Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Het dagboek van Feline



Eigenlijk is vanmiddag benoemd dat ik een deel van mijn klachten juist binnen de GGZ heb opgelopen. Dingen die ik voor de gedwongen opname niet had, en sindsdien wel.

En het is fijn dat het benoemd is.... maar het is tegelijk ook niet echt fijn natuurlijk.
Antwoord


Feline, 

dat is ontzettend triest. 
Ik heb helaas ook ggz gerelateerde ervaringen die beschadigend zijn geweest,  bovenop de ellende waarmee ik me melde. 
Ik denk dat helaas veel mensen  die ervaring hebben. 

Groet
Antwoord


Hoi Feline 

je bent niet alleen ik ben ook beschadigd door de opname op de gesloten met een ibs en later rm en een keer in de separeer daar heb ik nu nog wel eens last van dan droom ik er over ik heb daar ok EMDR voor gehad heeft de scherpe kantjes er af gehaald ben daarna nog 3 keer opgenomen geweest dan droom ik weer heer erg van de separeer 

liefs en knuffel J
Antwoord


Dank jullie wel.

Het is er verschrikkelijk. Ik was best manisch toen ik er in kwam en toen dacht ik al: Wat is dit voor verschrikkelijks. 

Ik wil er nu even niet in duiken, maar waar ik altijd boos over blijf: Ik zat op medium care en er was ook high care (beiden gesloten). High care had een soort plaatsje om te luchten. De medium care had dat niet en wij mochten gewoon niet naar buiten. De hele dag niet. Zelfs in de gevangenis mogen de mensen luchten elke dag.

Ik heb altijd het idee gehad dat onze vleugels niet gebouwd of ontworpen waren voor psychiatrie. Het was gewoon een ziekenhuis en op een goede dag heeft men kennelijk bepaalde stukken de bestemming psychiatrie gegeven. Dat één vleugel dan niet naar buiten kon dan was dan even niet anders.

En waar ik ook pissig om was, high care kreeg de krant s ochtends. En dan kregen wij hem daarna, helemaal verfrommeld. Daar was ik ook boos over (hoewel daar mijn trauma niet over gaat). Ik dacht.... als wij dan niet naar buiten mogen en zij wel.... geef ons dan in ieder geval die krant eerder. Kennelijk hadden we 1 krant met zijn allen voor twee afdelingen. Ook best debiel.

Ik heb eigenlijk de hele dag in bed gelegen om energie te sparen. Vanavond een vergadering via Microsoft Teams, van het vrijwilligerswerk. Vreselijk tegenop gezien. Ik vind dat zo intensief zo lang achter een beeldscherm met allemaal van die mensen. Uiteindelijk bleek dat we stuk voor stuk niet houden van dit beeldbellen maar er moet toch vergaderd worden. Waarschijnlijk was dit de laatste keer online. Ik was dus heel moe ook door de psycholoog gisteren. Mensen van het vrijwilligerswerk zijn echt heel tevreden en dat was zo fijn. Ik ben gewend dat men de negatieve dingen benoemt want dan krijgen ze korting van het UWV. Helaas gaat dat zo. Maar bij vrijwilligerswerk is dat niet aan de orde gelukkig.
Antwoord

(Dit bericht is het laatst bewerkt op 21-05-2021, 00:16 door Mabel.)


(21-05-2021, 00:15)Mabel schreef: Hoi f, 

Wat voor vrijwilligerswerk doe je? 
Korting in ruil voor negatieve aandachtspunten, wat een achterlijk systeem , dat slaat de plank flink mis zeg. Ga je nou niet bepaald beter van functioneren , of groeien...

Groet!
Antwoord

(Dit bericht is het laatst bewerkt op 21-05-2021, 14:13 door Feline.)

Hoi Mabel,

Dat was bij het reclamebureau, 2016/2017. Een heel verhaal waar ik nog ontzettend veel last van gehad heb. Zelfs laatst met hypnotherapie een sessie er aan gewijd met hoe ik mij toen voelde etc. Ik wil er nu niet teveel in duiken.
Wat toen ook speelde was dat mijn ´beste vriendin´ sucidaal was en ik op het werk een keer een soort 'aankondiging' kreeg. Die periode is mij toen ook aangerekend, dat ik niet vrolijk was etc en dat is reden geweest voor mijn manager om flinke korting los te peuteren. Ze wist wel wat er aan de hand was.

Wat ik nu doe is PR voor een stichting. Foto's maken, facebook. Wat er (voor mij onverwacht) ook wel bij komt is dat er op Facebook flink gediscussieerd wordt soms, daar kan ik ook wel goed mee om gaan vinden ze. Ze vinden dat ik snel in de materie ben gedoken, dingen uitzoek, dingen navraag, heel positief. Ik heb denk ik afgelopen september/oktober de advertentie gezien. Alleen wilde ik graag een plekje om naartoe te gaan s ochtends en dat is dit juist niet. Toch wel een leuk gesprek gehad (telefonisch tijdens Corona) en daarna heeft het me ontzettend dwars gezeten want wil niet/kan niet/voel me niet lekker/kan het niet waarmaken etc.

In het najaar zou ik ook een face to face gesprek hebben met de communicatiemevrouw. Maarja ik had Coronaklachten, wat later weer een dip van een week of 2 werd, niets meer laten horen.... eigenlijk had ik toen alleen maar spijt dat ik ze uberhaubt benaderd had. (met ook nog dat hele verhaal van 2016/2017 in mijn achterhoofd denk ik). Lang verhaal kort in mijn slaap heel vaak een berichtje bedacht om te sturen zodra ik wakker zou worden dat ik het niet ging doen/ging stoppen/niet kon of whatever. Maar ondertussen gaat het best goed. Alleen dat videobellen daar zie ik ook tegenop steeds. Twee uur zo focussen is gewoon erg lang, voor mijn hoofd. Maar dat blijkt de rest ook te vinden en we hopen echt dat we snel weer in het wijkcentrum kunnen.

Heel fijn hoor. Voor het reclamebureau werkte ik bij een theater en die hebben hetzelfde gedaan. Ook de negatieve dingen eruit pikken, benadrukken wat ik allemaal niet kan en wat een gezonde jonge meid wel kan.... Zit je dan. Toen ik wegging vonden ze het weer heel erg. Dramaqueens. Overigens sprak ik later iemand en die zei dat het al veel jonge vrouwen daar zo vergaan was. Hij kende de organisatie zijdelings.

Mijn moeder had ook weer iets. Ze had opgeruimd, armbandje gevonden van mij, leuk.
Zitten we te praten, zeg ik iets over twee vroegere vrienden van mij uit een probleemgezin en dat iemand wel eens gezegd heeft dat ze vermoedelijk niet gepland waren.
Zegt mijn moeder: Jij was toch ook niet gepland.

Eh.... kan het kind daar zelf iets aan doen? Het is toch aan de ouders om te zorgen voor anticonceptie?
Het is bij een therapie in mijn puberteit ook wel eens naar boven gekomen en toen heeft mijn moeder in alle toonaarden beweerd dat ze me wel heel graag wilde. Maar dit soort sneren... bah.

En ook niet binnen een goed gesprek daar over, maar gewoon even tussen neus en lip. Dit is hoe ze is en dat is jammer.

Ik denk wel dat ik iets ga doen met die opmerking van niet gepland.

Zo heb ik ook mijn leven lang losse opmerkingen gehoord over dat ik 'te dik ben'. Nou echt.... als ik mijn jeugdfoto's zie... ik was misschien eerder aan de magere kant dan aan de dikke. Drie jaar geleden is het echt een drama geworden omdat ik gewoon niet meer kon stoppen met huilen toen ze het weer gezegd had. Geen 'gepland drama' zeg maar.... maar ze zei het net voor het eten en ik kon mijn eten niet meer doorslikken van het huilen. Dat is toen eerst een paar minuten zo gebleven en toen heeft ze er toch maar iets over gezegd.

Later nog op teruggekomen en sindsdien is het over. Terwijl ik niet nu opeens slank ben.

Misschien is dat hiermee ook..... dat ik deze opmerking voor deze keer niet zonder consequenties moet laten. Ik besteed zoveel tijd en geld aan therapie en wat heeft het nou voor zin om dan even snel dit te zeggen? (hier gaat mijn therapie totaal niet over verder)

Ze heeft het ook altijd over haar zus die niet gepland was. De tweede zus kwam vrij snel op de eerste en daarom houdt oma niet van die zus. (of nouja hield, oma is vorig jaar overleden). Mijn moeder is de derde en daar houdt oma wel van want toen was ze wel weer toe aan een kindje.

Het is dus wel een thema, zeg maar.
Antwoord


Feline, 

Jou zou eens kunnen vragen wat ze nou  eigenlijk bedoeld , is ongepland ook ongewenst ? 
En idd wat moet jij daarmee eigenlijk? 
Was ze zelf niet staat haar anticonceptie te regelen of zo,  dat kan jij toch moeilijk met terugwerkende kracht voor haar doen immers. 
Ik zou daar ook wat vraagtekens bij hebben.  Ik vind het geen fijne opmerking.  
 En waarom moet ze zonodig  iets van je gewicht zeggen? Kan me voorstellen dat je er niet van gediend bent . 

Liefs, Mabel
Antwoord

(Dit bericht is het laatst bewerkt op 21-05-2021, 19:33 door Feline.)

Thanks Mabel.

LAAT ONDERSTAANDE MAAR EVEN Rusten. Ik ben net in de buurt van een ongeval geweest. Ik ben veilig maar had het idee dat er dodelijke afloop was. Het is even genoeg voor vandaag.

Ik ben zwaar geworden van de medicatie maar dat maakt niet eens zoveel uit. Want ze vond me in mijn puberteit ook te zwaar (was ik echt niet). En als ze me niet te zwaar had gevonden dan had ze me wel te mager gevonden.

Ik zie dat bij mijn neefje ook, ze vindt altijd van alles. Nu vindt ze m te dun maar ze kan m volgende week weer te dik vinden, ook als hij niets veranderd is zeg maar.

Wat ik begrepen heb.... ze mochten van de kerk niet samenwonen en geen seks voor het huwelijk. Dus vanaf het trouwen is vader bij moeder gaan wonen.

Ik ben verwekt in de huwelijksnacht of heel snel daarna. Ze hadden nog niet nagedacht over anticonceptie, heeft mijn moeder eens verteld. Dat klinkt als kinderen van 15 maar ze was 26 toen ze trouwde. Dus ik ben wel geboren bij getrouwde mensen die elkaar lief hadden. Maar ik heb wel gevoeld, of beseft, dat moeder er nog niet klaar voor was. Haar lichaam is erg veranderd bij de eerste zwangerschap en dat heeft haar wat overvallen denk ik.
Ze heeft verteld dat ze wel kinderen wilden maar niet per se meteen al. (Maar anticonceptie hadden ze dus ook niet geregeld. 'Niet gepland' zijn haar eigen woorden)

Ik denk dat het voor een relatie ook beter is dat je een tijdje samenwoont voordat er een zwangerschap is. Ze hebben eigenlijk ook nooit samen een werkend systeem gevonden voor het huishouden. Behalve dat je de rommel uit beeld houdt... en toen het oude huis vol was hebben ze het huidige huis gekocht en daar paste heel veel rommel in.

Mijn gevoel na woensdag, de psycholoog, was heel puur. Heel dicht bij mezelf en ik kon gevoelens toelaten die ik lang weggestopt heb. Niet zo bang meer om te vallen of om overstuur te raken. Mijn ouders weten dat ik therapie volg, dat het veel met me doet, etc. Waarom moeder het dan nodig vindt om even tussen neus en lip in een gesprek wat totaal niet daarover ging, dit te zeggen, snap ik niet. Ik snap haar nooit.

Het enige is dat ze het armbandje had gevonden dat ik bij mijn geboorte van mijn opa en oma had gekregen. (Ook ergens tussen allemaal rotzooi in een krat). Misschien heeft ze toen teruggedacht aan die tijd.

Ik snap het niet, waar zijn zulke losse sneren nou voor nodig. Ik ben het wel gewend hoor. Ik wil alleen duidelijk maken dat ze niet zomaar zulke dingen kan zeggen, tussen neus en lip, en dan denken dat ik dat zo accepteer.
Antwoord


Uitgeslapen en nog steeds heel moe.

Gisteravond is er kennelijk een ongeluk geweest. De politie was nog niet ter plaatse maar een buschauffeur verzocht mij met klem om een andere route te nemen. Ik kreeg sterk de indruk dat hij ergens langs gereden was wat niet prettig was om te zien. Er stond een trein stil en al snel kwam er politie met gillende sirenes.
Maar wat er precies gebeurd is weet ik niet. Ben wel heel blij dat die man mij waarschuwde want ik was denk ik minder dan 100 m bij het spoor vandaan en er was nog niets afgezet. Geen idee wat ik gezien zou hebben als die man mij niet had aangesproken.

Met mijn hoofd ben ik continu op de gesloten afdeling. Ik ben blij met mijn huidige psycholoog als persoon, maar eigenlijk niet met zijn planning. Want hij is er één dag in de week, op deze locatie. En kan dan om de 2 a 3 weken afspreken. We hebben nu al vier gesprekken gehad maar zijn nog niet met EMDR begonnen. Ik heb na het tweede gesprek wel aangegeven dat het op deze manier continu 'bij me' is. Hij realiseert zich denk ik niet dat ik ook met UWV te maken heb en dat ik zelf ook liefst wat meer tempo zou maken. Het is niet een kwestie van even proberen aan iets anders te denken. De herinneringen zijn de hele dag bij me. Dat komt ook doordat een goede bekende van me een boek heeft geschreven over haar periode in de GGZ. Ik krijg af en toe updates van de uitgeverij, zo ook gisteren.
Antwoord


Ik ben echt zo verdrietig.... 

Zoveel mensen die eerst in mijn leven waren en nu niet meer. De mensen van mijn vroegere vrijwilligerswerk, de forumvriendinnen... zolang ik X had, voelde dat verlies iets minder hard... en nu mis ik ze zo verschrikkelijk. 

Ik heb best een aanvaring gehad met mijn moeder over gisteren. 

Het vrijwilligerswerk was van de kerk. Ik heb het heel lang gedaan maar op een gegeven moment merkte ik dat de voldoening die ik er van kreeg, zoveel minder was dan in het begin. En toen dacht ik nog, ik kan stoppen en dan kan ik af en toen nog naar de kerk gaan en zie/spreek ik ze toch nog. Maarja toen kwam Corona en toen waren er geen kerkdiensten meer. 

Ik ben wel liever verdrietig dan dat ik helemaal niks voel. Maar het is nu wel heel erg. 

Tussendoor beelden van de opname. Mijn praatgroep-genote die een boek heeft geschreven is ook erg aanwezig in mijn leven omdat het al zo lang over dat boek gaat. Ik had het eigenlijk ergens willen laten liggen, per ongeluk expres, maar laatst vroeg ze of ik even wilde checken of bij mij ook één bepaald ding op een bepaalde bladzijde stond en gelukkig had ik m nog. Het is een mooi boek hoor, maar zoveel ellende in één boek. Gewoon confronterend.
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Nieuw dagboek van Feline Started by Feline
2,260 Replies - 169,010 Views
27-03-2024, 11:52
Laatste bericht: Joy
  Dagboek J Started by misterj
1,464 Replies - 138,697 Views
17-03-2024, 15:50
Laatste bericht: Joy
  Dagboek Chaya Started by Chaya
13 Replies - 556 Views
11-02-2024, 15:41
Laatste bericht: Joy
02-09-2023, 14:45
Laatste bericht: Liefde+Hoop
  Dagboek MQ Started by MaryQ
15 Replies - 1,138 Views
08-05-2023, 12:48
Laatste bericht: MaryQ
  Dagboek Started by Janpieter
1 Replies - 415 Views
06-08-2022, 12:06
Laatste bericht: Joy
  Dagboek Richie Started by lerichie
3 Replies - 857 Views
02-04-2022, 14:31
Laatste bericht: Feline
  Dagboek Goldenleaf Started by Goldenleaf
1 Replies - 858 Views
01-03-2022, 12:19
Laatste bericht: Nick
  Dagboek Started by Nick
76 Replies - 9,044 Views
16-02-2022, 22:55
Laatste bericht: Nick
  Dagboek Amelie04 Started by Amelie04
18 Replies - 3,302 Views
16-02-2022, 16:28
Laatste bericht: misterj



Gebruikers die dit topic lezen:
5 gast(en)