Er is vandaag iets te veel gebeurd denk ik. Ik had gisteren/vannacht besloten te stoppen met een vrijwlligersklus en heb ze dat vanmorgen geappt. De communicatie loopt allemaal via app dus er was geen betere oplossing. Ik had eigenlijk wel gedacht dat er reacties zouden komen (bijvoorbeeld bedankt voor je inzet) maar heb niks gehoord. 

Toen hardlopen. Het is een groep van GGZ en het ging weer even over opnames. Ik vind dat altijd confronterend. Zo'n gesprek begint onschuldig met wie er wel/niet rookt en wie dat vies vind en hoe dat vroeger ging met roken. En dan zegt iemand dat straks de hele GGZ rookvrij moet zijn en dan gaat het natuurlijk ook over de opnameafdelingen. Het blijft vervelend om dat op te rakelen. 

Toen had op FB een oude liefde ergens op gereageerd. Niets bijzonders, ik schreef iets over een leraar van de middelbare school die ik weer gezien had en hij reageerde er op. 

Toen de persconferentie over de avondklok. Kwam harder binnen dan ik had gedacht, ook al wist ik dat het er aan kwam. 

Toen langs mijn oude werk. Ik werd ontvangen als de koningin... maar toch... ik weet niet. De TV ging aan voor de inauguratie van Biden en ik had het idee dat het er even niet meer bij kon allemaal, in mijn hoofd. 

Soms doe ik drie weken helemaal niks en soms een dag als deze. Bah. Gelukkig hele weekend niks gepland.

Er is vandaag iets te veel gebeurd denk ik. Ik had gisteren/vannacht besloten te stoppen met een vrijwlligersklus en heb ze dat vanmorgen geappt. De communicatie loopt allemaal via app dus er was geen betere oplossing. Ik had eigenlijk wel gedacht dat er reacties zouden komen (bijvoorbeeld bedankt voor je inzet) maar heb niks gehoord. 

Toen hardlopen. Het is een groep van GGZ en het ging weer even over opnames. Ik vind dat altijd confronterend. Zo'n gesprek begint onschuldig met wie er wel/niet rookt en wie dat vies vind en hoe dat vroeger ging met roken. En dan zegt iemand dat straks de hele GGZ rookvrij moet zijn en dan gaat het natuurlijk ook over de opnameafdelingen. Het blijft vervelend om dat op te rakelen. 

Toen had op FB een oude liefde ergens op gereageerd. Niets bijzonders, ik schreef iets over een leraar van de middelbare school die ik weer gezien had en hij reageerde er op. 

Toen de persconferentie over de avondklok. Kwam harder binnen dan ik had gedacht, ook al wist ik dat het er aan kwam. 

Toen langs mijn oude werk. Ik werd ontvangen als de koningin... maar toch... ik weet niet. De TV ging aan voor de inauguratie van Biden en ik had het idee dat het er even niet meer bij kon allemaal, in mijn hoofd. 

Soms doe ik drie weken helemaal niks en soms een dag als deze. Bah. Gelukkig hele weekend niks gepland.

Hoi Feline,

Ik voel helemaal met je mee. Gelukkig is de dag weer om en morgen nieuwe dag. Welterust voor nu.

Dank je wel Yorin! 

Al is het wat laat :-) De inauguratie van Biden heb ik nog steeds niet gezien. Ik vind het wel bij de algemene ontwikkeling horen dat ik daar nog (een stukje van) terug kijk. 

Van de vrijwilligersmensen heb ik niks meer vernomen. Ik begrijp dat niet zo goed. Andersom zou ik nog wel een berichtje gestuurd hebben. Ik heb duidelijk gezegd de appgroep te verlaten maar daarbuiten nog bereikbaar te zijn. Ik kom er steeds meer achter dat dit allemaal losse creatieve mensen zijn die geen idee hebben hoe je moet samenwerken. 

Gisteren in een sentimentele bui ben ik op Facebook gaan kijken naar vrienden van vroeger. Eerst mijn eigen vriendelijst, en al klikkend kwam ik bij de vrienden van vrienden... en toen bij een soort grote liefde van vroeger. Waar ik dus niet mee bevriend ben maar een vriend van mij kennelijk nog wel. Die persoon X had lange tijd een soort anoniem profiel met alleen een smiley bij zijn naam. (Plopte nog wel eens naar boven als zgn vriendschapsvoorstel). 
Gisteren stond er ineens wel een foto. Hij is niet heel erg veranderd. Volle kop haar nog, in tegenstelling tot veel van mijn leeftijdsgenoten ;-) Ik heb toch even op zijn profiel geklikt en snel weer weg geklikt. En ik dacht dat ik er gevoelens bij had omdat ik vroeger zo gek op hem geweest ben. 

Nu vanmiddag realiseer ik me iets anders. We hebben ooit om elkaar heen gedraaid en dat is toen toch niks geworden en toen is hij mij gaan treiteren, soort van. Hij had zelf een vriendin maar als ik met iemand zoende stond opeens op internet dat ik een kroegmatras was. (leuk detail is dat ik toen nog maagd was). Hij kon opeens heel naar doen als hij mij in de gang van onze studentenkroeg tegenkwam. Of bijv achter de bar staan en mij niet bedienen omdat hij mij zogenaamd niet zag. 

Ik dacht dat ik een beetje van slag was omdat dat hoofd, het hoofd was van de jongen die ik eens zo leuk was. Maar nu pas voel ik weer dat getreiter. Die rotkop van die vent die zo vervelend tegen mij deed. 

Hij zal vast gehoord hebben dat ik flink uit de bocht gevlogen ben incl opname maar hij heeft nooit meer tegen me gepraat. Sommige mensen zeggen er iets over, sommigen zeggen er iets heel kleins over, bijv 'je bent niets veranderd', waardoor je weet dat ze het weten maar dat het toch niks uitmaakt. En sommige mensen zeggen niks. Terwijl toch heus opgevallen is dat ik opeens een jaar min of meer uit beeld was. 

Dat nare wat hij toen had, dat zal heus niet als sneeuw voor de zon verdwenen zijn. Hij had wel een slechte dronk. Zonder alcohol was hij echt wel oké. 

Maar het heeft wel iets met me gedaan. Als je iemand 12 jaar ongeveer niet ziet.... dan kan diegene heel dik geworden zijn.... of heel mager... of heel kaal.... of heel oud. Ik ken ook wel mensen die er juist beter uit gaan zien met de jaren. Het was toch eigenlijk spannend dat ik opeens die foto weer zag. Hij woont gelukkig in één of ander gehucht en ik hoop dat hij daar blijft. Of in het moeras zakt. 

Die treiterijtjes waren heel vilein. Het viel niet op voor anderen. Bijv als hij me negeerde bij de bar.... zodra iemand anders eraan kwam deed hij heel vriendelijk: Oh sorry ik zag je niet. 
Voor anderen viel het niet op. Die wisten niet dat ik daar al een paar minuten stond te staan.

---

Ik ben ook verhuisd vanwege hem. Zodat ik wist dat ik hem nooit meer zomaar op straat tegen het lijf zou lopen. Ik had mezelf een datum gegeven en dan zou ik vertrokken zijn. 

En dat deed ik. De andere stad viel nogal tegen. Eigenlijk is het toen begonnen mis te gaan.

Hoi Feline,

Die man heeft flinke indruk op je gemaakt als ik je verhaal lees en goed begrijp.

Hoi Feline,

Goed dat je erover schrijft denk ik. Zo heb je toch een kans de emoties omtrent die man te verwerken. Emoties wegstoppen of ervoor weglopen werkt op de lange termijn averechts. Tenminste zo werkt dat bij mij. 
Heb het idee dat het nog niet echt een afgesloten hoofdstuk is voor je.

Dank jullie wel. Ja ik was zondag echt van slag nadat ik hem op Facebook zag.

Ik was al wat sentimenteel en daarom was ik oude vrienden gaan opzoeken op FB. Dat ik hem daar zag liet me schrikken en maakte ook heel veel los.

Als iemand echt een ex is dan snappen mensen vaak wel dat je geen zin hebt in diegene. Dat je misschien niet naar een verjaardag gaat als diegene daar ook is of dat je weggaat van een feestje als diegene vervelend tegen je doet.

Iemand met wie je nooit iets gehad hebt die hoef je ook niet echt te vermijden. Tenminste dat denkt iedereen. Er is nog eens een toneelstuk geweest waarin ik de hoofdrol had en ook een stukje met hem moest 'spelen'. Leuk bedacht alleen wel vervelend als je dat vier dagen moet opvoeren en hij doet de helft van de keren superaardig en de andere helft van de keren superlullig achter de schermen. Maar ook dat op de momenten dat niemand het door heeft.
Ik heb één keer bij een diner vooraf aan de organisatie gevraagd of ik niet bij 'Kareltje' aan tafel zou zitten. Het jaar ervoor was dat namelijk wel het geval en dat was verschrikkelijk. Hij heeft het voor mij toen verpest maar ook voor de rest van de tafel. (was met tafelschikking)

Het is nu wel weer gezakt. Ik zou me nu op deze leeftijd ook niet meer zo gek laten maken denk ik. Maar toen... jong... we gingen met dezelfde mensen om... ik kwam die kerel overal tegen. Winkel, school, verjaardagen, strand.... overal.

Gelukkig wonen we nu wel in verschillende provincies en is de kans dat hij hier in de winkel loopt minimaal. Hij was wel een keer onverwacht op TV... maar dat is bij één keer gebleven.

Verder gaat het deze week redelijk. Ben wel geschrokken van de rellen. Hier in de stad waren de voetbalsupporters de stad aan het bewaken maar dat is toch ook een rare sfeer hoor. Ik was er wel verdrietig van. Maar ben liever verdrietig dan depressief dus het was eigenlijk wel prettig.

---

Overigens had een vriendin van mij een relatie met zijn huisgenoot. Zij had ook last van zijn gedoe, alleen bij haar was het minder persoonlijk gericht. Maar dat zal ook niet fijn zijn, als je net wakker bent en bij de ontbijttafel al gedoe hebt. Of je moet s nachts naar de wc en dan kom je hem tegen. Dat is mij gelukkig bespaard gebleven

Mijn moeder had laten weten dat ze mijn poeziealbum en oude agenda's had gevonden. Gisteren ben ik erheen gegaan om ze op te halen.

Was erg leuk om de oude agenda's weer te zien. (Poeziealbum herinnerde ik me nog wel. Ik ben laat met het album begonnen en het heel enorm lang bij mijn vader op de to-do-stapel gelegen. Het was een terugkerend item... wanneer-ga-je-nou-mijn-poeziealbum-schrijven, maar hij heeft er iets van 2 jaar over gedaan. Nee... opgezocht... meer dan 2 jaar. Uiteindelijk was er eigenlijk geen tijd meer om op school iedereen er in te laten schrijven... helaas)
Ok de agenda's. Echt leuk om terug te zien. We schreven als tieners ook in elkaars agenda's en dat is grappig om te zien. Ik had leuke vriendinnen en het is over het algemeen een fijne tijd geweest.

Ineens had ik behoefte om wat dingen weg te gooien van vroeger. Ik wist dat er nog e.e.a. lag maar het wordt alleen maar meer. Mijn moeder heeft ergens in de afgelopen jaren ook mijn plakwerkjes vanaf de kleuterschool verzameld en bij mijn spullen gelegd. En ik wil niet de hele stapel zo bij het oud papier leggen... maar ik ga het ook niet allemaal bewaren. Alles bij elkaar heb ik veel dingen van vroeger doorgespit, ook wel e.e.a. weggegooid maar mijn hoofd was er heel druk van. Er zaten ook zielige dingen bij zoals een dagboek van toen ik me niet zo goed voelde.

Vandaag ben ik er moe van en misschien ook een beetje verdrietig. Ik had als tiener de boel erg onder controle. School, huiswerk, geld, werk. Het was heel fijn dat mijn moeder op die leeftijd nog zorgde voor structuur van was, boodschappen en eten.

Ok ik had niet alles onder controle. Ik had vanaf mijn 15e verschrikkelijke darmklachten en dat was heel naar. Er staat een stuk in mijn dagboek dat ik het zo erg vind dat ik zo stink (veel winderigheid) en dat ik verliefd ben op een jongen maar me teveel schaam voor de stank. En het wás ook vreselijk. Niet zoiets waarvan je later denkt: Waar maakte ik me druk om.
Nee het was echt heel erg. Rennen naar de wc, soms te laat zijn, etc. Ik heb nog steeds last van mijn darmen maar gelukkig niet meer in die mate.

Nouja vol hoofd dus. Vanmorgen zou ik hardloopgroep hebben maar ivm de ijzel werd het afgezegd. Dus een stille dag vandaag.

Eigenlijk vanaf mijn studententijd ben ik de grip wat meer verloren. Ongezond leven, vriendschappen die niet zo duidelijk waren (Want vandaag was Mien mijn vriendin en morgen was ze weer iemand anders' vriendin), weinig slaap, minder goede resultaten studie, slecht eten....

Vandaag dus een beetje down. Ook door het grijze weer misschien. Of gewoon moe.

Mijn moeder had laten weten dat ze mijn poeziealbum en oude agenda's had gevonden. Gisteren ben ik erheen gegaan om ze op te halen.

Was erg leuk om de oude agenda's weer te zien. (Poeziealbum herinnerde ik me nog wel. Ik ben laat met het album begonnen en het heel enorm lang bij mijn vader op de to-do-stapel gelegen. Het was een terugkerend item... wanneer-ga-je-nou-mijn-poeziealbum-schrijven, maar hij heeft er iets van 2 jaar over gedaan. Nee... opgezocht... meer dan 2 jaar. Uiteindelijk was er eigenlijk geen tijd meer om op school iedereen er in te laten schrijven... helaas)
Ok de agenda's. Echt leuk om terug te zien. We schreven als tieners ook in elkaars agenda's en dat is grappig om te zien. Ik had leuke vriendinnen en het is over het algemeen een fijne tijd geweest.

Ineens had ik behoefte om wat dingen weg te gooien van vroeger. Ik wist dat er nog e.e.a. lag maar het wordt alleen maar meer. Mijn moeder heeft ergens in de afgelopen jaren ook mijn plakwerkjes vanaf de kleuterschool verzameld en bij mijn spullen gelegd. En ik wil niet de hele stapel zo bij het oud papier leggen... maar ik ga het ook niet allemaal bewaren. Alles bij elkaar heb ik veel dingen van vroeger doorgespit, ook wel e.e.a. weggegooid maar mijn hoofd was er heel druk van. Er zaten ook zielige dingen bij zoals een dagboek van toen ik me niet zo goed voelde.

Vandaag ben ik er moe van en misschien ook een beetje verdrietig. Ik had als tiener de boel erg onder controle. School, huiswerk, geld, werk. Het was heel fijn dat mijn moeder op die leeftijd nog zorgde voor structuur van was, boodschappen en eten.

Ok ik had niet alles onder controle. Ik had vanaf mijn 15e verschrikkelijke darmklachten en dat was heel naar. Er staat een stuk in mijn dagboek dat ik het zo erg vind dat ik zo stink (veel winderigheid) en dat ik verliefd ben op een jongen maar me teveel schaam voor de stank. En het wás ook vreselijk. Niet zoiets waarvan je later denkt: Waar maakte ik me druk om.
Nee het was echt heel erg. Rennen naar de wc, soms te laat zijn, etc. Ik heb nog steeds last van mijn darmen maar gelukkig niet meer in die mate.

Nouja vol hoofd dus. Vanmorgen zou ik hardloopgroep hebben maar ivm de ijzel werd het afgezegd. Dus een stille dag vandaag.

Eigenlijk vanaf mijn studententijd ben ik de grip wat meer verloren. Ongezond leven, vriendschappen die niet zo duidelijk waren (Want vandaag was Mien mijn vriendin en morgen was ze weer iemand anders' vriendin), weinig slaap, minder goede resultaten studie, slecht eten....

Vandaag dus een beetje down. Ook door het grijze weer misschien. Of gewoon moe.

Fijn dat je je verhalen zo open hier deelt.. heb er niet altijd een reactie op of energie voor, maar lees het meestal wel.

Tijd om die regie weer s wat terug te gaan pakken Feline. Jij kan dat!

Groet, Mabel

Dank jullie wel!!

Ik zag wel dat er veeeeeeeeeeeeeeeel meer lezers zijn dan dat ik dacht, dat veel mensen misschien wel lezen en niet schrijven. Wat de kans ook iets groter maakt dat er een keer een bekende tussen zit... maarja.

Vandaag gaat beter. Ik heb een lijst gemaakt van dingen die ik in het huishouden wil doen. Het schiet al aardig op. Het lijkt ook of deze dag qua weer een stuk lichter is dan gisteren, minder grijs. Normaal zit ik graag op mijn slaapkamer, die is redelijk donker. Vandaag mezelf gepusht om bij het grote raam van de huiskamer te zitten (tussen mijn taken door).

Ik zit graag in het donker maar het is niet zo goed natuurlijk...