Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Hulp zoeken


#1

Hey,

Ik probeer nu al een tijdje moed te verzamelen om hulp te zoeken, maar er is nog steeds niks gebeurd.
Hebben jullie misschien tips?
Hoe stap je die drempel over?
Ben echt heel moe en alle problemen zat.
Straks blijft de situatie zo slecht...

Let me know!

X
Antwoord

#2

Hoi Sara,

Welke drempel? Die van de huisarts?
Het antwoord maakt eigenlijk niet uit.

Wat ik je kan vertellen weet je vast al: artsen e.d. helpen mensen met problemen. Dat is hun vak en daar hebben ze voor gekozen, meestal uit ideologische overwegingen. Verder hebben de meesten de 'gekste dingen' aan zich voorbij zien trekken. Ze kijken nergens meer van op.
Als schaamte de oorzaak van je stilstand is, is dat dus echt niet nodig.

Wedden dat je je on top of the world voelt op het moment dat je een hulpverlener spreekt. Ik heb het bijzonder prettig gevonden mijn verhaal kwijt te kunnen.

sterkte,
Ray
Antwoord

#3

(13-12-2018, 00:18)Ray schreef: Hoi Sara,

Welke drempel? Die van de huisarts?
Het antwoord maakt eigenlijk niet uit.

Wat ik je kan vertellen weet je vast al: artsen e.d. helpen mensen met problemen. Dat is hun vak en daar hebben ze voor gekozen, meestal uit ideologische overwegingen. Verder hebben de meesten de 'gekste dingen' aan zich voorbij zien trekken. Ze kijken nergens meer van op.
Als schaamte de oorzaak van je stilstand is, is dat dus echt niet nodig.

Wedden dat je je on top of the world voelt op het moment dat je een hulpverlener spreekt. Ik heb het bijzonder prettig gevonden mijn verhaal kwijt te kunnen.

sterkte,
Ray

Hoi Ray,

Het is eigenlijk ook een deel schaamte naar m'n omgeving. Ik wil liever dat m'n ouders niks weten bijvoorbeeld, maar dat gaat lastig aangezien ik nog thuiswoon. 

Groetjes,
Sara
Antwoord

#4

Hoi Sara,

Denk je echt dat je ouders niets in de gaten hebben? Zeker moeders hebben heel vaak door dat er iets mis is. De mijne was blij toen ik haar eindelijk vertelde wat er was. Ze had zich hele nare dingen in haar hoofd gehaald.

sterkte,
Ray
Antwoord

#5

(13-12-2018, 00:52)Ray schreef: Hoi Sara,

Denk je echt dat je ouders niets in de gaten hebben? Zeker moeders hebben heel vaak door dat er iets mis is. De mijne was blij toen ik haar eindelijk vertelde wat er was. Ze had zich hele nare dingen in haar hoofd gehaald.

sterkte,
Ray

Hoi Ray,

Ze zijn meer met andere dingen bezig gewoon en we hebben heel veel ruzie, dus vandaar.

Groetjes,
Sara
Antwoord

#6

Hoi Sara,

Dat het contact met je ouders slecht is, is extra vervelend voor je. Aan de andere kant zullen ze dan misschien ook geen oog hebben voor wat jij allemaal doet? Dan is de stap naar de huisarts ook geen probleem, toch? Die arts heeft een beroepsgeheim en laat wat jullie bespreken absoluut in de kluis.

Niets doen is geen optie, dus vat de koe bij de horens.

sterkte,
Ray
Antwoord

#7

Hoi Sara, 
 
Een eerste stap zou inderdaad de huisarts kunnen zijn of de POH (praktijkondersteuner huisarts, dat is een psycholoog die bij de huisarts zit). Zij hebben allebei geheimhoudingsplicht, dus ook al zouden je ouders er iets over vragen, zij mogen niets zeggen. Dan kunnen zij zelfs hun baan kwijtraken (als ze wel iets zeggen). Daarnaast zijn er tegenwoordig veel online hulpverleners, daar zou je dan een keertje mee kunnen chatten. Ik weet dat ze (in ieder geval bij ons in het dorp) bij de POH ook werken met online hulpverlening. Dan kun je chatten of een berichtje achterlaten bij de POH en die reageert dan. Het is wel zo dat je dan eerst naar de huisarts moet, maar dat is niks nieuws voor de huisarts. Zij zien tientallen mensen per dag voor psychische problemen.
 
Ik heb zelf ook wel eens iemand geholpen via mail en whatsapp, dat kan al fijn voor iemand zijn, gewoon het praten. Ik ben geen psycholoog of therapeut en daarmee ga ik me ook niet vergelijken, want zij zijn daarvoor opgeleid. Ik zit wel in de hulpverlening, dus ik heb wel kennis over gesprekken voeren (en ik ben ervaringsdeskundige). 
 
Zelf wist mijn vader nooit van mijn therapie, totdat ik het hem een keer vertelde. Wat ik zei, hulpverleners, huisartsen, therapeuten, psychologen zijn allemaal mensen met geheimhoudingsplicht. Zij vertellen dus niets door.
 
Liefs,
Sanne  
Antwoord

#8

Hoi Sara,

Misschien is het een idee om eerst eens hulp te zoeken via De Luisterlijn (voorheen Sensoor).
Dit kan je online doen, vrijblijvend, via mail en/of chat, maar ook telefonisch.
Ik heb zeker in het begin wel eens met hen gechat en zo werd voor mij de overstap naar structurele hulp een stuk kleiner.
Je kan het met hen over alles hebben, niks is te gek, dat is juist het fijne! En het is geheel anoniem! Smile Jij weet niet met wie je praat behalve dat het een vrijwilliger/hulpverlener is, en je kan gewoon een andere naam opgeven als je dat fijn vindt. 
Mij heeft het zeker geholpen, dus wie weet?
Je kan hen vinden: https://www.deluisterlijn.nl/ik-zoek-hulp-home.html

Heel veel succes in ieder geval!

Groetjes,
Sanna
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Sanna :   • Sara__444
Antwoord

#9

(14-12-2018, 12:47)Sanna schreef: Hoi Sara,

Misschien is het een idee om eerst eens hulp te zoeken via De Luisterlijn (voorheen Sensoor).
Dit kan je online doen, vrijblijvend, via mail en/of chat, maar ook telefonisch.
Ik heb zeker in het begin wel eens met hen gechat en zo werd voor mij de overstap naar structurele hulp een stuk kleiner.
Je kan het met hen over alles hebben, niks is te gek, dat is juist het fijne! En het is geheel anoniem! Smile Jij weet niet met wie je praat behalve dat het een vrijwilliger/hulpverlener is, en je kan gewoon een andere naam opgeven als je dat fijn vindt. 
Mij heeft het zeker geholpen, dus wie weet?
Je kan hen vinden: https://www.deluisterlijn.nl/ik-zoek-hulp-home.html

Heel veel succes in ieder geval!

Groetjes,
Sanna

Hey Sanna,

Dat is inderdaad een goed idee, bedankt!
Heb ook weleens een mailtje gestuurd naar Sensoor, maar daarna weinig meer mee gedaan. Chatten lijkt me wel wat fijner.

X
Antwoord

#10

Hey Sara,

Wat rot dat je in zo een nare periode zit. Je hebt gelijk, het is super goed om nu hulp te vragen. Ik snap dat het heel lastig is. Maar inderdaad, het is echt nodig, je verdiend hulp! Je hoeft het niet helemaal alleen te doen. Mijn tip om over de drempel te stappen is het piekeren en afwegen in je hoofd wel waar te nemen, maar het te laten en er niet in mee te gaan. Dus wat je ook denkt, je gaat naar je huisarts en je geeft aan dat je graag een verwijsbrief wil hebben voor gespecialiseerde ggz. Je gaat over in actie en niet meer over in het denken. Het is het fijnst om in behandeling te zijn bij een zelfstandig psychotherapeut. Want die wachtlijsten zijn vaak korter. En bij een zelfstandige praktijk is het vaak wat fijner dan bij een grote ggz instelling. Dus als je genoeg hebt aan een afspraak eens in de week hoef je niet naar een ggz instelling. Je kunt dan altijd nog met jouw therapeut kijken naar andere ggz als dat later nodig blijkt.

Probeer gewoon morgen naar je huisarts te gaan!

Je doet het echt super goed!

Super veel succes en sterkte van Sarah (hihi soort van naamgenootjes!)
------------------------------------------------
Instagram: @jekuntmeerdanjedenkt ❤️
Website: http://www.jekuntmeerdanjedenkt.com
------------------------------------------------
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
21-04-2023, 21:30
Laatste bericht: Mabel
17-02-2022, 13:35
Laatste bericht: Mabel
25-04-2020, 09:45
Laatste bericht: Inge2019
  Om hulp vragen Started by Imagine
1 Replies - 937 Views
17-07-2019, 09:26
Laatste bericht: Dark-
01-11-2018, 19:11
Laatste bericht: RHE



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)