Ik heb laatst toen het slecht ging, achter elkaar hetzelfde computerspelletje gespeeld. En afgelopen winter ook (ander spelletje). Het lijkt of één stukje van mijn hersenen dan hard moet werken en de rest wat rust krijgt. Ik kan iig niet steeds denken aan mijn angsten en mijn gevoel van falen. 

Hopelijk heb jij dat met de puzzelboekjes ook. Heb je met de meiden kunnen afspreken dat je de rest van de week op de camping blijft, omdat je je daar iets rustiger voelt? Misschien kunnen zij dan nog een paar dagen iets ondernemen. Als jij het redt tenminste, met de honden. 

Lijkt me moeilijk om je zo rot te voelen op de camping, je bent daar zo zichtbaar de hele tijd. Nergens een hoekje waar je even weg kunt kruipen, behalve de tent. Sterkte nog voor de komende dagen.

Ik heb laatst toen het slecht ging, achter elkaar hetzelfde computerspelletje gespeeld. En afgelopen winter ook (ander spelletje). Het lijkt of één stukje van mijn hersenen dan hard moet werken en de rest wat rust krijgt. Ik kan iig niet steeds denken aan mijn angsten en mijn gevoel van falen. 

Hopelijk heb jij dat met de puzzelboekjes ook. Heb je met de meiden kunnen afspreken dat je de rest van de week op de camping blijft, omdat je je daar iets rustiger voelt? Misschien kunnen zij dan nog een paar dagen iets ondernemen. Als jij het redt tenminste, met de honden. 

Lijkt me moeilijk om je zo rot te voelen op de camping, je bent daar zo zichtbaar de hele tijd. Nergens een hoekje waar je even weg kunt kruipen, behalve de tent. Sterkte nog voor de komende dagen.

Ik ga nog wel van de camping af, maar alleen om dingen te doen die ik zelf nog graag wil. Zoals vandaag de toren van Pisa bekijken. Maar stukken wandelen sla ik even over. 

Kijk er heel erg naar uit om weer thuis ze zijn... Waarschijnlijk vrijdag of zaterdag. Alleen mijn ouders heb ik geen zin in. Maar dan zit ik tenminste op mijn eigen kamer weer opgesloten. Hoop dat ik snel intern kan. Mensen om me heen die me wel begrijpen.

Je klinkt al rustiger Eline, dat is goed om te lezen. Wat leuk, de toren van Pisa :-) Ben ik nooit geweest. 

Ik heb het op vakantie trouwens ook, dat ik dingen alleen wil doen. Ik vind het zo druk, alles met zijn allen. 

Misschien heb je het al geschreven, maar wat houdt het intern gaan in? Is dat gesloten of open? En specifiek voor een bepaalde diagnose of alles door elkaar? IK hoop dat je snel je eigen plekje hebt want het klinkt niet leuk bij je ouders. En sterkte nog de laatste dagen van je vakantie.

Je klinkt al rustiger Eline, dat is goed om te lezen. Wat leuk, de toren van Pisa :-) Ben ik nooit geweest. 

Ik heb het op vakantie trouwens ook, dat ik dingen alleen wil doen. Ik vind het zo druk, alles met zijn allen. 

Misschien heb je het al geschreven, maar wat houdt het intern gaan in? Is dat gesloten of open? En specifiek voor een bepaalde diagnose of alles door elkaar? IK hoop dat je snel je eigen plekje hebt want het klinkt niet leuk bij je ouders. En sterkte nog de laatste dagen van je vakantie.

Hey,

Voel me op sommige momenten ook wel iets rustiger, denk het vooruitzicht van naar huis gaan en het contact hier. Dat dat ook wel helpt. 

Vind dingen alleen doen ook heel fijn, al vind ik contact ook heel fijn. Beetje dubbel eigenlijk. 

Ik kom op een soort open instelling. Ik zit daar dan voor minimaal 1,5 jaar. Iedereen die daar zit heeft iniedergeval autisme, en lopen helemaal vast. Verder kunnen ze me helpen met de rest van de diagnoses. Alleen als het echt slecht gaat, mag ik niet weg of mensen ontvangen. Dan is het wel een soort van gesloten. 

Nu zit ik weer in de auto op weg naar huis. Ergens heel fijn weer thuis te kunnen zijn, maar vind het lastig weer bij mijn ouders te zijn

Eline, 

Is jou diagnose ook autisme? 
Is me even niet duidelijk. 

Groet

Eline, 

Is jou diagnose ook autisme? 
Is me even niet duidelijk. 

Groet

Hi, 

Ja, ik heb autisme. Weet ik nu sinds mei ongeveer. En daarbij heb ik een neurologische persoonlijkheidsstoornis, ©ptss en een depressie.

Lijkt me een prettig vooruitzicht dat je intern gaat. Het klinkt wel goed. En ik kan me voorstellen dat ze je daarna ook helpen een plekje te vinden, dat het geen zin heeft om na die 1,5 jaar weer naar je ouders te gaan.

Ik ben vaak negatief over mijn opname maar het gaf ook een soort veilig gevoel, ergens. Wat ik prettig vond is dat je bij je hulpverleners heel veel kunt zeggen of doen maar ze niet persoonlijk gekwetst zijn. Bij mijn ouders was dat lastiger, die hadden snel het gevoel dat ze iets verkeerd deden of te kort schoten of ze vonden me gewoon brutaal als ik wat tegengas gaf. Verder was het heel prettig dat er ook s nachts mensen aanwezig waren. Je kon je bed uit gaan voor een praatje als je niet kon slapen. Ik deed het bijna nooit maar dat het kon was al prettig.

Mijn diagnose is bipolair/ manisch depressief maar met kenmerken van autisme. Ook ik krijg problemen als ik met vrienden of bekenden ga kamperen. Voor mij is dat rommelen om de tent eigenlijk al genoeg. Beetje boodschappen doen, beetje koken, beetje afwassen. De rest wil ook nog drie keer per dag ergens naartoe en dan ook nog de hele tijd praten. Voor mij is het teveel. Ik houd het met moeite vol en schiet soms uit mijn slof. Ik slaap er meestal ook niet zo goed omdat ik door de medicatie zo vaak moet plassen en dan dat hele eind over de camping en dan val ik moeilijk weer in slaap. En thuis nog dagenlang bijkomen.
Vorig jaar met een andere vriendin en vriend naar de camping en die zijn wel van het rommelen bij de tent. Was een verademing voor mij  

Nog heel even volhouden dus. Lijkt me wel fijn dat je je honden bij je hebt.

Lijkt me een prettig vooruitzicht dat je intern gaat. Het klinkt wel goed. En ik kan me voorstellen dat ze je daarna ook helpen een plekje te vinden, dat het geen zin heeft om na die 1,5 jaar weer naar je ouders te gaan.

Ik ben vaak negatief over mijn opname maar het gaf ook een soort veilig gevoel, ergens. Wat ik prettig vond is dat je bij je hulpverleners heel veel kunt zeggen of doen maar ze niet persoonlijk gekwetst zijn. Bij mijn ouders was dat lastiger, die hadden snel het gevoel dat ze iets verkeerd deden of te kort schoten of ze vonden me gewoon brutaal als ik wat tegengas gaf. Verder was het heel prettig dat er ook s nachts mensen aanwezig waren. Je kon je bed uit gaan voor een praatje als je niet kon slapen. Ik deed het bijna nooit maar dat het kon was al prettig.

Mijn diagnose is bipolair/ manisch depressief maar met kenmerken van autisme. Ook ik krijg problemen als ik met vrienden of bekenden ga kamperen. Voor mij is dat rommelen om de tent eigenlijk al genoeg. Beetje boodschappen doen, beetje koken, beetje afwassen. De rest wil ook nog drie keer per dag ergens naartoe en dan ook nog de hele tijd praten. Voor mij is het teveel. Ik houd het met moeite vol en schiet soms uit mijn slof. Ik slaap er meestal ook niet zo goed omdat ik door de medicatie zo vaak moet plassen en dan dat hele eind over de camping en dan val ik moeilijk weer in slaap. En thuis nog dagenlang bijkomen.
Vorig jaar met een andere vriendin en vriend naar de camping en die zijn wel van het rommelen bij de tent. Was een verademing voor mij  

Nog heel even volhouden dus. Lijkt me wel fijn dat je je honden bij je hebt! 

Ik ben sinds afgelopen nacht weer thuis, zijn in 1x doorgereden. Vind het alleen nu al niet meer leuk thuis. En heb mezelf in de vakantie, bijna 4 weken lang, maar 2 keer gesneden. Ben een dag thuis en heb het al 2 keer gedaan... Thuis heb ik een te erge druk op me liggen, kan ik niet aan. 
Ik heb ook wel eens opnames gehad van een week, maar daar was ik ook niet echt positief over. Alleen zeggen ze dat dit heel anders is. Omdat ik hier dan iniedergeval 1,5 jaar zit. Eigenlijk is dit meer een soort woon groep. Ik zit niet zoals een echte opname opgesloten. Tenminste, ik had gesloten opnames. 
Thuis kan ik met niemand praten, mijn ouders zijn altijd maar boos op me, hoeveel ik ze ook helpt. Het is nooit goed. Dus wil eigenlijk gewoon weg, dan is een opname nog beter... 
Mijn vorige psycholoog heeft nog wel over manisch depressief gedacht. Maar ben ik eigenlijk nooit meer echt op getest of onderzocht. Maar qua symptomen en alles herken ik mezelf wel. 
Ik ben ergens heel blij om weer thuis te zijn, mijn eigen omgeving, naar mensen toe kunnen als het echt moet. Maar ik heb mijn thuis omgeving niet gemist. Gelijk de eerste dag was echt niet fijn...

He wat vervelend Eline. Weet de hulpverlening dat je snijdt sinds je weer thuis bent? 

Mijn 'hoofddiagnose' is manisch depressief. Er valt op zich wel mee te leven hoor, als je de leefregels een beetje kent. Het komt er vooral op neer dat je jezelf afremt als je richting manie gaat. Daardoor worden de depressies ook minder. 
En zoals het afgelopen weken ging hier, dat komt gelukkig niet zoveel voor. Meestal zie ik het niet zo somber. 

Crisisopnames zijn meestal heel heftig. De mensen om je heen zijn dan ook op hun ziekst. Zo'n woongroep lijkt me eigenlijk wel prettig. Dat is hier nooit aan de orde geweest omdat ik al zelfstandig had gewoond voordat ik in de psychiatrie kwam. 

Ik hoop dat je de hulpverlening kunt bereiken.

He wat vervelend Eline. Weet de hulpverlening dat je snijdt sinds je weer thuis bent? 

Mijn 'hoofddiagnose' is manisch depressief. Er valt op zich wel mee te leven hoor, als je de leefregels een beetje kent. Het komt er vooral op neer dat je jezelf afremt als je richting manie gaat. Daardoor worden de depressies ook minder. 
En zoals het afgelopen weken ging hier, dat komt gelukkig niet zoveel voor. Meestal zie ik het niet zo somber. 

Crisisopnames zijn meestal heel heftig. De mensen om je heen zijn dan ook op hun ziekst. Zo'n woongroep lijkt me eigenlijk wel prettig. Dat is hier nooit aan de orde geweest omdat ik al zelfstandig had gewoond voordat ik in de psychiatrie kwam. 

Ik hoop dat je de hulpverlening kunt bereiken.

Ik kon vandaag alleen hulpverlening bereiken met wie ik het echt niet kan vinden... Die van mij is maandag terug van vakantie... Dat ik mezelf vaak snij weten ze wel, maar doen ze ook eigenlijk helemaal niks mee. 

Ik voel me deze avond echt niet fijn... Voel me heel waardeloos en kan helemaal niemand bereiken... Ik voel me weer heel alleen, heb mezelf weer pijn gedaan. Ben de laatste tijd echt klaar met alles, ik wil niet meer.