Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Herbeleving


#1

Hoi. Gisteren weer een gesprek bij de psycholoog gehad. Heb de laatste tijd veel paniekaanvallen vooral in de nacht. Ik slaap met mijn deur op slot zodat ik iets minder in angst zit. Ik heb voor een deel helder waar het wegkomt en daar ga ik volgende bij de psycholoog mee aan de slag. Beeld naar bovenhalen maar in de paniek dan handelen zodat deze persoon geen invloed meer heeft in het nu. Emdr heeft bij mij niet goed geholpen vandaar deze stap. Ik zie er nu al tegenop. Mijn lijf staat dag in dag uit in een alertstand, dat wil zeggen dat ik altijd wat verkrampt ben in delen ervan. Hiervoor ga ik naar haptotherapie waar ik dus met kleine oefeningen, mijn benen bijvoorbeeld in een natuurlijke stand moet leggen. Ik vind het erg slopend allemaal maar niets doen en zo door leven houd ik ook niet eeuwig vol. Wie herkent zich in mijn verhaal. Soms lijkt het zo uitzichtloos...
Antwoord

#2

ZZelf geen paniekaanvallen maar zo te horen ben je al goed opweg naar een oplossing.
weten waar het door komt en een mogelijk behandeling hebben is al het halve werk

mischien zie je er tegen op maar wel dapper dat je de stap hebt gezet. zorg morgen dan ook goed voor jezelf. misschien een beloning voor jezelf als je thuis komt, je lievelings eten of gewoon een avond rust met je favorite serie.
dan heb je ook morgen iets om naar uit te kijken Smile
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen pedra :   • Majosa
Antwoord

#3

Volgende week krijg ik die behandeling. Wat mij ook tegenwerkt is dat ik daarna normaal weer de straat op wil kunnen zonder dat iemand iets aan mij ziet. Dan houd ik me in of ik dat nu wil of niet. Soms denk ik: doe het maar bij me thuis dan maakt het niet uit en kan ik zelfs eerst gaan slapen erna. 

Morgen haptotherapie. Dan ga ik vaak even de stad in. Even wat anders aan mijn hoofd, dat komt thuis wel weer. Het maakt vaak veel los.
Antwoord

#4

(31-10-2018, 15:13)Majosa schreef: Hoi. Gisteren weer een gesprek bij de psycholoog gehad. Heb de laatste tijd veel paniekaanvallen vooral in de nacht. Ik slaap met mijn deur op slot zodat ik iets minder in angst zit. Ik heb voor een deel helder waar het wegkomt en daar ga ik volgende bij de psycholoog mee aan de slag. Beeld naar bovenhalen maar in de paniek dan handelen zodat deze persoon geen invloed meer heeft in het nu. Emdr heeft bij mij niet goed geholpen vandaar deze stap. Ik zie er nu al tegenop. Mijn lijf staat dag in dag uit in een alertstand, dat wil zeggen dat ik altijd wat verkrampt ben in delen ervan. Hiervoor ga ik naar haptotherapie waar ik dus met kleine oefeningen, mijn benen bijvoorbeeld in een natuurlijke stand moet leggen. Ik vind het erg slopend allemaal maar niets doen en zo door leven houd ik ook niet eeuwig vol. Wie herkent zich in mijn verhaal. Soms lijkt het zo uitzichtloos...

Ik heb de laatste tijd 's avonds veel paniekaanvallen. Vreselijk he die paniekaanvallen. Ik herken het, vaak zie ik het ook echt niet meer zitten. Iedet moment probeer ik te genieten wanneer ik het allemaal een beetje los kan laten, maar het kan zo verdomde moeilijk zijn. Altijd maar afleiding proberen te zoeken. En maar in een soort van overlevingsmodus zitten, kijken hoe je de dag maar doorkomt iedere dag. Vaak sta ik gewoon met de rug tegen de muur. Professionele hulp kan er ook niet veel aan doen... Misschien kunnen we elkaar wat ondersteunen hier op het forum. Houd je taai en ik wens jou als ieder ander hier veel sterkte toe. Het leven kan zo verdomd moeilijk zijn. Gr J
[-] 2 gebruikers zegt bedankt tegen JD9 :   • Majosa, Ray
Antwoord

#5

(08-11-2018, 19:59)JD9 schreef: Ik heb de laatste tijd 's avonds veel paniekaanvallen. Vreselijk he die paniekaanvallen. Ik herken het, vaak zie ik het ook echt niet meer zitten. Iedet moment probeer ik te genieten wanneer ik het allemaal een beetje los kan laten, maar het kan zo verdomde moeilijk zijn. Altijd maar afleiding proberen te zoeken. En maar in een soort van overlevingsmodus zitten, kijken hoe je de dag maar doorkomt iedere dag. Vaak sta ik gewoon met de rug tegen de muur. Professionele hulp kan er ook niet veel aan doen... Misschien kunnen we elkaar wat ondersteunen hier op het forum. Houd je taai en ik wens jou als ieder ander hier veel sterkte toe. Het leven kan zo verdomd moeilijk zijn. Gr J

Die paniekaanvallen gaan wel ergens over natuurlijk. Het is alleen soms doodeng om het aan te gaan pakken en dan ga je idd afleiding zoeken en houd je het in stand. Het is een erg lange weg en ik vind het erg heftig. Afgelopen dinsdag iets uit mijn jeugd opgepakt...de persoon waar het omgaat aangeven wat ik nodig heb. Ik durfde het niet en de psycholoog heeft het toen opgepakt. Met je hoofd weet je dat het niet nu is maar je lijf zegt iets heel anders. Vandaag bij de haptotherapeut op ditzelfde stuk gewerkt. Depressies ontstaan vaak ook door ingehouden boosheid. Die boosheid durf ik niet te uiten en waarom...dat werd me wel duidelijk. Ik wil een ander geen pijn doen omdat ik weet hoe het voelt en tegelijkertijd geeft het veel spanning en angst. Want als ik mijn boosheid uit wat krijg ik dan weer te verduren? Ik denk wel dat hierdoor weer een stap gemaakt kan worden maar fijn...echt niet.

Jij ook sterkte!
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Majosa :   • JD9
Antwoord





Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)