Hallo Allemaal, 

Ik ben lila moeder van een dochter van 14 die al ruim een jaar met zichzelf in de knoop zit. 
Hier gaan jaren van worstelen met gescheiden ouders en omgang met papa aan vooraf. Basis is toen gemaakt bij haar , ze voelt zich niet goed genoeg,  voelt zich snel afgewezen , weinig zelfvertrouwen,  moeite met sociale contacten en bang snel gekwetst te worden. Na alle jaren worstelen met papa en omgang heeft ze vorig jaar besloten niet meer te gaan. Dit heeft niet het gewenste effect wat ze dacht want dat neemt pijn teleurstelling en verwachtingen niet weg . Na een jaar ambulante hulpverlening is na uitspraken over de dood en na automutilatie een psycholoog ingeschakeld. Na een lange wachttijd is ze nu 3 x geweest, om de week en  online. Psycholoog wilde alleen info van ons als ouders als dochter op de hoogte was. Wat in praktijk betekende dat ze niet wist wie ze voor zich had. Na vorige week wederom automutilatie en zelfmoord uitspraken heb ik ze gebeld en alles open gegooid. Ik hoop dat er nu actie komt. 
Voor de ervaringsdeskundige hier , wat kan ik als moeder nog doen of juist niet doen. We praten veel maken boekjes met positieve teksten en ervaringen, een nood kistje met spullen die haar helpen in nood. Wie weet raad of kan me hulpverlening aanbevelen. 
Groetjes een bezorgde radeloze moeder

Hallo Allemaal, 

Ik ben lila moeder van een dochter van 14 die al ruim een jaar met zichzelf in de knoop zit. 
Hier gaan jaren van worstelen met gescheiden ouders en omgang met papa aan vooraf. Basis is toen gemaakt bij haar , ze voelt zich niet goed genoeg,  voelt zich snel afgewezen , weinig zelfvertrouwen,  moeite met sociale contacten en bang snel gekwetst te worden. Na alle jaren worstelen met papa en omgang heeft ze vorig jaar besloten niet meer te gaan. Dit heeft niet het gewenste effect wat ze dacht want dat neemt pijn teleurstelling en verwachtingen niet weg . Na een jaar ambulante hulpverlening is na uitspraken over de dood en na automutilatie een psycholoog ingeschakeld. Na een lange wachttijd is ze nu 3 x geweest, om de week en  online. Psycholoog wilde alleen info van ons als ouders als dochter op de hoogte was. Wat in praktijk betekende dat ze niet wist wie ze voor zich had. Na vorige week wederom automutilatie en zelfmoord uitspraken heb ik ze gebeld en alles open gegooid. Ik hoop dat er nu actie komt. 
Voor de ervaringsdeskundige hier , wat kan ik als moeder nog doen of juist niet doen. We praten veel maken boekjes met positieve teksten en ervaringen, een nood kistje met spullen die haar helpen in nood. Wie weet raad of kan me hulpverlening aanbevelen. 
Groetjes een bezorgde radeloze moeder

Hoi Mama Van D,

Aangezien je hier op het forum een bericht plaatst, denk ik dat je al alles in je vermogen doet om haar bij te staan.
Zie dat je voor de rest ook al van alles bedacht hebt om haar te helpen, mis alleen het knuffelen misschien ?
Vind het prima hoe je nu voor haar zorgt, meer kan je niet doen.
Zie dat ze een bepaalde manier van denken heeft aangeleerd, die niet bepaald positief is en zich op de manier uit zoals je beschrijft.
Ze kan zich alleen zelf helpen door inzicht te krijgen in wat ze eigenlijk nodig heeft en te accepteren wat ze niet heeft momenteel.

Sterkte,

Desireless

Hoi Mama Van D,

Aangezien je hier op het forum een bericht plaatst, denk ik dat je al alles in je vermogen doet om haar bij te staan.
Zie dat je voor de rest ook al van alles bedacht hebt om haar te helpen, mis alleen het knuffelen misschien ?
Vind het prima hoe je nu voor haar zorgt, meer kan je niet doen.
Zie dat ze een bepaalde manier van denken heeft aangeleerd, die niet bepaald positief is en zich op de manier uit zoals je beschrijft.
Ze kan zich alleen zelf helpen door inzicht te krijgen in wat ze eigenlijk nodig heeft en te accepteren wat ze niet heeft momenteel.

Sterkte,

Desireless

Hoi desireless,

Tuurlijk ook knuffelen, dat is hier zo'n belangrijk onderdeel van. Ze kalmeert daar gelukkig ook altijd door.
Heb je nog tips hoe ze dat inzicht krijgt en zaken gaat accepteren ?

Hoi desireless,

Tuurlijk ook knuffelen, dat is hier zo'n belangrijk onderdeel van. Ze kalmeert daar gelukkig ook altijd door.
Heb je nog tips hoe ze dat inzicht krijgt en zaken gaat accepteren ?

Hoi Mama van D,

Ik weet niet wat ze naast een vader nog meer mist of verlangt.
Het is vaak een erg moeilijke en kwetsbare periode tiener te zijn er zijn verschillende manieren om een andere inzicht te krijgen.


Prioriteiten stellen is er 1 van, dus vooral zorgen dat je dingen die stress geeft zoveel mogelijk vermijdt en zoveel mogelijk eisen en verwijten laat varen, want die saboteren je doel... dat je tevreden bent door de rust die je ervaart.

Sterkte,

Desireless

Hallo moeder, 

Mij lijkt dat je het heel goed doet eigenlijk. Complimenten! Eerlijk gezegd zie ik niet in wat je nog meer kan doen. Vraag eens aan je dochter of je nog iets kan doen of laten wat haar helpt. Daar kan ze eens over denken.
Blijf betrokken bij de behandeling die wellicht aangeboden zal worden, maar geef haar ook wat ruimte en privacy .
Geef het ook tijd. Veel tijd. Er zijn zoveel mensen die als tiener erg ongelukkig waren , en later toch hun weg vonden met zichzelf en de wereld. 
Ik denk dat er geen snelle oplossing is echter.

Liefs, Mabel

Hi Lila,

Wat verschrikkelijk moeilijk lijkt me dit om als moeder mee te maken. Het lijkt een beetje op mijn verhaal toen ik jong was. Wat bij mij toen heel moeilijk was als dochter zijnde is dat ik merkte dat mijn moeder niet meer wist hoe ze met mij om moest gaan. Waarschijnlijk voelde ze zich heel erg machteloos. Ze uitte dit soms heel boos naar mij toe, waarschijnlijk uit frustratie. Hierdoor voelde ik me nog slechter over mezelf. Ik had het gevoel dat ik iedereen tot last was en dat het beter was dat ik er een einde aan zou maken. 

Als ik jouw verhaal zo hoor dan denk ik dat je echt al heel veel doet voor je dochter! Het klinkt alsof je een hele lieve moeder bent. Ik kan alleen maar zeggen let ook goed op jezelf. Neem zelf ook je rust en probeer te ontspannen zodat je je zelf ook goed voelt en er dus kan zijn voor je dochter. Verder hebben mijn ouders destijds een cursus gedaan over hoe om te gaan met mijn problematiek. Misschien is dat iets waarnaar je kunt vragen. Verder wist ik in die tijd zelf heel slecht waar ik behoefte aan had dus misschien is het voor jouw dochter ook lastig om dat aan te geven. Als je nog vragen hebt, laat het me weten! Nogmaals ik kan natuurlijk absoluut niet voor jouw dochter spreken maar wellicht heb je er iets aan. 

Liefs,

Float