Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Heeft mijn man een depressie


#21

Hoi bert

Hij zei dat het uit wraak was 
Omdat hij zo boos was op mij 
En ergens wel terrecht had iets gedaan wat hij al jaren wilde dat ik dat deed en nu hij weg was ging ik het ineens doen dus zijn stoppen vlogen door zeg maar en zij was er om hem op te vangen hoe verrassend

Dus ja zelf bescherming is nu de beste oplossing 
Idd niet meer afhankelijk opstellen wat ik wel altijd deed altijd maar de goedkeiren vragen voor alles
Jij zegt vragen stellen maar zou niet meer weten wat te vragen
Als het over ons gaat voeld hij zich weer verstikt
Gaat het over haar ben ik geobsedeerd en zoek ik overal wat achter 
Dus buiten hoe het op zijn werk was kom ik niet
Ook omdat over ons praten weinig zin heeft ondat het klaar is tussen ons al gedraagt hij zich daar niet naar.
Vandaag komt hij weer voor 2 weken thuis
En weet niet hoe dat zal gaan gezien de knoop door gehakt is dus dat is afwachten 
Vind het doodeng mja verstand op 0 en gaan
Vandaar dat ik zei dat ik stop met de vrager te zijn
En hem laat komen met vragen of dingen 

En je volgende vraag was of ik met hem verder wilde ja of nee en onder welke voorwaarde
Ik wil dolgraag verder met hem
Maar zolang hij het niet weet kan er geen ons zijn
En tja als ik heel eerlijk ben dan wil ik dat dat contact tussen hun definitief verbroken word
En meer praten met elkaar ipv dingen gewoon zeggen 
Verder heb ik weinig dingen hou van hem zoals hij is
En natuurlijk zijn sommige dingen irritant maar juist die dingen maken hem wel zoals hij is 
En zolang we erover kunnen praten en dingen delen
Kan ik daar zeer zeker mee leven 
De idealen partner bestaat niet en de verschillen moet je waarderen ipv irriteren

Groetjes yvonne
Antwoord

#22

Hallo Yvonne,

Dan heb ik het niet duidelijk omschreven. Ik bedoelde dat ook het vragen stellen een gepasseerd station is.
De bal ligt nu bij hem.

Voor wat betreft de voorwaarden die jij stelt.
Ik zou dezelfde eis stellen, die vriendschap zou inderdaad definitief beëindigd moeten worden.

En verder inderdaad elkaar, met respect, jezelf laten zijn. Hij is wie hij is, maar dat ben jij ook.
Misschien is het goed de komende periode toch zoveel mogelijk jezelf te zijn en niet te veel toneel te spelen lijkt me. 

Kan me voorstellen dat je het bloed spannend vind.

Hoor het graag.

Groetjes,  Bert
Antwoord

#23

Hoi bert
Super bedankt voor je steun en wijze woorden
Haal er enorm veel moed uit
En idd mezelf zijn al is dat niet altijd makkelijk omdat ook ik problemen heb met mijn verleden
Die ik door deze situatie wel in ben gaan zien
V.b. dingen doen omdat je denkt dat het zo hoort en niet omdat je het zelf ook zo vind of wil
Omdat je anders het gevoel hebt dat je faalt of niet goed genoeg bent wat weer schuldgevoel teweeg brengt 
Waarvoor ik nu hulp heb zodat ik mezelf weer terug kan vinden 
En hou je zeker op de hoogte hoe het verloopt allemaal

Groerjes yvonne
Antwoord

#24

Hoi bert

Had beloofd je op de hoogte te houden goe het allemaal verloopt
Opzich gaat het redelijk
Weinig spanning af en toe loopt het hoog op als het over haar gaat maar verder gaat het beter als verwacht
De mediator is net geweest en was moeilijk en emotioneel heel zwaar
Mijn verhaal kunnen doen mike zijn verhaal
En toen ze weg was pakte hij me vast 
En zegt hij ik weet het nu is het echt 
En geb hem gezegt dat ik weet dat het voor hem ook niet makkelijk is 
Maar dat hij er wel anders instaat als ik
En toen vertelde hij jij weet net zo goed als ik dat het zo niet gaat en wil je echt weten hoe ik erover denk
Dit is echt nodig om de rust in huis te krijgen en jij jou eigen problemen op kan lossen waarom je doet zoals je doet 
Wat moet ik daarmee 
Juist daarom heb ik hem nodig omdat dat emotioneel zwaar is om in mijn jeugt te duiken 
Maar goed ik zal het ermee moeten doen

Groetjes yvonne
Antwoord

#25

Hi Yvonne, volgens mij doe je het hartstikke goed! Echt moeilijk waar je doorheen moet. En inderdaad, probeer sterk te zijn en stevig in je schoenen te staan. Misschien is juist nú de tijd wel aangebroken om aan je verleden te gaan werken. Jouw (ex)man keert straks liever terug naar een sterke vrouw die zelf haar boontjes kan doppen en goed in haar vel zit, als naar een treurende, onzekere vrouw. Makkelijk gezegd, dat weet ik wel..
Antwoord

#26

Hallo Yvonne,

Bedankt voor je bericht.

Je schrijft:
En toen vertelde hij jij weet net zo goed als ik dat het zo niet gaat en wil je echt weten hoe ik erover denk
Dit is echt nodig om de rust in huis te krijgen en jij jou eigen problemen op kan lossen waarom je doet zoals je doet 


Het was fijn geweest als hij er aan had toegevoegd "Dan kan ik aan mijn eigen problemen gaan werken".

Maar goed de knoop wordt dus definitief doorgehakt. Kan me goed voorstellen dat jij je nu erg onzeker en moedeloos voelt.
Dit soort klappen moet je verwerken. De nieuwe realiteit omzetten in nieuwe afspraken en praktische oplossingen.

Toch heb ik het gevoel dat het even goed een kwestie van tijd was die breuk.
Ik heb een beetje het vermoeden dat je op de grens staat om een hernieuwde eigenwaarde en zelfvertrouwen op te gaan bouwen.
Misschien ben je zelfs al een beetje aan het veranderen. Hoe zie jij dat?

Groetjes,  Bert
Antwoord

#27

Bedankt voor jullie berichtjes
Ze doen me erg goed

En je hebt gelijk positivia 
Maar dat is het probleem ik zie geen weg terug meer als het dadelijk definitief is
Hij wil zolang ik geen ander huisje heb samen blijven omdat dat goed zou zijn voor ons
Tot nu toe gaat het beter als verwacht ondanks dat het zwaar is emotioneel gezien
Maar als de tijd aanbreekt dat ik hier de deur uit loop word het gat alleen maar groter 
En dan word het een andere verhouding
Als je begrijpt wat ik bedoel
En ja misschien zie ik alleen maar beren op de weg momenteel dat is ook iets waar ik mee aan het werk ben voor mezelf
Beren op de weg zien schuldgevoel niet goed genoeg zijn jezelf weg cijferen voor iedereen

Nadat ik de post geplaatst heb ben ik onder de douche gegaan ff bij zinnen komen
Mijn (ex)man is erbij komen zitten hebben we een uur zitten praten en huilen samen
Hij zei letterlijk i dont like it 1 bit
En ook hij heeft verdriet
Maar nu heeft hij het eindelijk uitgesproken
Ipv vage acties zoals die laptop enzo
We hebben alle 2 ons verdriet verteld onze boosheid irritaties
Zonder ruzie te maken
Dat was moeilijk maar achteraf zeker fijn
Alleen zie ik bepaalde dingen anders

@bert

Ik ben idd aan het veranderen in bepaalde opzichten
Ook door hulp
Wil weer de oude ik worden en natuurlijk kan dat niet 1 2 3 en volledig 
mensen veranderen door de jaren heen door wat ze mee maken enzo maar al die dingen hierboven vermeld 
Zijn dingen die ik voorheen niet zo extreem had
Heb mezelf nooit heel hoog gezet zeg maar maar deed wel altijd wat ik zelf wilde in overleg of met rekening houden met en nu cijfer ik mezelf compleet weg of veegde alles van tafel uit angst

En zelfde met schuldgevoel en denken dat je niet goed genoeg bent
Ik voelde deze situatie echt alsof alles mijn schult was weet nu dat dat niet zo is we hebben dit samen gedaan maar het gevoel zit er nog dat het mijn schuld is niet omdat hij mij dat gevoel geeft dat is iets dat in mij zit
gelukkig groeit mijn verstand en word het sterker
En helaas ben ik wel iemand als ik iets wil dan ook het liefst gister
En dat werkt natuurlijk verstikkend
Wat ik ook wel weer begrijp

Mijn man ziet 2018 als een jaar voor oplossingen en kansen
Voor mij is dat moeilijk te zien door wat ik eerder al vertelde

Enigste wat ik nu 100% zeker weet is dat hij van me houd
Maar dat er te veel irritaties en frustratie zit 
En de dingen die bij mij liggen zie ik en weet ik en ben ik al mee bezig
En blijf daar mee bezig voor mezelf want ook dit kom ik tegen in de toekomst of dit nu met hem of een ander is
En wil gewoon niet zo zijn 

En idd bert je hebt een punt door wat je zei wat hij dan had kunnen zeggen dat hij dan aan zichzelf kon werken mja dat heeft hij helaas niet gedaan 
Onder de douche heeft hij wel gezegt waar hij niet goed gereageert heeft dingen waar ik gelijk in had wat hij beter anders had kunnen doen
Maar goed voor nu is er iig geen weg terug meer 

En natuurlijk hoop ik nog steeds dat het goed komt tussen ons ooit in de toekomst
Maar.... heb daar weinig vertrouwen in
Omdat ik oprecht denk dat als we het punt bereiken dat het definitief is en ik de deur uit ga het gat alleen maar groter word ipv dat we closer worden

Groetjes yvonne
Antwoord

#28

Register or login to view the content
Antwoord

#29

hoi allemaal

even een update hoe de zaken er inmiddels voorstaan
en hopelijk krijg ik van jullie weer feedback of inzichten

er is alweer enige tijd verstreken sinds ik hier was en er is weer genoeg gebeurd
sinds eind januari heb ik wekelijks psycho therapie om van mijn schuld gevoel , me niet goed genoeg voelen en altijd maar die bevestigingen zoeken.
af te komen en te leren vertrouwen op mezelf
moet zeggen het is behoorlijk zwaar vooral emotioneel omdat er zon grote spiegel voor gehouden word
maar ik zet door omdat ik dat wil maar dit maakt wel dat ik juist nu me maatje erg mis en als ik dat aangaf zei hij
maar ik ben er toch nog steeds
bij elk gesprek dat we hadden zat hij steeds tussen door op zijn telefoon en als ik verdrietig was pakte hij me niet vast
en dat gaf mij het gevoel dat hij er niet was voor me dus heb hem gezegd fysiek ben je er wel maar emotioneel niet meer
zoals jullie weten zaten mijn (ex) man en ik samen in 1 huis in zijn vrije weken
dat is nu veranderd omdat ik het emotioneel niet meer trok
3,5 week geleden heb ik aangegeven dat ik het niet meer kon overdag waren we een scheiding aan het regelen en snachts waren we man en vrouw
dus heb aangegeven dat alle banden verbroken moesten worden fysiek en emotioneel en niet omdat ik dit wil maar moest nu voor mezelf kiezen
we hebben de afspraak gemaakt dat hij 3 weken weg is en 1 week thuis en dan ga ik weg
zodat hij ook de tijd en ruimte met de kinderen heeft en zo word de regeling straks ook als ik me eigen huisje heb
dus dacht dat dit dan de beste oplossing was kunnen de kids vast wennen aan de nieuwe regeling op hun eigen vertrouwde plekje

afgelopen donderdag stuurde hij een berichtje dat hij zijn auto kwam ophalen
want hij wilde niet dat als ik van me werk thuis kwam ik ineens zag dat zijn auto weg was
heb hem bedankt voor het laten weten en gevraagt of hij de 3e week ook gewoon aan boord bleef omdat dat nog niet zeker was
maar dat ging niet dus hij ging bij familie aan boord tot a.s. dinsdag
onderweg naar huis na het werk gaat mijn telefoon dat hij pas laat van boord was dus hij was ongeveer zelfde tijd als ik thuis
dus hij vroeg of moest blijven totdat de kinderen op bed lagen heb hem gezegt dat dat voor de kinderen wel fijn zou zijn maar dat ik niet ga zeggen wat hij moest doen
hij gaf aan dit te vragen omdat hij achteraf daar geen gezeik over wilde krijgen met mij
we kwamen tegelijk aan thuis kids helemaal door het dolle heen natuurlijk
vroeg of hij al gegeten had (nee) en of hij mee wilde eten
dus met zijn 4tjes gegeten en daarna zijn we spontaan gaan praten tussen door kids naar bed gebracht daarna nog verder gepraat
denk dat we ruim 2 uur hebben zitten praten zonder 1 woord over de scheiding
was vooral over mijn therapie dingen die we mee gemaakt hadden
wat we zouden willen in het leven
en op een gegeven moment gaf ik aan dat ik de therapie voor mezelf doe maar dat het wel vreet aan mij dat het voor ons te laat is
en zijn eerste reaktie was ''heb nooit gezegt dat het te laat is ''
hij heeft ook aan gegeven dat het niet is dat hij niet meer van me houd
hij heeft mij gevraagt wat ik zou willen
heb hem aangegeven dat ik weer gelukkig wil zijn en van dat verdomde schuld gevoel af wil en mezelf wel goed genoeg vinden
en hij zei meteen maar ik heb nooit gezegt dat je niet goed genoeg bent
waarop ik antwoorde dat klopt maar je hebt me dat gevoel wel gegeven met bepaalde dingen
en bij mijn eerste vb zei hij meteen ja dat snap ik wel
en heb hem hetzelfde gevraagt zijn antwoord was dezelfde doelen

moet zeggen voor het eerst praten hij geen dingen goed van zichzelf hij zat niet steeds op zijn telefoon
hij was er voor mij we konden praten zonder stem verheffen ruzie of iets dergelijks
het was gewoon fijn ook wel mede doordat er niet over de scheiding gesproken werd

op een gegeven moment ging zijn telefoon was degene bij wie hij aan boord zou gaan dat ze moesten gaan laden en dan mag er niemand aan of van boord
even later zei hij denk dat het tijd is om te gaan
dus ik vroeg of hij in de auto ging wachten tot hij aan boord kon
toen zei hij ja wat moet ik anders jij wilde niet meer samen in 1 huis
waarop ik zei je kan toch hier blijven totdat je aan boord kan maar dat kon wel pas morgen vroeg worden
ik zo je gaat niet de hele nacht in de auto blijven zitten tot morgen vroeg dan blijf je de nacht maar hier slapen
dat gaan we niet doen
waarop hij meteen zei dan ga ik wel op de bank ..... of niet?
dus heb gevraagt wat hij wilde en hij wilde natuurlijk in zijn eigen bed
dus heb gezegt ok
dus hij is blijven slapen we zijn weer intiem geweest
het voelde allemaal weer fijn en goed
de volgende morgen ben ik naar me werk gegaan
en kreeg nog een appje toen hij wakker was dat hij ff koffie ging drinken en dan zou vertrekken
heb gevraagt of hij goed geslapen had en dat had hij en hij vroeg hetzelfde aan mij
mja ik helaas niet zo goed maar komt door heel veel factoren
scheiding die je niet wil
therapie die zwaar is
kids die het erg moeilijk hebben
en heb helaas minder goed nieuws gehad over een onderzoek in het ziekenhuis
dus ja dat is momenteel erg veel in 1 keer

maar dit alles geeft ook weer hoop maar aan de andere kant
zoals het nu geplant staat worden begin april de handtekeningen gezet voor de scheiding
en a.s. woensdag komt de mediator weer week erop ook en dan 4 weken later weer voor de handtekeningen
dus weet niet zo goed wat ik hier mee moet doen
zoals ik al eerder zei als de handtekening staat is er voor mij geen weg terug meer (zoals ik er nu tegen aan kijk) kan natuurlijk niet in de toekomst kijken
maar het voelt wel alsof de tijd begint te dringen


a.s. dinsdag komt hij naar huis tot de week erop donderdags en die dagen ga ik het huis uit
zie er erg tegen op voor het eerst in mijn leven ruim 1 week zonder mijn kids
maar aan de andere kant misschien ook wel goed,
voor mij maar ook voor mijn (ex) man dat hij 9 dagen alles alleen moet doen in huis en met en voor de kids

sorry voor het lange verhaal weer
hoop jullie mening hier te lezen

groetjes yvonne
Antwoord

#30

Tjee Yvonne, moeilijk hoor! Ik denk dat ik hem eens zou vragen hoe hij er nu eigenlijk over denkt. Als ik zijn reacties lees, op jouw opmerkingen, dan denk ik dat hij toch wel veel heeft gezegd (of laten voelen) dat hij niet meende, of anders bedoelde. Het kan toch niet de bedoeling zijn dat een stel gaat scheiden omdat ze elkaar verkeerd begrepen hebben? Hij zegt steeds: dat jíj degene bent die wil scheiden. Waarschijnlijk bedoelt hij daar gewoon mee dat hij dat niet wil. En ik krijg het idee nu dat jij het ook niet wilt..
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Mijn energie is op Started by 10675
2 Replies - 98 Views
08-03-2024, 10:42
Laatste bericht: Tazz
21-12-2023, 19:36
Laatste bericht: Mabel
28-05-2023, 19:27
Laatste bericht: Edelsteentje
31-10-2022, 22:16
Laatste bericht: Vide
08-08-2022, 20:40
Laatste bericht: J@n
19-06-2022, 23:47
Laatste bericht: Pico
09-02-2022, 00:03
Laatste bericht: Joy
09-11-2021, 19:06
Laatste bericht: Mabel
09-09-2021, 14:33
Laatste bericht: Leetje
28-07-2021, 12:15
Laatste bericht: MaryO



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)