Goeie avond,


Dit ben ik en dit is mijn ervaring met depressie.
Ongeveer 4-5 jaar terug ben ik naar een psycholoog geweest omdat ik me altijd anders voelde dan andere.
Toen ik de uitslag kreeg van de therapie keek ik er niet raar van op.
De uitslag was, PDD-NOS gekoppeld met een chronische depressie.
Met de pdd kan ik leven maar wat mij het meest stoorde was de depressie.
Ik ging terug kijken in mijn leven en dacht ja dat zou wel eens kunnen kloppen.
Ben nooit een vrolijke jonge geweest en met de jaren werd ik alleen maar meer cynische.
Ik had weinig zelf vertrouwen en dacht teveel aan wat mensen van mij dachten en tegelijkertijd had ik er ook weer schijt aan, wat voor wat innerlijke strijd zorgde.
Ik was constant in gevecht met mezelf, stemmetjes die zeggen dat ik niet goed genoeg was en dat het nooit wat met mij zal worden, ik ben nutteloos.
Ik heb kansen verpest met meiden die interesse in mij hadden maar ik voelde mij niet goed genoeg voor hun omdat ik een lozer ben zonder enig toekomst beeld.
Dus toen greep ik naar drugs om door de dag te komen, voornamelijk wiet.
Ik heb fantastische avonden gehad met XTC en pure MDMA maar oh boy de dag er na was brutal, mensen die er ervaring mee hebben weten wel waar ik over praat.
Het heeft me niet veel goeds gedaan maar poeh, om 1 avond zo goed te voelen over jezelf en de wereld was voor mij onbetaalbaar.

Nu in het heden is er niet veel verandert maarja dat heb je wanneer het chronisch is.
Ik ben boos op mezelf, ik heb het recht niet om down te wezen.
Kinderen, tieners en volwassenen die verkracht zijn.
Vrouwen verkopen hun lichaam om maar een dak boven hun hoofd te houden.
Mensen die in landen leven waar gewoon een oorlog aan de gang is.
Mensen die hun geliefden hebben verloren op abrupte wijzen.
Die mensen hebben het recht om depressief te zijn/worden.
en daarom ben ik mijzelf gaan haten.
Ik probeer al jaren mijzelf te overtuigen om te gaan daten maar kruip altijd weer terug omdat ik mijzelf gewoon niet goed genoeg vind en wil een ander niet belasten met mij als persoon.
Ik heb ook elke dag duistere gedachten, zal ik er gewoon een einde aan maken.
Goh wat een last gaat er dan van je schouders af... lights out.
Maar het enig wat mij op deze aardkloot houd is mijn oudere zus, ik wil haar niet in de steek laten en verdriet aandoen.
Zij is mijn enigste licht in deze kut wereld.
Dus nu leid ik mijn leven maar verslaafd aan gamen want ja dat is de beste manier om tijd te verbranden voor mij.
Anyways... dit word wel heel lang nu, Bedankt voor het lezen

Hallo Daniel. Welke games speel je? En wat is je 1 sec solution?

Hallo Daniel. Welke games speel je? En wat is je 1 sec solution?

Kwa games speel ik echt van alles. Ik ben nu veel Monster hunter world en Anthem aan het spelen.
en ja de 1 sec solution kan ik beter maar niet over praten... misschien wat te veel info.

Ik heb nog een PS4 en doe er niks mee

Ik heb nog een PS4 en doe er niks mee

Ik ben sinds kort gestopt met mijn PS4. twee keer voor internet betalen vind ik een beetje gekke werk.
Ben nu puur op mijn PC aan het gamen.

Goeie avond,


Dit ben ik en dit is mijn ervaring met depressie.
Ongeveer 4-5 jaar terug ben ik naar een psycholoog geweest omdat ik me altijd anders voelde dan andere.
Toen ik de uitslag kreeg van de therapie keek ik er niet raar van op.
De uitslag was, PDD-NOS gekoppeld met een chronische depressie.
Met de pdd kan ik leven maar wat mij het meest stoorde was de depressie.
Ik ging terug kijken in mijn leven en dacht ja dat zou wel eens kunnen kloppen.
Ben nooit een vrolijke jonge geweest en met de jaren werd ik alleen maar meer cynische.
Ik had weinig zelf vertrouwen en dacht teveel aan wat mensen van mij dachten en tegelijkertijd had ik er ook weer schijt aan, wat voor wat innerlijke strijd zorgde.
Ik was constant in gevecht met mezelf, stemmetjes die zeggen dat ik niet goed genoeg was en dat het nooit wat met mij zal worden, ik ben nutteloos.
Ik heb kansen verpest met meiden die interesse in mij hadden maar ik voelde mij niet goed genoeg voor hun omdat ik een lozer ben zonder enig toekomst beeld.
Dus toen greep ik naar drugs om door de dag te komen, voornamelijk wiet.
Ik heb fantastische avonden gehad met XTC en pure MDMA maar oh boy de dag er na was brutal, mensen die er ervaring mee hebben weten wel waar ik over praat.
Het heeft me niet veel goeds gedaan maar poeh, om 1 avond zo goed te voelen over jezelf en de wereld was voor mij onbetaalbaar.

Nu in het heden is er niet veel verandert maarja dat heb je wanneer het chronisch is.
Ik ben boos op mezelf, ik heb het recht niet om down te wezen.
Kinderen, tieners en volwassenen die verkracht zijn.
Vrouwen verkopen hun lichaam om maar een dak boven hun hoofd te houden.
Mensen die in landen leven waar gewoon een oorlog aan de gang is.
Mensen die hun geliefden hebben verloren op abrupte wijzen.
Die mensen hebben het recht om depressief te zijn/worden.
en daarom ben ik mijzelf gaan haten.
Ik probeer al jaren mijzelf te overtuigen om te gaan daten maar kruip altijd weer terug omdat ik mijzelf gewoon niet goed genoeg vind en wil een ander niet belasten met mij als persoon.
Ik heb ook elke dag duistere gedachten, zal ik er gewoon een einde aan maken.
Goh wat een last gaat er dan van je schouders af... lights out.
Maar het enig wat mij op deze aardkloot houd is mijn oudere zus, ik wil haar niet in de steek laten en verdriet aandoen.
Zij is mijn enigste licht in deze kut wereld.
Dus nu leid ik mijn leven maar verslaafd aan gamen want ja dat is de beste manier om tijd te verbranden voor mij.
Anyways... dit word wel heel lang nu, Bedankt voor het lezen

Hoi Daniel,

Moet zeggen dat het best pijn deed om jouw verhaal te lezen, omdat er zoveel verdriet in zit. 
Je hebt jezelf opgegeven en ja waar leef je dan eigenlijk nog voor? 
Maar gelukkig heb je besloten om wel door te gaan en ook al voelt het misschien niet zo, het is nooit te laat om je leven om te gooien. 
Dat je hier schrijft is denk ik en teken dat je zelf ook wilt dat het beter met je gaat.
Het is tijd om een manier te vinden om jezelf te vergeven en je eigenwaarde terug te krijgen.
Kijk naar de dingen die je wel goed doet en leuk vindt aan jezelf, ook al denk je misschien dat die er niet zijn.

Als je wilt praten, mag je me wel een pb sturen. Verder zijn er heel veel andere mensen op dit forum die je misschien wel kunnen helpen.

Liefs,
Sara