Hoi Eline, hoe gaat het nu? Je hoeft niet te schrijven natuurlijk maar het mag wel 

Hoi Eline, hoe gaat het nu? Je hoeft niet te schrijven natuurlijk maar het mag wel 

Hey, 

Ben vooral heel erg moe, en vind het nog erg lastig om om hulp te vragen. En bepaalde situaties blijven door mijn hoofd gaan. 

Heb best weinig energie, dus echt een uitgebreid bericht typen lukt me niet. Komt wel weer denk ik, heb nu veel nieuwe indrukken steeds.

Ja dat is helemaal te begrijpen. Een verhuizing is meestal stressvol en bij jou is er zo veel gebeurd... Neem lekker je rust als dat kan. 

Toen ik opgenomen werd (wat verder niet te vergelijken is) was het meteen de bedoeling dat ik alles mee deed en de hele tijd bij de groep zat, met eten, s avonds, etc. Achteraf was dat veel te veel allemaal want dan heb je het gedoe van die andere mensen er ook allemaal nog bij. Ik hoop dat ze jou een beetje je rust gunnen. Want er is veel gebeurd natuurlijk vanaf je vakantie tot nu. 

Sterkte 

Hey, 

Ik heb al een poosje even niks meer geschreven. Aan de ene kant voel ik me weer iets fijner. Maar de laatste dagen loopt de stress weer erg op. 

Het blijft nog erg wennen om op de groep te wonen, sommige begeleiders zijn erg fijn. Maar zijn er ook 2 bij wie ik me echt niet fijn voel. 

Heel veel heb ik niet uit mezelf te vertellen nu, maar ik wou toch weer een keer wat van me laten weten!

Goed je even te zien Eline, ik vroeg me idd af hoe het met je gaat. 

Neem maar de tijd om te wennen daar, het is een grote verandering.

Hoi, 

Ik heb erg lang niks meer van me laten horen, sorry. Het is momenteel best wel druk en lastig allemaal. Ik woon nu op de groep, bijna al het contact met mijn ouders is weg.
Er werken alleen wel veel mannen op de groep, en daar kan ik niet mee overweg. Het roept zoveel spanning in mij op, dat het vaak wordt omgezet in boosheid. Al die spanning zorgt er alleen voor dat ik me nog niet veel beter ga voelen. Heb vaak het gevoel dat het allemaal geen zin meer heeft, want wat ik ook doe, wat ik ook probeer. Er is elke keer wel iets wat ik niet goed doe, wat niet goed gaat... Er komt maar geen verbetering. 

Verder heb ik school weer deels opgepakt, en ga ik nu naar stage. Dus heb ook weer iets meer dagbesteding. Het verbaast me eigenlijk wel dat dat goed gaat. En niet teveel voor me is. 

Ik zou vandaag ook mijn laatste gesprek hebben met de psycholoog die ik altijd had. Maar nu wordt ik vanuit de groep geholpen. Maar goed, hij vroeg hoe het ging, en heb alles eruit gegooid. En toen heb ik ook gezegd dat ik dat bij hem wel kan, maar ik het verder nog nergens echt kan. En toen zei hij ook dat hij me nog niet los gaat laten. Nu het zo gaat. Dus zie hem iniedergeval nog 2 keer. Maar ik vind het zo lastig, ik wil hem niet kwijt. Dat heb ik hem vandaag ook gezegd, en toen begon ik te huilen, en toen moest hij ook huilen... Was apart om mee  te maken 

Ik zal niet zo vaak hier zijn, maar lees nog af en toe wel dingen mee.