Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Mijn ei kwijt


#1

Hallo allemaal,

Ik ben Paul en 33 jaar oud.
Getrouwd en trotse vader van 2 zoons.

2,5 jaar geleden alweer dat bij mij het gezeur begon.
Ik vind dit al lang, terwijl ik hier verhalen lees.over mensen die er al tientallen jaren mee lopen.
Ik had alles, eigen baas met spullen en mensen onder mij.
Alleen ontbrak de rem qua werk.
Weekenden, avonden en nachtwerkzaamheden hebben er op een gegeven moment er voor gezorgd dat ik met een burn-out thuis kwam te zitten.
Dit begon al snel andere vormen aan te nemen.
Ik deed alles wat mijn psycholoog mij opgaf, zoals bewegen, naar buiten en positieve dingen doen.
Ik ging meer met muziek doen maar werd alleen maar droeviger met de dag.
Toen ik de keuze kreeg ggz of Forta groep  heb ik voor nr. 2 gekozen, aangezien ik ggz zo heftig vond klinken als zijnde Psychiatrische instelling etc.
Ik wou dat ik dit nooit had gedaan.
Na maanden van foutieve hulp, foute medicatie knapte er iets toen daar mijn "psychiater" aangaf dat ze verder niks meer kon doen en dat ik het toch maar is zelf moest gaan op lossen.
2 weken later zat ik gebroken en suïcidaal in een crisis opvang van het GGZ.
Ik heb daar een week of 6 op de gesloten afdeling gezeten en nog een week op de open welke ik verschrikkelijk vond.
Gesloten voelde ik mij meer op mijn gemak, waarom weet ik ook niet.
Daarna thuis verder afgegleden tot een zwakke poging om er een einde aan te maken welke gelukkig niet is gelukt.
Ik ben toen een behandeling begonnen bij een psychiater van een ggz instelling bij mij in de buurt.
Na wel 5 soorten antidepressiva sloeg er na maanden teleurstellingen  tot 1 aan.
De Nortrilen heeft mij ongeveer 5 maanden niet depressief maar ook niet blij laten voelen.
Na verhoging is dit beter geworden.
Tot 4 weken geleden ik weer een terugval kreeg.
Deze duurt nog steeds en er is besloten lithium toe te voegen om dat dit (ondanks niet te verklaren hoe) heel goed blijkt te helpen om stabiel te.blijven en als ondersteunend medicijn van antidepressiva.
Als er mensen zijn die dit ook hebben geprobeerd hoor ik dat graag.
Ik heb het momenteel weer zeer zwaar, gierende spanning door mijn lichaam waardoor ik veel kalmerende medicatie nodig heb.
Wel aangepast werk van mijn baas met de hal ordenen en opknappen.
Ook gelukkig een vrouw die alles begrijpt en super weet hiermee om te gaan.
Ik denk dat het pijnlijkste wel is als ik naar mijn kinderen kijk en niks voel.
Daarom heb ik denk ik ook woedeaanvallen die moeilijk weg gaan.
Iedereen moet maar wijken voor je en ik voel me dan ook een last voor mijn omgeving.
Ik hoop dat de medicatie gauw gaat werken want deze terugslaan (nu de 3e en de langste) zijn niet te doen als je je eindelijk weer wat beter ging voelen.

Dat was het even voor nu.
Antwoord

#2

Hallo Paul,

Da's niet niks, man. Wel dapper dat je hier je verhaal doet. Ik hoop dat het beschrijven van je situatie je wellicht enige opluchting heeft gegeven.
Het blijkt maar weer eens dat zo'n burn-out heel ingrijpende gevolgen kan hebben. Als dan ook de keuze voor een behandeling achteraf verkeerd blijkt te zijn, is het drama compleet. 

Ik hoop dat de medicatie snel aanslaat. Ik heb zelf geen ervaring met lithium, by the way. 
Het moet verschrikkelijk zijn niets te voelen bij de aanblik van je kinderen. Mag ik vragen of dat gevoel er wel is t.o.v. je vrouw?
Ik heb zelf ook last van afgevlakte gevoelens voor alles om mij heen, maar klaag niet omdat ik allang blij ben dat de medicatie helpt.

Veel sterkte,
Ray
Antwoord

#3

Hoi Ray,

Bedankt i.i.g. voor je bericht.

Als antwoord op je vragen;

Ik trek juist wel weer meer naar mijn vrouw toe.
Zij is dan ook de enige die zich heel erg heeft verdiept in de situatie en mij zo onderhand op alle vlakken aanvoelt.
We zijn dan ook al 18 jaar samen waarvan 10 getrouwd.

Wat betreft mijn kinderen heb ik vaak last van spanning en prikkels.
De ene keer erger als andere keren en zoals jij ook aangaf, een vlak gevoel.
Wel heb ik net 3 maanden gehad waar ik me echt gewoon goed voelde en gelijk veel met ze ging doen en ook echt weer kon genieten.
Helaas is het momenteel weer slecht en worden de kids vanaf dat ik binnenkom al door mijn vrouw rustig gehouden.
Als ik wat meer kan hebben moet ik dat aangeven.
De oudste (8) heeft het er erg zwaar mee en om de zoveel tijd knapt hij dan ook en praat hij erover met zijn moeder.
De kleinste (2) is gewoon een niet te temmen draak (in de positieve zin), waardoor ik zelf of me vrouw met hem wel is even afgezonderd gaan zitten.

Wat mijn bui ook is ik voel me nu of slecht of gewoon heel erg vlak.
Dat het mijn emotie/liefde bij de kids weghaalt lijkt wel is op te stapelen tot ik knap en boos of heel erg depri word in 1 klap.
Ik weet 100% dat ik van heel mijn gezin houd maar ik voel het soms gewoon niet.

Als je toch maar blijft geloven en hopen op betere tijden dan gaat dit ook over heb ik net mogen ervaren.
Depri zijn haalt gewoon alle liefde uit je en stopt schaamte, een vlak gevoel of totale wanhoop naar boven.
Ik kan verdomde goed relativeren en denk dat dat dan ook je enige optie is.

Alsnog een keer bedankt voor je reactie en zelf ook heel veel sterkte toegewenst.
Antwoord

#4

Hoi Paul, welkom op het forum! Misschien is het het overbekende vicieuze cirkeltje? Dat je je onbewust van tevoren al zorgen maakt dat de kinderen wel weer druk zullen zijn? Of dat je voor jezelf de lat te hoog legt door (ondanks alles) toch de leuke, vrolijke, enthousiaste vader te zijn? Bij je vrouw heb je dat niet zeg je. Bij haar kun je helemaal jezelf zijn lijkt me. Zij heeft geen verwachtingen.
Geweldige vrouw heb je, zo te lezen. Hoop dat ik er ook zo één ben voor mijn partner!
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Positiva :   • Paul
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Hallo mijn naam is.. Started by Michelrj
3 Replies - 938 Views
23-06-2022, 13:25
Laatste bericht: misterj
  Mijn verhaal Started by zonnebloem1292
1 Replies - 696 Views
06-04-2022, 18:01
Laatste bericht: Mabel
  Mijn man heeft een depressie Started by Kim31
7 Replies - 1,832 Views
16-02-2022, 18:03
Laatste bericht: Tinkerbel
11-02-2022, 15:26
Laatste bericht: Nick
05-02-2022, 11:05
Laatste bericht: Nick
23-01-2022, 13:58
Laatste bericht: Ibtissam
12-12-2021, 15:38
Laatste bericht: Soleil
19-11-2021, 14:12
Laatste bericht: Mabel
  Mijn eerste verhaal Started by FroomeFan
7 Replies - 1,413 Views
15-09-2021, 13:29
Laatste bericht: Eline
03-09-2021, 13:37
Laatste bericht: Joy



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)