Was een kleine moeite hoor. Lijkt me wel oprecht vervelend als je s nachts de boel moet verschonen... dan slaap je ook niet gemakkelijk verder lijkt me.

Houd ons vooral op de hoogte als je wilt.

Hoi Marjolein, wat knap dat je dit deelt! Het is op zichzelf al een vervelend probleem, maar samen met geestelijke klachten of iets anders voelt het nog zwaarder denk ik.

Qua praktische oplossing voor matras zou je een matrasbeschermer van de Hema kunnen kopen met plastic erin (daar komt in principe keer vocht doorheen) en daarover zo'n stevige uitwasbare matrasbeschermer van de Ikea. Dat slaapt echt prima. Er zijn ook special matjes (bijv. in kraampakket). 

En ik hoop dat je inderdaad de moed vindt om met je huisarts een afspraak te maken.

Een reactie ontvangen van huisarts.nl
Zou kunnen dat het verband houdt met complexe PTTS maar adviseert toch naar de huisarts te gaan.
Dat is me toch een brug te ver.
Een matrasbeschermer lijkt me vanuit praktisch oogpunt wel iets om aan te schaffen. 
Het lost het probleem niet op maar wel zo hygiënisch.

Hoi Marjolein, 

Wat jammer dat ze je niet verder kunnen helpen via thuisarts .  
Moeilijk dit ,  hoe het voor elkaar te krijgen dat de brug minder ver is  ?   

Hier nog redelijk uitgebreide info , al vervangt dit ook geen arts.
https://mens-en-gezondheid.infonu.nl/aan...ingen.html

Liefs, Mabel

Hallo Marjolein,

Het lijkt me dat de reactie van huisarts.nl wel bevestigt dat er iets aan je probleem ten grondslag ligt. Ik vind het niet vreemd dat ze naar je huisarts verwijzen. Daar begint toch alles bij lichamelijk of psychische klachten. Kun je uitleggen waar je zo bang voor bent bij de huisarts? Je schreef eerder dat je een prima huisarts hebt die de tijd neemt. Je was hier ook bang om je probleem te delen en dat is 100% meegevallen schreef je. Waarom zou dat bij je huisarts anders zijn?

Ik probeer het te begrijpen, wil je niet onder druk zetten of zo.

Lieve groet,
Alais

Hoi Marjolein,

He jammer dat je niet beter geholpen bent. Maar ik denk ook... hoe kunnen zijn nou zo snel zeggen dat iets psychisch is of niet?

(ik hoop niet dat dit overkomt als een verhaal over de achterbuurman zijn zwager die hetzelfde had)
Mijn neef heeft als kind en jongvolwassene veel plasproblemen gehad. Hij had best een wild uitgaansleven met vaak bij vrienden blijven slapen maar juist dan in combinatie met drank had hij vaak een nat (logeer)bed. Ik heb m er al jaren niet over gehoord maar herinner me dat hij ook een tijdje naar school moest met zo'n 'stok' zoals je die ook in het ziekenhuis hebt met infuus en urinezak.

Hij leed er psychisch vreselijk onder maar uiteindelijk was er wel iets lichamelijks aan de hand. En toen bekend was wat er was, kon er iets gedaan worden. Ik weet eerlijk gezegd niet zeker of het nu helemaal over is. Het is niet iets wat ik op een familiefeestje nog even snel vraag. Hij heeft nu een stabiel leven met een lieve vriendin... mocht het nog wel eens mis gaan dan hoor ik dat waarschijnlijk niet.

Je bent echt niet de enige maar anderen zullen net als jij dit niet zomaar vertellen. Ik hoop dat die tips van het beddengoed alvast een beetje helpen.

Het is het schaamtegevoel wat me ervan weerhoudt. Ik ben me bewust dat het geen rationeel denken is dat de huisarts me gaat uitlachen en ermee zal treiteren.
Dit zijn alleen zo diep in mijn systeem gebeiteld.
Van huis uit zijn we zo altijd gekleineerd waardoor ik me op gevoelige zaken niet meer kan uiten.
Dot beperkte zich niet tot thuis maar ging op school vrolijk verder. De hoofdmeester nam hierbij het voortouw. Die kwal had zo verschillende leerlingen waar hij met plezier  
je voor joker zette en daarna sloeg.
Precies zoals het thuis gebeurde.

Hoi Marjolein, 

Dat is een heel pijnlijk maar wel heel begrijpelijke verklaring voor je schaamtegevoel.  Absoluut ellendig en schadelijk dat je dat hebt moeten meemaken - en dat het nog zo doorwerkt  .
( Daar kan je een goede traumatherapie voor zoeken, maar dat is je vraag niet.)
 
Ik kan alleen maar zeggen:
Vroeger is nu niet meer. 

Mischien is het mogelijk wat moed bij elkaar te gaan rapen . 

Veel sterkte,  we helpen je graag ermee.

Liefs van Mabel

Hallo Marjolein,

Fijn dat je blijft schrijven. Ik begrijp goed dat iets dat zo diep geworteld zit heel moelijk is om overheen te komen. Ik hoop inderdaad dat we je kunnen helpen. We zijn er voor je.

Lieve groet,
Alais

Hallo Marjolein,

Wat vervelend voor je dat je met dit probleem hebt te kampen. Als ik je verhaal lees lijk je nog meer last te hebben van de schaamte en de reactie van anderen dan van het in bed plassen zelf. Wat dat betreft maak je een belangrijke stap om het hier te posten. Niet meer wegkwijnen  in schaamte, maar het gewoon benoemen, ik heb deze eigenaardigheid en iedereen die er een probleem mee heeft kan de fucking pot op!
Laat je dit probleem je niet definiëren. Je hebt een bedplas-ongemak. Andere mensen hebben weer andere problemen. Ik wil het absoluut niet bagatelliseren en ik snap hoe erg je je er voor schaamt, maar probeer niet mee te gaan in de kinderachtigheid van de mensen die je belachelijk maken. Je hebt niets te zoeken tussen deze mensen. Ik vind er niks raars aan en ik vind jou ook niet raar. Hopelijk lukt het je om je iets minder aan te trekken van die foute mensen en ook om iets milder te zijn naar jezelf, dat ben je waard.
Ohja, welkom op dit forum.   Blijf je schijven?

Groetjes, J@n