als hij niet opneemt/reageert. Maar zijn manier van omgaan met zo'n akkefietje maakt me wel boos, erg boos. Begrijpen jullie dat?

En ergens - op een meer realistisch niveau (in plaats van emotioneel) - bedenk ik me tegelijkertijd dat het misschien wel eens goed is dat zoiets gebeurt. In het kader van 'oefenen met nieuw gedrag'?? Ik vind het erg ingewikkeld en weet me nu even niet zo goed raad maar hij zal toch ooit in zijn leven eens om moeten leren gaan met een verwijt of conflict (en eigenlijk is het zo groot toch ook weer niet?!) Het is toch niet erg realistisch dat je als partners nooit eens een keer boos bent op elkaar en elkaar dus ergens op aanspreekt? Dat zijn simpelweg dingen waar je het dan over moet hebben. Echt raar, dat hij me zo goed raad kan geven over communiceren in andere moeilijke situaties maar zelf dan gelijk onbereikbaar is. Ik kan er met mijn pet niet bij en ik kan er ook niet goed mee omgaan. Dat is dan weer voor mij omgaan met nieuw gedrag denk ik...Mijn reactie is eigenlijk om, zodra ik de kans krijg (en die krijg ik dus vooralsnog niet...), mezelf gelijk weer 'ondergeschikt' te maken, mijn boosheid/verwijten weg te stoppen en me aan te passen aan hem. Mmmmm ook niet zo goed eigenlijk. Ik mag denk ik best voor mezelf opkomen en zeggen dat ik zijn communicatie erg ongelukkig vond gisteren, dat een 'sorry' best op zijn plaats was geweest en dat ik zijn manier van omgaan met een 'conflict' al helemaal niet prettig vind. Oh wat haat ik dit, dat je zo'n akkefietje niet gewoon even kunt uitpraten want zooo spannend is het nou ook weer niet lijkt me....

Ik ben erg benieuwd naar jullie feedback...bléééh ingewikkeld! Maar misschien dus ergens ook goed dat zoiets gebeurt?? Gewoon maar even niks doen en afwachten? 

Register or login to view the content
Antwoord


Register or login to view the content
Antwoord


Register or login to view the content
@Positiva, ik weet het niet hoor...Ik snap je punt wel en het is zeker een leerdoel van mij om verwachting niet te hoog te hebben. Maar ik vind het ook niet reeel om mijn frustratie geheel weg te moeten stoppen, de 'schuld' (hoewel ik begrijp dat je het niet zo bedoelt) helemaal bij mezelf neer te leggen en mezelf weg te cijferen of gevoel weg te moeten stoppen.


Het is normaal om soms verwachtingen van elkaar te hebben en in deze situatie kweekte hij ze zelf door me een kusje en taart aan te bieden. Hoe moet ik dat anders interpreteren dan dat hij langskomt?!

Maar daar ging het me ook niet zozeer om. Het gaat me meer om de communicatie, het bespreekbaar maken van dingen. En voor mij misschien eigenlijk ook om me juist weer wat zichtbaarder te maken, niet alles om hem te laten draaien. Je weet wel, qua gelijkwaardigheid;-)

En concreet, hoe omgaan met zijn manier om communicatie even uit de weg te gaan terwijl die juist zo nodig is.

Register or login to view the content
Antwoord


Register or login to view the content
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Mijn energie is op Started by 10675
2 Replies - 99 Views
08-03-2024, 10:42
Laatste bericht: Tazz
01-02-2024, 00:15
Laatste bericht: don't know
31-01-2024, 11:10
Laatste bericht: Nicje
21-12-2023, 19:36
Laatste bericht: Mabel
28-05-2023, 19:27
Laatste bericht: Edelsteentje
28-03-2023, 08:44
Laatste bericht: Suuz
15-01-2023, 23:34
Laatste bericht: Simba
  Een depri partner als vrouw Started by Marijn
5 Replies - 1,948 Views
23-11-2022, 21:34
Laatste bericht: Anoniem2022
  Partner verstoot mij Started by Vidiyo
2 Replies - 689 Views
22-10-2022, 17:36
Laatste bericht: Fae
  Depressief door je relatie? Started by Anoniemm
8 Replies - 1,356 Views
10-08-2022, 08:13
Laatste bericht: Anoniemm



Gebruikers die dit topic lezen:
2 gast(en)