Hallo medelotgenoten,

Even een update. Situatie nog weinig veranderd. Depressie deelt nog steeds de lakens uit en ben na 8 maanden nog steeds extreem vermoeid.
Na helaas veel gesprekken bij huisarts eindelijk verwijzing gekregen voor een second opinion.
Maar moet even geduld hebben vrees is, want ze hebben pas tijd over 43 dagen.
Dus tot die tijd even doorbijten. Helaas is dit de realiteit al een maand of 8 dus ben dat wel gewend.
Verwacht geen wonderen ervan , zou al dankbaar en verguld zijn als die vermoeidheid wegging en de depressie iets minder werd.
Maar goed dat zien we dan wel weer.
Verder aan het afbouwen van de Citalopram , nu op 5 mg , redelijk wat extra klachten iedere keer als we verder afbouwden.
Prikkelbaar , kort lontje schommelingen in stemming . Maar dat nemen we er maar bij.
Sterkte medestrijders

Hoi Depressiestrijder

Naar dat je behandelaar jou kennelijk de overwegingen niet mee laat wegen en uitlegt.
Wel is het verband tussen autisme en depressie vrij logisch. Door sociale druk probeer je telkens dingen waar je niet zo goed in bent. Dat geeft een voortdurende faal ervaring, die kan uitmonden in depressie.
Depressie word ook wel beschreven als naar binnen geslagen boosheid.
Zo bezien zou je dus winst kunnen boeken door handiger te worden in het omgaan met de grenzen die het autisme je oplegt.
Dat zou de voeding van de depressie kunnen verminderen. Misschien met training of therapie ja.
Verder is het medicijn dat je noemt geen sufmaker. Het is een antidepressivum.
Normaal gesproken wordt je daar juist eerst actiever van voordat, iets later, de stemmingsverbetering begint.
Zo gezien zou het dus juist wel bij je passen.
Wel heeft het bijwerkingen zoals elk medicijn.
Een van die bijwerkingen die misschien op kan treden is sufheid inderdaad. Je hebt redelijke kans dat die overgaat na een tijdje gebruik als je toevallig hoort bij de subgroep die last heeft van die bijwerking.
Het afbouwen van dit middel lijkt dus ook niet zo logisch. Tenzij er een ander antidepressivum voor in de plaats gedacht is.
Maar dat kan meestal opgebouwd worden terwijl je het andere tegelijkertijd afbouwt.
Zo ben je het snelste op het nieuwe middel en zit je het minste zonder.
Je behandelaar heeft dat allemaal niet gekozen en ook niet uitgelegd. Dat is wel raar. Tenzij jullie gewoon lekker langs elkaar heen gepraat hebben zonder elkaar te begrijpen.....
Ik neem zelf altijd een boodschappenbriefje mee met dingen die ik wil vragen, dat helpt.
Ik snap wel dat behandelaar wil zien wat je zonder medicatie doet om gericht weer op te bouwen. Maar dat moet in goed overleg toch misschien wat eleganter en handiger kunnen samen. Lukt het niet dan kan je ook om een andere behandelaar vragen wasr je beter mee kan samenwerken. Het is niemands fout als het niet klikt. Allen zijn gebaat bij een combi die wel werkt.

Succes

Hoi Dipjes,
Bedankt voor je input.
Even een paar dingetjes duidelijk scheppen.
Ik gebruikte al jaren Citalopram tot volle tevredenheid.
Toen de depressie zich openbaarde was mijn idee dat het mede kwam doordat dat middel niet meer goed werkte. Heb dat met eerdere antidepressiva meegemaakt dat ze op een moment niet meer werken.
Mijn autisme is ook licht van vorm.
Heb het volledig geaccepteerd, heeft ook zijn voordelen en weet waar ik op moet letten bij autisme.
Voor mijn gevoel is de depressie een combinatie van 2 dingetjes.
1. Een onbalans in mijn hersenen, is familiair aanwezig dus moet dat met medicatie aan te sturen worden.
2. Doordat ik de afgelopen jaren privé een paar zware gebeurtenissen  heb moeten meemaken is mijn emmer eigenlijk volgelopen.

Mijn vraag was ook aan de behandelaars hoe kan ik die ervaringen verwerken , want dat lukt mij schijnbaar niet en kunnen we kijken naar andere ad.

Als ze dan vol inzetten op het autisme, mij eerst een half jaar door laten gaan met de citalopram en geen handvatten geven hoe ik die ervaringen kan verwerken en hoe ik om kan gaan met depressieve gedachten en die vermoeidheid die mij echt tegenhoudt in het activeren van mijzelf  begrijp ik mijzelf wel dat ik het niet  weet hoe verder.

Besef mij dat het ook de keerzijde van een depressie is dat je niet weet hoe je jouw eigen situatie kunt oplossen. Daar hebben we in de basis allemaal behoefte aan. Hoe en wat moeten we doen om eruit te komen.

Depressie is een onmachtig gevoel waarin je zit.
Je kan het lichtknopje niet vinden en vraagt daarom hulp van je omgeving en hulpverleners.
Correct me if i'm wrong

Dank voor je uitleg Depressiestrijder.
Ja dat is een fenomeen dat nog vaak niet onderkend wordt, dat AD bij sommige mensen stoppen met werken na langer gebruik. Net of je er immuun voor wordt he. Heb dat ook meegemaakt, dan moet je naar iets anders.
Heel Vervelend maar ook weer gelukkig dat er keuze is.
Blijft jammer dat je niet zo door de bocht kan met je behandelaar over de te volgen route.
Dat zou toch beter moeten kunnen 
Succes gewenst en sterkte

Dank voor je uitleg Depressiestrijder.
Ja dat is een fenomeen dat nog vaak niet onderkend wordt, dat AD bij sommige mensen stoppen met werken na langer gebruik. Net of je er immuun voor wordt he. Heb dat ook meegemaakt, dan moet je naar iets anders.
Heel Vervelend maar ook weer gelukkig dat er keuze is.
Blijft jammer dat je niet zo door de bocht kan met je behandelaar over de te volgen route.
Dat zou toch beter moeten kunnen 
Succes gewenst en sterkte

Bedankt voor je berichtje Dipjes.

Denk dat je de kern raakt.
Ze proberen wel uit te leggen wat er mis is, en hebben het over denkfouten en G schema's.
Maar ik weet nog niet hoe ik mijn gedachten om kan buigen hierdoor. Dat lukt nog niet helemaal.
Daarom denk ik ook echt dat als je in een depressie zit er heel graag uit wil komen, alleen weet je nog niet hoe.

Hadden we maar een TomTom die je uit de situatie loodste

Ja dat hebben sommige hulpverleners, dat ze inzetten op inzicht. Terwijl “handelen” ook een weg is, inderdaad, hoe doe je dat nu concreet?

Mooie vergelijking met die Tom Tom trouwens 
Ons soort problemen is niet 2 dimensionaal, zoals een wegenkaart, dan was het makkelijk. Het is meer een soort kansberekening in een steeds veranderend decor. Met aanwijzingen in de trant van: als deze diagnose juist is dan heeft u ongeveer 50% kans op verbetering met dit middel. 

Maar dat dan in 3 of 4 dimensies, want er speelt vanalles mee en tussendoor. Zulke Hulpverlening heeft wel nut voor een redelijk aantal mensen denk ik. De kennis over wat er vaak of doorgaans gebeurt in vergelijkbare gevallen, daar kunnen wij ons voordeel mee doen. Dat wiel hoeven wij niet meer uit te vinden.
Laten we ook niet vergeten dat een diepe depressie die niet meer vanzelf over gaat en waar verder niets aan gedaan wordt, een heel ernstig verloop kent, zelfs fataal kan zijn. 
Dan is wat aanmodderen met uitproberen van medicijnen tot je iets vindt dat werkt misschien toch zo gek nog niet. Idealiter stel ik me daar wel een coproductie bij voor tussen ons en de hulpverlener waarbij de info van ons serieus genomen wordt en keuzes meer gezamenlijk gemaakt worden na uitleg. 
Zo ver is nog niet elke hulpverlener maar het geheel schuift wel die kant op. Ervaringsdeskundigen worden steeds meer ingezet en betrokken bij hulpverlening.
Als je depri bent valt het niet mee om voor je zelf op te komen en uitleg en inspraak te vragen. Dat is je niet kwalijk te nemen, ook niet door je zelf misschien.
Zo het is een heel verhaal, maar je beschrijving roept veel op bij me.

Ja dat hebben sommige hulpverleners, dat ze inzetten op inzicht. Terwijl “handelen” ook een weg is, inderdaad, hoe doe je dat nu concreet?

Mooie vergelijking met die Tom Tom trouwens 
Ons soort problemen is niet 2 dimensionaal, zoals een wegenkaart, dan was het makkelijk. Het is meer een soort kansberekening in een steeds veranderend decor. Met aanwijzingen in de trant van: als deze diagnose juist is dan heeft u ongeveer 50% kans op verbetering met dit middel. 

Maar dat dan in 3 of 4 dimensies, want er speelt vanalles mee en tussendoor. Zulke Hulpverlening heeft wel nut voor een redelijk aantal mensen denk ik. De kennis over wat er vaak of doorgaans gebeurt in vergelijkbare gevallen, daar kunnen wij ons voordeel mee doen. Dat wiel hoeven wij niet meer uit te vinden.
Laten we ook niet vergeten dat een diepe depressie die niet meer vanzelf over gaat en waar verder niets aan gedaan wordt, een heel ernstig verloop kent, zelfs fataal kan zijn. 
Dan is wat aanmodderen met uitproberen van medicijnen tot je iets vindt dat werkt misschien toch zo gek nog niet. Idealiter stel ik me daar wel een coproductie bij voor tussen ons en de hulpverlener waarbij de info van ons serieus genomen wordt en keuzes meer gezamenlijk gemaakt worden na uitleg. 
Zo ver is nog niet elke hulpverlener maar het geheel schuift wel die kant op. Ervaringsdeskundigen worden steeds meer ingezet en betrokken bij hulpverlening.
Als je depri bent valt het niet mee om voor je zelf op te komen en uitleg en inspraak te vragen. Dat is je niet kwalijk te nemen, ook niet door je zelf misschien.
Zo het is een heel verhaal, maar je beschrijving roept veel op bij me.

Dank je voor je input, kan ik wel wat mee , je hebt me aan het denken gezet ;-)
En fijn dat je het zo opgeschreven hebt en mijn worsteling ziet..
Denk ook dat een ieder hier wel ergens mee worstelt, en dat elke hulp hoe dan ook gewaardeerd wordt.

Hallo,

Ten eerste wat jammer dat je je zo voelt. Maar goed dat je het deelt hier!
Wat mij betreft heeft jouw autisme hier maar slechts een beetje mee te maken. Natuurlijk heb je het emotioneel lastiger als je autisme hebt, maar dat betekent niet dat je een depressie daarvoor moet ontwikkelen. Ieder zijn autisme en depressie is ook anders dus daar kan ik eigenlijk geen informatie over geven, enkel mijn mening.

Wat ik ook vind en wat er al gezegd is dat als je hulp wilt dat je inderdaad kijkt of het klikt want dat is zo belangrijk. Als iets gewoon niet klikt met iemand dat is het vrijwel onmogelijk om een goed gesprek te beginnen over zoiets persoonlijks. En je verdient ook iemand die je een prettig en goed gevoel geeft want het is allemaal al lastig genoeg, onthoud dat!

Ik wens jou veel sterkte en kracht toe. As je wilt kletsen kun je mij altijd een berichtje sturen!

Liefs van Shalin