Nee Carmelita, ik voel me zeker geen hulpverlener. We hebben samen al een lange weg afgelegd en hebben verder een fijne liefdevolle relatie. Het is niet zo dat ik mijn partner zou verlaten als het even niet lekker loopt. Ik hou van die man.

Oké.
Ik had al het vermoeden, dat het antwoord 'ja, maar die liefde' zou zijn.
Mij lijkt het ook heel moeilijk om het schip te verlaten.
Dat wel. Maar het leven is kort. 
Anyways, het is joùw leven en je moet doen, wat jou het beste lijkt.
Hoop voor je, dat het geluk eens komt.

Register or login to view the content
 

Je kunt niet van hem verwachten dat hij gaat zeggen dat hij 'jou leuker vindt'.
Dat is anders als hij gescheiden zou zijn.
Maar zijn relatie is behoorlijk traumatisch verlopen...
Wel heb ik de indruk dat hij zijn eerste liefde koestert als een diamant! Hij zwelgt erin en vooral: hij wil dat stuk niet met jou delen. Het is van hem!
(Daarom liet hij ook niks van zich horen, toen hij bij zijn voormalige schoonfamilie op bezoek was, dat heeft hij heus niet ff vergeten).

Hij wil jou heus niet kwijt. Wat heeft hij dan nog?
Maar hij is niet in staat los te laten en opnieuw verder te gaan.
Ja, halfslachtig.
Met een plek voor zijn eerste liefde in zijn hart.
Daarmee zou hij echt die eerste vrouw niet verloochenen.
Misschien is hij daar bang voor?

---

Je kunt niet van hem verwachten dat hij gaat zeggen dat hij 'jou leuker vindt'.
Dat is anders als hij gescheiden zou zijn.
Maar zijn relatie is behoorlijk traumatisch verlopen...
Wel heb ik de indruk dat hij zijn eerste liefde koestert als een diamant! Hij zwelgt erin en vooral: hij wil dat stuk niet met jou delen. Het is van hem!
(Daarom liet hij ook niks van zich horen, toen hij bij zijn voormalige schoonfamilie op bezoek was, dat heeft hij heus niet ff vergeten).

Hij wil jou heus niet kwijt. Wat heeft hij dan nog?
Maar hij is niet in staat los te laten en opnieuw verder te gaan.
(Ja, halfslachtig).
Met een plek voor zijn eerste liefde in zijn hart.
Daarmee zou hij echt die eerste vrouw niet verloochenen.
Misschien is hij daar bang voor?

Bedankt voor de reactie Carmelita! Mijn oproepje is inmiddels bijna een half jaar geleden, en ik moet zeggen: ik heb nog nauwelijks last van die "jaloerse" gedachten. Het blijft gewoon een kwestie van accepteren dat er nog een herinnering aan een lieve andere vrouw in zijn leven is. Hij praat nog altijd vol liefde over haar, en eigenlijk vind ik dat ook wel heel mooi. Het siert hem als mens. Hij houdt van mij en wil met mij een fijne toekomst opbouwen. Ik denk/hoop dat het hoofdstuk voor mij nu afgesloten is.