Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Hoe omgaan met reacties van anderen?


#1

Hoi allemaal, 

Ik ben 26 jaar en sinds kort vastgesteld dat ik depressief ben. Het is begonnen dat ik merkte nergens meer zin in te hebben, niet naar vrienden/familie willen omdat mij dat zoveel energie kost. Weinig interesse in andere mensen hebben en antwoord te moeten geven op de vraag 'hoe is het met je'. Ik wil dan niet liegen, maar als ik zeg dat ik niet goed in mijn vel zit dan schrikken mensen. Blijkbaar heb ik altijd een masker op gezet en lijk ik altijd vrolijk. Maar diep van binnen voel ik mij elke dag heel somber. Op het werk steeds meer moeite hebben om alles 'goed' te doen. De dagelijkse dingen zoals boodschappen doen, vind ik soms al lastig. Ik ben net een vergiet en vergeet alles meteen weer. Ik merk dat ik hier heel veel moeite mee heb. 

Ik moet van mijn psycholoog mensen vertellen dat ik niet goed in mijn vel zit, omdat ik dit eigenlijk nooit benoemd heb naar anderen. Ik loop er nu vooral tegen aan dat mensen echt schrikken als ik vertel niet zo goed in mijn vel te zitten en dat zij niet weten hoe ze hierop moeten reageren. Iedereen gaat je tips geven of zegt 'ooh dat is een periode, gaat wel weer over' of dat ze zeggen 'ooh ja daar heb ik  ook vaak last van, komt wel weer goed'. 

Zijn er meer mensen die moeite hebben met de reacties van anderen? En hoe ga je hier dan mee om?
Antwoord

#2

IK ken het wel en heb er zeker ook last van. soms een beetje afwezig, en het geheugen is een ramp waardoor de simpelste dingen, die ik er normaal er zo uitgooi, helemaal kwijt ben.
Ik ben normaal best gesloten dus heb er zelf ook moeite mee om het te vertellen. dat heeft soms tot lastige situatie geleidt. en dan leg je achteraf uit van ja hier zit ik mee maar beter is om er gewoon open mee te zijn. dan kunnen mensen er rekening mee houden.
Hoewel het dan ook wel is van dat mensen inderdaad wat "ow wat heeft ie het moeilijk" houding aannemen. en als er dan iets niet gaat zoals het hoort te gaan is het van ja, iedereen maakt wel eens fouten. je bent nog maar een student je moet het nog leren etc. Dit wordt naderhand ook heel vervelend. Je wilt gewoon je ding doen en je wilt het zo goed doen als je kan.
Antwoord

#3
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 17-07-2017, 10:17 door Madeliefje.)


(17-07-2017, 10:13)Madeliefje schreef: Welkom.hier,

Ik ben tijdens mijn studie voor de eerste keer depressief geworden.
Docenten hadden bijna beter in de gaten dat het niet goed ging ( verpleegkundigen waarvan veel in de psychiatrie hadden gewerkt).
Ben in het vierde jaar uiteindelijk echt onderuit gegaan.

Mijn ouders en omgeving waren echt stomverbaasd .  Ik ben binnen een paar weken ook nog opgenomen dus het was meteen in een keer duidelijk dat er wat goed mis was.

Kreeg vooral reacties dat ze dachten dat ik juist altijd enthousiast overkwam. 

Vanaf die tijd behoorlijk open geweest en dat helpt..

Ik hoop dat het je lukt om toch te blijven vertellen aan anderen hoe het met je gaat.
 Bij een depressie voel je je vaak al gruwelijk alleen en kun je mensen die het goed met je menen goed gebruiken.


Ook ja ik denk dat we niet bewust een masker opzetten. Soms is dat de enige manier om overeind te blijven.  Nu moet je op zoek naar een andere strategie die je langer vol kan houden.

Heel veel sterkte!!
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Mijn Depressie, graag reacties Started by Soof
4 Replies - 1,387 Views
09-02-2021, 02:44
Laatste bericht: desireless
08-02-2019, 18:02
Laatste bericht: Positiva



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)