Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Het dagboek van Feline



Ben vanavond iets opgeknapt. Heb een simpel computerspelletje gevonden op de telefoon dat me bezig houdt zonder dat het teveel energie kost. Het maakt ook dat er minder ruimte is voor negatieve gedachten. 

Toch komen nu de tranen. Want ik begrijp het gewoon niet. Soms kan ik er de vinger op leggen, teveel gedaan, te druk gemaakt, iets vervelends gebeurd. 

Maar de laatste jaren, zoals de negatieve buien me overvallen, dat is zo raar. Op maandag kan alles nog prima zijn en op dinsdag is de hele wereld grijs en zwart en zinloos. Het maakt het ook moeilijk om plannen te maken of om aan dingen te beginnen. De periodes dat ik hier schrijf zijn periodes dat ik niet zo druk ben en dan lijkt het misschien of mijn depressies ook daardoor komen. 
Maar ik heb tussendoor heel leuk werk gehad, een opleiding gedaan. En dan toch... af en toe overvalt me zo´n naar gevoel en hoe lang dat dan aanhoudt weet ik natuurlijk nog niet. Ik ben twee jaar geleden nog alleen (!) op vliegvakantie geweest maar ik zou dat nu echt niet meer durven. Bang dat 'het' weer komt. 

Het verloopt ook niet zoals het volgens de GGZ zou horen. Twee keer per week hardloopgroep voorkomt ook niet dat dit gevoel mij overvalt. Wel speelt de eenzaamheid van Corona mee maar voor Corona was het ook. 

Het troost me wel dat we met de hypnotherapie daadwerkelijk op dingen stuiten. Het kleine meisje in het ziekenhuisbed dat niet kan begrijpen WAAROM de mensen bedacht hebben dat ze daar moet zijn. Het is wel een stukje ballast dat ik kennelijk al 30 jaar bij me heb. 
´
Antwoord

(Dit bericht is het laatst bewerkt op 26-02-2021, 12:29 door Feline.)

(26-02-2021, 01:45)Feline schreef: Ben vanavond iets opgeknapt. Heb een simpel computerspelletje gevonden op de telefoon dat me bezig houdt zonder dat het teveel energie kost. Het maakt ook dat er minder ruimte is voor negatieve gedachten. 

Toch komen nu de tranen. Want ik begrijp het gewoon niet. Soms kan ik er de vinger op leggen, teveel gedaan, te druk gemaakt, iets vervelends gebeurd. 

Maar de laatste jaren, zoals de negatieve buien me overvallen, dat is zo raar. Op maandag kan alles nog prima zijn en op dinsdag is de hele wereld grijs en zwart en zinloos. Het maakt het ook moeilijk om plannen te maken of om aan dingen te beginnen. De periodes dat ik hier schrijf zijn periodes dat ik niet zo druk ben en dan lijkt het misschien of mijn depressies ook daardoor komen. 
Maar ik heb tussendoor heel leuk werk gehad, een opleiding gedaan. En dan toch... af en toe overvalt me zo´n naar gevoel en hoe lang dat dan aanhoudt weet ik natuurlijk nog niet. Ik ben twee jaar geleden nog alleen (!) op vliegvakantie geweest maar ik zou dat nu echt niet meer durven. Bang dat 'het' weer komt. 

Het verloopt ook niet zoals het volgens de GGZ zou horen. Twee keer per week hardloopgroep voorkomt ook niet dat dit gevoel mij overvalt. Wel speelt de eenzaamheid van Corona mee maar voor Corona was het ook. 

Het troost me wel dat we met de hypnotherapie daadwerkelijk op dingen stuiten. Het kleine meisje in het ziekenhuisbed dat niet kan begrijpen WAAROM de mensen bedacht hebben dat ze daar moet zijn. Het is wel een stukje ballast dat ik kennelijk al 30 jaar bij me heb. 
´

Ik heb ook zorgen om mijn verwarming. Er lekt iets maar ik laat er steeds niet naar kijken omdat ik bang ben dat dan mijn halve huis verbouwd moet worden. Het zijn hele oude buizen. 

Misschien moet ik toch overwegen hulp te vragen bij het huis. Er mag nu al heel lang niemand naar binnen maar het schiet niet op natuurlijk.
Antwoord

(Dit bericht is het laatst bewerkt op 27-02-2021, 01:11 door Feline.)

(26-02-2021, 12:24)Feline schreef:
Ik heb ook zorgen om mijn verwarming. Er lekt iets maar ik laat er steeds niet naar kijken omdat ik bang ben dat dan mijn halve huis verbouwd moet worden. Het zijn hele oude buizen. 

Misschien moet ik toch overwegen hulp te vragen bij het huis. Er mag nu al heel lang niemand naar binnen maar het schiet niet op natuurlijk.

Ik wil eigenlijk niet dat mensen mij zo zien. Niet in staat om simpele dingen te doen zoals koken of de was. Ik wil niet dat geliefden zien hoe ik hele nachten niet kan slapen en heen en weer loop. Dat mensen weten dat ik soms niet alleen kan zijn en als een klein kind bij mijn ouders aanklop. 
Vorige week heb ik ook weer gedronken. Twee dagen, en inmiddels ook alweer een ruime week niks. 

Ik heb echt gedronken tot ik moest overgeven en dat was echt jaren geleden. Echt heel veel jaar geleden. 

Een vriend stuurde een appje en ik heb een antwoord geprobeerd te typen maar achteraf leek het echt helemaal nergens op. Ik kon de woorden wel bedenken maar het ging mis met de autocorrect en er staat een soort wartaal. Vermoed dat hij daar nog wel eens naar gaat vragen want hij weet dat alcohol mijn zwakke plek is. 

Vandaag voel ik me beter maar ook emotioneel.
Antwoord


Ben moe na de huilbui van gisteren. De periodes dat het ‘beter’ ging in mijn leven heb ik deze buien niet willen ‘erkennen’. Maar ze zitten in me, deze hele donkere buien, helaas.
Antwoord


(27-02-2021, 01:02)Feline schreef:
Ik wil eigenlijk niet dat mensen mij zo zien. Niet in staat om simpele dingen te doen zoals koken of de was. Ik wil niet dat geliefden zien hoe ik hele nachten niet kan slapen en heen en weer loop. Dat mensen weten dat ik soms niet alleen kan zijn en als een klein kind bij mijn ouders aanklop. 
Vorige week heb ik ook weer gedronken. Twee dagen, en inmiddels ook alweer een ruime week niks. 

Ik heb echt gedronken tot ik moest overgeven en dat was echt jaren geleden. Echt heel veel jaar geleden. 

Een vriend stuurde een appje en ik heb een antwoord geprobeerd te typen maar achteraf leek het echt helemaal nergens op. Ik kon de woorden wel bedenken maar het ging mis met de autocorrect en er staat een soort wartaal. Vermoed dat hij daar nog wel eens naar gaat vragen want hij weet dat alcohol mijn zwakke plek is. 

Vandaag voel ik me beter maar ook emotioneel.

Hoi Feline,

Begrijp dat je liever niet je minder positieve of kwetsbare kanten laat zien, maar voor iemand die je kent is het juist mooi dat je het deelt en je niet beter voordoet.
Het maakt mensen vaak ook bijzonder weinig uit wat je wel of niet doet...die kijken vrijwel alleen naar je persoonlijkheid en naar dingen die belangrijk zijn.



Desireless
Antwoord


Hoi F, 

Weet zeker dat we allemaal kanten hebben waar we ons voor schamen en die we liever voor onszelf houden. 
Er zijn mensen die het héél belangrijk vinden de schijn op te houden en er een  ander ook nog om veroordelen .  Die kun  je beter uit de buurt houden. 
Ik vind je verhaal herkenbaar . Je bent een worstelend mens. Zoals iedereen die ergens mee worstelt. Gewoon oké. 

Groet, Mabel
Antwoord


Dank jullie wel. Misschien vind ik het vooral ook voor mezelf naar. Het is moeilijk dingen door te zetten of af te maken als ik soms een paar weken of maanden niet goed kan functioneren. En dat vind ik op andere momenten weer heel jammer. (opleidingen, werk) 

Vandaag weer erg moe en het is moeilijk iets te bedenken om de tijd mee te vullen. Er past niet zoveel nieuwe informatie in mijn hoofd dus lezen of een serie kijken valt eigenlijk af. Gisterenavond nog the voice of holland gekeken maar dat is eigenlijk te druk geweest. De beelden en het geluid zijn druk maar ook dat je zoveel 'personages' voorbij ziet komen in korte tijd.

Ik heb nu een simpel computerspelletje dat ik veel speel. Gisteren was ik wel wat optimistischer dan vandaag. Alsof ik gehoopt had vandaag klaar te zijn met de naweeën van de EMDR. Het was immers woensdag. Maar dat duurt allemaal wel even.
Antwoord


Psychiater had voorgesteld dat ik de lithium s ochtends zou nemen ipv s avonds om te kijken of ik dan s nachts minder vaak zou moeten plassen. 

Ik dacht dan probeer ik de lamotrigine ook s ochtends anders heb ik zoveel losse momenten van inname. Maar ben heel suf, misschien toch daardoor. 

Van sommige pillen vraag ik me af of ze wel iets doen. Nouja suf maken dus maar verder ?
Antwoord


hoi Feline 

lamotrigine slik ik ook helpt mij goed ik slik het in de morgen 100mg 
lithium heb ik ook geslikt een half jaar toen hielp het niet meer op de ene van de ander dag 

ik laat maar een iemand in mijn huis het liefst ga ik bij iedereen op bezoek dan zien ze rommel niet ben niet zo'n goede poetser geef ik toe

je en EMDR is zwaar ik heb het ok gehad maar niet veel geholpen 

ik hoop dat je de rest van het weekend nog een beetje door komt 

liefs J 
Antwoord


Dank je voor dit fijne bericht. Ik hoop dat ik morgen wakker word met iets meer zin. Gisteren was een betere dag dan vandaag wat dat betreft.

Hopelijk nog gevolg van EMDR.
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Dagboek J Started by misterj
1,476 Replies - 144,272 Views
17-04-2024, 10:24
Laatste bericht: cyranno
  Nieuw dagboek van Feline Started by Feline
2,265 Replies - 177,047 Views
16-04-2024, 22:08
Laatste bericht: Mabel
  Dagboek Chaya Started by Chaya
13 Replies - 657 Views
11-02-2024, 15:41
Laatste bericht: Joy
02-09-2023, 14:45
Laatste bericht: Liefde+Hoop
  Dagboek MQ Started by MaryQ
15 Replies - 1,205 Views
08-05-2023, 12:48
Laatste bericht: MaryQ
  Dagboek Started by Janpieter
1 Replies - 437 Views
06-08-2022, 12:06
Laatste bericht: Joy
  Dagboek Richie Started by lerichie
3 Replies - 885 Views
02-04-2022, 14:31
Laatste bericht: Feline
  Dagboek Goldenleaf Started by Goldenleaf
1 Replies - 880 Views
01-03-2022, 12:19
Laatste bericht: Nick
  Dagboek Started by Nick
76 Replies - 9,364 Views
16-02-2022, 22:55
Laatste bericht: Nick
  Dagboek Amelie04 Started by Amelie04
18 Replies - 3,384 Views
16-02-2022, 16:28
Laatste bericht: misterj



Gebruikers die dit topic lezen:
2 gast(en)