Eigenlijk wil ze een keer de bezem door mijn hele flat en dat ik het dan zelf oppak. Daar komt het op neer. En dat is wel goed natuurlijk. 
Even een grote weggooi-ronde. 

Bij regelzaken raak ik gewoon een beetje in paniek. Ik heb wel eens onverwacht 1500 euro toeslag moeten terugbetalen en het liefst in één keer binnen twee weken ofzo. Dat soort dingen. En door gebrek aan concentratie kan ik soms niet zo goed lezen. 


Er is wel wat veranderd want ik heb twee broers binnen gelaten in één week. Ze hebben tussendoor elkaar ook gebeld voor de technische details. Ik heb ze alleen in de gang en keuken gelaten maar het is voor mijn gevoel een grote stap want ik het heeft jarenlang potdicht gezeten, zeker voor familie. Ik zou eigenlijk niet weten wanneer ze voor het laatst hier waren.

Aanstaande vrijdag ga ik met mijn casemanager de verdere hulp aanvragen. Dit moet WMO dan goedkeuren. Waarschijnlijk zetten we in op overzicht/structuur en schoonmaak. CM wilde eerst op schoonmaak inzetten maar eigenlijk kan ik dat wel zelf, ik had er alleen geen energie voor. 

Ik heb een oud huis en op een gegeven moment gaat alles rammelen. Dan gaat hier een leiding lekken, valt daar de deurklink er af, etc. En misschien hebben 'gewone' mensen geld voor een keer een goede klusjesman, een stucadoor, een schilder, etc maar dat geld is er hier niet. Het houtwerk is voor een deel nog origineel, tenminste zo ziet het eruit. Uit 1952 dus. Allemaal randjes en dingetjes. En natuurlijk valt dat allemaal zelf te schilderen maar het is wel even een hele klus. Die mevrouw (of meneer) gaat dat natuurlijk ook niet schilderen maar we kunnen wel met de woningbouw overleggen. Wat je precies zelf moet doen bij zo'n oud huis en wat de woningstichting kan doen. 
De angst om mensen binnen te laten is echt een heel stuk minder geworden. Maar één kamer moet bijv gestuct worden. Dat moet al heel lang maar er is een keer een misverstand geweest en toen was de stucadoor boos en wilde niet meer komen. Dat soort dingen... 
Ik heb daar nu een kale muur. Ook al heel lang. Behang er af gehaald en ik wilde het op korte termijn laten stucen maarja, zoals dat gaat... 
Daarna was er eigenlijk nergens ruimte om de spullen uit die kamer zolang neer te zetten. En ik stoor me ook niet aan die kamer maar het zou wel een verademing zijn als het alsnog gedaan wordt. Stucen hoeft niet op mijn kosten. Behangen of schilderen wel, maar daar houd ik de hele tijd al rekening mee, met mijn buffer.

Het is een aantal maanden later, maar er komt a.s. dinsdag iemand van WMO. Zij komt tegelijk met de casemanager en dan kijken we wat voor hulp ik kan gebruiken. 

Bij het invullen van die verklaring moesten we het wat 'erger maken' en ik had daar achteraf best moeite mee. Niet teveel hobby's noemen want dan kom ik al snel te zelfstandig over. Dat autisme moest er weer in natuurlijk. 

En nu is de situatie dat het behangen klaar is en ik misschien wel even flink aan de slag zou kunnen met opruimen, maar nu houd ik me weer in voor als die mevrouw komt. Casemanager had gezegd dat het vooral niet te netjes moet zijn. Ze bedoelde natuurlijk dat ik niet als een gek moet opruimen voordat zij komt want dat geeft een vertekend beeld. 
Maar ik heb echt meer energie nu de medicatie omlaag is. Moet ik mezelf nu gaan inhouden? Misschien toch gewoon lekker een dagje met de radio aan, aan de slag. Zoals ik zou doen als die mevroi niet zou komen. Ze moet CM en mij maar geloven dat ik heus hulp kan gebruiken en dat het allemaal niet vanzelf gaat. Maar dat ik niet expres rommel ga maken als ze komt. 

Ik zei bij dagbesteding tegen een begeleidster, lichamelijk mankeer ik niks. 
Ze zei, HO, dat is al heel wat he. Genoeg mensen die met het lichamelijke stuk ook moeite hebben. 
Heel jonge meid is het en ze bedoelde een beetje, count your blessings. En ze had helemaal gelijk.

Klinkt goed Feline. Ik heb ook wel eens toneel moeten spelen op aanraden van. Past helemaal niet bij me. Dus ik snap je gemengde gevoelens wel. Maar altijd je beste beentje voorzetten en alles geven kan je zo duur komen te staan, helemaal wanneer het weer even wat minder gaat. Nu gaat het kennelijk aardig goed met je en dat vind ik heel fijn voor je, maar ik zou de slapende honden vooral laten slapen.

Ook al ken je alle stappen uit je hoofd, je moet stappen uit je hoofd. - Fresku

Doe wat nodig is om je doel te bereiken.

Het is maar n momentopname . 


Succes/ sterkte

Lastig Feline.. ik zou het niet erger willen voordoen dan het is en wat ik kan zelf willen doen. Het lastige is dat hulpverlening vaak niet zo anticiperen daarop. 
Heb je het labeltje bi-polair niet ook? 
Als je dat naar voren brengt zullen ze misschien snappen dat sommige dingen soms wel gaan en soms alles weer in het 100 loopt. 

Ik heb een telefoontje gehad vandaag van dat FACT-gebeuren dat ik op gesprek kan en ik hoop vooral dat zij me m'n ding laten doen en me "vrij" laten als het oké gaat en vooral alleen bijspringen met hulp als het allemaal de goot in dreigt te gaan. Dat ik ergens terecht kan als er crisis dreigt. En verder een beetje meebewegen.

En ben je al verder gekomen met Fact, Joy? Of wacht, stond dat in je blog al? 

Het gesprek is inmiddels achter de rug. Het was flink rommelig, ik heb het niet expres erger gemaakt maar ik had weer ns een paar weken dat er weinig uit mijn handen kwam. 

Inderdaad, bipolair, depressie, medicatie, dat vonden ze al genoeg. Ik heb uitgelegd dat ik langere tijd geen mensen had binnen gelaten voordat Casemanager kwam en hoe er veel achterstallig werk was ontstaan. 

Caseamanager was bij het gesprek. Ze was een paar minuten eerder dan de WMO dames en jawel.... ze begon weer over het autisme. Namelijk dat er voor mensen met autisme een andere zorgaanbieder is etc. 
Er was weinig tijd en ik legde nogmaals uit dat het me niet eens gaat om het autisme an sich maar dat er zoveel tijd in dat autimse-verhaal gaat zitten elke keer dat de voor mij relevante zaken niet besproken kunnen worden. 

Als ik mij voorbereid op een belangrijk gesprek en we hebben 45 minuten... en de eerste 30 minuten gaat weer op aan de autisme-discussie dat vind ik zo zonde van het consult. 

Nouja ook tijdens dit gesprek is dus weer benoemd dat GGZ denkt dat ik autisme heb en dat ik dat zelf niet denk en bla bla. Maar voor WMO maakt de diagnose niet zo heel veel uit. Ze kijken meer naar je persoonlijke struikelblokken, los van welke ziekte het is. 

Overigens slikte mijn moeder tijdelijk zware medicatie en zij kon ook moeilijk een praktische taak uitvoeren daarmee.

Ik wil graag mijn account hier opheffen. Heb het al eens gevraagd maar nu ik keek of het al was gebeurd zag ik dat er niks was veranderd. 
Aan wie moet ik het vragen? En waar kan ik dat vragen. Ik kan op deze website niks beginnen en wil eraf. 
Waar vind ik hoe dat moet? Wie kan me helpen daarmee?
Ik wil het graag geregeld hebben voor mijn dood. Ben ziek en wil alles zelf nog opruimen zeg maar. 

groetjes van Phinea

Hallo Phinea,

Ik geprobeerd je een persoonlijk bericht te sturen maar deze functie heb je uitgeschakeld.
Het is hier helaas niet mogelijk om je account te verwijderen. Omdat het om een beperkt aantal berichten gaat, kan ik deze als je dit wil wel voor je verwijderen.
Hoor het graag.

Groet, Bert

Wat mijn hulp betreft, morgen komt er iemand van de uitvoerende hulpinstantie hier praten. Ik noem liever niet steeds de naam van de instantie omdat deze regiogebonden is. 

Ze klonk aan de telefoon ontzettend aardig. Ik denk (en hoop) dat ze bij zo'n instantie wat anders werken dan bij GGZ. Niet zo hard. En dan bedoel ik niet hard werken.... maar hun harde instelling. Alsof het bij GGZ toch altijd ergens aan jezelf ligt dat de dingen niet gaan zoals ze gaan. Want je had beter je best kunnen doen, eerder hulp kunnen vragen, je signaleringsplan kunnen volgen, meer kunnen wandelen etc etc etc. 

Ik denk altijd maar, 60 jaar geleden hadden veel vrouwen een huishoudster. Zeker de 'bovenklasse' en dan was daar niks mis mee. En nu ook hebben werkende vrienden vaak hulp in huis, gewoon omdat het prettiger is dat iemand anders dat doet als jij weg bent, dan dat je alles zelf moet doen. 

Bij mijn vader in huis vroeger hadden ze wat kinderloze tantes die regelmatig bijsprongen. 

Alleen tegenwoordig ben je autistisch. Als het huishouden niet je sterkste kant is en niet je hobby, dan ben je autistisch. 

Je moet voor WMO wel zelf een bijdrage betalen van ongeveer 20 euro per maand. Ik denk wel eens, als ik voor 30 euro per maand af en toe iemand laat komen, zwart, die alles even boent en schrobt is het probleem ook voor een deel opgelost. En dan hoef je er niet bij te blijven. Maar we gaan het zien, ik zal aangeven dat ik een rustig persoon op prijs zou stellen, niet weer zo'n ADHD wervelwind. En natuurlijk is het wel mooi dat dit er allemaal is in Nederland.