Vandaag eigenlijk wel een goede dag. Mijn ontslag van de opname is 16 jaar geleden bedacht ik. 

Maar het is de eerste keer dat ik die vrijheid ook zo voel.

Vandaag eigenlijk wel een goede dag. Mijn ontslag van de opname is 16 jaar geleden bedacht ik. 

Maar het is de eerste keer dat ik die vrijheid ook zo voel.

fijn dat je een goede dag had Feline is je zo gegund en dat je de vrijheid voelt 

ik vind het fijn voor jou en het is je gegund

liefs en knuffel J

Wat lief Mister!!
Waar ik woon is 8 oktober een feestdag. Ik heb het in 2005 voor het laatst geprobeerd te vieren, een dag na mijn ontslag van de opname. 
Ik voelde me niet echt feestelijk en sindsdien probeer ik 8 oktober te werken als ik werk heb. En als ik geen werk heb kruip ik met mijn kop onder de dekens. 
Misschien morgen weer een poging doen tot poffertjes eten…

Hoi Feline 

ik hoop dat het lukt met poffertjes eten

hoi Feline 

en is het nog gelukt om poffertjes te eten ? ik hoop van wel

liefs en knuffel J

Geen poffertjes maar het werd wel een hele leuke dag. 

En wat ik gisteren merkte, en vandaag weer.... wat ik ja-ren niet gehad heb: 
Als ik s avonds mijn ogen dichtdoe zie ik een filmpje van wat ik overdag gedaan heb. Bijv gisteren die optocht, dan zie ik die s avonds weer voor me. Vanmiddag grasmaaien, als ik nu mijn ogen dicht doe zie ik gras. 

Volgens mij is dit heel normaal en had ik dat als kind ook. Maar ik heb dat jaren niet gehad. Het bedritueel was altijd pillen innemen en dan de TV aan totdat ik in slaap viel. (stilte kon ik niet aan) Misschien heeft het met de traumabehandeling te maken. Het is erg prettig om te merken. Geen rare dingen hoor. Gewoon gras met klavertjes....

Hoi Feline, 

Lijkt me een goede constatering. Mischien ook iets met minder dempende medicatie ? 
Ik denk ook te lezen dat wat beter met je gaat. 

Liefs!

Ja dat klopt hoor Mabel, 

Augustus was een zwarte maand. Nouja donkergrijs. In september ben ik altijd blij dat de dingen weer wat op gang komen, qua hobby's etc. Ik zing nu weer en hoewel ik me er een paar keer heen gesleept heb, doet het me toch goed. 

Mijn zelfhulpgroep ziet duidelijk dat ik minder medicatie slik. Zij zien wel (uit eigen ervaring) het verschil tussen wanneer je gewoon een dagje moe bent of wanneer je eigenlijk altijd suf bent s ochtends. Mijn gezicht schijnt ook minder opgezet te zijn (ik zie dat zelf niet zo goed). 
Een vriendin die helemaal los staat van het hele gebeuren, zag ik augustus al dat er iets anders aan me was. Ik zei: Zie je dan niet dat ik flinke kringen onder mijn ogen heb? 
Ze zei, nee dat bedoel ik niet. Het is je hele houding en energie. En je bent alerter. 

Mensen kijken ook verschillend he. De één kijkt of je naar de kapper geweest hebt, wat je aan hebt en of je al dan niet make up op hebt. De ander ziet die blauwe kringen. En weer een ander let op je houding en of je reageert op wat ze vertellen. 

Kennelijk heeft mijn psychiater mijn sufheid vertaald als 'autisme'. Schrijven lukt meestal nog wel maar het schijnt dat ik er al jarenlang vermoeid uit zag.

Klinkt allemaal best ok , 
En blijkbaar voel je je nu ook wat beter .
 Dat is al heel mooi!  Fijn dat het najaar ook meehelpt . (Dat heb ik zelf mischien ook n beetje)
Echter niet te snel afbouwen hoor door dit  succes  , neem royaal de tijd ,  kijk of dit beklijft .  Voorzichtig en rustig aan ! 

Groet!

Dank je! 

Ik merk dat ik zuinig aan probeer te doen met de pillen omdat ik geen contact wil met de psychiater. Ik heb komende week een herhalingsrecept nodig. 

Maar dat is natuurlijk een hele slechte reden.