Ik ben wel benieuwd hoe jullie tegen kerst en oud&nieuw aankijken?

Ik vind het elk jaar steeds meer een gedoe. Ook elk jaar weer dezelfde liedjes, ik kan ze sinds 2 jaar echt niet meer horen ( te vaak gehoort) maar je komt er niet onderuit in bijvoorbeeld de winkels of als je ergens bent.
Ik vind het ergens ook wel fijn om met familie samen te zijn omdat we nu inmiddels best oké met elkaar zijn en het wel een moment is om elkaar allemaal bij elkaar te zien en extra aandacht te besteden aan het eten.
En mijn familie kijkt er niet raar meer van op als ik me even terug trek dus ik kan gelukkig mezelf zijn.
En de lichtjes buiten vind ik wel gezellig.
Toen er heel veel drama en ruzie en gedoe was ooit vond ik dit helemaal niet leuk. Het zou geen verplichting moeten zijn vind ik maar een soort extra mogelijkheid om samen te zijn met mensen die je graag in je leven wilt. En niets zou met kerst een verplichting moeten zijn!
Dat mensen doen waar zij zin hebben en wat goed voelt voor hun.


Oud en nieuw word ik altijd een beetje sentimenteel van; ga dan bedenken wat ik allemaal (niet) bereikt heb in mijn leven.
Vorig jaar kreeg ik een enorme huilbui. Dit jaar zal dat  denk ik niet gebeuren. Ben wel iets tevredener en heb mn verwachtingen naar beneden.
Een hele enorme boost dit jaar dat ik urgentie krijg op een sociale huurwoning ( ik woon nu nog in een studenten studio en word volgende week 35)
Eindelijk iets voor mezelf in 2021.

Ben benieuwd naar jullie..

Ik vind de lichtjes wel gezellig. Met familie opzich ook, alleen wel veel verplichtingen en met gescheiden ouders en een partner veel setjes ouders te bezoeken, dat leidt  vaak tot overprikkeling. De commercie en vele muziek overal ook. De donkere dagen geven extra depressie en stress van cadeautjes uitzoeken voor iedereen. Door coronatijd zal t dit jaar rustiger zijn denk ik. Vind het dus enerzijds wel gezellig, maar anderzijds te veel tegelijk.

Ik vind Kerst nu vooral een commercieel gedoe. En voldoen aan verplichtingen waar je niet blij van wordt. Als kind vond ik het wel iets moois, vooral de nachtmis die dan ook echt midden in de nacht plaats vond. Gaf een gevoel van saamhorigheid, ook al begreep ik er niets van. Datzelfde had ik altijd met oud en nieuw. Iedereen is dan met hetzelfde bezig. Verder overdenk ik niet zo veel. Elke dag is goed om een nieuwe start te maken, als dat lukt dan ;-).

Ik erger me behoorlijk altijd aan die liedjes die je overvallen overal waar je komt. Eerst Sinterklaas, dan Kerst, ben altijd blij als het weer voorbij is.

Je kunt je er niet aan onttrekken, aan Kerst, dat is het ergste. Op een gegeven moment hoor je werkelijk overal "Fijne dagen he!" Je wordt er zó mee overstelpt. Fijne dagen hoor, en waag het niet om geen fijne dagen te hebben! Dat is wat ik eigenlijk hoor, en ik heb dan de neiging om te zeggen: Flikker toch een eind op man, met je fijne dagen!

Willem Wilmink heeft er een gedicht/lied over geschreven dat ik wel kan waarderen:
Troostlied voor wie met Kerst alleen zijn

Wees niet zo bang voor Kerst. Het zijn twee dagen,
dat is niet meer dan achtenveertig uur,
En uren, het ene vlug, het andere trager,
uren vervliegen op den duur.

Raak niet verloren in herinneringen,
wees toch een beetje wijzer deze keer.
Zing maar van "Stille Nacht" als je kunt zingen,
want stil zal het zijn, die nachten. Zeer.

Zing in jezelf: 'De witte vlokken zweven'
terwijl de regen langs de pannen ruist.
Het kind is niet in Bethlehem gebleven:
het is naar Golgotha verhuisd.

Gedenk de dieren op de schalen en de borden,
die zitten meer dan jij in de puree.
Eten is beter dan gegeten worden,
ook in de glans van Lucas 2..

Zeg 'nee' als mensen je te eten vragen,
want in een anders gelukkige gezin
daar is de kerstoom enkel te verdragen
met een uitslaande brand erin.

Wees niet zo bang voor Kerst. Het zijn twee dagen.

Je kunt je er niet aan onttrekken, aan Kerst, dat is het ergste. Op een gegeven moment hoor je werkelijk overal "Fijne dagen he!" Je wordt er zó mee overstelpt. Fijne dagen hoor, en waag het niet om geen fijne dagen te hebben! Dat is wat ik eigenlijk hoor, en ik heb dan de neiging om te zeggen: Flikker toch een eind op man, met je fijne dagen!

Willem Wilmink heeft er een gedicht/lied over geschreven dat ik wel kan waarderen:
Troostlied voor wie met Kerst alleen zijn

Wees niet zo bang voor Kerst. Het zijn twee dagen,
dat is niet meer dan achtenveertig uur,
En uren, het ene vlug, het andere trager,
uren vervliegen op den duur.

Raak niet verloren in herinneringen,
wees toch een beetje wijzer deze keer.
Zing maar van "Stille Nacht" als je kunt zingen,
want stil zal het zijn, die nachten. Zeer.

Zing in jezelf: 'De witte vlokken zweven'
terwijl de regen langs de pannen ruist.
Het kind is niet in Bethlehem gebleven:
het is naar Golgotha verhuisd.

Gedenk de dieren op de schalen en de borden,
die zitten meer dan jij in de puree.
Eten is beter dan gegeten worden,
ook in de glans van Lucas 2..

Zeg 'nee' als mensen je te eten vragen,
want in een anders gelukkige gezin
daar is de kerstoom enkel te verdragen
met een uitslaande brand erin.

Wees niet zo bang voor Kerst. Het zijn twee dagen.

Geweldig gedicht❤️ bedankt voor het delen

Hallo allen,

Ik vind de kerst een deprimerend gebeuren. De nadruk ligt op samen zijn ( familie ,vrienden , relatie) en het dan heel  fijn hebben en vrij zijn van je  werk of zo. Dit alles onder een warme liefdevolle gloed. Als je dit allemaal hebt en zo ervaart schrijf je denk ik niet hier.  Voor veel mensen en voor mij inclusief is kerst een confrontatie met alles wat er niet is. En zoals eerder geschreven in dit topic, het is heel lastig je eraan te onttrekken. Het is een bombardement van alle kanten. Tip: luister geen radio kijk geen tv uitzendingen. 
Oud en nieuw is ook al zoiets. Al is dit wat minder op familie gericht, als je geen fijne vrienden hebt word je daar weer mee geconfronteerd. 
Ik negeer het zoveel mogelijk allemaal, maar het levert voor mij een verhoogde kans op pijnlijke momenten op. En behalve dat is het ontzettend saai.  Uitzitten maar.

liefs, Mabel

Wat een leuk, treffend gedicht!
Ik vind t dubbel, an sich best leuk even bij familie te zijn, maar t duurt altijd te lang, t eten is te overvloedig, t is te veel herrie, te druk. Ik kom er altijd helemaal overprikkeld uit en met een beetje pech erger. Migraine, psychose, je weet nooit wat voor leuks m'n lichaam er van maakt. Vind de kerstversiering wel leuk, maar alle muziek en verplicht gezellig doenerij...  En te veel afspraken achter elkaar. Kun je beter maar op vakantie zijn. Helaas we kunnen niet. Maar goed, dat is dit jaar geen optie. Gelukkig niet te veel mensen samen nu, dat scheelt weer!

Precies lise,

Wat dat betreft is corona ook n uitkomst voor veel mensen vermoed ik. Die kunnen zo heel begrijpelijk en verantwoordelijk een beetje heleboel stress en gedoe aan zich voorbij laten gaan ..

Ik begin nu pas soms wat momenten te krijgen dat ik wat reuring mis , maar eigenlijk kost het gebrek aan sociale toestanden mij geen moeite. Nu had ik al nauwelijks nog n sociaal leven. Ik vond de rust op straat ook zo  fijn in maart, ik had net n klein beetje lucht in mijn depresiviteit,  en het was oke om rustig buiten te komen en te ontdekken dat de wereld stil stond. 

Liefs, Mabel