Niet alleen guru's en yogi's maar ook in GGZ-land doet men de laatste jaren meer met mindfullness en meditaties.
In het begin vond ik het maar vervelend om stil te moeten zitten en je lichaam te observeren/voelen maar de laatste tijd had ik besloten er serieuzer wat mee te doen en dus ben ik vaker en verschillende meditaties gaan proberen. Gewoon zitten met wat muziek dat je zal "healen" tot visualisaties van bossen en natuur, het balanceren van je chakra's en oude pijn loslaten. 
Zo ook een meditatie over gedachtes en gevoel, die hèb je namelijk wel maar je bènt ze niet! 
Met de meditatie zou ik negatieve gedachtes en gevoelens kunnen oplossen volgens de meditatie- begeleider. Nou, aangezien de afgelopen tijd frustratie en verdriet mijn primaire groots aanwezige gemoedstoestanden zijn wil ik hier wel wat mee. En zo ga ik de rest van de dag(en) met de meditatie aan de slag. Op een gegeven moment loop ik heel de dag de mantra te herhalen,  ik ben niet mijn gedachtes, ik ben niet mijn gevoel, ik observeer ze alleen maar, ik hoef er niets mee te doen, ik ben niet mijn gedachtes, ik ben niet mijn gevoel...
Tot er echt iets veranderd... 
Ik voel me ineens heel surrealistisch, is dit de bedoeling?  Moet je je zo gaan voelen? 
Tegelijkertijd komt een allesomvattende angst op me af. Oké, dit is een gevoel, ik ben niet m'n angst! Ik hoef er niets mee. Het zal wel weer verdwijnen, niks aan de hand! Gewoon rustig doorademen.
Ondertussen probeer ik me te focussen op wat simpele taakjes in huis. Even afwassen en de was opvouwen, terwijl ik hardop mezelf toespreek dat ik gewoon mezelf ben en de angst wel weer weg gaat.
Een paar uurtjes later, moe en uitgeput, vind ik dat de dag wel klaar is zo. Ik ben er klaar mee! En ik vind dat ik wel al naar bed mag. In bed neem ik dan toch maar liever mijn zwaarmoedige, gefrustreerde en verdrietige zelf weer aan. Omdat ik die nou nèt een klein beetje beter kan verdragen dan mijn angstige/paniekerige/surrealistische zelf. En met m'n teleurstelling en verdriet neem ik ook een paar benzo'tjes, om zometeen hopelijk voor even van de wereld te raken. Maar dan zònder dat ik mezelf daar bewust van ben...

Hoi joy,

Wat voor meditaties doe je dan en hoevaak? Gebruik je een app of iets voor begeleiding? Ik heb door de jaren heen ook van alles geprobeerd van de leer van Boeddha naar het oude Griekse stoïcisme tot moderne apps. Ik gebruik nu de app headspace. Ik vind die man een rustige stem hebben en vind de uitleg en de plaatjes in de app leuk. Mij lukt het niet altijd om goed bij de oefening te blijven. Soms is ie afgelopen en denk hè moest ik niet wat doen of de andere keer ben ik ineens in slaap gevallen, maar meestal wordt ik er wel rustig van. Maar ja als je dan weer opstaat dan gaat t weer. 

Door de dag heen zeg ik ook tegen mezelf je bent je gedachte niet en het gaat weer voorbij, maar ja het komt ook steeds weer terug en daar hebben ze het niet over. Ga er maar eens doorheen en de gedachte en gevoel tot je laten komen. Hoe doe je dat dan? Ga je dan uren op de bank zitten en voor je uitstaren? Wanneer mag ik dan weer iets anders doen? Meestal als ik dat te lang doe wordt de spanning zo hoog dat ik een paniekaanval krijg en moet overgeven…

Maar surrealistisch wordt je ervan? Wat moet ik me daarbij voorstellen?

Gr D.

Hoi Joy, 
Ws ben je in derealisatie oid terechtgekomen.  Nee dat lijkt me niet de bedoeling,   ik kan ook niet zeggen wat de bedoeling wel is, want je mag geen resultaat verwachten of zo . Dat verwachten is niet de bedoeling geloof ik.  
Het lijkt me ook niet dat je de hele dag moet gaan zitten mediteren en op jezelf inpraten. 

Gewoon wat ontspanning lijkt me al n mooi resultaat.  Kalmerende en zelfvriendelijke ademhalingsoefeningen , muziekjes, visualisaties.
 

Als je het serieuzer wil aanpakken, doe dat dan met begeleiding . 

Ik zelf doe het nooit zittend, ik vind dat totaal klote , ik wil liggen en niets anders.  Ik mediteer dan ook  niet , ik ben enkel bezig met wat ontspanning en kalmering of mischien acceptatie . 

Voor mij is de hele mindfulnesshype geen  oplossing voor depressie en andere levensellende .
Het gaat er hoogstens om dat je het lijden aanvaard  zodat je daar minder aan lijd .
Daar zit wel wat in. 

Echter voor mij is het enkel dat ik wel n soort  neutraalstand kan  bereiken , niet eens enkel  door meditatie specifiek ,  maar verder gevoel, bijv verbondenheid, blijdschap, iets willen of ergens gewoon zin in hebben,   weet ik veel, datgene wat het leven wat glans  geeft ,  dus niet. 
Maar goed,  bij neutraal,  lijd je al wat minder. 

Groet!

Hoi Joy, 

Ik heb er nooit zo aan 'durven' beginnen, omdat ik ook niet weet waar het eindigt ofzo. Ik denk als je aan het eind van de sessies benzo's nodig hebt, het ook niet helemaal goed werkt. Het is lastig want je wilt het wel proberen... maar als je je zo raar voelt aan het einde lijkt dat me ook niet goed.

Hoi joy,

Wat voor meditaties doe je dan en hoevaak? Gebruik je een app of iets voor begeleiding? Ik heb door de jaren heen ook van alles geprobeerd van de leer van Boeddha naar het oude Griekse stoïcisme tot moderne apps. Ik gebruik nu de app headspace. Ik vind die man een rustige stem hebben en vind de uitleg en de plaatjes in de app leuk. Mij lukt het niet altijd om goed bij de oefening te blijven. Soms is ie afgelopen en denk hè moest ik niet wat doen of de andere keer ben ik ineens in slaap gevallen, maar meestal wordt ik er wel rustig van. Maar ja als je dan weer opstaat dan gaat t weer. 

Door de dag heen zeg ik ook tegen mezelf je bent je gedachte niet en het gaat weer voorbij, maar ja het komt ook steeds weer terug en daar hebben ze het niet over. Ga er maar eens doorheen en de gedachte en gevoel tot je laten komen. Hoe doe je dat dan? Ga je dan uren op de bank zitten en voor je uitstaren? Wanneer mag ik dan weer iets anders doen? Meestal als ik dat te lang doe wordt de spanning zo hoog dat ik een paniekaanval krijg en moet overgeven…

Maar surrealistisch wordt je ervan? Wat moet ik me daarbij voorstellen?

Gr D.

Hé D
Meestal doe ik iets van youtube, daar zijn genoeg verschillende meditaties te vinden. Ook tijd varieerd van 10 min tot 2 uur ofzo. Headspace heb ik ook van gehoord.  Ik vind het vooral soms irritant dat wanneer ik niet kan slapen zo'n meditatie me ook niet helpt slapen, haha. 
Wat naar dat je moet overgeven bij je paniek. Dit heb ik in het begin toen ik paniek kreeg ook gehad. Nu ben ik alleen nog gewoon een hele tijd misselijk. 
Kom je ook allemaal tegenstrijdige dingen tegen als je bent aan't neuzen in spiritualiteit en denkwijze? 
Surrealistisch, ja denk dat dat het beste omschrijft, niet helemaal mezelf, wat dat dan ook weer moge zijn...

Hoi Joy, ik probeer ook te mediteren, ik heb zelfs headspace voor een jaar aangeschaft, zodat ik geen excuus meer had. Maar ik zit nu in maand 10 en ik heb het 3 keer gebruikt. Heb je eventueel tips hoe ik het daadwerkelijk kan volhouden, ik ben naast een lichte depressie ook gediagnoseerd met ADHD. En stilzitten vind ik dus heel erg lastig, vooral met mijn mind. Een vriendin raadde me laatst aan om melatonine te nemen en ik heb online dit product gevonden, maar gaat dit helpen of heb je eventueel ander advies? Ik wil zo graag die stilte kunnen ervaren.

Hoi Joy, ik probeer ook te mediteren, ik heb zelfs headspace voor een jaar aangeschaft, zodat ik geen excuus meer had. Maar ik zit nu in maand 10 en ik heb het 3 keer gebruikt. Heb je eventueel tips hoe ik het daadwerkelijk kan volhouden, ik ben naast een lichte depressie ook gediagnoseerd met ADHD. En stilzitten vind ik dus heel erg lastig, vooral met mijn mind. Een vriendin raadde me laatst aan om melatonine te nemen en ik heb online dit product gevonden, maar gaat dit helpen of heb je eventueel ander advies? Ik wil zo graag die stilte kunnen ervaren.

Silvana,

Ik denk niet dat ik de persoon ben om tips te geven hierover hoor. Ik modder zelf eigenlijk maar wat. Het enige wat ik kan zeggen is leg de lat niet hoog, of kleine stapjes zoals ook gezegd word. In plaats van meteen iedere dag te moeten, 1x in de week, of desnoods 1x in de maand. En dan ook blij proberen te zijn dat je dat in ieder geval doet dan in plaats van, ik doe het niet genoeg of niet goed. Ik probeer.
En de stilte die je zou willen ervaren, ervaar ik er ook (nog) niet mee...
Misschien dat het jou wel gaat lukken.

Succes!