Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Het dagboek van Feline



21 pillen...kan je maaltijd wel overslaan bijna...wilt u het hier opeten of thuis...kroepoek zit al in de tas mevrouw. Undecided
Antwoord

(Dit bericht is het laatst bewerkt op 04-03-2021, 22:20 door Feline.)

Hoi Mabel,

Ik wist tijdens de opname ook niet wat ik slikte. Je kreeg een pil, zonder verpakking, en je werd geacht dit in te nemen. Ik weet nog hoe ik ze eerst in mijn wang stopte en later weer uitspuugde. Zyprexa was dat. Ik wist niet wat het was, kreeg er ook geen uitleg bij, maar ik voelde gewoon dat het niet goed voor me was.
Later kwam een nicht op bezoek (een hele verstandige) en die vertelde dat ik misschien beter de pillen kon doorslikken.

Ik weet nog dat er een nummer op de Zyprexa pil stond en dat ik na het uitspugen het nummer opschreef en probeerde te onderzoeken wat het was. Ik was nog wat achterdochtig maar ook zelfstandig zeg maar. Ik had geen toegang tot telefoon of internet dus kon er verder ook niet achter komen. Maar dan had ik het in ieder geval genoteerd om het later nog op te zoeken.

Volgens mij stak ik ook wel eens mijn vinger in mijn keel om de antipsychotica weer uit te spugen.

Wat ik nu slik is Lithium. Ik denk dat ik mijn hele leven al heb dat ik overdag niet zo vaak hoef te plassen en s avonds/ s nachts vaker. Met de Lithium krijg je veel dorst en dat is eigenlijk niet te negeren. En met de Seroquel moet ik sneller plassen. Dus normaal bijv na 2 glazen en bij Seroquel heb je na een half glas water al het idee dat je moet.

Eerder werd me verteld dat er geen verband was tussen Seroquel en plassen maar ik heb toch online een bijsluiter gevonden waar heel kort iets genoemd wordt.

Overigens kreeg ik bij de opname Lorazepam ook s ochtends en dat was heel gek. Want ik kon soms letterlijk mijn hoofd niet rechtop houden en dan werden ze daar boos over. Maarja.... wie geeft dat dan ook s ochtends aan een oververmoeid iemand?

Bizar wat jij schrijft hoor. Ik weet dat oude mensen soms ook allerlei dingen slikken die elkaar tegenwerken of opheffen.

(04-03-2021, 21:29)desireless schreef: 21 pillen...kan je maaltijd wel overslaan bijna...wilt u het hier opeten of thuis...kroepoek zit al in de tas mevrouw. Undecided

Hahahhahahahahahaha Chinees is goedkoper!
Antwoord


Waar ik ook depressief van word, is mijn troep. 

Ik heb veel spullen. Het is niet eens dat ik zoveel koop (tenminste dat denk ik) maar ik heb niet geleerd dingen weg te gooien. Vroeger thuis kon ik alles bewaren, mijn ouders hadden een groot huis met veel opbergruimte. Als ik ergens op uitgekeken was dan ging het naar zolder... en daar staat het nu dus nog. 

Lange tijd vond ik het pijnlijk mijn oude spullen te zien. Ook omdat hier en daar creatieve projecten van de opname opduiken (ik denk dat iedereen die een opname gehad heeft dit wel herkent.... speksteentjes, mandala's, geverfde sjaals...) en ik daar tot nu toe echt van slag van kon raken. Maar ook de dingen uit gelukkiger tijden, die ik zeker wel gehad heb. 

In mijn vorige huis, de G-weg heb ik veel dozen niet eens geopend. Ze hebben vijf jaar op mijn slaapkamer gestaan, die dus ook niet toonbaar was maar er kwam toch niemand. In mijn huidige huis, de M-weg, heb ik mezelf wel verplicht de dozen te openen. Ik heb dingen weggedaan maar nog lang niet alles, het is een proces. Hoewel ik ook kan zeggen dat ik de laatste tijd best wat dingen die nog waarde hadden, verkocht heb op MP. 

Maar dan... het huis van mijn ouders... af en toe komt moeder weer dingen tegen van mij en het houdt niet op, lijkt wel. Zoveel spullen. En hun hele huis.... zo veel spullen. Sinds we uit huis zijn wordt elke kamer gevuld met spullen. Ze zeggen dat ze aan het opruimen zijn maar er komen nog steeds meer spullen bij dan er uit gaan. Ze kopen nu heel makkelijk van alles nieuw voor mijn neefje... dus dat zijn nog meer spullen. 

Ik moet me focussen op mijn eigen dingen en die weg doen. Voor de meeste dingen zoek ik toch een bestemming, ik gooi het niet zo in de container. Kleding, boeken... zelfs planten krijgen een nieuw baasje als ik ze zat ben. 

Soms is het wel leuk als er bijv een kinderboek weer boven water komt. Verder vind ik het lastig. Want ik zou mijn ouders ook wel willen helpen maar ze blijven dingen kopen en het zet geen zoden aan de dijk. Broer heeft ook al heel veel opgeruimd (van ouders) maar langzaam slibt het toch weer dicht.
Antwoord


Vandaag heel veel van mijn eigen spul weg kunnen doen. Veel oud papier. 

Verder een beetje een vreemd gesprek met mijn moeder. De situatie is dat zij met pensioen gaat maar eigenlijk het laatste jaar ziek thuis geweest is. 
Alleen nu een heel verhaal over dat ze wel genoeg geld hebben maar toch ook weer niet. En hoe ze dit met mijn broer hebben besproken maar tegelijk geen advies van hem willen. 
En hoe moeder eigenlijk al jaren geleden had willen stoppen maar dat ze van mijn vader toch door moest en hoe ze overspannen was en bla bla bla bla. 

Alleen destijds voordat ze zich ziek meldde had ze ook elke keer van die klaagzangen maar als je dan advies had dan deed ze er niks mee of dan sprak ze je tegen. 

Verder nu een heel verhaal dat ze het niet meer weet met het huis en de troep en alles. Maar zoals ik al eerder zei: Er is geen beginnen aan. Als je hier iets maakt valt daar iets uit elkaar. Als je hier iets opruimt kopen ze daar weer wat nieuws. Het is niet dat broers en ik niet willen helpen maar je weet niet waar te beginnen. Want er staan ook een aantal nieuwe projecten op de planning en dan steken ze daar tijd in ipv bijv in het opruimen of klussen. 

Het gaf eigenlijk precies het eeuwige dilemma aan en ik zal dat ook met therapeut Pien bespreken. Altijd een soort trekken en duwen dat ze de ene week zegt dat ze mij met alles wil helpen en een week later dat ze het in hun eigen huis allemaal niet meer weet. En het ene moment dat het beter is dat ze niet meer op vakantie gaan en het andere moment dat ze zo graag op vakantie zou willen 

Bij GGZ zeggen ze dan dat ik daar met haar over moet praten. Maar het is al een boel aandacht en als we dáár dan weer over moeten praten is het nog meer aandacht. Ik denk dat ik bij Pien moet leren me er niet teveel van aan te trekken. En vooral ook om niet teveel op ze te leunen als het met mij even minder gaat maar daar ook mijn eigen weg in te vinden met vrienden en hobby's. 

De situatie van het afgelopen halfjaar is ook wel wat extremer met de lockdown, avondklok, mondkapjes etc. Normaal kun je nog iets leuks plannen als je voelt dat je in een dip raakt. Maar het is wel een patroon dat op een gegeven moment moeder begint te klagen en nog meer te klagen en dan wil je wel helpen maar je weet ook dat het nooit stopt.

Ik denk dat er op een dag gewoon een hele grote container moet komen. Niet vandaag of volgende week... maar op een moment dat ze lichamelijk niet meer in staat zijn om zelf op te ruimen denk ik dat we een hele grote container moeten huren en dan hop alles er in.
Antwoord


In totaal logeer ik dus al twee weken bij mijn ouders. Af en toe even langs mijn huis voor de post en mijn planten. 

Vanavond wat langer naar huis om ook even wat was te draaien maar ik schrik hoe ik het hier heb achtergelaten. Ook al een tijd geen was of afwas meer gedaan, ik was misselijk en het emmertje staat nog bij mijn bed... 

De medicatie was ook veranderd en ik kon dat even niet handelen. Overigens zonder dat ik teveel van iets had willen nemen hoor (oftewel daar geen verkeerde bedoelingen mee) maar hoe de strips op het aanrecht liggen zie ik hoe ik er echt even niet uit kwam. Iets wat eerst in een aluminium blister zat, zat opeens in een witte. Seroquel eerst oranje pillen in aluminium strip en doorzichtig plastic per 15 en nu per 10 in witte ondoorzichtige strip. Lamotrigine is in 200 mg vierkant maar in 100 g rond en de ronde is precies hetzelfde als de lithium om te zien. Oja 200 mg is soms ook rond. Lithium soms in strip soms in potje.

Ik snap achteraf wel dat dit even de druppel was. Ik was al te laat met bestellen en had sommige medicatie 1 a 2 avonden niet gehad en daarna die puzzel.... nouja meer dingen gingen niet goed en mijn huis is er een afspiegeling van. 

En nu, waar te beginnen? Misschien s avonds wel bij ouders eten v de structuur maar overdag in mijn huis opruimen. Zoals het was, zo kan het niet meer...
Antwoord


Binnenkort wil een vriend wel even helpen met wat dingen. Een aantal dingen uit mijn berging kunnen weg of verkocht. Dan kan een doos boeken, een doos puzzels en vier stapelstoelen die nog bij mijn ouders staan, naar de berging.

En dan is het wel even goed zo. Mijn moeder doet gewoon een beetje raar over die spullen. Ze kon de 'kantoorkast' niet opruimen want daar zat allemaal spul van mij in. Was nog niet eens 1 plank, ik heb dat er nu uitgehaald. Ze kan de logeerkamer niet opruimen want er staan 4 stapelstoelen van mij... Die gaan dus ook weg.
Op de gekste momenten bedenkt ze dat er iets naar mijn huis gereden moet worden. Maar het is niet handig als zij dat doet want ze kan niet tillen wegens lichamelijke klachten. En ik heb geen lift in mijn appartementencomplex. Bovendien gaat ze dan weer de hele autorit zeuren.

Het is fijner als die vriend even helpt en mijn broer. Anders blijft het weer zo dat ze wel wil helpen maar eigenlijk geen tijd heeft en last van haar benen en de hele tijd over mijn vader zeurt.

Dan kan ik me weer op mijn huis focussen. Moet helaas nog een boel gebeuren maar ik heb vanavond wel een goed begin gemaakt. Morgen weer hardlopen met mijn loopgroep.
Antwoord

(Dit bericht is het laatst bewerkt op 08-03-2021, 17:42 door misterj.)

hoi Feline 

fijn dat een vriend je wild hepen met opruimen  Smile

en veel knuffels meet lukt mij niet om te schrijven gaat heel eg op een neer met mij 

ik hoop dat je een goede dag hebt en hoe was het lopen ?

liefs J
Antwoord


Ik vind het sowieso leuk als je iets schrijft!

Het lopen... tja het startpunt is tijdelijk op  een andere locatie en dat is voor mij veel verder weg.... eigenlijk ben ik met het fietsen al door mijn energie heen. Ik heb het simpel gehouden en wat gewandeld, naar mijn gevoel geluisterd. Vorige keer was ik ook in mijn gewone kleding maar deze keer wel mijn hardloopkleding aan dus dat was al een hele prestatie.

Na het lopen zei één vrouw dat ze bij de plantjes ging kijken. Ik vroeg wat ze bedoelde maar ze ging langs het tuincentrum. Toen vroeg ik spontaan of ze het leuk vond als ik mee ging en zijn we samen gegaan. Ik verbaasde mezelf eigenlijk daarmee. Ik dacht ook dat je voor tuincentrum moet reserveren enzo maar we konden gewoon buiten kijken en door naar de kassa.

Verder zit ik wel met de Covid. Broer heeft een vriend en vorige week vertelde broer dat die vriend Corona had. Milde klachten, niks bijzonders. Maar nu sprak ik broer en hij vertelde dat de vriend het zo benauwd had gekregen dat hij naar de SEH was gegaan. Alsof hij door een rietje ademde. Toen werd er een bloedwaarde gemeten en bleek dat die nog niet laag genoeg was voor behandeling en toen moest de vriend weer naar huis. Ziekenhuis lag vol. Die vriend is een hele grote sterke vent.

En er gaat van alles door mijn hoofd met gevoel en verstand enzo. Wij zitten nu aan het randje van het heftigste gebied en ik heb wel een zieke vader...

En eigenlijk tussen alle gevoel en verstand (want ik wil ook niet weer zo eenzaam worden) weet ik alleen dat het niet verstandig is om mijn date te blijven zien. We zien elkaar al heel weinig, we delen wel het bed als we elkaar zien, maar hij maakt zich niet zo druk om Covid. Heeft ook een soort depressieve inslag dat hij het niet eens erg zou vinden als hij er aan zou overlijden zeg maar.

Ik zit allemaal kronkels te bedenken om niet teveel mensen te zien maar met de 1,5 m moet het toch enigszins mogelijk blijven, bijvoorbeeld blijven hardlopen en boodschappen doen.

Alleen seks hebben met iemand die er niet zo zorgvuldig mee is.... dat is natuurlijk gewoon dom. Misschien was dat altijd al dom maar je 'mag' één vast persoon daten en het is hier in de regio nog niet zo heftig geweest als nu.

Eigenlijk zijn het helemaal geen kronkels maar is dit gewoon duidelijk.
Antwoord


hoi Feline 

toch knap dat je met de fiets gaat en dan nog gaat rennen petje af 

wat erg van die vriend 

meer heb ik ff niet te zeggen 

knuffel voor jou 

groet J
Antwoord


Gewoon even de ggd bellen en testen bij twijfel.
Gaat al vrij vlot en soepel nu,

Sterkte
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Nieuw dagboek van Feline Started by Feline
2,260 Replies - 168,999 Views
Gisteren, 11:52
Laatste bericht: Joy
  Dagboek J Started by misterj
1,464 Replies - 138,676 Views
17-03-2024, 15:50
Laatste bericht: Joy
  Dagboek Chaya Started by Chaya
13 Replies - 555 Views
11-02-2024, 15:41
Laatste bericht: Joy
02-09-2023, 14:45
Laatste bericht: Liefde+Hoop
  Dagboek MQ Started by MaryQ
15 Replies - 1,138 Views
08-05-2023, 12:48
Laatste bericht: MaryQ
  Dagboek Started by Janpieter
1 Replies - 415 Views
06-08-2022, 12:06
Laatste bericht: Joy
  Dagboek Richie Started by lerichie
3 Replies - 857 Views
02-04-2022, 14:31
Laatste bericht: Feline
  Dagboek Goldenleaf Started by Goldenleaf
1 Replies - 858 Views
01-03-2022, 12:19
Laatste bericht: Nick
  Dagboek Started by Nick
76 Replies - 9,044 Views
16-02-2022, 22:55
Laatste bericht: Nick
  Dagboek Amelie04 Started by Amelie04
18 Replies - 3,302 Views
16-02-2022, 16:28
Laatste bericht: misterj



Gebruikers die dit topic lezen:
3 gast(en)