Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Het dagboek van Feline


(Dit bericht is het laatst bewerkt op 27-04-2018, 21:43 door Feline.)

Dank je wel Bert. Ja het is voor mij lastig geweest om op te groeien zonder duidelijke grenzen. Ik denk dat ik er eerder heel voorzichtig van geworden ben, in plaats van 'vrij'. Ook omdat mijn ouders zich altijd laten inkaderen door anderen mensen. Dat voorbeeld neem je dan over. 

Vandaag heb ik iig twee stappen gezet. Die ene vriend gevraagd om te wandelen en de andere vriend gesproken die een kop koffie voorstelde. 

En eigenlijk nog een derde stap, ik ben even gaan kijken waar de koffie-inloop zit die ik via internet heb gevonden. Je kunt daar vier ochtenden per week terecht voor koffie en een praatje. Ik geloof dat ik dat erg fijn zou vinden.
Antwoord


Redelijk geslapen maar helaas bereik ik niet meer de lange diepe slaap zoals ik die vorig jaar mei en oktober kon ervaren. Dan kon ik soms wel 10 tot 11 uur slapen en was echt 'ver weg'. Met als bijkomend voordeel dat er ook alweer een stukje van de dag om was, dan.  Rolleyes

De ophoging van de medicatie zorgt voor darmklachten in de ochtend. Het gaat om lithium. Het gaat ook een beetje tegen mijn gevoel in om veel lithium te slikken. Eigenlijk ook doordat er duidelijk oorzaken zijn voor mijn onrust. Het psychologische proces waar ik in zit, de dromen, de nachtmerries. En misschien slaap ik nu juist wel onrustiger dóórdat mijn darmen aan het rommelen zijn. 
Laat ik het een weekje proberen en dan contact opnemen met de psychiater.
Antwoord


Ik was naar een beurs gegaan vanmiddag. Maar ik voelde me er echt niet lekker. Niet gewoon 'niet lekker' maar het gevoel dat je medicatie hebt in een te hoge dosering. 

Ik denk dat ik vanavond weer mijn oude dosering ga nemen. Ik snap dat de psychiater het veranderd heeft. Maar hij heeft denk ik niet genoeg gekeken naar de 'dingen des levens' die mij nu uit balans brengen. En ik begrijp dat er even een omslag moet komen, dat ik weer goede nachten moet slapen. Maar als ik nu elke ochtend diarree heb van de lithium en s middags overvallen word door een onpasselijk gevoel, kan dat toch ook niet de bedoeling zijn. 

Ik wil al heel lang bij de kanovereniging en kan morgenochtend met een groepje mee. Tja, als ik weer aan de diarree ben dan gaat dat dus niet. Ik denk dat ik vanavond mijn oude dosering lithium slik en kijk wat er dan gebeurt. 
Alle andere ochtenden is het niet zo'n probleem... maar als nieuweling mee kanoën en dan ergens 'eruit' moeten... nee dat zou ik heel vervelend vinden.
Antwoord


Nadat ik dit schreef had ik weer een slechte nacht. Vorige week was er één van een paar flinke dips. Gelukkig is het me wel gelukt de lithium op te hogen (geen darmklachten meer) en dat maakt me nu rustiger. Ik slaap eindelijk iets beter en zie nu ook in dat ik best wel in de war geweest ben afgelopen tijd, op sommige momenten. 

Mijn coach geeft aan dat een traject bij een psycholoog of psychotherapeut goed voor me zou zijn. Met de SPV-er kijken we altijd naar de achterliggende periode (week of 6 tot 8) en hoe dat gegaan is. 
Mijn coach zou graag zien dat er gekeken wordt naar mijn jeugd, rol binnen het gezin, mijn jongvolwassen jaren waarin ik vaak verhuisde, etc. Het brede plaatje. 

Ik heb gevraagd of zij op papier wil zetten waarom ze zo'n traject een goed idee vindt. Ze zou het gaan doen maar ik heb het nog niet ontvangen. Ik hoop dat er toestemming komt vanuit mijn behandelend arts voor een intensief traject. Ben erg bang dat ze voorstellen bijv 5 gesprekken te hebben. Ik zou graag langduriger in een traject gaan. 

Het is dus best spannend. Ik herinner me dat we 11 jaar geleden (ouders en ik) ook aangaven bij GGZ dat het prettig zou zijn als er wat dieper gekeken werd. Ik had destijds een psychiater die erg afstandelijk en zakelijk was en die ik me ook nauwelijks kan herinneren. En een SPV-er die vrolijk en gezellig was... maar dat was niet precies wat ik nodig had toen. Die jaren waren erg heftig geweest met de psychose en opname, voor een jonge vrouw van 23. We hebben toen 1 x een gesprek gehad met de psycholoog van het team die vooral HEEL ERG duidelijk maakte dat het gesprek niet nodig was en dat ik vooral weer iets moest gaan doen. 
Volgens mij ook nog iets met dat ik zulke geweldige betrokken ouders had en dat hij dat heel vaak anders zag dus dat ik niet moeilijk moest doen. Het was meteen het laatste gesprek. 
In zoiets heb ik dus geen zin. Een beetje psycholoog weet ook dat 'betrokken ouders' niet een garantie is voor een probleemloos leven.
Antwoord


Ik slik nu meer lithium en ben daardoor minder druk, maar verder ben ik niet vooruit te branden. Ik denk dat het voor nu wel even goed is, een soort 'versuffing'. Maar als het langer dan een paar weken aanhoudt zou ik niet deze dosering willen houden. Het voelt niet echt prettig.
Antwoord


(08-05-2018, 13:20)Feline schreef: Ik slik nu meer lithium en ben daardoor minder druk, maar verder ben ik niet vooruit te branden. Ik denk dat het voor nu wel even goed is, een soort 'versuffing'. Maar als het langer dan een paar weken aanhoudt zou ik niet deze dosering willen houden. Het voelt niet echt prettig.

Vanavond een update. ik was bijna vergeten dat ik hier geschreven heb. Het was zo'n andere tijd. In mei ging het eigenlijk steeds slechter. Eerst de medicatie opgehoogd, toen afgebouwd maar ik sliep nog maar nauwelijks. Op een gegeven moment ging ik ook meer alcohol drinken om te kunnen slapen. Op een gegeven moment was ik de wanhoop nabij. Mijn ouders appten eerste pinksterdag of ik kwam eten en toen heb ik maar laten weten dat het echt niet meer ging. Had ook weer gedronken en iets kalmerends geslikt waardoor ik ook niet in staat was om naar ze toe te fietsen. 

Geloof dat ze wel geschrokken waren. Mijn moeder kwam me ophalen met de auto en ik gaf aan dat voor mij het punt bereikt was dat ik opgenomen wilde worden. Ik kon mijn dagen niet meer doorkomen. Afgesproken dat ik iig 1 nachtje bij ouders zou slapen (ik had net nieuwe medicatie, lorazepam) en dan verder kijken. Volgende ochtend hebben mijn ouders met broer en schoonzus gepraat. Ouders zouden namelijk op vakantie gaan maar wilden liever zelf voor mij zorgen dan dat ik naar een kliniek moest. Broer en schoonzus hebben afgesproken dat zij s nachts in ouderlijk huis zouden slapen en iedere avond met mij zouden eten. 

Lang verhaal kort heb ik zes weken bij ouders gelogeerd. Eerst drie weken en daarna kwam mijn vader onverwacht in het ziekenhuis en liep het allemaal weer wat anders. 

Ik heb besloten zelf een haptonoom in te schakelen. (Jobcoach raadde aan een psycholoog te nemen maar dat lukte niet via GGZ) Heb er erg veel aan, het is een goede beslissing geweest en ik ben sterker aan het worden. Verder een financiele tegenvaller gehad, ik moest namelijk de huurtoeslag grotendeels terugbetalen. Daardoor deze zomer zuinig aan gedaan. 

Nu heb ik nieuw werk. Ook lang verhaal maar ben er erg blij mee. Moet alleen even kijken wat ik met mijn twee koren doe, ik lijk er niet zoveel zin meer in te hebben en het is ook best veel na een dag werken. 

Ben eigenlijk heel gelukkig met alle veranderingen. Hoe ik me in maart/april voelde was vreselijk. BEn blij dat ik hier mijn ei kwijt kon en ik besefte ineens dat ik nooit meer geschreven heb.
Antwoord

(Dit bericht is het laatst bewerkt op 26-09-2018, 23:00 door Fae.)

He Fae, wat lang geleden (voor mij ook). Ik kreeg een mailtje dat er een reactie was.

Heftig weer zo'n periode. Het klinkt nu als de spiraal naar boven. Toch bracht iets je hier weer...?

En wat ik nog wilde vertellen, ik heb echt heel veel aan het boek Vrij door Marnix Pauwels. Meest behulpzame boek tot nu toe..
Antwoord


Hallo Feline,

Fijn te horen dat het beter met je gaat.
Zo te lezen ben je top bezig.

Groet,  Bert
Antwoord


Dank je Bert. Ik voelde opeens de behoefte om hier weer te kijken en iets te schrijven. Destijds ging het eigenlijk steeds slechter. Ik herinner het me zelfs niet eens zo goed. 

Fijn dat het topic nog bestaat zodat ik evt iets terug kan lezen. Het waren ook erg eenzame maanden. TE eenzaam denk ik, zonder daginvulling.
Antwoord


Wat bijzonder dat dit topic nog bestaat. Hoe gaat het met jullie?

Hier is het een tijd wat beter gegaan en nu alweer een tijd wat minder. Ik wil er wel over schrijven maar het is best een lang verhaal. Ben vooral af en toe heel verdrietig. Dat is wel anders dan in vorige slechte periodes, waarin ik vooral vlak was. Moet soms erg huilen en dan gaat het van het ene verdriet over in het andere.

Fijn dat ik hier nog kan lezen hoe het destijds ging. Sommige dingen was ik toch alweer vergeten.
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Nieuw dagboek van Feline Started by Feline
2,260 Replies - 168,893 Views
Gisteren, 11:52
Laatste bericht: Joy
  Dagboek J Started by misterj
1,464 Replies - 138,526 Views
17-03-2024, 15:50
Laatste bericht: Joy
  Dagboek Chaya Started by Chaya
13 Replies - 554 Views
11-02-2024, 15:41
Laatste bericht: Joy
02-09-2023, 14:45
Laatste bericht: Liefde+Hoop
  Dagboek MQ Started by MaryQ
15 Replies - 1,138 Views
08-05-2023, 12:48
Laatste bericht: MaryQ
  Dagboek Started by Janpieter
1 Replies - 414 Views
06-08-2022, 12:06
Laatste bericht: Joy
  Dagboek Richie Started by lerichie
3 Replies - 856 Views
02-04-2022, 14:31
Laatste bericht: Feline
  Dagboek Goldenleaf Started by Goldenleaf
1 Replies - 858 Views
01-03-2022, 12:19
Laatste bericht: Nick
  Dagboek Started by Nick
76 Replies - 9,042 Views
16-02-2022, 22:55
Laatste bericht: Nick
  Dagboek Amelie04 Started by Amelie04
18 Replies - 3,301 Views
16-02-2022, 16:28
Laatste bericht: misterj



Gebruikers die dit topic lezen:
5 gast(en)