Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Hoi allemaal


#1
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 03-03-2019, 23:43 door Het grijze wolkje.)

Hallo allemaal, 
Hierbij wil ik anoniem mijn verhaal doen. Ik ben studente en ik ben nog niet zo lang geleden gediagnosticeerd met een depressie. Ik heb mijn ups en downs, maar de momenten dat ik mij down voel overheersen. Ik denk over veel dingen na en daar kan ik behoorlijk gek van worden. Er spelen een aantal dingen in mijn leven waar ik over in zit: 
  • dat mensen negatief over mij denken.
  • dat ik weinig mensen om mij heen heb (ik voel mij dan ook vaak erg eenzaam). Ik heb mijn ouders, verder wat oppervlakkige contacten van school en één iemand van vroeger maar het contact lijkt alleen van mijn kant te komen.
  • dat ik niet sociaal genoeg en niet geschikt genoeg ben voor mijn studie (ik volg gek genoeg een sociale opleiding).
  • in de klas ben ik de stille en dat gaat mensen opvallen. Ik vind mijn klas niet leuk. Wel heb ik een aantal mensen waarmee ik optrek, maar deze zijn nogal extravert en ik ben een introvert persoon. Ook hechten zij onder andere waarde aan gamen, alcohol en hoeveel sekspartners zij wel niet in het leven gehad hebben en dat zijn nou juist dingen waarmee ik mij helemaal niet bezighoud. Ik hou persoonlijk meer van rustige mensen die wat meer de diepgang in willen. Met de rest van mijn klas heb ik weinig contact, iedereen is extravert en dat vind ik jammer. Ik heb niet iemand in mijn omgeving die een beetje op dezelfde golflengte zit als ik en dat deprimeert mij best wel erg. 
  • ik vind dat ik slecht ben in vriendschappen (onderhouden), ik ben er best wel obsessief ermee bezig. Als iemand al aardig tegen mij praat denk ik van: hé dat zou wel iemand kunnen zijn met wie ik bevriend kan raken... Ik ben ook gauw beledigd als diegene dan even met iemand anders gaat praten: alsof ik er niet meer toe doe! Het klinkt een beetje claimerig, maar het voelt gewoon rot en ik denk dat deze vreemde eigenschap mensen gigantisch afstoot. Ook heb ik zojuist genoemde met bestaande ''vriendschappen'' ervaren: ik voel mij gauw buitengesloten als een vriendin van mij met iemand anders afspreekt of lol heeft met een ander. Ik denk dan dat iemand mij niet meer leuk vind en ik ga iemand op een gegeven moment wantrouwen / mijden als dit vaker gebeurt. Dit is dan een simpel voorbeeldje maar ik zet veel te gauw iemand al aan de kant. Zo ben ik al veel vriendschappen verloren. 
  • ook wil ik dat iedereen mij mag: iedereen moet mij aardig vinden. Dit is doodvermoeiend. Doordat ik wil dat iedereen mij aardig vind, laat ik vaak over mij heenlopen. Mensen zien mij niet staan en durf ik niet eens flink tegen iemand in te gaan. Kortom: ik wil de kans zo klein mogelijk maken dat iemand mij niet mag want stel je voor... Dus laat ik maar over mij heen lopen en probeer ik discussies en conflicten maar zoveel mogelijk te vermijden. 
  • ik durf niet uit mijn comfortzone te stappen: ik kies altijd de makkelijkste weg.
  • ik kan gruwelijk jaloers zijn op mensen die bepaalde eigenschappen hebben die ik ook wel zou willen hebben.
  • ik praat mezelf vaak de grond in als iets mij niet lukt, omdat ik bang ben dat mensen denken dat ik niet genoeg zelfkennis heb. Op mijn bijbaantje doe ik dit maar ook op school. Achteraf heb ik daar dan spijt van, je legt mensen de woorden in de mond...
  • ik ben moeilijk vergevensgezind en wanneer iemand mij iets vervelends geflikt heeft, mijd ik die persoon liever.
  • ik durf geen confrontaties aan te gaan met mensen, ik ben als de dood dat iemand boos op mij wordt. Waar ik dan bang voor ben is dat ik moet huilen en dat vind ik zo zwak overkomen, ik wil gewoon sterk en adequaat terug reageren en niet zo overrompelt worden en bang wegkruipen in een hoekje. 
  • ik denk te negatief over andere mensen en ik ben bang om vroeg of laat toch weer in de steek gelaten te worden. 

Ik ben jaren geleden ook gediagnosticeerd met OCS, gelukkig heb ik nu niet meer te maken met dwanghandelingen maar ik merk wel dat ik nog obsessieve gedachtes heb en dat ik graag de controle wil houden over mijn leven en mijn omgeving. Door de angsten die ik ervaar, de obsessieve gedachten en de eenzame gevoelens word ik depressief. Ik ben nu bezig met medicatie maar dit moet nog gaan werken. Voordat ik begon aan de antidepressiva, heb ik hulp gehad van een praktijkondersteuner en daarna een psycholoog. Beiden konden mij niet goed helpen: ze raakten mij persoonlijk niet en ik kon mij niet echt vinden in de behandeling. Ik ben daarin misschien ook gewoon eigenwijs... Ik krijg binnenkort een nieuwe psycholoog. In combinatie met de medicatie die ik nu slik is dat de behandeling. Maar ik ben gewoon bang dat ik daarin weer ga vastlopen. Het probleem is: ik wil best veranderen maar ik kan de motivatie niet vinden om oefeningen te doen voor de behandeling. Ik zit momenteel in een vicieuze cirkel en ik hoop dat deze ooit doorbroken mag worden. 

Ik vind het erg fijn dat ik mijn verhaal op dit forum heb kunnen delen. Misschien zijn er mensen die zich (voor een deel) hierin herkennen? Reageer vooral, ik ben erg benieuwd naar jullie ervaringen en hoe jullie daarmee om zijn gegaan. Ook ben ik van plan andere mensen te steunen, door middel van dit forum.

Groetjes 
Antwoord

#2

Hoi Am, welkom op het forum! Ik schrijf hier als "partner van", dus ben niet degene die jij zoekt. Maar er zijn er genoeg die zeker delen uit jouw verhaal zullen herkennen. Reageer ook gerust op andere topics! Ik hoop dat je hier zult vinden wat je zoekt.
Antwoord

#3

Hoi Grijs wolkje, 

Er zijn veel dingen waar je mee in je maag zit, maar ik zal eerlijk zijn, er komt veel overeen bij mij hoor.
Wij zijn geneigd veel meer na te denken over alles wat er gebeurd in onze omgeving. Of dit nou school of werk is.

-Over je klasgenoten heb ik niet veel te zeggen, maar vooral zoek je eigen pad. Het is alleen lastig als je anders denkt over dingen, maar waar heb je dit tegenwoordig niet? En er is niks mis met introvert zijn! 

-Vriendschappen onderhouden lukt mij ook totaal niet, maar vooral doordat ik vroeger verkeerde mensen uitkoos waar ik niks aan had als puntje bij paaltje kwam. Of ik reisde heel Nederland door voor een vriendinnetje, maar zij andersom niet voor mij, dat soort dingen. Hier kan ik je niet zoveel over zeggen, want dit vind ik ook lastig. Je bent niet alleen hierin.

-Uit je comfortzone stappen zul je ooit een keer moeten doen, omdat je dan je gedrag doorbreekt. Oftewel je veranderd iets. 
En dat kan alleen buiten je comfortzone helaas. Heb ik geleerd op de opname, wijze les haha.

-Jezelf de grond in praten en confrontaties vermijden is ook heel herkenbaar voor mij, maar om hier wat aan te veranderen is lastig. 
Probeer een ding te zoeken wat je zou willen veranderen of anders zou willen zien, en ga eens kijken wat daar dan voor nodig is.
Leg je focus op 1 ding tegelijk, anders leg je de lat te hoog, dat zou zonde zijn!
Antwoord

#4

(01-03-2019, 23:27)Het grijze wolkje schreef: Hallo allemaal, 
Hierbij wil ik anoniem mijn verhaal doen. Ik ben studente en ik ben nog niet zo lang geleden gediagnosticeerd met een depressie. Ik heb mijn ups en downs, maar de momenten dat ik mij down voel overheersen. Ik denk over veel dingen na en daar kan ik behoorlijk gek van worden. Er spelen een aantal dingen in mijn leven waar ik over in zit: 
  • dat mensen negatief over mij denken.
  • dat ik weinig mensen om mij heen heb (ik voel mij dan ook vaak erg eenzaam). Ik heb mijn ouders, verder wat oppervlakkige contacten van school en één iemand van vroeger maar het contact lijkt alleen van mijn kant te komen.
  • dat ik niet sociaal genoeg en niet geschikt genoeg ben voor mijn studie (ik volg gek genoeg een sociale opleiding).
  • in de klas ben ik de stille en dat gaat mensen opvallen. Ik vind mijn klas niet leuk. Wel heb ik een aantal mensen waarmee ik optrek, maar deze zijn nogal extravert en ik ben een introvert persoon. Ook hechten zij onder andere waarde aan gamen, alcohol en hoeveel sekspartners zij wel niet in het leven gehad hebben en dat zijn nou juist dingen waarmee ik mij helemaal niet bezighoud. Ik hou persoonlijk meer van rustige mensen die wat meer de diepgang in willen. Met de rest van mijn klas heb ik weinig contact, iedereen is extravert en dat vind ik jammer. Ik heb niet iemand in mijn omgeving die een beetje op dezelfde golflengte zit als ik en dat deprimeert mij best wel erg. 
  • ik vind dat ik slecht ben in vriendschappen (onderhouden), ik ben er best wel obsessief ermee bezig. Als iemand al aardig tegen mij praat denk ik van: hé dat zou wel iemand kunnen zijn met wie ik bevriend kan raken... Ik ben ook gauw beledigd als diegene dan even met iemand anders gaat praten: alsof ik er niet meer toe doe! Het klinkt een beetje claimerig, maar het voelt gewoon rot en ik denk dat deze vreemde eigenschap mensen gigantisch afstoot. Ook heb ik zojuist genoemde met bestaande ''vriendschappen'' ervaren: ik voel mij gauw buitengesloten als een vriendin van mij met iemand anders afspreekt of lol heeft met een ander. Ik denk dan dat iemand mij niet meer leuk vind en ik ga iemand op een gegeven moment wantrouwen / mijden als dit vaker gebeurt. Dit is dan een simpel voorbeeldje maar ik zet veel te gauw iemand al aan de kant. Zo ben ik al veel vriendschappen verloren. 
  • ook wil ik dat iedereen mij mag: iedereen moet mij aardig vinden. Dit is doodvermoeiend. Doordat ik wil dat iedereen mij aardig vind, laat ik vaak over mij heenlopen. Mensen zien mij niet staan en durf ik niet eens flink tegen iemand in te gaan. Kortom: ik wil de kans zo klein mogelijk maken dat iemand mij niet mag want stel je voor... Dus laat ik maar over mij heen lopen en probeer ik discussies en conflicten maar zoveel mogelijk te vermijden. 
  • ik durf niet uit mijn comfortzone te stappen: ik kies altijd de makkelijkste weg.
  • ik kan gruwelijk jaloers zijn op mensen die bepaalde eigenschappen hebben die ik ook wel zou willen hebben.
  • ik praat mezelf vaak de grond in als iets mij niet lukt, omdat ik bang ben dat mensen denken dat ik niet genoeg zelfkennis heb. Op mijn bijbaantje doe ik dit maar ook op school. Achteraf heb ik daar dan spijt van, je legt mensen de woorden in de mond...
  • ik ben moeilijk vergevensgezind en wanneer iemand mij iets vervelends geflikt heeft, mijd ik die persoon liever.
  • ik durf geen confrontaties aan te gaan met mensen, ik ben als de dood dat iemand boos op mij wordt. Waar ik dan bang voor ben is dat ik moet huilen en dat vind ik zo zwak overkomen, ik wil gewoon sterk en adequaat terug reageren en niet zo overrompelt worden en bang wegkruipen in een hoekje. 
  • ik denk te negatief over andere mensen en ik ben bang om vroeg of laat toch weer in de steek gelaten te worden. 

Ik ben jaren geleden ook gediagnosticeerd met OCS, gelukkig heb ik nu niet meer te maken met dwanghandelingen maar ik merk wel dat ik nog obsessieve gedachtes heb en dat ik graag de controle wil houden over mijn leven en mijn omgeving. Door de angsten die ik ervaar, de obsessieve gedachten en de eenzame gevoelens word ik depressief. Ik ben nu bezig met medicatie maar dit moet nog gaan werken. Voordat ik begon aan de antidepressiva, heb ik hulp gehad van een praktijkondersteuner en daarna een psycholoog. Beiden konden mij niet goed helpen: ze raakten mij persoonlijk niet en ik kon mij niet echt vinden in de behandeling. Ik ben daarin misschien ook gewoon eigenwijs... Ik krijg binnenkort een nieuwe psycholoog. In combinatie met de medicatie die ik nu slik is dat de behandeling. Maar ik ben gewoon bang dat ik daarin weer ga vastlopen. Het probleem is: ik wil best veranderen maar ik kan de motivatie niet vinden om oefeningen te doen voor de behandeling. Ik zit momenteel in een vicieuze cirkel en ik hoop dat deze ooit doorbroken mag worden. 

Ik vind het erg fijn dat ik mijn verhaal op dit forum heb kunnen delen. Misschien zijn er mensen die zich (voor een deel) hierin herkennen? Reageer vooral, ik ben erg benieuwd naar jullie ervaringen en hoe jullie daarmee om zijn gegaan. Ook ben ik van plan andere mensen te steunen, door middel van dit forum.

Groetjes 

Hoi,

Ik herken best veel uit jouw verhaal, vooral de delen over vriendschappen, jaloezie en dat je altijd wil dat iedereen je aardig vindt. Ik heb zelf pas net hulp gezocht voor m'n depressieve gevoelens, dus kan daar nog niet zoveel over zeggen, maar heb je ooit aan borderline gedacht?
Klinkt wel alsof dat het zou kunnen zijn 

Je mag me pb sturen als je wilt praten x
Antwoord

#5
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 10-03-2019, 14:14 door Jorin.)

Hoi!
Ook ik herken veel van wat je schrijft. 

Mijn idee is dat een groot deel van de dingen die je beschrijft te maken hebben met een gebrek aan zelfwaardering en zelfvertrouwen. Je bent op zoek naar bevestiging en goedkeuring van buitenaf. 
- Het zal een stuk beter gaan als je leert dat je er mag zijn met al je positieve eigenschappen, maar ook jouw tekortkomingen. Leer zelf waarderen wat je hebt en kan.
-Perfectionisme: leer dat een 6 of 8 ook oké kan zijn. Niet alles wat je doet hoeft een 10 te zijn. Zie dingen die fout gaan niet als persoonlijk falen, maar als een leermoment. Zonder negatieve ervaringen zal niemand verder komen in het leven.
- Vermijding: wil je graag iets, maar vind je het spannend? Ga het aan, anders krijg je later spijt. Vermijding helpt je in die zin nooit vooruit, alleen maar verder in de ellende.
Wil je iets, omdat anderen het ook doen en je bang bent dat je anders iets mist? Vraag jezelf dan af of je het zelf eigenlijk wel interessant vindt. Misschien houd jij van andere dingen en dat is net zo oké als dat wat die ander doet of vindt. 
- Het wantrouwen heeft waarschijnlijk ook iets te maken met je verleden? Gepest of in de steek gelaten? Bij mij wel in ieder geval. Hier heb ik zelf nog geen oplossing voor gevondenWink

Deze inzichten hebben mij geholpen, wie weet jou ook. Ik had met die oefeningen van de psycholoog hetzelfde als jij. 
(Overigens hielp het mij niet van de depressie af, maar wel van de dingen die jij noemt)
Antwoord

#6

(01-03-2019, 23:27)Het grijze wolkje schreef: Hallo allemaal, 
Hierbij wil ik anoniem mijn verhaal doen. Ik ben studente en ik ben nog niet zo lang geleden gediagnosticeerd met een depressie. Ik heb mijn ups en downs, maar de momenten dat ik mij down voel overheersen. Ik denk over veel dingen na en daar kan ik behoorlijk gek van worden. Er spelen een aantal dingen in mijn leven waar ik over in zit: 
  • dat mensen negatief over mij denken.
  • dat ik weinig mensen om mij heen heb (ik voel mij dan ook vaak erg eenzaam). Ik heb mijn ouders, verder wat oppervlakkige contacten van school en één iemand van vroeger maar het contact lijkt alleen van mijn kant te komen.
  • dat ik niet sociaal genoeg en niet geschikt genoeg ben voor mijn studie (ik volg gek genoeg een sociale opleiding).
  • in de klas ben ik de stille en dat gaat mensen opvallen. Ik vind mijn klas niet leuk. Wel heb ik een aantal mensen waarmee ik optrek, maar deze zijn nogal extravert en ik ben een introvert persoon. Ook hechten zij onder andere waarde aan gamen, alcohol en hoeveel sekspartners zij wel niet in het leven gehad hebben en dat zijn nou juist dingen waarmee ik mij helemaal niet bezighoud. Ik hou persoonlijk meer van rustige mensen die wat meer de diepgang in willen. Met de rest van mijn klas heb ik weinig contact, iedereen is extravert en dat vind ik jammer. Ik heb niet iemand in mijn omgeving die een beetje op dezelfde golflengte zit als ik en dat deprimeert mij best wel erg. 
  • ik vind dat ik slecht ben in vriendschappen (onderhouden), ik ben er best wel obsessief ermee bezig. Als iemand al aardig tegen mij praat denk ik van: hé dat zou wel iemand kunnen zijn met wie ik bevriend kan raken... Ik ben ook gauw beledigd als diegene dan even met iemand anders gaat praten: alsof ik er niet meer toe doe! Het klinkt een beetje claimerig, maar het voelt gewoon rot en ik denk dat deze vreemde eigenschap mensen gigantisch afstoot. Ook heb ik zojuist genoemde met bestaande ''vriendschappen'' ervaren: ik voel mij gauw buitengesloten als een vriendin van mij met iemand anders afspreekt of lol heeft met een ander. Ik denk dan dat iemand mij niet meer leuk vind en ik ga iemand op een gegeven moment wantrouwen / mijden als dit vaker gebeurt. Dit is dan een simpel voorbeeldje maar ik zet veel te gauw iemand al aan de kant. Zo ben ik al veel vriendschappen verloren. 
  • ook wil ik dat iedereen mij mag: iedereen moet mij aardig vinden. Dit is doodvermoeiend. Doordat ik wil dat iedereen mij aardig vind, laat ik vaak over mij heenlopen. Mensen zien mij niet staan en durf ik niet eens flink tegen iemand in te gaan. Kortom: ik wil de kans zo klein mogelijk maken dat iemand mij niet mag want stel je voor... Dus laat ik maar over mij heen lopen en probeer ik discussies en conflicten maar zoveel mogelijk te vermijden. 
  • ik durf niet uit mijn comfortzone te stappen: ik kies altijd de makkelijkste weg.
  • ik kan gruwelijk jaloers zijn op mensen die bepaalde eigenschappen hebben die ik ook wel zou willen hebben.
  • ik praat mezelf vaak de grond in als iets mij niet lukt, omdat ik bang ben dat mensen denken dat ik niet genoeg zelfkennis heb. Op mijn bijbaantje doe ik dit maar ook op school. Achteraf heb ik daar dan spijt van, je legt mensen de woorden in de mond...
  • ik ben moeilijk vergevensgezind en wanneer iemand mij iets vervelends geflikt heeft, mijd ik die persoon liever.
  • ik durf geen confrontaties aan te gaan met mensen, ik ben als de dood dat iemand boos op mij wordt. Waar ik dan bang voor ben is dat ik moet huilen en dat vind ik zo zwak overkomen, ik wil gewoon sterk en adequaat terug reageren en niet zo overrompelt worden en bang wegkruipen in een hoekje. 
  • ik denk te negatief over andere mensen en ik ben bang om vroeg of laat toch weer in de steek gelaten te worden. 

Ik ben jaren geleden ook gediagnosticeerd met OCS, gelukkig heb ik nu niet meer te maken met dwanghandelingen maar ik merk wel dat ik nog obsessieve gedachtes heb en dat ik graag de controle wil houden over mijn leven en mijn omgeving. Door de angsten die ik ervaar, de obsessieve gedachten en de eenzame gevoelens word ik depressief. Ik ben nu bezig met medicatie maar dit moet nog gaan werken. Voordat ik begon aan de antidepressiva, heb ik hulp gehad van een praktijkondersteuner en daarna een psycholoog. Beiden konden mij niet goed helpen: ze raakten mij persoonlijk niet en ik kon mij niet echt vinden in de behandeling. Ik ben daarin misschien ook gewoon eigenwijs... Ik krijg binnenkort een nieuwe psycholoog. In combinatie met de medicatie die ik nu slik is dat de behandeling. Maar ik ben gewoon bang dat ik daarin weer ga vastlopen. Het probleem is: ik wil best veranderen maar ik kan de motivatie niet vinden om oefeningen te doen voor de behandeling. Ik zit momenteel in een vicieuze cirkel en ik hoop dat deze ooit doorbroken mag worden. 

Ik vind het erg fijn dat ik mijn verhaal op dit forum heb kunnen delen. Misschien zijn er mensen die zich (voor een deel) hierin herkennen? Reageer vooral, ik ben erg benieuwd naar jullie ervaringen en hoe jullie daarmee om zijn gegaan. Ook ben ik van plan andere mensen te steunen, door middel van dit forum.

Groetjes 
Beste grijze wolkje, bedankt voor jouw verhaal als ik het zo lees heb je het ook moeilijk. Eerst en vooral treft het me dat je eigenlijk wat meer diepgang zoekt in jouw omgeving en dat vind ik een hele mooie eigenschap. Vele dingen zijn zo oppervlakkig en ik herken het gevoel . Als alles zo oppervlakkig gaat voel je op den duur een groot gevoel van leegte. Dus ik denk dat je beter heel selectief bent in de mensen die je omringen beter twee echte vrienden dan twintig oppervlakkige. probeer met de nieuwe psycholoog te werken aan je eigenwaardegevoel want ook jij bent de moeite waard met je eigen waarden en normen en met  wat je wenst en verlangt. Je in alle bochten wringen omdat iemand je aardig zou vinden is vaak ook vermoeiend en je doet zoveel afbreuk aan jezelf. IKzelf herken veel in je verhaal zoals conflicten uit de weg gaan, je rap afgewezen voelen en ga zomaar door. IK hoop dat het klikt met je nieuwe psycholoog en dat je medicijnen gaan aanslaan. IK wens jou veel beterschap in de toekomst. Groetjes cyranno.
Antwoord

#7

Ik herken mezelf hier zo erg in...
Alsof ik over mezelf lees...
Antwoord

#8

Hey!

Wauw,, het is net alsof ik mezelf hoor. Ik heb ook altijd tussen mensen, studenten en klasgenoten gezeten waar ik totaal niet bij hoorde, zo is ook mijn depressie ontstaan. Zij waren inderdaad ook met dingen bezig waar ik totaal niet mee bezig was, heel herkenbaar is dat. Ik heb mij niet echt weten te handhaven in dat soort situaties en ging er wel aan onderdoor. Ik was ook vaak stil en wist mij geen houding te geven, waardoor de andere begonnen te ruiken dat ik anders ben en dat vonden ze maar niks, ben wel veel gepest zeg maar, en ook wel gediscrimineerd maar dat is een ander verhaal. Ik herken zo ontzettend veel in jouw struggelingen, ik heb exact dezelfde. En van een dwangstoornis heb ik jarenlang last gehad. Soms moet ik mij er nog tegen vechten op slechte dagen! Ik heb ook een sociale studie terwijl ik een sociale angst heb, ook ironisch he haha. Als je wilt babbelen kun je mij altijd een berichtje sturen.

Sterkte en liefs van Shalin  Heart
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Hoi allemaal Started by MeMyselfandI
8 Replies - 310 Views
12-03-2024, 15:30
Laatste bericht: MeMyselfandI
  Hoi allemaal Started by Mama van 4
4 Replies - 212 Views
06-02-2024, 17:41
Laatste bericht: misterj
  Hallo allemaal Started by Mart79
1 Replies - 240 Views
19-09-2023, 12:32
Laatste bericht: Liefde+Hoop
  Hallo allemaal Started by Indra
2 Replies - 280 Views
30-07-2023, 20:18
Laatste bericht: Joy
  Hallo allemaal Started by Speld
4 Replies - 460 Views
05-07-2023, 08:08
Laatste bericht: Mabel
  hoi allemaal Started by will
23 Replies - 1,869 Views
29-04-2023, 22:49
Laatste bericht: desireless
  Hallo allemaal Started by Mave
10 Replies - 1,363 Views
05-12-2022, 00:27
Laatste bericht: Vide
  Hoi allemaal Started by Denise38
4 Replies - 798 Views
31-10-2022, 23:20
Laatste bericht: wicket
  Hallo allemaal! Started by VriendelijkeReus
5 Replies - 1,228 Views
19-07-2022, 11:25
Laatste bericht: Paul77
  Hallo allemaal Started by Miniemeisje
2 Replies - 650 Views
23-02-2022, 14:28
Laatste bericht: cyranno



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)