Hallo, ik ben hier nieuw en wi graag mijn hart luchten. Begin december 2017 kreeg ik de diagnose borstkanker. Ik kwam in een mallemollen terecht. In februari kreeg mijn moeder te horen dat ze kanker had en uitzaaiingen in haar ruggewervels. Ze was niet meer te genezen. Tussendoor moest ik chemo ondergaan en ben ik geopereerd na dit heeft mijn moeder euthansie gekregen het ging heel snel. 1 week na de crematie moest ik 3 weken bestraling volgen. Ik heb werkelijk alles op automatische piloot gedaan. De bestraling was een drama had het gevoel in paniek te raken ik kreeg van de huisarts oxazepam ik mocht een halve innemen. Nu is alles achter de rug. Ben ook na alles 2 weken op vakantie gegaan maar dat was geen sukses. Heb alleen maar gehuild, ik heb me heel onrustig en bang gevoeld. Nu ben ik weer thuis. Ik heb niet echt iemand waar ik mee kan praten. Ik ga nu wel naar de psycholoog die mij handvaten geeft. Maar ik wil ook gewoon af en toe mijn ei kwijt en de somberheid van me af praten. Ik voel me ook erg eenzaam. Ik hoop wat van iemand te horen of waar ik mee kan praten.

Ik voel me ook erg eenzaam. Ik hoop wat van iemand te horen of waar ik mee kan praten.

Hallo Marti,

Goed dat je je hier gemeld hebt. Welkom!
Hier kan je in ieder geval de verhalen lezen van mensen met vergelijkbare problemen en bovendien je eigen ellende van je af schrijven.

Wat jij in korte tijd hebt moeten verstouwen is niet niks, dat zullen de meeste mensen niet zomaar zonder problemen kunnen doorstaan. Je eigen diagnose is vaak al genoeg om je compleet van je stuk te brengen, dus om daar de ellende van je moeder nog eens bovenop te krijgen. Respect dat je het toch hebt gered.
Niet helemaal ongeschonden weliswaar, maar toch.

Hoe is het nu met je? Is de bestraling succesvol verlopen, ben je nu schoon?

Als je je verhaal kwijt wilt kun je me een privé bericht sturen en als je dat wilt zal ik je terugschrijven. Je mag natuurlijk ook hier je verhalen posten om zo van meer mensen reacties te krijgen.

Heel veel sterkte,
Ray

Hallo Marti,

Goed dat je je hier gemeld hebt. Welkom!
Hier kan je in ieder geval de verhalen lezen van mensen met vergelijkbare problemen en bovendien je eigen ellende van je af schrijven.

Wat jij in korte tijd hebt moeten verstouwen is niet niks, dat zullen de meeste mensen niet zomaar zonder problemen kunnen doorstaan. Je eigen diagnose is vaak al genoeg om je compleet van je stuk te brengen, dus om daar de ellende van je moeder nog eens bovenop te krijgen. Respect dat je het toch hebt gered.
Niet helemaal ongeschonden weliswaar, maar toch.

Hoe is het nu met je? Is de bestraling succesvol verlopen, ben je nu schoon?

Als je je verhaal kwijt wilt kun je me een privé bericht sturen en als je dat wilt zal ik je terugschrijven. Je mag natuurlijk ook hier je verhalen posten om zo van meer mensen reacties te krijgen.

Heel veel sterkte,
Ray

---

Hoi  Ray,
 Na de chemo was de tumor weg maar ik had ook een stuk voorstadium dus die is operatief weggehaald toen was alles weg en de bestraling hebben ze voor de zekerheid gedaan. Ik zit nog wel tot eind november aan de immunotherapie en 5 jaar aan de hormoontherapie. Ik slik tamoxifen wat ook weer een depressie kan veroorzaken. Voordat ik met die medicijnen begon storte ik dus in en ik ben ook bang dat het misschien erger kan worden door die medicijnen. Ik ben alleen maar negatief bezig ik moet dat dan een positieve draai geven. 2x per dag onspanningsoefeningen ga zo maar door dit is om mezelf weer op de rails te krijgen, maar het is zo verdomd meilijk. Ik herken mezelf niet meer.

---

Ik ben alleen maar negatief bezig ik moet dat dan een positieve draai geven. 2x per dag onspanningsoefeningen ga zo maar door dit is om mezelf weer op de rails te krijgen, maar het is zo verdomd meilijk. Ik herken mezelf niet meer.

Hoi Marti,

Je gevoel uitzetten is onmogelijk en je gedachten op iets anders brengen is verdomde moeilijk. 'Moeten' maakt het niet makkelijker.

Wat kan helpen is een bezigheid vinden die je gedachten als vanzelf op iets anders brengt. Een spannend boek lezen bijvoorbeeld. Meer nog dan een film kijken, geeft een boek je voor langere tijd een andere focus.
Is dat iets voor je? 

Anders misschien eens Googelen op hobby's. Er is vast iets voor je te vinden.

groet en sterkte,
Ray

verkeerde post X_X

Hoi Marti,

Je gevoel uitzetten is onmogelijk en je gedachten op iets anders brengen is verdomde moeilijk. 'Moeten' maakt het niet makkelijker.

Wat kan helpen is een bezigheid vinden die je gedachten als vanzelf op iets anders brengt. Een spannend boek lezen bijvoorbeeld. Meer nog dan een film kijken, geeft een boek je voor langere tijd een andere focus.
Is dat iets voor je? 

Anders misschien eens Googelen op hobby's. Er is vast iets voor je te vinden.

groet en sterkte,
Ray

---

Hoi, ik heb hobbys genoeg. Schilderen, tekenen, kleding maken ga zo maar door. Ik merk de laatste 4 dagen dat het wat beter gaat. Niet meer zo emotioneel kan weer met dingen bezig zijn zonder de hele tijd te piekeren. Ik heb veel hulp van mijn man daarnaast doe ik elke ochtend en avond of mediteren, ontspanningsoefeningen of ademhalingsoefeningen te vinden op ggz drenthe. En de online zelfhulp "beter in je vel" Dus ik ben echt heel bewust bezig om weer de oude te worden. Het is ook fijn als je zelf ziet dat het wat beter gaat. Misschien heb ik iets geschreven wat een ander ook zou kunnen helpen.