Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Mijn man heeft een depressie


#1

Hallo, 
Ik ben nieuw op dit forum, na dat ik deze avond opnieuw in een discussie verzeild geraakt ben met mijn man. 
Wij zijn al 12jaar samen, en hebben een zoon van 9. 
Eigenlijk is het altijd goed gegaan tussen ons. Tot hij plots in augustus zei dat hij zich echt niet goed voelt. Dat zijn hoofd geen rust meer vind, en dat de kleinste verandering hem kortsluiting heeft. 
In het begin kon ik hem redelijk ondersteunen. Hij liet het toe. Hij gaat praten met een psychologe. Maar sinds dien wordt ik echt heel ver weg geduwd. 
Hij is altijd een hele goeie huisvader geweest. Gezin stond altijd op nr 1. Alles werd besproken, we praten altijd over alles. Maar vandaag schiet daar niks meer van over. Integendeel. 
Wij bestaan precies niet meer, is onze zoon wat ‘lastig’ dan barst de bom. Hij loopt vaak weg, komt soms niet naar haar. Omdat hij hier zijn rust niet meer vind. Ik begreep het in het begin, maar ik kan dat niet meer trekken. Soms niet thuiskomen, niks laten weten. Hij wil niet praten. Alleen maar alleen zijn en huilen. 
Ik wil hem steunen, maar voel dat ik de moed verlies.. Dan wordt ik kwaad en dan maak ik alles erger.. 
zijn er hier mensen die mij raad kunnen geven om het goed aan te pakken? 
Ik ga zelf ook praten met iemand, maar heb het gevoel dat ik er geen stap verder mee geraak.. 
De gedachten om soms weg te gaan zijn er. Terwijl ik dat niet wil ! Maar ik ben zo bang om er zelf ook onder door te gaan. Want momenteel ben ik ook ongelukkig. En dat gevoel herken ik al 12jaar niet meer ???
Antwoord

#2

Niemand die gelijkaardig verhaal heeft? 
Ik ben hopeloos..
Antwoord

#3

Hoi Kim, 

Er is n partner van afdeling hier met deze verhalen. Ook is er n partner/naasten van forum bij de depressievereniging .
Er zijn dus zeker mensen met gelijkaardige verhalen! 

Sterkte!
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Mabel :   • Mango@home
Antwoord

#4

Hallo Kim, 

Zelf niet een gelijk verhaal maar kan me voorstellen dat het een lastige situatie is. Goed dat je ook zelf met iemand gaat praten zodat je er niet aan onderdoor gaat. Hoe verschrikkelijk dit ook is voor je man, je hebt ook nog jullie zoon en lijkt me belangrijk dat hij in ieder geval 1 ouder heeft.
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Joy :   • Mango@home
Antwoord

#5
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 25-12-2021, 22:26 door Anita68.)

(22-12-2021, 22:39)Kim31 schreef: Hallo, 
Ik ben nieuw op dit forum, na dat ik deze avond opnieuw in een discussie verzeild geraakt ben met mijn man. 
Wij zijn al 12jaar samen, en hebben een zoon van 9. 
Eigenlijk is het altijd goed gegaan tussen ons. Tot hij plots in augustus zei dat hij zich echt niet goed voelt. Dat zijn hoofd geen rust meer vind, en dat de kleinste verandering hem kortsluiting heeft. 
In het begin kon ik hem redelijk ondersteunen. Hij liet het toe. Hij gaat praten met een psychologe. Maar sinds dien wordt ik echt heel ver weg geduwd. 
Hij is altijd een hele goeie huisvader geweest. Gezin stond altijd op nr 1. Alles werd besproken, we praten altijd over alles. Maar vandaag schiet daar niks meer van over. Integendeel. 
Wij bestaan precies niet meer, is onze zoon wat ‘lastig’ dan barst de bom. Hij loopt vaak weg, komt soms niet naar haar. Omdat hij hier zijn rust niet meer vind. Ik begreep het in het begin, maar ik kan dat niet meer trekken. Soms niet thuiskomen, niks laten weten. Hij wil niet praten. Alleen maar alleen zijn en huilen. 
Ik wil hem steunen, maar voel dat ik de moed verlies.. Dan wordt ik kwaad en dan maak ik alles erger.. 
zijn er hier mensen die mij raad kunnen geven om het goed aan te pakken? 
Ik ga zelf ook praten met iemand, maar heb het gevoel dat ik er geen stap verder mee geraak.. 
De gedachten om soms weg te gaan zijn er. Terwijl ik dat niet wil ! Maar ik ben zo bang om er zelf ook onder door te gaan. Want momenteel ben ik ook ongelukkig. En dat gevoel herken ik al 12jaar niet meer ???

Hallo Kim,
Ook mijn man heeft een zware depressie en ptss. Nu is hij al 5 weken weg , hij zegt terug te komen en zegt veel van me te houden maar hij moet rust en afstand houden. Gisteren was hij even thuis zijn gezicht staat strak en koud en jij zegt helemaal niets tegen mij . Hij kwam spullen halen van zijn dochter die op kamers is gaan wonen. Ik heb hem gevraagd heb je misschien ook nog een paar woorden voor mij ? Het enige wat hij kon zeggen is hou van je. Ik wilde mee lopen naar de deur hij gaf me een kus en zei doe maar niet mee lopen. En weg is hij met dochter. Daar zit ik met kerstavond en kerst alleen. Fijne feestdagen kwam er ook nog uit tegen over mijn 15 jarige zoon. Totaal emotieloos ik weet niet wanneer hij terug keert of waar hij is . Ik zie wel dat het helemaal niet goed gaat en ik weet dat hij bij psycholoog loopt. Ik probeer er nog wat van te maken en heb zelf een psycholoog opgezocht die mij zegt dat hij zijn emotie totaal uit geschakeld heeft en daar niets aan kan doen. Hopelijk keert het terug m. Psycholoog zegt dat hij mijn warmte en liefde niet aan kan op dit moment. Hij is totaal niet bezig met mijn gevoel of emotie. Ik hoop voor jou dat je het allemaal redt het is een uitzichtloos gevoel ik zoek wel vriendinnen op en ben gaan hardlopen, ben in 5 weken tijd 20 kilo lichter en voel me daar op zich wel lekker bij. Soms gaan ook bij mij de gedachte door mijn hoof, zal ik gewoon een dating app openen en opnieuw beginnen , ik verdien. Zoveel meer, ik ben 7 jaar samen en 2 jaar getrouwd voor 2 de keer , maar nee ook dat wil ik niet in voor en tegenspoed getrouwd maar pfffffff wist niet dat ze dit bedoelde met tegenspoed . Ik wens je veel wijsheid toe en niemand zal je ooit iets kwalijk nemen. Sterkte
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Anita68 :   • Mango@home
Antwoord

#6

Hallo Kim,

Ik begrijp je heel goed. Mijn man heeft al 20 jaar lang last van depressies. Het gevoel dat je genegeerd wordt en er alleen voor staat herken ik.
Ik heb geen oplossing voor je maar het helpt mij wel om er aan te denken dat dit een ziekte is. Dat je zijn gedrag niet persoonlijk moet moet opvatten. Hij heeft genoeg aan zichzelf en kan jullie, zijn gezin er nu even niet bij hebben. Hij houdt nog evenveel van jullie als altijd maar heeft geen energie om dat te tonen. Het is heel lastig maar voor mij de enige manier om hier mee om te gaan. Probeer zelf je leven zo veel mogenlijk op de rit te houden. Ga er op uit. Spreek af met vriendinnen om weer op te laden. Verwacht even niets van hem . Ik hoop dat hij weer snel opknapt want dat gaat ook gebeuren.
Heel veel sterkte
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Constance :   • Mango@home
Antwoord

#7
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 05-02-2022, 11:32 door Aaldert dapp.)

Hallo Kim,
Depressie is helaas een niet uit te leggen ziekte. Het is dus vrijwel onmogelijk om je voor te stellen wat hij momenteel (niet) voelt.
Hij zal hoe egoïstisch het misschien lijkt nu vooral steun en begrip nodig hebben.
Het kan goed zijn om samen in therapie te gaan om hem te steunen maar ook om begrip te krijgen voor jou situatie van zijn kant.Voor wat jij en je kids nodig hebben.
Extreem moeilijk ik snap het. Maar als je eens wilt praten erover met me dan ben je welkom. Ben een man van 52 met helaas jarenlange ervaring met zowel depressie als angst en alle therapieën / medicijnen die daarbij horen..
WhatsApp kan ook als je dat prettig vind maar misschien vind je dat spannend met iemand die je niet kent..
Hopelijk zijn jullie inmiddels wat verder samen een gat het al wat beter al duurt een depressie vaak helaas erg lang...
Sterkte in elk geval..
Groetjes Aaldert

Hallo Kim,
Depressie is helaas een niet uit te leggen ziekte. Het is dus vrijwel onmogelijk om je voor te stellen wat hij momenteel (niet) voelt.
Hij zal hoe egoïstisch het misschien lijkt nu vooral steun en begrip nodig hebben.
Het kan goed zijn om samen in therapie te gaan om hem te steunen maar ook om begrip te krijgen voor jou situatie van zijn kant.Voor wat jij en je kids nodig hebben.
Extreem moeilijk ik snap het. Maar als je eens wilt praten erover met me dan ben je welkom. Ben een man van 52 met helaas jarenlange ervaring met zowel depressie als angst en alle therapieën / medicijnen die daarbij horen..
WhatsApp kan ook als je dat prettig vind maar misschien vind je dat spannend met iemand die je niet kent..
Hopelijk zijn jullie inmiddels wat verder samen een gat het al wat beter al duurt een depressie vaak helaas erg lang...
Sterkte in elk geval..
Groetjes Aaldert
Antwoord

#8

(25-12-2021, 22:14)Anita68 schreef:
Hallo Kim,
Ook mijn man heeft een zware depressie en ptss. Nu is hij al 5 weken weg , hij zegt terug te komen en zegt veel van me te houden maar hij moet rust en afstand houden. Gisteren was hij even thuis zijn gezicht staat strak en koud en jij zegt helemaal niets tegen mij . Hij kwam spullen halen van zijn dochter die op kamers is gaan wonen. Ik heb hem gevraagd heb je misschien ook nog een paar woorden voor mij ? Het enige wat hij kon zeggen is hou van je. Ik wilde mee lopen naar de deur hij gaf me een kus en zei doe maar niet mee lopen. En weg is hij met dochter. Daar zit ik met kerstavond en kerst alleen. Fijne feestdagen kwam er ook nog uit tegen over mijn 15 jarige zoon. Totaal emotieloos ik weet niet wanneer hij terug keert of waar hij is . Ik zie wel dat het helemaal niet goed gaat en ik weet dat hij bij psycholoog loopt. Ik probeer er nog wat van te maken en heb zelf een psycholoog opgezocht die mij zegt dat hij zijn emotie totaal uit geschakeld heeft en daar niets aan kan doen. Hopelijk keert het terug m. Psycholoog zegt dat hij mijn warmte en liefde niet aan kan op dit moment. Hij is totaal niet bezig met mijn gevoel of emotie. Ik hoop voor jou dat je het allemaal redt het is een uitzichtloos gevoel ik zoek wel vriendinnen op en ben gaan hardlopen, ben in 5 weken tijd 20 kilo lichter en voel me daar op zich wel lekker bij. Soms gaan ook bij mij de gedachte door mijn hoof, zal ik gewoon een dating app openen en opnieuw beginnen , ik verdien. Zoveel meer, ik ben 7 jaar samen en 2 jaar getrouwd voor 2 de keer , maar nee ook dat wil ik niet in voor en tegenspoed getrouwd maar pfffffff wist niet dat ze dit bedoelde met tegenspoed . Ik wens je veel wijsheid toe en niemand zal je ooit iets kwalijk nemen. Sterkte

Dag Kim en ook Anita,
Ik ben nieuw op dit forum en wordt gesteund door de herkenbare verhalen. 
Mijn man is al jaren met enige regelmaat depressief en heeft in die hoedanigheid gekke dingen gedaan die ik hier niet ga herhalen. Hij is werkloos sinds  begin 2008 en voelt zich sindsdien 'uitgekakt' (sorry voor het woord) door de maatschappij. Hij was toen 45, heeft zich suf gesolliciteerd en is keer op keer afgewezen. Dit terwijl hij een goede opleiding heeft en echt kan aanpakken. Daardoor is hij in zichzelf gekeerd geworden (was altijd een vrolijke babbelaar), is empathie soms ver te zoeken en is erg onrustig in zijn hoofd. Hij is ook gediagnosticeerd met ADHD en PTSS. Dus extra onrust. Hij heeft geen netwerk meer; geen vrienden en aan sociale happenings gaat hij bij voorkeur aan voorbij (maar als we dan zijn geweest vind hij het dan meestal ook wel weer leuk).
 
Afgelopen maandag zaten we op de bank en plotsklaps werd verkondigd dat hij het niet meer trekt hier, pakte zijn spullen en binnen een half uur was hij vertrokken (na een huwelijk van bijna 30 jaar). Ik was totaal overdonderd. Ik heb de afgelopen jaren letterlijk de kar moeten trekken door o.a. te zorgen dat we financieel het hoofd boven water konden houden en nu dit. 

Waarom vertel ik dit. Allereerst om het te delen. Maar ik ben ook  op zoek naar ervaringen van anderen. De herkenbaarheid van de verhalen sterkt mij, dus de eerste winst is dat ik niet de enige ben die dat ervaart. 
Mijn vriendinnen drukken me op het hard om vooral nu aan mijzelf te denken. Ik heb me heel lang weggecijferd en dat is niet goed. Maar ik wil mijn man ook niet laten vallen. Ik realiseer me dat hij het ook niet makkelijk heeft. Maar loslaten is in deze denk ik wel belangrijk voor je eigen welbevinden. Ik heb zo goed mijn best gedaan om het hem zo makkelijk mogelijk te maken. 

Groetjes Tinkerbel
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Depressie Started by Xavier
8 Replies - 413 Views
Gisteren, 10:37
Laatste bericht: Sann
11-02-2024, 22:53
Laatste bericht: Mabel
22-01-2024, 00:06
Laatste bericht: Joy
07-12-2023, 00:14
Laatste bericht: Mabel
20-11-2023, 02:13
Laatste bericht: Mabel
05-10-2023, 20:47
Laatste bericht: Sander45
  Depressie eenzaamheid Started by Marc108
4 Replies - 498 Views
02-09-2023, 13:59
Laatste bericht: Liefde+Hoop
  Postpartum depressie Started by Liefie
3 Replies - 416 Views
19-08-2023, 22:56
Laatste bericht: Joy
28-05-2023, 13:00
Laatste bericht: Wandelaar
27-03-2023, 19:03
Laatste bericht: Jarno



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)