Hallo Bella,

Hi! Met het bewaken van mijn grenzen ben ik ook pas vier jaar geleden begonnen. Dat was het moment dat ik na verschillende depressies ontdekte dat deze een helder signaal waren van "Zo kan je niet langer in het leven staan". Ik was altijd een wat onzekere, wat angstige man die het heel belangrijk vond wat anderen van mij vonden. Dus vanaf mijn zevende jaar erg onzeker en krampachtig in het leven gaan staan. Maar ik had dit zelf niet door, althans dat mijn probleem zo groot was.
Zo'n vier jaar geleden heb ik het besluit genomen volstrekt eerlijk en open naar mijzelf te gaan kijken. Geen gemakkelijk proces en zeker in het begin ook pijnlijk. Ik ben toen als ouwe bok als een puber nieuw gedrag gaan uitproberen. Bloed spannend.
Ik zit nog dagelijks even in mijn stoel en voel hoe het voelt van binnen. Vaak is het rustig, maar soms wrikt er wat van binnen.
Ik heb een soort innerlijke thermometer ontwikkeld waardoor ik mijn stemming en eventuele spanning snel opmerk. Fijn is dat.

Groet, Bert

Hallo Bert,

Dat kan ik me voorstellen, dat het fijn is om veranderingen snel op te merken. Knap dat je dit met jezelf bent aangegaan. Klinkt als hoopgevend, dat het je ook daadwerkelijk wat heeft gebracht. Dankjewel voor het delen.

groeten van Bella

Hallo Bella,

Hoe gaat het vandaag met je?

Groet,  Bert