Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Help, ik zit vast!


#1

Hallo iedereen!

Ik ben een vrouw van 24 en ik heb sinds mijn 14de depressie en angstklachten.
Rond mijn 20ste heb ik de diagnose depressie (dysthymie) en gegeneraliseerde/sociale angststoornis gekregen. Ook heb ik fibromyalgie.


Ik heb twee jaar een MBO opleiding gevolgd maar kon deze helaas niet afronden door mijn klachten.
Daarna heb ik verschillende baantjes gehad en vrijwilligerswerk gedaan maar kon dit nooit volhouden, zelfs niet met support van een coach of psycholoog. Ik was constant overprikkeld, strugglede met perfectionisme, sliep slecht en kon niet ontspannen tussendoor.

Nu zit ik alweer twee jaar thuis zonder dagbesteding en gaat het slecht met me. Het is alsof elke poging die ik doe om mijn leven weer op te bouwen, keihard word afgestraft. Recent zijn mijn medicijnen (citalopram) opgehoogd naar 30mg en voel ik mij redelijk stabiel. Ik snak er naar om weer mee te draaien in de maatschappij, de muren komen echt op me af. Soms lijkt alles zo somber dat ik het gevoel heb dat het nooit meer goed komt en dat ik nooit mijn plek zal vinden.

Natuurlijk staat alles nu even op pauze door Corona maar ik heb wel veel behoefte aan een toekomstplan. Ik schaam me heel erg voor mijn situatie en heb vrijwel geen contact meer met vrienden en familie, alhoewel dat laatste een bewuste keuze is geweest. Mijn relatie lijdt er ook onder, aangezien mijn vriend wel werkt aan zijn toekomst en ik vaak somber ben, we zijn niet meer in balans.

De gedachte aan werk is al genoeg om me in een paniekerige staat te krijgen, en ik vind het heel lastig om nieuwe plannen te maken. Ik wil het wel heel graag, op welke manier dan ook. Ik weet alleen niet goed waar ik naartoe moet of wat mijn mogelijkheden zijn. Sta al zo lang stil dat ik niet meer weet hoe ik moet meedraaien, dus ik zal echt langzaam moeten opstarten.

Graag zou ik het horen als jullie advies, soortgelijke verhalen of tips hebben. Echt alles is welkom!

Liefs, Arizona
Antwoord

#2

Hey Arizona, wat vervelend zeg dat je zo vast zit. Lukt het je wel thuis iets te doen, koken, boodschappen, huishouden, dat soort dingen? Misschien kun je beginnen met iets hobbymatigs op te pakken om je weer in de maatschappij te mengen. Een sport of hobby vereniging  met vaste repetitie/dagdeel dat je daar heen gaat. Dat is misschien minder eng dan (vrijwilligers)werk. Heb je wel een idee welke richting je leuk zou vinden qua werk? Anders bestaan daar ook boeken (bieb) voor, methodes om erachter te komen wat je passie is, wat bij je past en wat haalbaar is. Misschien kun je daar eens naar kijken. Woon je samen met je vriend? Is het voor je uitkering nodig dat je werkt? Of waarom wil je dat graag? Wegens contacten, iets nuttigs doen, omdat t moet, omdat dat normaal is in de maatschappij? Misschien kun je je ook genoeg nuttig maken met huishouden, zorgen dat t eten op tafel staat enz, daar je voldoening uit halen en je contacten ergens anders uit? Natuurlijk als werk wel lukt en je vind iets passends, dat zeker doen hoor! Heb je goede copingstechnieken geleerd voor je angst? Kun je proberen op het idee van werken, dat angst oproept te gaan mediteren, onderzoeken? Wat is er precies dat er eng aan is? Kun je dat gedeelte opsporen, veranderen, accepteren? Ach, een hele boel geklets van mijn kant. Terwijl ik je helemaal niet ken, dus geen idee of er wat nuttigs tussen zit. Maar een hoop punten om eens te onderzoeken en over na te denken. Ook buiten de hokjes en gebaande paden denken hè, of een angst of juist een wens ook op een andere manier benaderd of opgelost kan worden. Succes!
[-] 2 gebruikers zegt bedankt tegen Lise88 :   • Arizona, J@n
Antwoord

#3
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 03-04-2020, 15:20 door Arizona.)

(03-04-2020, 14:54)Lise88 schreef: Hey Arizona, wat vervelend zeg dat je zo vast zit. Lukt het je wel thuis iets te doen, koken, boodschappen, huishouden, dat soort dingen? Misschien kun je beginnen met iets hobbymatigs op te pakken om je weer in de maatschappij te mengen. Een sport of hobby vereniging  met vaste repetitie/dagdeel dat je daar heen gaat. Dat is misschien minder eng dan (vrijwilligers)werk. Heb je wel een idee welke richting je leuk zou vinden qua werk? Anders bestaan daar ook boeken (bieb) voor, methodes om erachter te komen wat je passie is, wat bij je past en wat haalbaar is. Misschien kun je daar eens naar kijken. Woon je samen met je vriend? Is het voor je uitkering nodig dat je werkt? Of waarom wil je dat graag? Wegens contacten, iets nuttigs doen, omdat t moet, omdat dat normaal is in de maatschappij? Misschien kun je je ook genoeg nuttig maken met huishouden, zorgen dat t eten op tafel staat enz, daar je voldoening uit halen en je contacten ergens anders uit? Natuurlijk als werk wel lukt en je vind iets passends, dat zeker doen hoor! Heb je goede copingstechnieken geleerd voor je angst? Kun je proberen op het idee van werken, dat angst oproept te gaan mediteren, onderzoeken? Wat is er precies dat er eng aan is? Kun je dat gedeelte opsporen, veranderen, accepteren? Ach, een hele boel geklets van mijn kant. Terwijl ik je helemaal niet ken, dus geen idee of er wat nuttigs tussen zit. Maar een hoop punten om eens te onderzoeken en over na te denken. Ook buiten de hokjes en gebaande paden denken hè, of een angst of juist een wens ook op een andere manier benaderd of opgelost kan worden. Succes!
Dankjewel voor je uitgebreide reactie, Lise! <3

Het huishouden gaat sinds een paar maanden weer goed, mijn vriend helpt me er nu ook bij. Het is zeker een overwinning voor me maar toch zijn het steeds dezelfde klusjes, ik zou graag af en toe het huis uit gaan. Een grote factor is ook zeker mijn ''schoonfamilie'', ik ervaar negativiteit en afkeuring van hun kant en dat maakt me ook onrustig en verdrietig. Ik krijg momenteel een bijstanduitkering en mijn vriend en ik wonen samen. Voor mijn gevoel heb ik redelijke copingsmechanismen maar meestal zijn mijn emoties zo sterk dat ik het moeilijk vind om er omheen te denken. Maar meestal is het genoeg om een paniekaanval te voorkomen.

Ik heb een grafische opleiding gevolgd en ik ben creatief op goed dagen :p Ik houd heel veel dieren; een droom van me is om in de toekomst een kittenopvang op te starten dat ik vanuit thuis kan runnen, maar op dat punt ben ik nu nog niet. Ik moet zeker meer regelmaat toevoegen voor ik daar klaar voor ben, en het huis waar ik nu woon is erg klein en niet geschikt. Verder ben ik redelijk goed met taal, hou ik van mensen helpen, lees ik graag en vind ik het leuk om met beauty bezig te zijn. 

Ik vind het idee van een sport/hobby vereniging heel erg leuk! Daar ga ik zeker mee aan de slag. Misschien iets van dansen... dat wil ik al een tijdje doen. Misschien heb je gelijk, dat het niet perse meteen een baantje hoeft te zijn. Dankjewel dat je de tijd en moeite hebt genomen om mee te denken ^^ Het helpt heel veel!

[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Arizona :   • Lise88
Antwoord

#4
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 03-04-2020, 20:38 door Jorin.)

(03-04-2020, 15:18)Arizona schreef: Dankjewel voor je uitgebreide reactie, Lise! <3

Het huishouden gaat sinds een paar maanden weer goed, mijn vriend helpt me er nu ook bij. Het is zeker een overwinning voor me maar toch zijn het steeds dezelfde klusjes, ik zou graag af en toe het huis uit gaan. Een grote factor is ook zeker mijn ''schoonfamilie'', ik ervaar negativiteit en afkeuring van hun kant en dat maakt me ook onrustig en verdrietig. Ik krijg momenteel een bijstanduitkering en mijn vriend en ik wonen samen. Voor mijn gevoel heb ik redelijke copingsmechanismen maar meestal zijn mijn emoties zo sterk dat ik het moeilijk vind om er omheen te denken. Maar meestal is het genoeg om een paniekaanval te voorkomen.

Ik heb een grafische opleiding gevolgd en ik ben creatief op goed dagen :p Ik houd heel veel dieren; een droom van me is om in de toekomst een kittenopvang op te starten dat ik vanuit thuis kan runnen, maar op dat punt ben ik nu nog niet. Ik moet zeker meer regelmaat toevoegen voor ik daar klaar voor ben, en het huis waar ik nu woon is erg klein en niet geschikt. Verder ben ik redelijk goed met taal, hou ik van mensen helpen, lees ik graag en vind ik het leuk om met beauty bezig te zijn. 

Ik vind het idee van een sport/hobby vereniging heel erg leuk! Daar ga ik zeker mee aan de slag. Misschien iets van dansen... dat wil ik al een tijdje doen. Misschien heb je gelijk, dat het niet perse meteen een baantje hoeft te zijn. Dankjewel dat je de tijd en moeite hebt genomen om mee te denken ^^ Het helpt heel veel!


Hoi Arizona,
Ik denk ook een goede tip van Lise. Sport/hobby is belangrijk om te ontspannen en als je het buitenshuis doet zie je even wat anders dan 4 muren en je vriend. Als je nu alleen het huishouden hebt en verder nog niets, zou ik daar zeker mee beginnen.
Rustig aan opbouwen en kijken hoe het gaat, niet gelijk van alles tegelijk beginnen (kan een valkuil zijn als je zo enthousiast en perfectionistisch bent)

[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Jorin :   • Arizona
Antwoord

#5
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 05-04-2020, 20:23 door J@n.)

Hoi Arizona,
Register or login to view the content

Houd ons op de hoogte!

Groetjes en sterkte!
Antwoord





Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)