Hoi Hega, 

Dat is het inderdaad, "gezond egoïsme". Niks mis mee. Ben je ook al eens wat aan het oefenen? Op de dagbesteding misschien? Kleine stapjes voorwaarts en misschien ook wel eens een stapje achterwaarts. Dan kom je er wel. Dat gun ik jou van harte......  !

Groetjes, Alex

hoi Alex,

Probeer inderdaad wel te oefenen.
Ook op de dagbesteding.
Oa wat betreft contact leggen, gesprekjes voeren, (oprechte) interesse tonen.
Gaat me de laatste tijd ook wel goed af.

Nogmaals dank.


Groetjes, Hega

Hoi Hega, 

Goed om te horen dat je vorderingen maakt! Doe je ook aan lichaamsbeweging/sport?
Ik heb afgelopen zaterdag voor het eerst sinds 2 jaar weer gefitnesst en na de tijd voelde het alsof ik de hele wereld aan kon.
Wens jou een goede, zelfverzekerde week toe!

Groetjes, Alef

Hoi Hega, 

Goed om te horen dat je vorderingen maakt! Doe je ook aan lichaamsbeweging/sport?
Ik heb afgelopen zaterdag voor het eerst sinds 2 jaar weer gefitnesst en na de tijd voelde het alsof ik de hele wereld aan kon.
Wens jou een goede, zelfverzekerde week toe!

Groetjes, Alef

Hoi Alex,


Wat betreft lichaamsbeweging, doe ik graag aan wandelen en ook fietsen.

Goed dat je ook weer gefitnesst hebt.
Daar heb ik respect voor.

Kwam vanmorgen nog deze link tegen;
https://ruudmeulenberg.nl/angsten-twijfe...ingsangst/
Hier herken ik ook erg veel in bij mezelf.

Wens jou ook een goede week toe.


Groetjes, Hega

Het gaat erg wisselend nog steeds met me.
Soms vermoed ik weleens dat ik symptomen van een 'zomerdepressie' zou kunnen hebben.
Alhoewel ik dit ongeveer wel de beste tijd van het jaar vind (ondanks dat het zo klam en drukkend kan zijn).
Heb ook sterk het gevoel dat ik behoorlijke psychosociale en ook traumatische problemen heb.
Sociale omgang vind ik ook wel erg complex (oa op de dagbesteding, met vriendschappen etc).
En ik heb hierin veel te lang ook op eieren gelopen en mezelf voortdurend weggecijferd.
Vooral door steeds te doen alsof ik alles wel prima vond en ik stelde me hierin erg meegaand en toegeeflijk op.
Enige vorm van tegengas en/of grenzen stellen en aangeven was er vaak niet bij.
Ik besef steeds meer dat sociale angsten mij in de houtgreep hielden.
Vaak deed ik niets anders dan me ver-excuseren en alles wegpraten (met smoesjes etc).
Wil wel eerlijker, authentieker en transparanter worden hierin.
En niet langer meer die onderdanige en pleasende houding vertonen.
Te lang ben ik voor mezelf en moeilijke sociale situaties weggelopen hierin.
Ergens wel een pijnlijke constatering.
Ik kan er echter ook weer mijn voordeel mee gaan doen.

Hoi Alex,


Wat betreft lichaamsbeweging, doe ik graag aan wandelen en ook fietsen.

Goed dat je ook weer gefitnesst hebt.
Daar heb ik respect voor.

Kwam vanmorgen nog deze link tegen;
https://ruudmeulenberg.nl/angsten-twijfe...ingsangst/
Hier herken ik ook erg veel in bij mezelf.

Wens jou ook een goede week toe.


Groetjes, Hega

Hoi Hega, 

Lichaamsbeweging is altijd goed.... Ben idd blij dat ik de fitness weer heb opgestart. 

Heb een groot deel gelezen van het artikel, maar op een gegeven moment ben ik afgehaakt. In liefdesrelaties had ik altijd last van verlatingsangst. Laatste serieuze relatie was 30 jaar geleden. Hoe dat nu zou gaan weet ik niet, maar het bestaan als "alleengaande" bevalt me wel. Ben ook niet op zoek naar een partner. De liefde is voor mij een gepasseerd station heb ik het gevoel en dat is prima. Geen "polonaise" meer aan mijn lijf en in mijn leven. Jij zou geloof ik wel graag een vrouw in jouw leven willen Hega?
Een relatie is iets moois, maar wordt ook vaak overschat is mijn gevoel. Als het iets moet opvullen, moeten de alarmbellen gaan rinkelen. 

Weet eigenlijk niet of ik nou een goede week heb.
Een collega is deze week voor het laatst, maar dat is gisteren op een ongelukkige manier naar buiten gekomen. Onze werkleiding wilde het nog stilhouden, maar da's helemaal mislukt. Zo raar allemaal. Voor mij is de lol er (even) af.
De werkleiding is de laatste tijd sowieso niet of onhandig aan het communiceren. Heb daar al een paar keer stekelig op gereageerd, maar daar wordt niet op gereageerd. Dat geeft mij een verlaten gevoel. Laat ik het daarbij houden..... 

Jij ook nog een goede week en een hartelijke groet, Alex

Hoi Hega, 

Lichaamsbeweging is altijd goed.... Ben idd blij dat ik de fitness weer heb opgestart. 

Heb een groot deel gelezen van het artikel, maar op een gegeven moment ben ik afgehaakt. In liefdesrelaties had ik altijd last van verlatingsangst. Laatste serieuze relatie was 30 jaar geleden. Hoe dat nu zou gaan weet ik niet, maar het bestaan als "alleengaande" bevalt me wel. Ben ook niet op zoek naar een partner. De liefde is voor mij een gepasseerd station heb ik het gevoel en dat is prima. Geen "polonaise" meer aan mijn lijf en in mijn leven. Jij zou geloof ik wel graag een vrouw in jouw leven willen Hega?
Een relatie is iets moois, maar wordt ook vaak overschat is mijn gevoel. Als het iets moet opvullen, moeten de alarmbellen gaan rinkelen. 

Weet eigenlijk niet of ik nou een goede week heb.
Een collega is deze week voor het laatst, maar dat is gisteren op een ongelukkige manier naar buiten gekomen. Onze werkleiding wilde het nog stilhouden, maar da's helemaal mislukt. Zo raar allemaal. Voor mij is de lol er (even) af.
De werkleiding is de laatste tijd sowieso niet of onhandig aan het communiceren. Heb daar al een paar keer stekelig op gereageerd, maar daar wordt niet op gereageerd. Dat geeft mij een verlaten gevoel. Laat ik het daarbij houden..... 

Jij ook nog een goede week en een hartelijke groet, Alex

hoi Alex,

Bedankt voor je reactie.
Dit kan ik erg waarderen.

Een vrouw en relatie in mijn leven zou ik best leuk vinden.
Maar ik moet dan wel eerst een betere en stabielere relatie met mezelf ook hebben.

Wat een vervelende situatie met die collega.
En met dat verlaten gevoel.
Wil je veel sterkte hiermee wensen.

Wens je nog een goede week.



Groetjes, Hega

Heb hierbij een vraag.
Vinden jullie het ook belangrijk om je te omringen met de juiste mensen?
En dan bedoel ik mensen waar je een goed gevoel bij hebt en waarbij je daadwerkelijk het idee en gevoel hebt dat ze bij je passen.
Zelf vind ik dit wel erg essentieel.
Toch is dit in de praktijk wel erg lastig.
En ik worstel hier wel mee.
Op de werkvloer (in mijn geval dagbesteding) ervaar ik dit probleem ook.
Er zijn helaas altijd mensen die op je irritaties oid kunnen werken.
Ook al zijn ze in de minderheid.
Met de meeste mensen heb ik geen problemen, maar er zitten altijd een paar tussen die blijkbaar het bloed onder de nagels kunnen halen.
Ook met vriendschappen heb ik dit de afgelopen ca 20 jaar ondervonden.,
Veel vriendschappen waren best wel leuk, maar er waren ook een aantal die uit de toon vielen en absoluut onplezierig bleken te zijn.
In bepaalde mensen heb ik me erg vergist en heb mijn vingers erg eraan gebrand.
Momenteel is mijn vriendenkring (ca 5 personen) uitstekend.
Deze is in ca 20 jaar nog nooit zo goed geweest.
Dat is wel weer een groot winstpunt.
Met vriendschappen kun je ook wel weer wat selectiever en kritischer zijn.
Dat is op de werkvloer natuurlijk niet het geval.
Net als met familie.
Nou heb ik gelukkig met mijn familie wel een prima band.
Wel heb ik met vrienden van mijn ouders nogal een moeizame verhouding.
Ik ken hun mijn hele leven al.
Maar heb nooit echt een goede klik met hun gehad.
Vind ze vooral erg dominant/bazig en betweterig.
En heb toch wel de neiging om hun erg uit de weg te gaan.
Met andere vrienden oid van mijn ouders heb ik dit gelukkig niet.
Ben toch wel (sfeer)gevoelig.
En voel me bij bepaalde type mensen erg kwetsbaar.
Dit geeft me toch wel een onzeker en ook naar gevoel.
En dit kan gepaard gaan met onrust en ook irritaties oid.

Heb hierbij een vraag.
Vinden jullie het ook belangrijk om je te omringen met de juiste mensen?
En dan bedoel ik mensen waar je een goed gevoel bij hebt en waarbij je daadwerkelijk het idee en gevoel hebt dat ze bij je passen.
Zelf vind ik dit wel erg essentieel.
Toch is dit in de praktijk wel erg lastig.
En ik worstel hier wel mee.
Op de werkvloer (in mijn geval dagbesteding) ervaar ik dit probleem ook.
Er zijn helaas altijd mensen die op je irritaties oid kunnen werken.
Ook al zijn ze in de minderheid.
Met de meeste mensen heb ik geen problemen, maar er zitten altijd een paar tussen die blijkbaar het bloed onder de nagels kunnen halen.
Ook met vriendschappen heb ik dit de afgelopen ca 20 jaar ondervonden.,
Veel vriendschappen waren best wel leuk, maar er waren ook een aantal die uit de toon vielen en absoluut onplezierig bleken te zijn.
In bepaalde mensen heb ik me erg vergist en heb mijn vingers erg eraan gebrand.
Momenteel is mijn vriendenkring (ca 5 personen) uitstekend.
Deze is in ca 20 jaar nog nooit zo goed geweest.
Dat is wel weer een groot winstpunt.
Met vriendschappen kun je ook wel weer wat selectiever en kritischer zijn.
Dat is op de werkvloer natuurlijk niet het geval.
Net als met familie.
Nou heb ik gelukkig met mijn familie wel een prima band.
Wel heb ik met vrienden van mijn ouders nogal een moeizame verhouding.
Ik ken hun mijn hele leven al.
Maar heb nooit echt een goede klik met hun gehad.
Vind ze vooral erg dominant/bazig en betweterig.
En heb toch wel de neiging om hun erg uit de weg te gaan.
Met andere vrienden oid van mijn ouders heb ik dit gelukkig niet.
Ben toch wel (sfeer)gevoelig.
En voel me bij bepaalde type mensen erg kwetsbaar.
Dit geeft me toch wel een onzeker en ook naar gevoel.
En dit kan gepaard gaan met onrust en ook irritaties oid.

Hallo Hega, 

Wat jij zo mooi beschrijft is het leven. Er zijn mensen die jouw liggen en waar je je goed bij voelt. Ook zijn er mensen die je minder liggen en die niet zo goed voelen en dan zijn er nog mensen waarbij je haren recht overeind gaan staan. Daar ontkom je niet aan. Van al deze mensen kun je wat leren is mijn overtuiging. Ook van die laatste categorie. Die mensen worden waarschijnlijk geen vriend, maar je kunt wel kijken waarom ze je zo triggeren. Het zegt ook wat over jezelf. Zo leer je jezelf steeds beter kennen en kun je leren hoe je met deze, voor jou vervelende mensen, om kunt gaan. 
Mijn werk is een geweldige leerplek geweest wat dat betreft en nog steeds. Voor jou is dat de dagopvang Hega! Ik heb ook wel meegemaakt dat ik een collega wel achter het behang wilde plakken. Wel meerdere keren, ha, ha, ha. Dan is het de kunst om daar mee te leren omgaan. Dat lukt mij ook niet altijd direct en soms wens je dat diegene als sneeuw voor de zon verdwijnt, maar zo werkt het niet. Vrienden zullen je meestal een goed gevoel geven, maar daar kan ook wel eens wat zijn. Ik ben "altijd" op zoek naar een zielsverwant, maar die heb ik nog niet gevonden. Ik denk dat ik op zoek ben naar iets of iemand die mij geeft wat ik als kind tekort ben gekomen. Dat gevoel heb ik tenminste. Kom er steeds meer achter dat ik dat niet kan en mag verwachten van een ander.
Het resultaat is wel dat ik vaak te veel verwacht van vriendinnen en vriendschap..... 

Lieve groet van, Alex

Hallo Hega, 

Wat jij zo mooi beschrijft is het leven. Er zijn mensen die jouw liggen en waar je je goed bij voelt. Ook zijn er mensen die je minder liggen en die niet zo goed voelen en dan zijn er nog mensen waarbij je haren recht overeind gaan staan. Daar ontkom je niet aan. Van al deze mensen kun je wat leren is mijn overtuiging. Ook van die laatste categorie. Die mensen worden waarschijnlijk geen vriend, maar je kunt wel kijken waarom ze je zo triggeren. Het zegt ook wat over jezelf. Zo leer je jezelf steeds beter kennen en kun je leren hoe je met deze, voor jou vervelende mensen, om kunt gaan. 
Mijn werk is een geweldige leerplek geweest wat dat betreft en nog steeds. Voor jou is dat de dagopvang Hega! Ik heb ook wel meegemaakt dat ik een collega wel achter het behang wilde plakken. Wel meerdere keren, ha, ha, ha. Dan is het de kunst om daar mee te leren omgaan. Dat lukt mij ook niet altijd direct en soms wens je dat diegene als sneeuw voor de zon verdwijnt, maar zo werkt het niet. Vrienden zullen je meestal een goed gevoel geven, maar daar kan ook wel eens wat zijn. Ik ben "altijd" op zoek naar een zielsverwant, maar die heb ik nog niet gevonden. Ik denk dat ik op zoek ben naar iets of iemand die mij geeft wat ik als kind tekort ben gekomen. Dat gevoel heb ik tenminste. Kom er steeds meer achter dat ik dat niet kan en mag verwachten van een ander.
Het resultaat is wel dat ik vaak te veel verwacht van vriendinnen en vriendschap..... 

Lieve groet van, Alex

hoi Alex,


Het klopt inderdaad wel wat je schrijft.
Dat je kunt kijken waarom bepaalde mensen je zo kunnen triggeren.
En dit is iets wat mij ook ergens wel fascineert en bezig kan houden.
Het is belangrijk om hier op een goede manier mee te kunnen omgaan.
Merk ook dat het erg belangrijk is om bij mezelf te kunnen blijven en om de rust in mezelf te bewaren.
En van daaruit om grenzen te kunnen stellen en aangeven.
Dat is nog best wel pittig op bepaalde momenten.
Maar zeker niet onmogelijk.



Groetjes, Hega

Hoi Hega,

We hebben al veel besproken met elkaar, dus ik heb niet erg veel toe tevroegen namenlijk.
Enigste ja, wat ik je al eerder zei gun ik je echt iemand die om je geeft en gewoon bij je is, en ook intresse in je hebt en blijft tonen wat er ook gebeurd.

Voor mij is het vaak ook lastig, omdat ik compleet geen vrienden heb in RL.
En ook nog nooit natuurlijk een relatie, of andere dingen die je er aan kan koppelen heb gehad. 

Hoop dingen blijven erg moeilijk, zou me graag aan iemand willen hechten, en dan ook blijven me hele leven.
Dat je echt om elkaar geeft tot het eind zoals je altijd leest en hoort van andere mensen..

Maar blijft erg moeilijk allemaal...

Spreek je weer later,

Groetjes Jupiter