Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Heftig herval


#1

Hallo iedereen

Ik ben nieuw op dit forum en moet even mijn hart luchten. 
Ik zal kort mijn leven samenvatten. Ik ben opgegroeid in een warm, liefdevol gezin met 1 andere broer. Alles verliep perfect tot ik ongeveer een jaar of 14 werd.
Zonder enige aanleiding voelde ik me enorm neerslachtig terwijl ik dit nooit eerder gevoelt had. Dit gevoel bleef aanhouden dus besloten mijn ouders me mee te nemen naar de dokter die antidepressiva voorschreef. 

Een half jaar ging voorbij en alles verliep terug veel beter. Ik voelde me terug 'de oude' en kon weer verder met mijn leven.
Intussen ben ik 21 jaar en heb ik in de periode tussen nu en 14 jaar altijd de antidepressiva genomen. 

Nu ging ik vorige week op vakantie naar Spanje met 3 vrienden voor 5 dagen. De eerste 2 dagen had ik het enorm naar mijn zin want er werd veel gedronken en dat is toch wat je doet op je 21? 
Dag 3 was daar en terwijl we in de zetel naar het wereldkampioenschap keken, voelde ik heel mijn lichaam verkrampen en kwam er een doodsangstig gevoel in me op. Ik begon te zweten, mijn hart begon dubbel zo snel te kloppen en ik had het gevoel dat ik weg moest. 
Dit was natuurlijk niet mogelijk aangezien we in Spanje zaten. 

Het duurde een dag tot ik heb beslist dat ik dit gevoel niet meer aankon dus heb ik besloten alleen het vliegtuig te nemen. 
Eenmaal terug thuis had ik het gevoel dat dit alles voorbij was maar niets is minder waar. 
Ik voel me nog steeds enorm slecht en denk steeds aan de negatieve dingen in het leven. 

Om een voorbeeld te geven, ik heb onlangs getekend om een kamer te huren in de stad waar ik studeer. 
Als ik hier nu aan denk heb ik er absoluut geen zin in en ben ik enorm bang dat ik daar weer een aanval krijg of me enorm beroerd ga voelen. 
Ik zou dan ook in een studentenvereniging gaan met vrienden maar met de blik waarmee ik daar nu naar kijk, is dit het laatste wat me aanspreekt en wil ik dit alles overboord gooien om terug te pendelen naar school zoals ik vorig jaar deed. 

Ik weet me even geen uitweg uit deze situatie en hoop dat jullie enige raad voor mij hebben

Bedankt
Antwoord

#2

Hallo Haladoro,

Hartelijk welkom op dit forum.

Wat naar dat jij je nu zo slecht voelt. schrijf hier gerust van je af.

Ik heb zelf verschillende depressies doorgemaakt, maar ben gelukkig vandaag stabiel.

Wat een nare ervaring daar in Spanje. Lijkt wel een angst/paniekaanval?
Kan de combi alcohol en AD een rol gespeeld hebben? Misschien is het goed eens jouw bloed te laten prikken. Gericht op of de AD zijn werk nog doet en/of er hormonale problemen zijn? Ik denk maar mee hoor.
Heb je in die 7 jaar geen sombere periode meegemaakt?

Als je het gevoel hebt nu geen nieuwe woonplek aan te kunnen wat is dan wijsheid?
Maar voor hetzelfde geld wordt die zware dip met een paar weken minder. Lastige keuze lijkt me niet?
Voor mijzelf was tijdens depressie mijn eigen huisje heilig.

Hoor het graat.

Groet,  Bert
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Bert :   • Haladoro
Antwoord

#3

Hoi,

Zoals ik het lees zit je op een lastig punt waarbij ik zou kiezen om door te zetten maar ook zeker om hulp te zoeken!
Ik bedoel hiermee dat je vrienden hebt, steun kan vinden bij een studievereniging en zelfstandigheid je misschien goed zou doen.
Het klinkt mij ook als een angst/paniek probleem en ik denk dat als je nu toe geeft aan die angst het straks alleen maar moeilijker is om ervan terug te komen.
Ik weet het, geloof mij, makkelijker gezegd dan gedaan. Maar ik heb het lang verwaarloosd en aan mijn problemen toe gegeven. Had ik dat niet gedaan had mijn leven er nu waarschijnlijk anders(beter) uit gezien.

Ik ga niet zeggen dat het allemaal vanzelf wel goed komt, heb daar zelf een hekel aan als iemand dat tegen mij zegt. 
Maar met hulp en proberen om door te zetten zet je (denk ik, naar mijn mening) de goede stappen! Succes!
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Pavlov :   • Haladoro
Antwoord

#4

(28-06-2018, 19:07)Haladoro schreef: Hallo iedereen

Ik ben nieuw op dit forum en moet even mijn hart luchten. 
Ik zal kort mijn leven samenvatten. Ik ben opgegroeid in een warm, liefdevol gezin met 1 andere broer. Alles verliep perfect tot ik ongeveer een jaar of 14 werd.
Zonder enige aanleiding voelde ik me enorm neerslachtig terwijl ik dit nooit eerder gevoelt had. Dit gevoel bleef aanhouden dus besloten mijn ouders me mee te nemen naar de dokter die antidepressiva voorschreef. 

Een half jaar ging voorbij en alles verliep terug veel beter. Ik voelde me terug 'de oude' en kon weer verder met mijn leven.
Intussen ben ik 21 jaar en heb ik in de periode tussen nu en 14 jaar altijd de antidepressiva genomen. 

Nu ging ik vorige week op vakantie naar Spanje met 3 vrienden voor 5 dagen. De eerste 2 dagen had ik het enorm naar mijn zin want er werd veel gedronken en dat is toch wat je doet op je 21? 
Dag 3 was daar en terwijl we in de zetel naar het wereldkampioenschap keken, voelde ik heel mijn lichaam verkrampen en kwam er een doodsangstig gevoel in me op. Ik begon te zweten, mijn hart begon dubbel zo snel te kloppen en ik had het gevoel dat ik weg moest. 
Dit was natuurlijk niet mogelijk aangezien we in Spanje zaten. 

Het duurde een dag tot ik heb beslist dat ik dit gevoel niet meer aankon dus heb ik besloten alleen het vliegtuig te nemen. 
Eenmaal terug thuis had ik het gevoel dat dit alles voorbij was maar niets is minder waar. 
Ik voel me nog steeds enorm slecht en denk steeds aan de negatieve dingen in het leven. 

Om een voorbeeld te geven, ik heb onlangs getekend om een kamer te huren in de stad waar ik studeer. 
Als ik hier nu aan denk heb ik er absoluut geen zin in en ben ik enorm bang dat ik daar weer een aanval krijg of me enorm beroerd ga voelen. 
Ik zou dan ook in een studentenvereniging gaan met vrienden maar met de blik waarmee ik daar nu naar kijk, is dit het laatste wat me aanspreekt en wil ik dit alles overboord gooien om terug te pendelen naar school zoals ik vorig jaar deed. 

Ik weet me even geen uitweg uit deze situatie en hoop dat jullie enige raad voor mij hebben

Bedankt

Hoi Haladoro,

Wat rot dat je je zo voelde en alleen bent terug gevlogen. 
Ook naar dat je na je zo lang goed (of redelijk goed) te hebben gevoeld weer zo`n terugval hebt.

Ondanks dezelfde gevoelens die jij ervaart ben ik ook het huis uit gegaan.
Ik dacht: anders kom ik toch nergens, anderen doen het ook.
Het is een stap die je denk ik gewoon moet zetten en dan moet kijken hoe het gaat. 
De dingen die er dan op je pad komen, zie je dan wel weer.
Het heeft mij uiteindelijk erg goed gedaan, maar het gezin waar ik in ben opgeroeid is niet zo stabiel  Tongue

De studentenvereniging kun je ook gewoon doen, goede afleiding.
Je kan alles ook stap voor stap bekijken, is maar net hoe je je dan voelt. 


Ik hoop dat je voor jezelf kiest en je snel wat beter voelt.
x Roux


x roux
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Roux :   • Haladoro
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  moeilijk herval? Started by cyranno
12 Replies - 962 Views
30-03-2023, 19:03
Laatste bericht: Joy



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)