Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Machteloos.


#1

Geschreven op 22 oktober 2017,

Do. 19 oktober 2017,

Ik sla overdag even over, Ik wil het hebben over de ruzie met mijn vriendin, of eigenlijk misschien meer met mijzelf. We zitten op de bank zij ontspannen ik voor de zoveelste keer gefrustreerd, waarom dat weet ik niet. Zoals normaal zoek ik dan naar contact op de verkeerde manier door raar of anders te reageren als dat ik eigenlijk ben of normaal zou doen. Maar ja wat is bij mij normaal of wie ben ik eigenlijk, kan me eigenlijk niet meer anders herinneren als hoe ik me nu voel of doe. Mijn vriendin gaf mij een knuffel en om een of andere reden zei ik ‘wat doe je nou’. Waarom zeg ik dit? Is dit niet waar ik nu juist naar verlang? Als ik er nu over nadenk dan kan ik maar een reden bedenken, Misschien wil ik onbewust laten merken dat het niet goed met me gaat, misschien om te laten zien dat ik hulp nodig heb of misschien omdat ik weet dat mijn vriendin dit moeilijk aan kan voelen. Hoe ik reageerde schoot bij mijn vriendin verkeerd en dat is ook wel te begrijpen. Ze begon meteen fel te praten en ik reageerde hier weer op… Zo verlangt naar een fijne avond, een fijne avond met mijn meisje maar om een of andere reden verkloot ik dit zelf weer, voor de zoveelste keer verkloot ik dit voor mezelf, maar nu ook voor haar. Rust kan ik niet vinden en zit als een stuk opgefokte slechte energie op de bank, uit op ruzie om een reden die ikzelf nu niet en nooit ga weten. Ik zeg geërgerd ik ga slapen, terwijl ik dit helemaal niet wil, of ik hier naar een reactie opzoek ben? Ik weet het niet meer, ik weet niet meer waar ik naar opzoek ben, hoe ik mij voel, en hoe ik mij zou voelen als het goed zou gaan. Ik wist in ieder geval dat deze avond niet meer goed zou komen en dat frustreert mij wederom enorm. Ik lig boven en denk wat doe ik hier en ga weer naar onder, ik ga de onnodige discussie aan zonder inhoud, alleen woorden die een reactie oproept bij haar, ik ga boksen.. eindelijk een moment om te dit te kunnen. Alles van me afslaan ik probeer alles los te gooien en los te gaan op de boks zak, alleen ik voel niets, de ergernis blijft, de frustratie blijft, ik ga maar weer naar boven. Ben mezelf niet, voel mezelf niet, het gaat mis alleen dat zie ik niet in. Mijn vriendin geeft voor de zoveelste keer aan dat een keer naar de psycholoog niet genoeg is en wanneer ik dat nou is in ga zien. We zijn aan t schreeuwen naar elkaar alsmaar heftiger. Onmacht is het enigste gevoel dat ik aan kan linken aan de situatie. Het schreeuwen word alsmaar erger mijn frustratie en woede groeit. Mijn hele lichaam staat er strak door en het moet eruit, ben weer gaan boksen nu nog harder maar weer geen resultaat waar ik behoefte aan heb. De discussie gaat nog steeds voort. Een onbegonnen  discussie  waar je op dit moment niks bij me kunt bereiken maar ook niet kunt ontwijken omdat ik niet los kan laten om de discussie aan te houden. Lig weer in bed, we discussiëren nog steeds. Ik weet niet waar en wat ik met mezelf aan moet, alles zit in de knoop, ik denk aan niks en doe maar gewoon. Automatische piloot en heb zelf niet helemaal onder controle over mijn eigen gedrag, ondanks dat ik misschien op dat moment agressief oog, voelt het voor mij meer als totale machteloos en volledig in de war. Trek het niet meer en begin te stampen tegen de planken van mijn bedrand, niet schoppen maar stampen. Je weet dat dat niet helpt of niet goed is maar de behoefte is er en ook al geeft het geen resultaat doe ik het wel. Ik ga weer naar onder en ben razend. Razend zonder dat ik duidelijk aangeven wat de reden is op wie of op wat. Razend op mijn gevoel, op de situatie en op het leven. Ik zit op de stoel boos en steeds de discussie te voeren schreeuwend alsmaar harder luider schreeuwen van onmacht en schreeuwen, ongecontroleerd, wel maar een keer maar wel erg heftig. Mijn vriendin vraagt duidelijk ‘wat wil je nou?’. Ik zit stil op de stoel met de rug naar mijn vriendin, er gaat meteen iets door mijn hoofd heen, het gevoel wat ik vaker heb en dit nu erg sterk voel, ze vraagt het nogmaals en ik ben nog even stil voor ik reageer ‘Dat wil je niet horen’ Hierna stelt ze dezelfde vraag. Na weer een moment van stilte spreek ik mijn gedachte uit en zeg ‘Ik wil gaan slapen, en niet meer wakker worden’ Terwijl ik meteen opstond tijdens het uitspreken en naar buiten liep om alles en iedereen even te ontvluchten kreeg ik een direct stroom van gevoel door mijn lichaam die ik nergens plaatsen kan. Het voelde als bevestiging van het gevoel en als schrik dat het echt wat met me deed. Nu ik het weer opschrijf en het moment probeer terug te halen voel ik dit gevoel weer. Ik besef dat dit op het moment wel de waarheid is. Ook denk ik er dan aan dat dit geen gezond standpunt is voor iemand van drieëntwintig jaar, eigenlijk voor niemand natuurlijk. Ik stond naar buiten en liep de kant op die ik zo vaak loop om te ontsnappen aan de situaties, maar na enkele minuten draai ik weer om omdat ik totaal niet weet wat ik hier doe en besef dat dit ook geen nut heeft en mij niet rustig gaat krijgen, Dat gevoel wat ik vrijwel altijd heb….

Nu heb ik kapotte knokkels, een kapotte wasmand, omgevallen stoel, kapotte knokkels en blauwe plek op mijn knie en voet, en wat mij het meeste doet spijt van dingen die ik geschreeuwd heb uit totale gebrek aan controle.
Antwoord

#2

Pfoe Martijn, wat een verhaal. Ik schrijf hier op het forum als "partner van" en herken veel van je verhaal. Gelukkig niet van mijn partner, maar van andere schrijvers in het topic "mijn partner is depressief". Ik vond het volgende filmpje heel verhelderend: https://www.youtube.com/embed/vA2b0_Plwb...ure=oembed
Een depressie kan een ander mens van je maken.
Volgens mij heb je nog niet eerder hier geschreven toch? Ik ben benieuwd of je afspraken hebt bij een psycholoog of psychiater en of je sowieso wel eens een gesprek met je vrouw hebt gehad over de depressie. Zo niet, dan wordt dat misschien wel tijd. Want als ze niet weet wat er bij jou speelt, kan ze er ook geen begrip voor opbrengen.
Antwoord

#3

(23-10-2017, 16:58)Positiva schreef: Pfoe Martijn, wat een verhaal. Ik schrijf hier op het forum als "partner van" en herken veel van je verhaal. Gelukkig niet van mijn partner, maar van andere schrijvers in het topic "mijn partner is depressief". Ik vond het volgende filmpje heel verhelderend: https://www.youtube.com/embed/vA2b0_Plwb...ure=oembed
Een depressie kan een ander mens van je maken.
Volgens mij heb je nog niet eerder hier geschreven toch? Ik ben benieuwd of je afspraken hebt bij een psycholoog of psychiater en of je sowieso wel eens een gesprek met je vrouw hebt gehad over de depressie. Zo niet, dan wordt dat misschien wel tijd. Want als ze niet weet wat er bij jou speelt, kan ze er ook geen begrip voor opbrengen.

He positivia,

Ten eerste bedankt voor je bericht! Ik ben nu ongeveer 6 maanden bij de psycholoog, een keer in de week, ben gestopt met hele dagen werken en werk nu halve dagen. 4 uurtjes per dag. Ondanks ik bij de psycholoog een 'project' heb opgestart lijkt het me allemaal nog erger aan t worden, maar ja misschien moet ik eerst even wat dieper gaan voordat het beter kan gaan, heb laatste tijd met specefieke dingen echt problemen, en het lijkt me gewoon allemaal alleen maar moeilijker te worden, ben nog meer verward neem informatie nog minder op en krijg geen enkel van mijn plannen uit te voeren, daardoor ga ik ongezond leven en daar word het ook niet beter van. met mijn vriendin praat ik wel en krijg ook zoveel mogelijk begrip van haar, alleen mijn vriendin heeft asperger en kan dus mij niet alles bieden zoals ik misschien nu nodig heb, maar alles wat ze doet doet me goed want ze doet meer als haar best sinds ik eindelijk na 2 jaar echt klem te zitten hulp heb gezocht. Ik heb inderdaad hier nog nooit wat geschreven, heb bewust naar een forum gezocht om te bekijken wat het voor mij zou kunnen betekenen.
Antwoord

#4

Meestal doe je er een hele tijd over om een depressie "op te bouwen", dus je moet er niet vanuit gaan dat het in een half jaar weer opgelost is.  Heb je gewoon gesprekken bij de psycholoog, of een bepaalde therapie? En vind je het prettig om er heen te gaan? Als ik teveel vragen stel, negeer me gerust hoor!  Wink Maar anders kan ik me geen beeld vormen. Fijn dat je vriendin begrip voor de situatie heeft. Het is sowieso echt wel moeilijk om met een depressieve partner te leven, laat staan als je Asperger hebt.  Je weet het zelf al, maar probeer jezelf juist goed te verzorgen. Vertroetel jezelf een beetje en eet goed. Onbewust geeft dat toch het signaal dat je er toe doet. Natuurlijk hoort gezond eten daar ook bij. Als mijn partner een moeilijke periode heeft, maar ook toen hij heel diep zat, gaat hij altijd heel veel lopen of fietsen. Dat helpt hem. Misschien ook iets voor jou?
Antwoord

#5
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 24-10-2017, 12:43 door martijn12345.)

(23-10-2017, 22:23)Positiva schreef: Meestal doe je er een hele tijd over om een depressie "op te bouwen", dus je moet er niet vanuit gaan dat het in een half jaar weer opgelost is.  Heb je gewoon gesprekken bij de psycholoog, of een bepaalde therapie? En vind je het prettig om er heen te gaan? Als ik teveel vragen stel, negeer me gerust hoor!  Wink Maar anders kan ik me geen beeld vormen. Fijn dat je vriendin begrip voor de situatie heeft. Het is sowieso echt wel moeilijk om met een depressieve partner te leven, laat staan als je Asperger hebt.  Je weet het zelf al, maar probeer jezelf juist goed te verzorgen. Vertroetel jezelf een beetje en eet goed. Onbewust geeft dat toch het signaal dat je er toe doet. Natuurlijk hoort gezond eten daar ook bij. Als mijn partner een moeilijke periode heeft, maar ook toen hij heel diep zat, gaat hij altijd heel veel lopen of fietsen. Dat helpt hem. Misschien ook iets voor jou?

Heb ook totaal geen verwachting dat het in een bepaald tijdsbestek opgelost is , maar ben vandaag naar psycholoog geweest en heb me uit gesproken hoe het gaat en hoe het proces loopt voor mijn gevoel, heb mijn gevoel geuit en ze kon zich daar verrassend genoeg prima in vinden. ik ben nu in behandeling bij psycholoog (Eerstelijnspsychologie/Generalistische Basis GGZ (GBGGZ) )  en we zijn tot de conclusie gekomen omdat ik al een tijd verschrikkelijk mijn best doe bepaalde dingen aan te pakken en kleine beetjes daarvan ook lukte maar het gevoel niet mee gaat veranderen en laat staan verbeteren dat er oftewel wat diepere depressie zit waar ik meer bij een specialistische psycholoog aan moet gaan werken, of zou medicatie ook een goeie steunpilaar kunnen zijn om vandaar wat meer of makkelijker dingen rustig aan te kunnen gaan herstellen.
hiervoor word een afspraak gemaakt bij een psychiater om daar meer duidelijkheid over te krijgen.

(24-10-2017, 07:06)Whatever schreef: Misschien de therapie uitbreiden naar een psychiater en desnoods medicatie overwegen?
Als de stoppen doorslaan en je bent agressief.... Tuurlijk komt dit verder uit onmacht. Maar neem dan de controle er wat aan te doen. Verwerf macht over de psyche en reclaim the mind.

Ik heb het Aspergersyndroom, ADHD en ben bi polair. Toen ik geen medicatie nam kon ik best flippen bij overprikkeling. Er was geen rust in mijn hoofd, enkel chaos.
Wanneer je de rust in je hoofd terug ervaart kan je dingen beter uitplannen en zal er minder chaos door je leven tieren. Ik heb ook "ongezond" geleefd om rust te vinden, wat me gevangen hield en telkens opnieuw naar overprikkeling leidde. Het werd mij snel duidelijk dat ik aan zelfmedicatie deed, maar dat was niet voldoende tenzij ik helemaal op "off" ging. Nu neem ik Abilify en kan ik veel beter communiceren en handelen.

Ik verdrong de hele tijd "wat is er mis met mij?" Maar er is niets mis met mij, dat zijn allemaal waardeoordelen en gevoelens die uit gedachten verder kwamen. Gedachten, gevoelens en waardeoordelen zijn een weerspiegeling van je bewustzijn, maar niet van je volmaakte bewustzijn.

May the Force be with you.

ik ben nu bezig met een afspraak te maken met een psychiater voor verzoek voor welke medicatie, verder gaan we kijken of er misschien iets meer gespecialiseerde psycholoog die iets dieper gaat en zoekt beter voor mijn behandeling zou zijn.
Antwoord

#6

Register or login to view the content
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Positiva :   • martijn12345
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Machteloos Started by Teddy123
5 Replies - 169 Views
14-01-2024, 17:48
Laatste bericht: Mabel
  Machteloos Started by Kenzo
5 Replies - 544 Views
11-05-2023, 15:54
Laatste bericht: Kenzo
22-04-2022, 08:14
Laatste bericht: Mabel



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)