Het gewone leven, depri en rouw

het gewone leven heeft haar ups en downs.
Wij depri gevoelige mensen lopen vaak met een soort vergrootglas onze stemming te volgen en elk dingetje aan depressie te koppelen. En aan de medicijnen.
Dat is niet altijd terecht. Levensfasen hebben hun eigen dynamiek en keerpunten
Keerpunt in het oudgrieks is: crisis...
Het betekent gewoon dat al je handigheden het plots niet meer doen. Als een auto op het ijs. Je rem remt niet meer en je stuur stuurt niet meer. Ben je dan verloren? Welnee! Je moet dingen fundamenteel anders gaan doen is de boodschap. Tot het volgende keerpunt, vaak 7 jaar verderop.
Dat is gewoon het leven.
Zo ook met belangrijke gebeurtenissen.
Ik bevindt me in een opwaartse beweging
Met veel belangrijke positieve dingen en zachter wordende depressie. Toch voel ik soms de grond even wegzinken. Mijn vrouw merkte dat en zei heel terecht: hetzijn de weken waarin je vader op sterven lag met al dat gedoe in de familie.
Hij is al tien jaar dood maar zo een somber gevoel kan zo maar onbewust over je komen! Ik ben blij met die verheldering.
Het maakt dat ik weer snap in wat voor water ik zit. Rouw lijkt op depressie maar is anders. Daarom deel ik het hier graag met jullie. Rouw is actief werken aan verder met het verlies en daarom is het positief ook als het pijn doet. Dit onderscheid stelt me gerust.