Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Hallo lotgenoten :)


#1
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 04-01-2019, 14:55 door PizzaforPresident.)

Hoi, 

We staan weer aan het begin van een nieuw jaar. Meestal ben ik daar niet zo mee bezig, maar dit jaar merk ik dat ik behoefte heb aan het opmaken van een balans, sort of.

Ik ben een jongeman van 41 en woon in de omgeving Zuid-Holland-Zuid. Naast een depressieve stoornis heb ik ook ADD. Sinds mijn 14e jaar ongeveer kamp ik met depressieve klachten. Ik ben hoogopgeleid en in de afgelopen jaren door depressie geheel arbeidsongeschikt geraakt. 
Steeds weer probeer ik mezelf zoveel mogelijk te activeren. Dat is een constant gevecht en voornamelijk een constant zoeken naar balans. Als ik te enthousiast wordt verbruik ik teveel energie en zit ik zo weer aan de grond. Vaak gaat het ook best wel goed, soms zit ik weken of zelfs maanden in de lift.
Ik ben voor mezelf begonnen in een creatief beroep en dat is een gevecht op zichzelf. Ik heb ook altijd veel baat gehad bij spiritualiteit, o.a. meditatie, dat wil ik ook weer gaan oppakken.

Mijn sociale leven is momenteel niet om over naar huis te schrijven en ik zou hier graag wat verandering in brengen, maar ik weet niet zo goed hoe. Ik mis vriendschap, maar ook contact met mensen over depressie, en over allerlei andere dingen. Ik heb wat rondgekeken op dit forum en volgens mij zijn er hier meer mensen die zich ook eenzaam voelen. Hoe gaan jullie hiermee om? Helpt het om contact te hebben met lotgenoten?
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen PizzaforPresident :   • Vera_73
Antwoord

#2

(04-01-2019, 14:46)PizzaforPresident schreef: Hoi, 

We staan weer aan het begin van een nieuw jaar. Meestal ben ik daar niet zo mee bezig, maar dit jaar merk ik dat ik behoefte heb aan het opmaken van een balans, sort of.

Ik ben een jongeman van 41 en woon in de omgeving Zuid-Holland-Zuid. Naast een depressieve stoornis heb ik ook ADD. Sinds mijn 14e jaar ongeveer kamp ik met depressieve klachten. Ik ben hoogopgeleid en in de afgelopen jaren door depressie geheel arbeidsongeschikt geraakt. 
Steeds weer probeer ik mezelf zoveel mogelijk te activeren. Dat is een constant gevecht en voornamelijk een constant zoeken naar balans. Als ik te enthousiast wordt verbruik ik teveel energie en zit ik zo weer aan de grond. Vaak gaat het ook best wel goed, soms zit ik weken of zelfs maanden in de lift.
Ik ben voor mezelf begonnen in een creatief beroep en dat is een gevecht op zichzelf. Ik heb ook altijd veel baat gehad bij spiritualiteit, o.a. meditatie, dat wil ik ook weer gaan oppakken.

Mijn sociale leven is momenteel niet om over naar huis te schrijven en ik zou hier graag wat verandering in brengen, maar ik weet niet zo goed hoe. Ik mis vriendschap, maar ook contact met mensen over depressie, en over allerlei andere dingen. Ik heb wat rondgekeken op dit forum en volgens mij zijn er hier meer mensen die zich ook eenzaam voelen. Hoe gaan jullie hiermee om? Helpt het om contact te hebben met lotgenoten?

Hallo PizzaforPresident,

In die weken/maanden dat het beter gaat, voel je je dan ook eenzaam? Of is dit vooral wanneer je meer last hebt van de depressie?
Voor online contact met lotgegnoten zit je hier al goed, maar wil je live contact dan zou je bv. eens kunnen denken aan een supportgroep via de depressievereniging https://www.depressievereniging.nl/supportgroepen/

Dat zoeken naar balans herken ik wel. Op het moment dat het beter gaat vol enthousiasme dingen gaan doen, maar dit helaas niet vol kunnen houden en dan moeten afhaken als het weer minder met je gaat.
Heb je in je directe omgeving evt. oude vriendschappen die je weer kunt aanhalen of misschien kan je je aansluiten bij een groep van mensen met dezelfde interesses/hobbies?

Na mijn studie ben ik voor werk verhuisd naar een ander deel van het land. Ik heb geprobeerd daar nieuwe contacten en vriendschappen op te bouwen. Ik had mijn collega's en daarnaast hobbies, maar verder dan oppervlakkig contact ontwikkelde het zich nooit. Toen ik depressief werd had ik dan ook geen sociaal netwerk in de directe omgeving om op terug te vallen en voelde mij erg eenzaam. Uiteindelijk besloten dichterbij mijn (schoon)familie te gaan wonen. Ook heb ik weer contact met een vroegere vriendin die nu in de buurt woont. Hier heb ik trouwens wel heel leuk contact met mijn sportmaatjes, ligt dus ook maar net aan de omgeving en groep denk ik.

Hoop dat je hier iets mee kunt!
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Jorin :   • Vera_73
Antwoord

#3
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 04-01-2019, 17:44 door PizzaforPresident.)

Hoi Jorin,

Dank voor je bericht. In de tijden dat het beter gaat voel ik me misschien wel het meest eenzaam, maar het wisselt. Als ik erg depressief ben kan ik me eenzaam voelen, maar af en toe kan ik ook erg onverschillig zijn.
Afhaken omdat het weer minder gaat, heel herkenbaar. Balanceren is soms topsport en kan ook erg vermoeiend zijn, dat zal je vast ook wel herkennen.
Supportgroepen, bedankt voor de tip, ik had dit al gezien maar er zit helaas niks in mijn omgeving.

Ik heb een lieve vrouw en zij worstelt ook al jaren met depressieve klachten. We hebben steun aan elkaar, maar als het met haar minder gaat heeft dat ook invloed op mij en vice versa. 
Ook heb ik een vriendin waar ik goed contact mee heb maar die woont op een uur afstand dus die zie ik niet vaak. Verder wat mensen in de omgeving waar ik af en toe oppervlakkig contact mee heb. De meeste vriendschappen zijn doodgebloed. Kost me heel veel energie om überhaupt over na te denken om dat weer op te pakken. Ik vind het extra moeilijk omdat ik eigenlijk bij niemand het idee had dat ze het begrepen. Maar ik stond er op een gegeven moment ook vrij apathisch of onverschillig in en dat helpt natuurlijk ook niet. Misschien toch eens kijken of ik 's iemand kan contacten... 

Ik heb niet echt hobbies, maar ben wel creatief.  Ook dat ben ik weer aan het oppakken, tekenen, fotograferen e.d, van alles en nog wat. Met sport heb ik een haat/liefde verhouding vanwege blessures, dat laat ik nog even onaangeroerd, maar is inderdaad wel een optie. Goed om te horen dat je leuk contact heb met sportmaatjes en een vroegere vriendin, het kan dus wel werken om oude contacten aan te halen Smile

Omdat er geen supportgroep is in mijn omgeving, is het beginnen van een Facebookgroep misschien wel een optie...
Zouden jullie dat interessant vinden, als er een (besloten) depressiegroep zou zijn met mensen uit je stad/dorp e.o.?
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen PizzaforPresident :   • Jorin
Antwoord

#4

Jazeker herken ik dat, ik vind het hoofd boven water houden sowieso topsport :p Die depressieve klachten kosten een berg energie! 
Jammer dat er geen supportgroep in je omgeving zit. Zelf ben ik niet zo fan van Facebook, maar ik vind het wel een goed idee van je. Of je start hier een topic, Lotgenoten omgeving .. ?

Het contact met die vroegere vriendin kwam wel van twee kanten en zij was ook al op de hoogte van mijn depressieve klachten en gaat daar begripvol mee om, dus dat maakte het wel makkelijker. Zij oordeelt bijvoorbeeld ook niet als ik op het laatste moment een afspraak afzeg. 
De meeste "vrienden" begrijpen het toch niet echt, weten er niet mee om te gaan of hebben het te druk met zichzelf. Een relatie komt natuurlijk ook van twee kanten en ik laat het zelf vaak genoeg afweten en ben niet altijd even attent. (ook al heeft het te maken met de depressie). Ik ben zelf erg teleurgesteld geweest in bepaalde vrienden, maar denk inmiddels dat ik ook niet van iedereen kan verwachten dat ze het begrijpen. Ik ben vooral dankbaar voor de contacten die ik nu heb en met de rest van mijn vrienden spreek ik af wanneer ik zin heb en dan is het gezellig, maar heb verder geen verwachtingen meer van ze t.a.v. omgang met mijn depressie.

Leuk dat je creatieve activiteiten weer oppakt! Dat noem ik ook hobbies Wink. En qua sport is er vast iets te vinden waarbij je minder last hebt van de blessures. En het hoeft niet meteen fanatiek te zijn hè, gewoon in beweging zijn kan al fijn zijn. Je kan ook vrijblijvend gaan zwemmen wanneer je zin hebt of een wandeling maken. 
Ik vind het zelf verschrikkelijk als ik elke week om een bepaalde tijd zou "moeten". Die druk vind ik niet fijn.

Fijn dat je vrouw en jij zoveel steun aan elkaar hebben. Het lijkt mij ook wel weer lastig als je beide met depressie te maken hebt, omdat je dan elkaar ook juist naar beneden kunt trekken lijkt mij. Ik merk tenminste zelf dat als mijn man even down is, ik ook heel makkelijk uit mijn humeur raak doordat ik de energie niet heb dan positief en vrolijk te blijven.

Kortom, goed omgaan met je depressie en de juiste mensen om je heen verzamelen/ fijne omgeving creëren voor jezelf is een hele zoektocht Wink
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Jorin :   • PizzaforPresident
Antwoord

#5

Hallo,

Wat mij heeft geholpen en wat ik iedereen kan aanraden is structuur in je leven aanbrengen. Zeker als je om wat voor reden dan ook door-de-weeks je bed niet uit hoeft.

Ik ben vrijwilligerswerk gaan doen vanaf het moment dat ik ongeschikt werd bevonden voor mijn vaste baan en dat heeft me veel goeds gebracht. Niet alleen een reden om mijn bed uit te komen, maar het heeft me een doel gegeven en langzaam ook weer een grotere kennissenkring.
Nu zou ik niet meer zonder kunnen en dat merk ik op dit moment echt: door de kerstperiode liggen alle werkzaamheden 2 weken stil. Ik kan niet wachten tot 7 januari.

groet,
Ray
[-] 2 gebruikers zegt bedankt tegen Ray :   • Jorin, PizzaforPresident
Antwoord

#6
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 05-01-2019, 13:47 door Jorin.)

Helemaal mee eens Ray. Ook ik heb veel baat bij structuur. 

Ik werk op de dinsdag en vrijdag vanaf 8 uur en woensdag hardlopen om 8:45 en zondag 8:15/8:30. Het hardlopen is voor mij een stok achter de deur omdat het met anderen is, maar het voelt voor mij vrijblijvend omdat het geen vast abonnement is zoals op een sportclub of -school zeg maar.  
Deze weken ivm de vakantie en feestdagen is het ritme zoek. Ik ga later naar bed en later eruit en dat doet mij geen goed.

(05-01-2019, 13:45)Jorin schreef: Helemaal mee eens Ray. Ook ik heb veel baat bij structuur. 

Ik werk op de dinsdag en vrijdag vanaf 8 uur en woensdag hardlopen om 8:45 en zondag 8:15/8:30. Het hardlopen is voor mij een stok achter de deur omdat het met anderen is, maar het voelt voor mij vrijblijvend omdat het geen vast abonnement is zoals op een sportclub of -school zeg maar.  
Deze weken ivm de vakantie en feestdagen is het ritme zoek. Ik ga later naar bed en later eruit en dat doet mij geen goed.
En dat ik dus minder mijn huis uitkom en minder (verplicht) contact met andere mensen heb is bij mij de voornaamste reden dat het dan minder gaat.
[-] 2 gebruikers zegt bedankt tegen Jorin :   • PizzaforPresident, Ray
Antwoord

#7

(05-01-2019, 13:45)Jorin schreef: Helemaal mee eens Ray. Ook ik heb veel baat bij structuur. 

Ik werk op de dinsdag en vrijdag vanaf 8 uur en woensdag hardlopen om 8:45 en zondag 8:15/8:30. Het hardlopen is voor mij een stok achter de deur omdat het met anderen is, maar het voelt voor mij vrijblijvend omdat het geen vast abonnement is zoals op een sportclub of -school zeg maar.  
Deze weken ivm de vakantie en feestdagen is het ritme zoek. Ik ga later naar bed en later eruit en dat doet mij geen goed.

En dat ik dus minder mijn huis uitkom en minder (verplicht) contact met andere mensen heb is bij mij de voornaamste reden dat het dan minder gaat.

Hoi Jorin,

Dat hardlopen met een groepje vrienden heb ik ook jarenlang gedaan. Inderdaad vrijblijvend, maar wel de groepsdruk voelend zodat je niet zo makkelijk afzegt en dus lekker in beweging blijft. Helaas zit hardlopen er voor mij niet meer in nu: 15 jaar geleden liep ik halve marathons, nu zak ik door de grond van de pijn na 100 meter wandelen. Ander verhaal, komt ook wel weer goed, ooit.

Maar jij hebt dus hetzelfde als ik door die kerstperiode, begrijp ik. Dan duurt het dipje dus nog maar een paar dagen, gelukkig.

suc6,
Ray
[-] 2 gebruikers zegt bedankt tegen Ray :   • Jorin, PizzaforPresident
Antwoord

#8

(05-01-2019, 18:57)Ray schreef: Hoi Jorin,

Dat hardlopen met een groepje vrienden heb ik ook jarenlang gedaan. Inderdaad vrijblijvend, maar wel de groepsdruk voelend zodat je niet zo makkelijk afzegt en dus lekker in beweging blijft. Helaas zit hardlopen er voor mij niet meer in nu: 15 jaar geleden liep ik halve marathons, nu zak ik door de grond van de pijn na 100 meter wandelen. Ander verhaal, komt ook wel weer goed, ooit.

Maar jij hebt dus hetzelfde als ik door die kerstperiode, begrijp ik. Dan duurt het dipje dus nog maar een paar dagen, gelukkig.

suc6,
Ray

Precies zoals je zegt ervaar ik het ook. Wat jammer dat je nu zoveel pijn hebt bij het wandelen. Goed dat je ook een andere manier gevonden hebt om ritme te houden. 
Ook van mensen zonder depressie hoor ik dat ze van slag zijn, dus daar ga ik wel vanuit!
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Jorin :   • Vera_73
Antwoord

#9

(04-01-2019, 17:42)PizzaforPresident schreef: Hoi Jorin,

Dank voor je bericht. In de tijden dat het beter gaat voel ik me misschien wel het meest eenzaam, maar het wisselt. Als ik erg depressief ben kan ik me eenzaam voelen, maar af en toe kan ik ook erg onverschillig zijn.
Afhaken omdat het weer minder gaat, heel herkenbaar. Balanceren is soms topsport en kan ook erg vermoeiend zijn, dat zal je vast ook wel herkennen.
Supportgroepen, bedankt voor de tip, ik had dit al gezien maar er zit helaas niks in mijn omgeving.

Ik heb een lieve vrouw en zij worstelt ook al jaren met depressieve klachten. We hebben steun aan elkaar, maar als het met haar minder gaat heeft dat ook invloed op mij en vice versa. 
Ook heb ik een vriendin waar ik goed contact mee heb maar die woont op een uur afstand dus die zie ik niet vaak. Verder wat mensen in de omgeving waar ik af en toe oppervlakkig contact mee heb. De meeste vriendschappen zijn doodgebloed. Kost me heel veel energie om überhaupt over na te denken om dat weer op te pakken. Ik vind het extra moeilijk omdat ik eigenlijk bij niemand het idee had dat ze het begrepen. Maar ik stond er op een gegeven moment ook vrij apathisch of onverschillig in en dat helpt natuurlijk ook niet. Misschien toch eens kijken of ik 's iemand kan contacten... 

Ik heb niet echt hobbies, maar ben wel creatief.  Ook dat ben ik weer aan het oppakken, tekenen, fotograferen e.d, van alles en nog wat. Met sport heb ik een haat/liefde verhouding vanwege blessures, dat laat ik nog even onaangeroerd, maar is inderdaad wel een optie. Goed om te horen dat je leuk contact heb met sportmaatjes en een vroegere vriendin, het kan dus wel werken om oude contacten aan te halen Smile

Omdat er geen supportgroep is in mijn omgeving, is het beginnen van een Facebookgroep misschien wel een optie...
Zouden jullie dat interessant vinden, als er een (besloten) depressiegroep zou zijn met mensen uit je stad/dorp e.o.?

hoi Pizza,

er is een besloten Facebookgroep,gestart door leden van dit forum en de vorige site.niet perse voor mensen uit een bepaalde regio overigens.
hier de link:  https://www.facebook.com/groups/546388182224729/
de groep heet:  Indepressie.

mss heb je er wat aan.
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen NAO :   • PizzaforPresident
Antwoord

#10

Hoi pizza tot president,

Ik vind je heel actief! Je hebt een bedrijfje, daar ben ik jaloers op, heb ik ook altijd gehad. Hoop het ooit weer te kunnen doen. Ik ben jaren minder actief geweest dan jij! 

Ik heb me ontzettend eenzaam gevoeld, letterlijk. Ook als ik bij anderen was. 
Ik heb sinds kort een vriend en dat heeft me veel goed gedaan. We zien elkaar niet zo vaak we wonen wat ver uit elkaar. We appen en bellen veel en beeld bellen. Ik ben ook nieuwe contacten aan gegaan die gebroken of verwaterd waren. Ik heb gelukkig weer contact met mijn kinderen. Daar heb ik zeeen om gehuild. Mijn broer en schoonzus, nichtje en oom zie en spreek ik weer! Doe activiteiten zoals gitaar spelen en piano. en ik doe vrijwilligerswerk als kapster 1 middag in de week. Binnenkort ga ik een cursus doen :"unlock youre inner fire" Ik eet 1 x in de week gezamenlijk. Tijdens de cursus van 7 weken tijdelijk 2x . Ik heb sinds een half jaar weer internet via mijn telefoon. jaren niks meer gehad. Zit veel op verschillende forums. Heb email contact. 
Mijn medicijnen zijn verhoogd waardoor ik minder depressief ben. Ik ga overal op de fiets naar toe (ik moet wel, ben mijn auto kwijt) We zijn op zoek naar een huisje voor mezelf. 

Kortom sinds kort voel ik me minder eenzaam. Ik moet er wel bij zeggen dat mijn eenzaamheid extreem was. Ik heb ook hier veel om gehuild. Ik heb ook jaren gezwegen, terwijl ik in vroegere therapieën geleerd had dit beter niet te doen. Maar ik kwam tot de ontdekking dat ik dit niet alleen kon handelen. Er is een la open gegaan en ik ben gaan praten en ik praat (en huil) nog steeds, de la staat nog open. 
Ik heb een trauma in wat ik heb meegemaakt. Mijn vriend zegt:"ze hebben je gebroken" En dat is waar! 

@ Vera, ik heb helaas geen goede mop....

Liefs Zip
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Zip :   • PizzaforPresident
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Hallo, ik ben er ook bij! Started by NicoBP2
2 Replies - 105 Views
13-02-2024, 11:02
Laatste bericht: Mabel
  Hallo en help Started by Kippetje
9 Replies - 986 Views
28-01-2024, 18:10
Laatste bericht: Xavier
  hallo ik ben J. Started by Momentoftime
3 Replies - 180 Views
26-12-2023, 15:53
Laatste bericht: Jupiter
14-10-2023, 20:38
Laatste bericht: Ronnie
  Hallo allemaal Started by Mart79
1 Replies - 240 Views
19-09-2023, 12:32
Laatste bericht: Liefde+Hoop
  Hallo allemaal Started by Indra
2 Replies - 281 Views
30-07-2023, 20:18
Laatste bericht: Joy
  Hallo allemaal Started by Speld
4 Replies - 461 Views
05-07-2023, 08:08
Laatste bericht: Mabel
25-05-2023, 18:57
Laatste bericht: Marco 1970
21-02-2023, 22:43
Laatste bericht: Joy
  hallo ik ben Loes Started by Loes010
3 Replies - 844 Views
27-12-2022, 11:38
Laatste bericht: Maarten



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)