Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Kun jij mij vertellen hoe het is...


#1

Mijn vriend is depressief. Een moeilijke periode, ook voor als je er naast staat.
Je wilt helpen, maar weet niet hoe.
Je wilt weten wat er bij hem speelt, maar zijn muur is kilometers hoog en hoe kan hij je vertellen hoe hij zich voelt,
als hij het zelf niet kan uitleggen...

Moet ik hem eens een brief schrijven hoe ik hem zie?
Of werkt dat averechts omdat hij dat niet zo ziet.

Moet ik weg omdat hij geen rust heeft in zijn hoofd?
Of moet ik blijven omdat er dan iets is in plaats van helemaal niets.

Moet ik hem vertellen dat ik graag wil weten wat er in hem speelt?
Ook al weet ik dat hij denkt dat niemand hem begrijpt.

Ik zou graag contact hebben met iemand wie zelf een depressie heeft (gehad).
Misschien iemand die bereid is hier meer over te kunnen vertellen wat er speelt in iemand.
Ook al schrijft iedereen zijn eigen verhaal en maakt het anders mee.

Eigenlijk is dit mijn vraag om hulp. 
Om handvatten naar wat wel en niet te doen.
Wat wel en niet zeggen of vragen.
Antwoord

#2

(26-02-2018, 16:46)Infinity schreef: Mijn vriend is depressief. Een moeilijke periode, ook voor als je er naast staat.
Je wilt helpen, maar weet niet hoe.
Je wilt weten wat er bij hem speelt, maar zijn muur is kilometers hoog en hoe kan hij je vertellen hoe hij zich voelt,
als hij het zelf niet kan uitleggen...

Moet ik hem eens een brief schrijven hoe ik hem zie?
Of werkt dat averechts omdat hij dat niet zo ziet.

Moet ik weg omdat hij geen rust heeft in zijn hoofd?
Of moet ik blijven omdat er dan iets is in plaats van helemaal niets.

Moet ik hem vertellen dat ik graag wil weten wat er in hem speelt?
Ook al weet ik dat hij denkt dat niemand hem begrijpt.

Ik zou graag contact hebben met iemand wie zelf een depressie heeft (gehad).
Misschien iemand die bereid is hier meer over te kunnen vertellen wat er speelt in iemand.
Ook al schrijft iedereen zijn eigen verhaal en maakt het anders mee.

Eigenlijk is dit mijn vraag om hulp. 
Om handvatten naar wat wel en niet te doen.
Wat wel en niet zeggen of vragen.
hey infinity

Ik zou zeggen geef aan dat je graag wilt helpen op manieren dat jij kan. dat je er voor hem bent en als hij iets kwijt wilt gewoon om te praten dat jij er zal zijn om te luisteren.
niet te veel pushen geef hem de ruimte.
voorderest gewoon samen gezellige dingen plannen om aandacht te verleggen (al is het maar samen lekker knus op de bank zitten)

dus letterlijk antoorden op jou vraag. persoonlijk gesprek, blijf bij hem, geef hem ruimte maar laat merken dat je er bent,
Antwoord

#3

Nadeel is dat hij nu in een periode zit waarbij hij een hoge muur heeft. Praten doet hij als hij drank op heeft. Hetzelfde geldt voor het aanraken. Anders is hij gesloten en vrij chagrijnig.

Ik geef hem een knuffel of afentoe even een streel maar tegen hem aan hangen op de bank, vind hij op dit moment even niks. Dat ga ik dan ook niet pushen.

Met praten wil ik hem zo veel zeggen. Maar elke keer zoek een moment..welke dan niet komt. Of ik zeg niet zoals ik het graag wilde zeggen.
Antwoord

#4

Hoi Infinity,

Kan me voorstellen dat je het gevoel hebt dat er geen einde aan komt.
Misschien is het wel goed je te realiseren dat bijna elke depressie ook weer verdwijnt.

Verder zijn alcohol drinken. Deed ik ook (teveel trouwens), gewoon om die enorme put en somberheid wat minder te voelen, iets rustiger te worden.

Knuffels waren aan mij niet besteed in mijn depressie, een liefkozing irriteerde me. Direct overprikkeld.
Ik heb maanden lang helemaal niemand willen spreken.
Toen ik tijdens eerdere depressies nog een partner had, was ik heel dankbaar dat zij goed voor zichzelf bleef zorgen en er ook op uit trok.
Het was een dubbel gevoel, enerzijds iets van "eenzaam", maar dat was ik toch al. Anderzijds opgelucht dat ik niet ook nog eens mijn partner onderuit haalde. Dat kon ik er niet bij hebben.

Hoe gaat ie vandaag?

Groetjes,  Bert
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Bert :   • ZijDieZag
Antwoord

#5

(26-02-2018, 19:59)Bert schreef: Hoi Infinity,

Kan me voorstellen dat je het gevoel hebt dat er geen einde aan komt.
Misschien is het wel goed je te realiseren dat bijna elke depressie ook weer verdwijnt.

Verder zijn alcohol drinken. Deed ik ook (teveel trouwens), gewoon om die enorme put en somberheid wat minder te voelen, iets rustiger te worden.

Knuffels waren aan mij niet besteed in mijn depressie, een liefkozing irriteerde me. Direct overprikkeld.
Ik heb maanden lang helemaal niemand willen spreken.
Toen ik tijdens eerdere depressies nog een partner had, was ik heel dankbaar dat zij goed voor zichzelf bleef zorgen en er ook op uit trok.
Het was een dubbel gevoel, enerzijds iets van "eenzaam", maar dat was ik toch al. Anderzijds opgelucht dat ik niet ook nog eens mijn partner onderuit haalde. Dat kon ik er niet bij hebben.

Hoe gaat ie vandaag?

Groetjes,  Bert

Hoi bert,

Was het dan ook iets dat je zei dat je er geen behoefte aan had? Of vond je dat vervelend om aan te geven?

Ik heb vandaag even een mindere dag en heb het er even moeilijk mee. Mijn vriend zit stil op de bank. Een spelletje te spelen  op zijn telefoon en zegt weinig.
Antwoord

#6

Hoi Infinity,

Iedereen reageert natuurlijk een beetje anders. Maar als ik er nu even over nadenk was het bij mij vooral een non verbale reactie.
Mijn hoofd wegdraaien, of een boos gezicht trekken, mijn schouders optrekken dat soort reacties. Ik praatte niet veel.

Voel je nu een spanningsveld in de kamer Infinity, of is het vrij rustig?

Groet,  Bert
Antwoord

#7

(26-02-2018, 21:13)Bert schreef: Hoi Infinity,

Iedereen reageert natuurlijk een beetje anders. Maar als ik er nu even over nadenk was het bij mij vooral een non verbale reactie.
Mijn hoofd wegdraaien, of een boos gezicht trekken, mijn schouders optrekken dat soort reacties. Ik praatte niet veel.

Voel je nu een spanningsveld in de kamer Infinity, of is het vrij rustig?

Groet,  Bert

Als ik hem een knuffel geef doet hij niks. Duwt mij niet weg,zegt niks,doet niks. 
Het is vrij rustig eigenlijk. Ik laat hem zijn ding doen (spelletje spelen dus) en doe mijn eigen dingen. Net eten gemaakt. Nu even de was doen, zo douchen en dan plof ik even op de bank.
Antwoord

#8

Mijn partner verdroeg wel aanraking, maar was passief. Hij ondernam zelf niets, maar liet het wel toe. Hij "hing" dan min of meer tegen mij aan. Van seks was in die periode geen sprake.
Antwoord

#9

(26-02-2018, 21:38)Positiva schreef: Mijn partner verdroeg wel aanraking, maar was passief. Hij ondernam zelf niets, maar liet het wel toe. Hij "hing" dan min of meer tegen mij aan. Van seks was in die periode geen sprake.

Daar had ik het van het weekend met hem over. Hij had toen flink wat pils op na mannenavond en praat dan makkelijker. Hij zei dat hij zich gewoon niet tot sex kan toe zetten. Wel wil hij als hij bezopen is graag gekriebeld worden. Maar nu,zo zonder drank, blijft hij gewoon zitten en doet niks. Gaat niet hangen maar ondergaat het gewoon.
Antwoord

#10

Mijn partner is sinds een half jaar eigenlijk niet meer depressief. Maar drinkt nog steeds weleens om "goed bij zijn gevoel te kunnen", zoals hij het dan zegt. Misschien is dat bij jouw partner ook zo.
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  durf niemand te vertellen... Started by amber18
2 Replies - 2,325 Views
13-11-2018, 00:34
Laatste bericht: BenIkDepri



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)