Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Leven zonder medicatie


#1

Zoals ik eerder schreef heb ik in drie maanden tijd de Sertraline afgebouwd naar 0. Een paar weken later ook mijn slaapmutsje Mirtazapine gestopt. Ik leef nu dus zo'n 5 weken zonder medicatie. Mijn huiver dat ik weer depressief zou kunnen worden is er nog wel een beetje.
Ik merk wel dat mijn lijf en brein er nog erg aan moeten wennen.
- Ik slaap nog steeds wat onrustig en wordt een paar keer wakker 's nachts.
- Ik ben overdag vaak behoorlijk moe en zit af en toe al om 18.00 uur al te knikkebollen in mijn stoel.
- Zaterdag was ik op een markt waar veel organisaties folders uitreikte, gek genoeg raakte ik gespannen en ben een ander straatje in geglipt.
- Zondag liepen tijdens een openluchtconcert de tranen over mijn wangen.
- Vandaag merkte ik op een training dat ik mij moeilijk kon concentreren, ook dat ik wat overprikkelt raak als 8 mensen tegelijk over een onderwerp in gesprek zijn.
- ik heb weinig zin om iets te ondernemen en heb wat de neiging mij terug te trekken in mijn huis. Voel mij vaker onzeker over dingen die ik voorheen op mijn routine uitvoerde.
Kortom echt in balans voel ik mij zeker niet. Ik heb met mijzelf afgesproken dat ik het een half jaar de tijd geef.
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Bert :   • Vera_73
Antwoord

#2
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 11-09-2019, 11:50 door Jorin.)

Hoi Bert,

Moedig dat je het een kans geeft en je niet teveel laat afschrikken door de gevoelens die je ervaart.
Je lichaam moet zich opnieuw aanpassen, maar wellicht jijzelf ook. Opnieuw leren voelen wat je nodig hebt. 
Ik heb gemerkt dat ik met antidepressiva veel meer prikkels aan kan dan zonder. Zonder ad ervaar ik emoties veel intenser. Ik ben van mijzelf een gevoelig persoon (de een noemt het hooggevoelig, een ander introvert, etc.) 
Hierdoor heb ik meer oplaad-momenten nodig en moet ik mijn leven qua activiteit anders indelen dan wanneer ik antidepressiva slik.
Misschien geldt dit voor jou ook, maar dat hoeft niet natuurlijk.
Antwoord

#3

Hoi Bert,

Ik vind het dapper en moedig dat je dit een kans geeft. Het duurt even voordat het lichaam gewend is.
Het kunnen ook ontwenningsverschijnselen zijn. Bij mij komen deze ook altijd wat later dan verwacht.
Nou, heel veel sterkte en houd ons op de hoogte!

Liefs,

Marjolein
Antwoord

#4

Hallo mensen,

Ja die vraag, "zijn het bijverschijnselen"?
Daarom wil ik ook graag de keuze maken een half jaar zonder medicatie te functioneren, om die vraag te kunnen beantwoorden.
Ook om nog beter met mijn huiver om tegen een nieuwe depressie aan te lopen om te leren gaan.

Opnieuw voelen wat je nodig hebt is en blijft ook voor mij belangrijk, de laatste vier jaar. Daarvoor was ik er niet mee bezig. Het is voor mij nu de eerste keer dat ik zo bewust stil sta bij mijn gevoelswereld zonder medicatie. Het voelen hoe het voelt, het erkennen en er niet voor weg lopen en je gedrag afstemmen in het hier en nu. 

Ja, en dan dat introvert zijn. Iemand met wie ik hier vorige week over sprak zei hier het volgende over. Iemand die introvert is keert naar binnen en haalt de kwaliteit van leven vooral uit zichzelf. Vind ik wel een waardevolle uitspraak maar zette mij ook wel aan het denken.
Twee van die hersenspinsels:
- Tja, maar dan moet je die kwaliteit van leven wel verder vorm geven in je dagelijks leven.
- Het kan ook een valkuil zijn. Als ik serieus met mezelf in de knoop zit, keer ik naar binnen en kom er pas uit als ik het probleem grotendeels zelf heb opgelost. Pas daarna ga ik er over in gesprek met anderen. Bijvoorbeeld ik voelde me laatst eenzaam, keerde dus naar binnen om het een plek te geven. Mijn valkuil kennende dit deze keer maar eens via de app aan een goede vriendin verteld. Prompt werd ik uitgenodigd op de koffie. Het blijft een ontdekkingsreis nietwaar? 
Antwoord

#5

Mooi Bert hoe dat werkt he, delen en vriendschap. Dat is mijn positieve schat die ik leerde van depressie : dat ik zulke goeie vrienden heb dat ik op hun steun kan lopen als ik maar gewoon vertel wat er speelt! Deed ik vroeger niet. Nu wel meer. 
Ik ben vorig jaar een jaar gestopt met medicijnen en kreeg ook huilbuien. Dat luchtte op, was niet erg, moest er uit, dus herken ik. Ook dat dingen intenser binnenkomen. 
Bij mij was het na een jaar duidelijk dat ik toch medicijnen nodig had en ben dus begin dit jaar weer gestart. Dat hoeft voor jou niet zo te zijn natuurlijk. Ik ben nu 65 en Vanaf 50 af en aan aan de pillen. Ik heb me er uit eindelijk bij neergelegd dat het zonder wel een tijd goed gaat maar ik was in die tijd ook wel wat hypoaan. Veel conflict gehad en te veel geld uit gegeven. Nu mijn omgeving ingeseind om me te waarschuwen mocht het weer die kant opgaan. Jij hebt geen sociaal netwerk reeg heb je. Misschien n wij dat  hier voor je doen. En je. Huisarts?
Dipjes
Antwoord

#6

Hoi Bert,


Wat goed van je te horen en sterk dat je bent gestopt.
Van een vriendin (wat ben ik blij met haar echt ze heeft me er zo vaak doorheen gesleept) kreeg ik zaterdag een NRC in handen gedrukt.
Om dit topinterview door Rinskje en Jannetje Koelewijn met Iris Sommer en haar man, beide prof en psychiater (in Groningen).

https://www.nrc.nl/nieuws/2019/09/19/psy...n-a3973934

(dat we niet kunnen wachten hebben we hier maar weer al te goed gemerkt, na het bericht van Positiva.)

Twee praktische tips geven Sommer en man (ok heeft ook een naam ik deed pos discr: Robert Schoevers):

1. yoghurt eten
2. ontstekingsremmers nemen

Ad 1.: voeding = belangrijke rol, darmen, microbioom, we hebben probiotica nodig. Als je y niet zo lekker vindt (zoals mijn kids) kun je het gebruiken in een sausje e.d.

Ad 2.: ik denk aan vit C hooggedoseerd liefst, dat remt ontsteking, maar wie in planten, groente, fruit e.d. thuis is, heeeel veeeel soorten kruiden e.d. werken ontstekingsremmen, dat is een heilzame werking van 99% van de kruiden waaraan helende kracht wordt toegeschreven.

Lijken me twee dingen die iedereen makkelijk meteen kan (en dus, moet) doen. OOK als je alleen maar de hele dag op de bank hangt met chips en koek. Gris bij je volgende moeizaam heengesleepte bezoek aan supermarkt een pak yoghurt en een pot pillen mee - of vraag je "mantelzorger" ie wie zo lief is om naast je te staan in deze fase het voor je te halen.

Zelf ben ik recent gestart met Qigong, kan ik ook van harte aanbevelen.
Hier vind je meer info inc waar bij jou in de buurt: https://chineng.nl/ons-team/patricia-van-walstijn/

Sterkte Bert =)

Hartelijke groet,

Vera
Antwoord

#7
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 24-09-2019, 09:50 door Liefde+Hoop.)

(24-09-2019, 07:30)Vera_73 schreef: Hoi Bert,


Wat goed van je te horen en sterk dat je bent gestopt.
Van een vriendin (wat ben ik blij met haar echt ze heeft me er zo vaak doorheen gesleept) kreeg ik zaterdag een NRC in handen gedrukt.
Om dit topinterview door Rinskje en Jannetje Koelewijn met Iris Sommer en haar man, beide prof en psychiater (in Groningen).

https://www.nrc.nl/nieuws/2019/09/19/psy...n-a3973934

(dat we niet kunnen wachten hebben we hier maar weer al te goed gemerkt, na het bericht van Positiva.)

Twee praktische tips geven Sommer en man (ok heeft ook een naam ik deed pos discr: Robert Schoevers):

1. yoghurt eten
2. ontstekingsremmers nemen

Ad 1.: voeding = belangrijke rol, darmen, microbioom, we hebben probiotica nodig. Als je y niet zo lekker vindt (zoals mijn kids) kun je het gebruiken in een sausje e.d.

Ad 2.: ik denk aan vit C hooggedoseerd liefst, dat remt ontsteking, maar wie in planten, groente, fruit e.d. thuis is, heeeel veeeel soorten kruiden e.d. werken ontstekingsremmen, dat is een heilzame werking van 99% van de kruiden waaraan helende kracht wordt toegeschreven.

Lijken me twee dingen die iedereen makkelijk meteen kan (en dus, moet) doen. OOK als je alleen maar de hele dag op de bank hangt met chips en koek. Gris bij je volgende moeizaam heengesleepte bezoek aan supermarkt een pak yoghurt en een pot pillen mee - of vraag je "mantelzorger" ie wie zo lief is om naast je te staan in deze fase het voor je te halen.

Zelf ben ik recent gestart met Qigong, kan ik ook van harte aanbevelen.
Hier vind je meer info inc waar bij jou in de buurt: https://chineng.nl/ons-team/patricia-van-walstijn/

Sterkte Bert =)

Hartelijke groet,

Vera
Vera 

Dank je wel voor dit prachtige en hoopvolle interview vol dingen die wij zelf kunnen doen.
Wat een bizonder nieuws

Dipjes

(24-09-2019, 07:30)Vera_73 schreef: Hoi Bert,


Wat goed van je te horen en sterk dat je bent gestopt.
Van een vriendin (wat ben ik blij met haar echt ze heeft me er zo vaak doorheen gesleept) kreeg ik zaterdag een NRC in handen gedrukt.
Om dit topinterview door Rinskje en Jannetje Koelewijn met Iris Sommer en haar man, beide prof en psychiater (in Groningen).

https://www.nrc.nl/nieuws/2019/09/19/psy...n-a3973934

(dat we niet kunnen wachten hebben we hier maar weer al te goed gemerkt, na het bericht van Positiva.)

Twee praktische tips geven Sommer en man (ok heeft ook een naam ik deed pos discr: Robert Schoevers):

1. yoghurt eten
2. ontstekingsremmers nemen

Ad 1.: voeding = belangrijke rol, darmen, microbioom, we hebben probiotica nodig. Als je y niet zo lekker vindt (zoals mijn kids) kun je het gebruiken in een sausje e.d.

Ad 2.: ik denk aan vit C hooggedoseerd liefst, dat remt ontsteking, maar wie in planten, groente, fruit e.d. thuis is, heeeel veeeel soorten kruiden e.d. werken ontstekingsremmen, dat is een heilzame werking van 99% van de kruiden waaraan helende kracht wordt toegeschreven.

Lijken me twee dingen die iedereen makkelijk meteen kan (en dus, moet) doen. OOK als je alleen maar de hele dag op de bank hangt met chips en koek. Gris bij je volgende moeizaam heengesleepte bezoek aan supermarkt een pak yoghurt en een pot pillen mee - of vraag je "mantelzorger" ie wie zo lief is om naast je te staan in deze fase het voor je te halen.

Zelf ben ik recent gestart met Qigong, kan ik ook van harte aanbevelen.
Hier vind je meer info inc waar bij jou in de buurt: https://chineng.nl/ons-team/patricia-van-walstijn/

Sterkte Bert =)

Hartelijke groet,

Vera
Vera 

Dank je wel voor dit prachtige en hoopvolle interview vol dingen die wij zelf kunnen doen.
Wat een bizonder nieuws

Dipjes
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Liefde+Hoop :   • Vera_73
Antwoord

#8

Hallo Vera,

Dank voor deze tips, interessante aannames. Zo zijn er vanuit de verschillende invalshoeken allerlei suggesties die tot een positief resultaat zouden kunnen leiden. Echter dé oorzaak of therapie voor depressie is nog niet gevonden. Maar ook ik ben op mijn manier bezig met wat kan ik zelf doen. Ik functioneer nu bijna twee maanden zonder medicatie en ik moet nog aardig mijn best doen om in balans te blijven. Nogal lusteloos en weinig zin om dingen te ondernemen, zit erg veel in mijn hoofd, ergens tussen piekeren en fantaseren in. Ik heb de neiging mensen te ontlopen en mijzelf meer terug te trekken in mijn huis. Aan de andere kant heb ik mijn vrijwilligerswerk waar ik weer wel regelmatig contact heb met andere mensen. Dat vormt dan weer een aardige balans.
Mijn eigenwaarde en zelfvertrouwen blijft aardig overeind, ik ben niet echt somber, maar voel wel dat ik soms aardig uit balans raak.
Soms laat ik dit gebeuren, soms grijp ik in en corrigeer ik mijzelf.
Kortom het blijft nog even een zoektocht.

Groet, Bert
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Bert :   • Vera_73
Antwoord

#9

Hallo Bert,

Ik vind het knap hoe je zonder medicatie in balans probeert te blijven. Het zal zeker een zoektocht zijn, maar ik mag hopen met iedere dag een beetje meer zelfvertrouwen. Succes en ik ben heel benieuwd hoe het je verder vergaat. Ik hoop natuurlijk iedere dag een beetje beter.

groet,
Run
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Run :   • Vera_73
Antwoord

#10

Dank je wel Run voor jouw steuntje in de rug.

Hoe gaat het vandaag met jou? In jouw eerste bericht meldde je dat je nu al zo'n achter jaar problemen hebt met depressieve gevoelens?
Wil je iets vertellen hoe jij daar mee omgaat?

Ikzelf ben de laatste vier jaar steeds meer de samenhang gaan zien tussen gebeurtenissen in mijn jeugd, de effecten er van als volwassene, mijn depressies uit het verleden. In mijn geval lijkt het er op dat ik mij onveilig heb gevoeld in mijn jeugd, wat mij erg onzeker heeft gemaakt. Het gevolg er van was dat ik als volwassene erg krampachtig in het leven stond, niet goed kunnen omgaan met mijn gevoelens en emoties en stress. Kortom eigenlijk nooit mijzelf kunnen zijn en mijzelf dus stelselmatig voorbij blijven lopen. Ik ben mijn depressies gaan zien als een helder signaal van mijn lijf en brein. Zo van Bert zo kan je niet langer in het leven blijven staan. Dit alles heeft mijn persoonlijkheid gevormd tot wie ik vandaag ben.  Voor mij is dus depressie niet iets waarvan je geneest, geen wondermiddelen of geweldige genezende therapieën beschikbaar. Nogmaals dat geldt voor mij. Ik ben dus vier jaar geleden op mijn manier met mijzelf aan de slag gegaan. Het voor het eerst grondig verkennen van mijn gevoelsleven, aan de slag met mijn eigenwaarde (beter gezegd met het ontbreken er van). Het verschuiven van veel moeten naar wat wil ik graag? Het uitproberen van nieuw gedrag, het schaven aan vast geroeste patronen. Steeds weer bezig zijn met een stukje waardering voor mijzelf. Dit alles heeft er toe geleid dat ik een wat betere versie van mijzelf ben geworden. Een versie waarbij ik mij meer thuis voel. 

Groet, Bert
[-] 3 gebruikers zegt bedankt tegen Bert :   • Jorin, Liefde+Hoop, Vera_73
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Leren leven Started by Bert
203 Replies - 91,441 Views
29-08-2017, 08:14
Laatste bericht: Purple



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)