Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Het dagboek van Feline


#71

Het meest dierbare laadje heb ik geleegd en meegenomen. En dan nog een bak met rommel zoals schrijfwaren. Het laatste kan grotendeels weg omdat ik veel dingen inmiddels dubbel heb. En eigenlijk niet zo vaak meer bezig ben met potloden en puntenslijpers. 

Van de dierbare la werd ik rustig. Heel rustig. Het is erg 'mij' wat daar in zit. Hobby-dingetjes van vroeger. Medailles van de schaatstochten en (zwem)vierdaagses die ik meedeed als kind. Een lucifersdoosje met het ringetje van mijn kanariepietje.... ah... 
Ook wat sieraden en ook de sieraden van mijn overleden oma. Ik heb die van opa gekregen maar als tiener 'kon' ik er niet zo veel mee. Ze waren niet hip en misschien ook te kostbaar om zomaar op school mee te lopen. Misschien ga ik er alsnog iets mee doen. 
Iets wat me herinnert aan mijn vroegere vriendinnetje. En hoewel het nu erg moeizaam gaat met vriendschappen... heb ik in mijn kindertijd een écht en leuk vriendinnetje gehad. Dat is zo belangrijk. Ik had het en besef nu hoe kostbaar dat was. 

Zo kan ik beetje bij beetje wat dingen meenemen hierheen en het hier rustig uitzoeken.

Soms krijg ik de kriebels omdat ik bang ben dat ouders moeten verhuizen. Hij heeft ziekte van Parkinson. Als hij bijvoorbeeld niet meer kan traplopen moeten ze wel snel verhuizen. 

En dan ben ik wel bang dat dat moment komt voordat ik die kamer leeg heb. Maar ik ben nu begonnen. En niet alles is emotioneel, ik denk dat veel kleding gewoon naar de kringloop kan. Andere dingen zoals spelletjes, zijn juist weer leuk om hier thuis te hebben.
Antwoord

#72

Tof! Goed bezig :-)
Antwoord

#73

Dank je! Ik heb nog een kast staan waar ik al lang vanaf wil. Paar keer op MP gezet, paar keer zou hij opgehaald worden en kwamen de mensen toch niet. Zojuist heb ik m opnieuw op MP gezet. 

Als die weg is, kunnen in die hoek voorlopig dozen staan. Zonder dat het heel storend is, bedoel ik. 

Ja het voelt als een fijne, nuttige voorjaarsschoonmaak zo Smile
Antwoord

#74

Hoi Feline,

Klinkt goed! Lekker op je eigen tempo en eigen manier aan de slag gegaan.

En ja... moeders... Ik ken het. Ze bedoelen het zo goed, maar soms zo op de verkeerde momenten. Mijn moeder kan mij op slechte momenten ook echt zo’n trap nageven of met ‘goedbedoeld’ advies komen ( je moet gewoon anders denken bijvoorbeeld). Ik zie wel de weerslag van de gezinspatronen afgespiegeld in mijn wijze van omgaand met mijn depressie.

Groetjes,
Marjolein
Antwoord

#75

Dank je wel! 

Ja ik zie zelf de patronen nu HEEL duidelijk. Pijnlijk duidelijk. 

Ook zie ik nu, dat op de momenten dat ik 'thuis' een beetje losliet, zij gingen beweren dat het niet goed met me ging. 

Ik heb gisteren een fotocollage meegenomen van het eerste jaar dat ik op kamers woonde. Ik had het heel fijn toen, leuke mensen om me heen, zat op mijn plek. Enige (toen al) minpunt was dat ik niet goed kon bij-slapen na een drukke periode. 
Mijn moeder vond ik die tijd alleen maar dat het 'niet goed met me ging' omdat ik een paar studiepunten niet in één keer haalde. (wel de tweede keer overigens) Zo ging het verhaal ook de familie door. Terwijl er in die tijd ook heftige dingen gebeurd zijn (een sterfgeval dichtbij en ik vond 9-11 heel heftig) waarbij ik me wel staande hield. 

Volgens mijn moeder ging het toen niet goed met me, waren mijn vrienden geen echte vrienden etc en is het goed dat ik later weer 'naar huis' ben gekomen. Als ik nu die foto's zie en me herinner hoe ik met mijn vriendinnen nachtenlang zat te praten met een bak thee.... Dat heb ik later nooit meer gehad :Sad

Ander 'ding': Mijn ouders doen eigenlijk niks zelf. Het huis niet, de tuin niet. Auto kopen niet, etc. 

Gisteren liep ik weer door de tuin. 'wij kinderen' hebben die zo vaak voor ze opgeknapt, er is zoveel tijd in gaan zitten. Maar ze pakken het niet op, het is nu weer een rommeltje. Het lijkt of ze onbewust afhankelijk van ons blijven zodat we vooral regelmatig langskomen. Ik denk dat ze het zelf niet eens door hebben. 
Nu willen ze de woonkamer laten opknappen maar dat is ook al tijden een verhaal van 'eigenlijk willen we de woonkamer laten opknappen'. Ik weet niet of ze verwachten/hopen dat wij dat weer gaan doen als ze het maar lang genoeg laten liggen. Ik ga het niet doen iig. Het is niet dat ik niks wil doen maar ik wil niet dat allerlei projecten onze verantwoordelijkheid worden. 

Jongste broer heeft vorig jaar met een groep van 7 man een weekend lang hun tuin en terras onder handen genomen. Is ook echt heel mooi geworden. Maar het moet niet zo zijn dat was straks allemaal weer een deel van de zomer daar bezig zijn en dat zij het vervolgens weer laten versloffen. Dan kunnen ze beter verhuizen. 

Patronen, het zijn allemaal patronen. Bij ons is het 'normaal' geworden maar vrienden van mij zijn wel eens verbaasd geweest dat mijn ouders zoveel aan ons overlaten. Ik ga het nu ook niet meer doen. Ze hebben genoeg vrienden en kennissen die net met pensioen zijn... dan kijken ze die maar eens lief aan ;-)
Antwoord

#76

Een man en vrouw zitten samen op ons koor. Nouja zaten. 

Zij werd heel ziek voor de kerst en heeft nog 3 maanden tot een jaar. Ik was zelf natuurlijk vaak ziek in die tijd dus kreeg eigenlijk maar half mee hoe en wat en over wie het ging. 

Ze kon ook niet bij de show zijn. Hij zong dapper verder en gaf ons af en toe een update. Maar ik kende ze allebei niet zo goed. 

Vanmiddag in de bouwmarkt riep een man iets naar me. Ik draaide me om, beetje zo van: Wat moet je. En toen was hij het, van koor. 

Hij zocht steunen voor in de badkamer. Er zou een traplift komen en dan kon ze weer boven douchen. We raakten aan de praat, zo tussen de schappen. Over hoe ze nog naar een hotel geweest waren, de duurste kamer met zwembad. Hoe ze bijna niet meer uit het zwembad kon komen. En dat hij als ze iets moois ziet, het meteen voor haar koopt, omdat het nu nog kan. 
Dat ze alleen nog vloeibaar voedsel wil maar dat hij rosbief voor haar meeneemt en dat ze dat nog zo lekker vindt. We bleven praten en het was ook een beetje ongemakkelijk want het was zo heftig dat ik me - zoals vaker deze week - ook even niet zo lekker voelde. 
Ik zei dat we bij koor echt aan ze denken maar niet alle 60 op bezoek kunnen komen. Nee zei hij, dat zou ook niet kunnen. Dat zou hij niet aan kunnen. 

Op een gegeven moment gingen we beiden weer onze eigen weg. Eerst had ik het koud van het gesprek. Later besefte ik hoe ontzettend veel liefde er uit sprak. 

In het rijtje 'begrafenissen die eraan zitten te komen' kan zij er ook bij. Ik denk dat we met koor wel iets gaan zingen daar, volgens mij is daar zelfs een richtlijn voor. 

Ik ben blij dat ik er even voor hem kon zijn. Makkelijker dan wanneer je (voor iemand anders) je afvraagt of bezoek gewenst is, iets moet plannen, je niet weet of je iets mee zult nemen. 
Makkelijker dan wanneer je er niet voor iemand bent en pas op de uitvaart daarbij stilstaat. 

Ik kan het aan, de zieke mensen. De overleden mensen. Maar er moeten positieve dingen tegenover komen. 

Ik kocht bloemen voor het balkon. Zoveel bloemen dat ik het bijna niet mee kreeg op de fiets. Zoveel bloemen dat ik nu moet stoppen, anders kan ik er straks niet meer zitten. 

Eigenlijk raakt het gesprek me achteraf pas echt, nu thuis. Wat een sterke man, wat een liefde. Wat fijn dat hij me even riep.
Antwoord

#77

Mijn systeem raakt een beetje in de war. 

Eerst de zomertijd terwijl het nog voelt als winter. 
Dan afgelopen weekend ineens een soort zomer, uit het niets. 
Nu weer druilerig. 

Ik raak in de war en het kost me moeite om met mijn voeten op de grond te blijven. Gisteren kocht ik enthousiast veel bloemen. Vandaag denk ik: Wat een werk, zoveel bloemen. 
Ik ging naar de kringloop voor een extra bloempot maar kom thuis met alles behalve een bloempot. Foutje. 

Ik wil steeds mijn coach vragen hoe het zit met mijn laatste werk. Dat ene wat niet klopte. Of het financiële gevolgen heeft, of mijn berekening nog wel klopt. Tegelijk denk ik: Wacht gewoon tot woensdag, dan zie je haar. 

Ik heb toch mijn laatste werk weer een bericht gestuurd of ze mijn foto van de site willen halen. Dat vraag ik ze vaker, ik krijg nooit reactie. Ik wil eraf. Maar ook dat moet ik even met coach bespreken woensdag, want zij was er ook al mee bezig. 

Het leven lacht me weer toe en ik weet dat het juist dan gevaarlijk wordt. Dan wil ik teveel, alles, te snel. Vorige week vertelde een groepsgenoot met een hypomanie (dus dan ben je in de buurt van manisch) wat ze allemaal in huis gedaan had en allerlei huisdieren gekocht, etc etc. Ik moest er om lachen, ik heb het gelukkig bij planten gehouden. 

Ik wil vliegen en ik weet dat ik het niet kan. Ik zeg maar even rustige TV op.
Antwoord

#78

Voeten op de grond houden, rustigaan. Wat dat betreft is met je handen in de aarde van de plantjes wroeten wel iets ;-) 

Wat mij helpt is lauw (rot koud) afdouchen. Dan land je ook lekker. 

Wat voor plantjes heb je gehaald? Ik snap het wel hoor. Heb ook eens van alles gehaald voor in de Tunis (of wat dan ook) en toen dacht ik ook van oh ja en nu... beetje veel werk.
Antwoord

#79

Dank je. Het hoeft ook helemaal niet vandaag, de planten. Ze staan nog prima in hun bakjes van de winkel :Smile
Meeste werk was eigenlijk om ze te halen op de fiets. Het zijn vooral Spaanse Margrieten. Mijn ervaring is dat die heel lang mooi blijven. 

Grappig dat je het zegt want ik had erg behoefte aan iets kouds laatst. Koud afdouchen is een goede. 

Ik ben gisteren na het eten in slaap gevallen, heb paar uur geslapen. Toen even wakker en daarna weer slapen. Nu vanochtend om 6 uur wakker maar dat is ook niet zo gek.
Antwoord

#80

Ik vind de manier waarop je alles analyseert heel mooi om te lezen Feline. En heb echt het idee dat je goed bezig bent. Enne..van de zin 



ik wil vliegen en ik weet dat ik het niet kan

kunnen we een quote maken.. Maar dan eigenlijk met een kleine aanpassing:


ik wil vliegen maar ik weet dat ik het nog niet kan
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Nieuw dagboek van Feline Started by Feline
2,260 Replies - 169,007 Views
27-03-2024, 11:52
Laatste bericht: Joy
  Dagboek J Started by misterj
1,464 Replies - 138,687 Views
17-03-2024, 15:50
Laatste bericht: Joy
  Dagboek Chaya Started by Chaya
13 Replies - 556 Views
11-02-2024, 15:41
Laatste bericht: Joy
02-09-2023, 14:45
Laatste bericht: Liefde+Hoop
  Dagboek MQ Started by MaryQ
15 Replies - 1,138 Views
08-05-2023, 12:48
Laatste bericht: MaryQ
  Dagboek Started by Janpieter
1 Replies - 415 Views
06-08-2022, 12:06
Laatste bericht: Joy
  Dagboek Richie Started by lerichie
3 Replies - 857 Views
02-04-2022, 14:31
Laatste bericht: Feline
  Dagboek Goldenleaf Started by Goldenleaf
1 Replies - 858 Views
01-03-2022, 12:19
Laatste bericht: Nick
  Dagboek Started by Nick
76 Replies - 9,044 Views
16-02-2022, 22:55
Laatste bericht: Nick
  Dagboek Amelie04 Started by Amelie04
18 Replies - 3,302 Views
16-02-2022, 16:28
Laatste bericht: misterj



Gebruikers die dit topic lezen:
2 gast(en)