Feline,

Volgens mij heb je het heel goed aangepakt . 
Complimenten hoor ! 
En Ach,  achteraf overzie zie je altijd van alles wat je niet ziet als je erin zit. 
Maar eigenlijk klinkt het toch best  als n geslaagde ervaring , dit gebeuren. 

Ik denk  ook niet dat een relatie een voorwaarde voor je goed voelen  hoeft zijn .
 Ik mis het gerommel en de onrust met mannen niet meer,  het kan echt heerlijk rustig aanvoelen om compleet naar je eigen ritme te leven.  
Mocht  ik nog eens verliefd worden of zo , ook prima, zie het dan wel. Het is niet meer zo beladen allemaal.  
Scheelt wel op zich. 

Groetjes!

Hoi Feline,

Goed dat je de knoop hebt doorgehakt.
Mensen waar je steeds op moet wachten en die er niet of zelden zijn als jij ze eens nodig hebt ....zegt al genoeg he.
Rationeel is het vaak niet zo moeilijk, maar er is ook een emotionele kant aan zo'n besluit...sterk van je dat je een besluit hebt genomen.

Inderdaad het gerommel en de onrust.... dat zeg je goed. Aan de andere kant: Ik heb nog nooit mogen ervaren dat iemand zegt: Jij bent mijn vriendin. Op wat vakantieliefdes na voor wie ik inderdaad drie dagen de vriendin was  

Dat zou toch ook wel een keertje fijn zijn. En ook al besluit je misschien na een jaar weer uit elkaar te gaan, dan heb je het wel gehad.

Ik moet er wel bij zeggen dat hij mij via Whatsapp eindeloos gesteund heeft. Hoe mijn dag was, hoe mijn therapie was en het waren ook zeker nuttige gesprekken. Hij is gewoon bang dat iemand weer dichtbij komt. Bij hij heeft bijna nooit tijd... maar als hij een week vrij heeft dan zegt hij dat ook niet. Hij gaat nooit op vakantie oid en hij wil ook helemaal geen vrij want daar is hij ook bang voor.
De Whatsapp was kennelijk nog veilig maar als hij mij te vaak zou zien durfde hij dat niet aan. In het begin zagen we elkaar 2 keer per week maar toen was hij ook heel hard dat ik niet zijn vriendin was.

Eigenlijk ben ik blij dat ik als reden 'te weinig tijd' heb kunnen geven en niet heb hoeven ingaan op die heftigheid van hem en bijv dat verhaal van die zelfmoordpoging. Naast mij op de bank is het de rust zelve maar dat is dus niet altijd zo.

Misschien dat ik later wat dingen aanpas hier (kan dat eigenlijk?) zodat het iets minder gedetailleerd is.

je gevoel vertelde je voldoende.

Ja in het begin al maar hij is ook heel lief voor me geweest. Wel lief voor mij maar niet voor zichzelf, eigenlijk. Daarmee kom je er ook niet.

Ik denk dat ik in zomer/herfst en winter nog te bang was om weer alleen te zijn. En dat ik nu opeens daar wel de kracht voor vond. (En eigenlijk was ik de hele tijd al alleen)

Gevoel heeft een enorme invloed op de gedachten, maar desondanks heb je een juist besluit genomen zover ik het gelezen heb...je intuïtie is juist.
Kan ook wel goede dingen opnoemen van mensen die me hielpen destijds, maar het gaat vaak over de lange duur.
Soms kan dat best moeilijk zijn om daarin een juist besluit te nemen...heb je vrienden voor meestal.

hoi Feline 

ik ben niet opzoek op het moment ik vind het goed zo komt wel 

ik heb vroeger ook gewekt en bijna niet op vakantie tot het in 2011 mis ging en ik met een ibs werd opgenomen maar ja 

ik hoop dat je je vandaag beter voelt 

liefs J

Gevoel heeft een enorme invloed op de gedachten, maar desondanks heb je een juist besluit genomen zover ik het gelezen heb...je intuïtie is juist.
Kan ook wel goede dingen opnoemen van mensen die me hielpen destijds, maar het gaat vaak over de lange duur.
Soms kan dat best moeilijk zijn om daarin een juist besluit te nemen...heb je vrienden voor meestal.

Dit heb ik buiten mijn vrienden gehouden. Komt ook doordat ik met Corona weinig mensen zie. En een paar mensen die vorige zomer nog vrienden waren en op de hoogte waren, zijn inmiddels geen vrienden meer. Dat is weer een ander verhaal.

Het komt er op neer dat deze man een heftig verleden heeft.... maar ik kan daar niks aan doen. Ik heb geluisterd, getroost, begrip getoond. Maar alles wat er gebeurd is daar heb ik geen aandeel in gehad, ik kan het niet terugdraaien en ik kan er niks aan doen. Het was een jaar geleden ook al zo. Ik heb aan dat alles niet bijgedragen.

Soms is hij heel normaal en sterk maar af en toe schiet hij helemaal in de zielig-modus. Maar vanaf nu 'moet' ik daar niets meer mee. Ik hoef geen tijd vrij te maken om hem op te peppen etc. Ik denk namelijk niet dat dat gedrag over gaat.

hoi Feline 

wat jammer maar wel begrijpelijk dat je deze keuze gemaakt hebt ik hoop dat je nog wat goede vrienden hebt ik heb er niet veel maar een staat er altijd klaar voor mij en ik voor hem 

liefs J

Dat is heel waardevol Mister!

Ik heb een beetje hoofdpijn, geen zin meer om na te denken over die mensen. En ik baal dat die ene vriend/date mij verteld heeft over die bizarre zelfmoordpoging. Ik had het liever niet geweten.

Dat mensen er soms een einde aan maken heb ik geaccepteerd en ook dat je dat niet kunt voorkomen en ook niet hoeft te doen. Maar het scenario waarbij anderen in gevaar worden gebracht, daar had ik nog nooit mee te maken gehad. Dat vind ik heftig.