Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Het dagboek van Feline



Goed gedaan Feline !!!!!!
Antwoord


Hoi Feline 

heel goed gedaan 

liefs en knuffel
Antwoord


Dank jullie wel! Ik vond het meeste werk nog om elke keer naar dat bolletje te blijven kijken. Wat een irritant ding. 

Vanmorgen voelde ik me ellendig en heel gevoelig voor de felle zon (die maar door een kiertje de slaapkamer in scheen). Inmiddels gaat het wel. Ik voel me echt anders, lichter. En wat helemaal bizar is... ik voel nooit menstruatiepijn en vandaag wel. Alsof mijn lichaam even door elkaar gerammeld is. En de pijngrens een stukje naar beneden is geschoven.
Antwoord


Hoi Feline 

mijn lukte niet naar het bolletje kijken in moest toen terug tellen met 3 dat vond moeilijk ik on het niet goed maar je de EMDR heef bij mij de scherpe kantjes er af gehaald is niet helemaal over 

ik hoop dat je pijngrens weer wat omhoog gaat 

veel liefs en knuffel van J
Antwoord


Ik vond het ook lastig hoor, dat bolletje. Maar was al lang blij dat hij het niet met zijn vingers ging doen want dan moest hij veel dichterbij zitten. Ik denk dat ik moeilijker bij mijn emoties kan komen als iemand zo dichtbij zit.

Ik denk dat het niet zo erg is als ik wat meer gevoel in mijn lichaam krijg. Ik was drie jaar terug bij een haptonoom en die stelde vast dat ik weinig gevoel in mijn lichaam had. Ik weet niet of ik het kan uitleggen. Ze tekende dan een poppetje en dat was de buitenkant. En een heel ielig poppetje van binnen en dat was het gevoel. De eerste keer deed ze een oefening met knijpen in mijn zij. Maar ik liet haar gewoon knijpen, ik had er niet zoveel last van. Meestal gaan mensen tegenstribbelen maar ik dus niet.

Ik ben vandaag thuis gebleven. Morgen en vrijdag heb ik wel afspraken. Zaterdag iets met veel prikkels, ik hoop dat dat een beetje gaat. En anders niet hoor, dat is ook geen ramp.
Antwoord

(Dit bericht is het laatst bewerkt op 04-06-2021, 12:59 door Feline.)

Afspraak vanmorgen ging niet lukken. Het was iets met vrijwilligerswerk en ik ken ze sowieso nog niet zo goed maar er kwamen ook mensen die ik nog helemaal niet gezien had. Teveel prikkels dus ik heb het afgezegd.
Vanmorgen was er een iemand bomen aan het snoeien voor het huis en daar kon ik ook niet tegen. Ik had een gevoel alsof er heel veel drukte rond de flat was, veel mensen. Dat was helemaal niet zo maar in mijn halfslaap voelde dat zo.

Vanmiddag even wandelen met X. We spreken elkaar af en toe weer. Ik red het niet zonder zijn steun, deze periode. Sommige mensen willen wel steunen maar snappen er helemaal niets van. Denk dat het nu een week of 7 geleden is dat ik hem nog gezien heb dus dat is echt niet vaak.

Zit meteen weer in een patroon. Ik weet niet of hij na onze wandeling nog andere dingen heeft gepland. Vorig jaar kon ik daar slecht tegen... maar nu mag hij dat natuurlijk helemaal zelf weten. Vorig jaar had ie bijv etenstijd met mij en dan ging hij daarna nog met iemand anders iets doen. Maar het grote verschil is dat ik nu blij mag zijn dat hij even tijd maakt. En ik heb er natuurlijk niets over te zeggen als hij daarna weer andere dingen gaat doen.

Ben in ieder geval blij dat ik iets heb kunnen afspreken met iemand. Alleen naar buiten vind ik nu niet fijn.

Hij komt inderdaad een uurtje later en moet daarna ook weer weg. Het uurtje later was iets medisch, klonk wel als overmacht. We gaan het een andere keer doen.

Ik wil niet zo'n tussendoor gefrummelde afspraak.
Antwoord

(Dit bericht is het laatst bewerkt op 04-06-2021, 18:27 door Mabel.)

(03-06-2021, 17:00)Feline schreef: Dank jullie wel! Ik vond het meeste werk nog om elke keer naar dat bolletje te blijven kijken. Wat een irritant ding. 

Vanmorgen voelde ik me ellendig en heel gevoelig voor de felle zon (die maar door een kiertje de slaapkamer in scheen). Inmiddels gaat het wel. Ik voel me echt anders, lichter. En wat helemaal bizar is... ik voel nooit menstruatiepijn en vandaag wel. Alsof mijn lichaam even door elkaar gerammeld is. En de pijngrens een stukje naar beneden is geschoven.
Bolletje? Het lichtje in t apparaat ? Bedoelen julie dat? Ik vind het lichtje wel fijn om in te verdwijnen,  helemaal weg uit de herinnering. Zal de bedoeling niet wezen,  maar gebeurt.

Ik ben sinds eind twintig steeds overgevoeliger geworden voor fel zonlicht . Pijnlijk overbelicht zeg maar.  Overprikkeling of zo. Speciale bril voor en altijd de schaduw in . 

Groet

(03-06-2021, 17:00)Feline schreef: Dank jullie wel! Ik vond het meeste werk nog om elke keer naar dat bolletje te blijven kijken. Wat een irritant ding. 

Vanmorgen voelde ik me ellendig en heel gevoelig voor de felle zon (die maar door een kiertje de slaapkamer in scheen). Inmiddels gaat het wel. Ik voel me echt anders, lichter. En wat helemaal bizar is... ik voel nooit menstruatiepijn en vandaag wel. Alsof mijn lichaam even door elkaar gerammeld is. En de pijngrens een stukje naar beneden is geschoven.
Bolletje? Het lichtje in t apparaat ? Bedoelen julie dat? Ik vind het lichtje wel fijn om in te verdwijnen,  helemaal weg uit de herinnering. Zal de bedoeling niet wezen,  maar gebeurt.

Ik ben sinds eind twintig steeds overgevoeliger geworden voor fel zonlicht . Pijnlijk overbelicht zeg maar.  Overprikkeling of zo. Speciale bril voor en altijd de schaduw in . 

Groet
Antwoord


Nee mijn psycholoog gebruikt een houten stok met een rood balletje er op.

Eerst kon ik kiezen, dat hij met zijn vingers zou bewegen of dat we met een lichtbalk (of iets dergelijks?) zouden werken. Maar ik kreeg het idee dat er meerdere mensen met die lichtbalk werkten en was bang dat het dan een heel geklooi zou worden om zijn agenda en mijn agenda en de beschikbaarheid van de lichtbalk op elkaar af te stemmen. Zelf ingevuld hoor maar ik vind dat een extra beperkende factor. Toch blij dat hij uiteindelijk met die stok kwam.

Wat vervelend van die overgevoeligheid. Het kan soms ook door medicatie komen. Mijn oma had daar ook last van, die wilde/kon niet meer buiten zitten op een gegeven moment.

Ik zit graag in het donker, maar ik kan wel tegen zonlicht op zich. Waar ik wel last van heb, is het idee dat je 'moet genieten' als het mooi weer is. Ik heb geen tuin en als ik ergens heen ga dan hangt er zo'n soort opgelegde vrolijkheid. Ik woon dicht bij het centrum en als het mooi weer is, is het ook gewoon hartstikke druk. Waar ik opgroeide had iedereen een tuin en dan leefden we de hele zomer buiten. Dat mis ik wel, maar het is soms prettiger om gewoon binnen te zitten, ook al schijnt de zon, dan om mezelf te verplichten iets buiten te gaan doen.
Antwoord


Nee, die hysterische energie die overal hangt als de zon begint te schijnen trek ik ook helemaal niet, daardoor voel ik me nog slechter . 
En nog eenzamer dan ik ben , de tuinen zitten vol en het stinkt naar barbeque , de drank komt erbij en dan stijgt t volume en het gelach tot laat .  
Dankzij de hitte, de benauwdheid en andermans plezierlawaai voelt mn eigen huis niet eens meer veilig en slaap ik slecht.  Ik vlucht vaak naar het water in de hoop dat het daar nog rustig en koel is en zoek de schaduwplekken achteraf   , maar sinds corona loopt men daar de boel ook al plat met groepen, muziek , lawaai. Ik hoop dan ook dat ze snel weer allemaal naar de horeca, vakantie en ander georganiseerd vertier kunnen. En dat ze weer massaal werken. 

De tegenstellingen en het gevoel abnormaal te zijn en afgezonderd te zijn  word alleen maar groter als de zon schijnt , dan ligt het er helemaal dik boven op.   Meestal gaat eind  t augustus wat beter .


Vooral het opgedrongen gevoel en het hebben van 0 aansluiting maken dat de zomer voor mij wel overgeslagen kan worden . 


Vraag me af of iemand zich er in herkent.  

Groet Mabel
Antwoord


Tijdens mijn zware depressies, had ik juist behoefte aan veel licht. Ook als ik dan volledig geïsoleerd thuis in mijn stoel zat maakte de zon buiten het net iets meer
dragelijk. Terras is nooit mijn ding geweest. Als ik mij even iets beter voelde, stapte ik op mijn scooter en maakte ik lange ritten. Wel mensen zien maar ze absoluut niet willen spreken. Het feit dat nu zomers mijn werk zo goed als stil ligt, maakt wel dat ik mij wat vaker eenzaam voel. Ik heb dat bezig blijven nodig om het een beetje leuk te hebben. Daar moet ik maar eens een meer blijvende oplossing voor gaan bedenken.

Groet, Bert
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Nieuw dagboek van Feline Started by Feline
2,260 Replies - 168,999 Views
Gisteren, 11:52
Laatste bericht: Joy
  Dagboek J Started by misterj
1,464 Replies - 138,676 Views
17-03-2024, 15:50
Laatste bericht: Joy
  Dagboek Chaya Started by Chaya
13 Replies - 555 Views
11-02-2024, 15:41
Laatste bericht: Joy
02-09-2023, 14:45
Laatste bericht: Liefde+Hoop
  Dagboek MQ Started by MaryQ
15 Replies - 1,138 Views
08-05-2023, 12:48
Laatste bericht: MaryQ
  Dagboek Started by Janpieter
1 Replies - 415 Views
06-08-2022, 12:06
Laatste bericht: Joy
  Dagboek Richie Started by lerichie
3 Replies - 857 Views
02-04-2022, 14:31
Laatste bericht: Feline
  Dagboek Goldenleaf Started by Goldenleaf
1 Replies - 858 Views
01-03-2022, 12:19
Laatste bericht: Nick
  Dagboek Started by Nick
76 Replies - 9,044 Views
16-02-2022, 22:55
Laatste bericht: Nick
  Dagboek Amelie04 Started by Amelie04
18 Replies - 3,302 Views
16-02-2022, 16:28
Laatste bericht: misterj



Gebruikers die dit topic lezen:
5 gast(en)