Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Hallo allemaal!


#1

Hallo allemaal,

Ik ben een vrouw van 26 jaar en ik hoef denk ik niet uit te leggen dat Smurfje niet mijn echte naam is? Big Grin 
Ben nu al een paar dagen lid van het forum en wat aan het meelezen, vond het nu dus ook tijd om mijzelf te gaan voorstellen.

De laatste 10 jaar worstel ik met zware depressies in combinatie met een minderwaardigheidscomplex wat in de loop der jaren erger is geworden. Sociaal zijn is een regelrechte ramp en doe ik dus niet vaak meer.
In mijn huidige depressieve episode ben ik tot de conclusie gekomen dat ik een patroon herken. Werken, harder werken, geen nee zeggen, promotie maken, steeds meer doen ook dingen die buiten je functie liggen - en dan uiteindelijk een burn-out als gevolg, in combinatie met de depressie.
Het gaat dan eventjes wat beter, maar dit patroon herhaalt zich de laatste jaren.
Door de jaren heen verschillende soorten therapie gehad, maar ik vind het allemaal nog zweverig en voelde me daarna vaker nog depressiever dan ik al was xD Dus daar begin ik niet meer aan. Wel heb ik medicatie waardoor de stemmingswisselingen minder heftig zijn en een antidepressiva. Functioneren is daarentegen nog niet ter sprake - op dit moment zit ik al een paar weken thuis in de ziektewet en probeer ik vooral rust te vinden in mijn hoofd, wat maar moeilijk lukt.

Ik hoop hier wat gelijkgestemden te vinden, zonder elkaar te veroordelen of wat dan ook, juist omdat ik in mijn omgeving (alleen familie, geen vrienden..) eigenlijk niemand heb die het goed begrijpt.

Groetjes,
Smurfje
Antwoord

#2

Hee smurfin. Ik heb precies hetzelde. Maar dan ook precies. Ben wel iets ouder. Heb nu een half jaar thuis gezeten met burnout. Binnenkort naar bedrijfsarts om werk weer op te pakken. Ik denk dat perfectionist zijn en geen nee kunnen zeggen de grootste boosdoeners zijn. Geen slechte eigenschappen maar het is belangrijk om te beseffen dat je niet alles alleen kan doen en er best dingen fout mogen gaan. En wat de omgeving er van vind. Iedereen komt zichzelf een keer tegen. Sommigen komen er niet voor uit. Blijf wel je afleiding zoeken. Prive bericht mag je sturen
Antwoord

#3

(13-06-2018, 10:09)Kossie schreef: Hee smurfin. Ik heb precies hetzelde. Maar dan ook precies. Ben wel iets ouder. Heb nu een half jaar thuis gezeten met burnout. Binnenkort naar bedrijfsarts om werk weer op te pakken. Ik denk dat perfectionist zijn en geen nee kunnen zeggen de grootste boosdoeners zijn. Geen slechte eigenschappen maar het is belangrijk om te beseffen dat je niet alles alleen kan doen en er best dingen fout mogen gaan. En wat de omgeving er van vind. Iedereen komt zichzelf een keer tegen. Sommigen komen er niet voor uit. Blijf wel je afleiding zoeken. Prive bericht mag je sturen

Hoi Kossie,

Bedankt voor je bericht. Stiekem is het best fijn om te lezen dat er anderen zijn met hetzelfde probleem.
Ik weet niet of ik mezelf echt perfectionistisch zou noemen, maar ik werk wel altijd hard om dingen voor elkaar te krijgen, terwijl collega's rustig achterover leunen, waar ik mij dan weer over frustreer.
Waar vind jij je afleiding? Ik sport nu meer als voorheen, maar merk dat ik nog steeds wat onrustig ben, best een naar gevoel.
Antwoord

#4
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 13-06-2018, 13:10 door Kossie.)

Mijn afleiding is lekker koken. Elke week zwemmen. Moet zo weer naar de psychologe . Die is 3 jaar jonger dan ik. Merk wel dat het nu beter met me gaat. Ik merk om me heen dat burnout toch veel voor komt. Zelfs bij hele jonge mensen.moet er wel bij zeggen dat ik genoeg ellende heb gezien. En ik hou van series en films kijken

Lekker onsamenhangend verhaal. Maar zo werkt mijn brein helaas
Antwoord

#5

(13-06-2018, 13:08)Kossie schreef: Mijn afleiding is lekker koken. Elke week zwemmen. Moet zo weer naar de psychologe . Die is 3 jaar jonger dan ik. Merk wel dat het nu beter met me gaat. Ik merk om me heen dat burnout toch veel voor komt. Zelfs bij hele jonge mensen.moet er wel bij zeggen dat ik genoeg ellende heb gezien. En ik hou van series en films kijken

Lekker onsamenhangend verhaal. Maar zo werkt mijn brein helaas

Koken is nu niet echt iets waar ik goed in ben om eerlijk te zijn Big Grin Zwemmen vind ik daarentegen wel heel fijn, misschien moet ik dat weer wat vaker gaan doen.

Series kijk ik ook heel graag! Heb je nog tips welke goed zijn?

En zo onsamenhangend vind ik het niet - ik kan het prima volgen in ieder geval, dus dan zijn we in ieder geval samen onsamenhangend! Big Grin
In mijn omgeving merk ik toch wel dat er een taboe is op depressie en burn-out, zeker als je nog niet zo oud bent, dat vind ik wel jammer.
Antwoord

#6

Ik had er ook nooit mee te maken gehad. Maar je kan gewoon echt niet meer knap nadenken. Sommigen denken  ook dat je niet wil werken. Maar je hoofd werkt gewoon echt niet meer mee en dus je hele lichaam niet. Alles word wazig en hartkloppingen en zweten. Wij kijken nu de handmaids tale. En als film raad ik dark crimes aan met jim carrey. Voor de rest zie je aan de buitenkant niks aan mij. Nou ja in t begin stonden mijn ogen op half 7. En ow ja. Gedachten racen door je kop. En volgens mij heeft mijn psycholge een oogje op me. Tja t valt niet mee om aardbewoner te zijn. Ben je self niet gek is de ander het wel. Probeer wel een beetje overal de humor van in te zien. Dat helpt
Antwoord

#7

(13-06-2018, 13:27)Kossie schreef: Ik had er ook nooit mee te maken gehad. Maar je kan gewoon echt niet meer knap nadenken. Sommigen denken  ook dat je niet wil werken. Maar je hoofd werkt gewoon echt niet meer mee en dus je hele lichaam niet. Alles word wazig en hartkloppingen en zweten. Wij kijken nu de handmaids tale. En als film raad ik dark crimes aan met jim carrey. Voor de rest zie je aan de buitenkant niks aan mij. Nou ja in t begin stonden mijn ogen op half 7. En ow ja. Gedachten racen door je kop. En volgens mij heeft mijn psycholge een oogje op me. Tja t valt niet mee om aardbewoner te zijn. Ben je self niet gek is de ander het wel. Probeer wel een beetje overal de humor van in te zien. Dat helpt

Ja, allemaal van die vage lichamelijke klachten waar je dan echt niks mee kan! Dat heb ik ook. En dan ook  nog voor langere periodes geen trek dus niet eten enzo. Vermoeiend.
En het heeft niks met luiheid te maken, maar het wil gewoon niet, hoe graag ik zelf ook wél wil.

Handmaids Tale heb ik wel het één en ander over gehoord, zal hem eens gaan opzoeken. Films van Jim Carrey vind ik meestal wel goed (zowel de komedie als de duistere films die hij heeft gemaakt) maar de concentratie is zo nihil dat een film volgen erg lastig is op het moment.

Herkenbaar dat je niks aan je kan zien, terwijl je toch wel degelijk goed ziek bent. Ik had nooit van tevoren gedacht dat dit mij zo lam kon leggen joh, vreselijk vind ik het. Met medicatie gaat het nu redelijk, maar de gedachte om weer aan het werk te gaan, terug die stress... Ik weet het niet hoor.
Hoe ga jij daar mee om?
Antwoord

#8
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 13-06-2018, 14:44 door Kladblok.)

Mensen zien inderdaad niet dat je depressief bent etc.
Bij mij kun je het denk ik wel zien aan me ogen, als of het soms lijkt dat er niemand aanwezig is in het lichaam Wink

In iedere geval dat heb ik wel eens verzomen van iemand, die dat tegen mij zij dat dat een kenmerk was van een depressie dat je dat aan iemand zijn ogen heel goed kan zien.

Voor de rest moet je dagen leuk maken, met of zonder werk.
Alleen bij mij haken de mensen al af als ze er al lucht van krijgen dat je geen werk hebt want je bent dan lui, en een niemand voor de meeste mensen, en dat geeft weer een pakslaag in je gedachten maar ja.

In iedere geval welkom op het forum, en als ik zelf nieuw ben op het forum. 

Groeten, Kladblok
Antwoord

#9

(13-06-2018, 14:42)Kladblok schreef: Mensen zien inderdaad niet dat je depressief bent etc.
Bij mij kun je het denk ik wel zien aan me ogen, als of het soms lijkt dat er niemand aanwezig is in het lichaam Wink

In iedere geval dat heb ik wel eens verzomen van iemand, die dat tegen mij zij dat dat een kenmerk was van een depressie dat je dat aan iemand zijn ogen heel goed kan zien.

Voor de rest moet je dagen leuk maken, met of zonder werk.
Alleen bij mij haken de mensen al af als ze er al lucht van krijgen dat je geen werk hebt want je bent dan lui, en een niemand voor de meeste mensen, en dat geeft weer een pakslaag in je gedachten maar ja.

In iedere geval welkom op het forum, en als ik zelf nieuw ben op het forum. 

Groeten, Kladblok

Ik heb daar nooit op gelet bij mezelf, maar het klinkt wel logisch dat je uit je ogen kan opkomen of het goed met je gaat. Een sombere, levenslustloze blik is niet makkelijk te verbergen.

Wat stom dat ze meteen zo vallen over het feit dat jij geen werk hebt kladblok! Ik snap dat niet hoor, ik bedoel... Als je je écht goed zou voelen, dan zou je heus wel je best doen voor werk. Je zit niet alleen maar voor de lol thuis toch?
Ik dan toch niet tenminste, en volgens mij een heleboel mensen niet.

Jij ook welkom op het forum trouwens! Smile Misschien hebben we hier wat steun aan elkaar, en wat begrip. Nog wat tips en tricks om jezelf af te leiden toevallig? xD Ik kom mezelf namelijk heel wat tegen met de dingen die ik doe. Niet leuk Sad
Antwoord

#10

(13-06-2018, 14:32)Smurfje schreef: Ja, allemaal van die vage lichamelijke klachten waar je dan echt niks mee kan! Dat heb ik ook. En dan ook  nog voor langere periodes geen trek dus niet eten enzo. Vermoeiend.
En het heeft niks met luiheid te maken, maar het wil gewoon niet, hoe graag ik zelf ook wél wil.

Handmaids Tale heb ik wel het één en ander over gehoord, zal hem eens gaan opzoeken. Films van Jim Carrey vind ik meestal wel goed (zowel de komedie als de duistere films die hij heeft gemaakt) maar de concentratie is zo nihil dat een film volgen erg lastig is op het moment.

Herkenbaar dat je niks aan je kan zien, terwijl je toch wel degelijk goed ziek bent. Ik had nooit van tevoren gedacht dat dit mij zo lam kon leggen joh, vreselijk vind ik het. Met medicatie gaat het nu redelijk, maar de gedachte om weer aan het werk te gaan, terug die stress... Ik weet het niet hoor.
Hoe ga jij daar mee om?

Ja dat word nog knap lastig. Mijn collegas zijn wel toppers. Velen hebben dezelfde soort problemen en het bedrijf geeft mij ook de tijd. Doe namelijk normaal best wel werk wat met verstand moet gebeuren. En stress is daar een grote factor bij
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Hoi allemaal Started by MeMyselfandI
8 Replies - 310 Views
12-03-2024, 15:30
Laatste bericht: MeMyselfandI
  Hallo, ik ben er ook bij! Started by NicoBP2
2 Replies - 104 Views
13-02-2024, 11:02
Laatste bericht: Mabel
  Hoi allemaal Started by Mama van 4
4 Replies - 212 Views
06-02-2024, 17:41
Laatste bericht: misterj
  Hallo en help Started by Kippetje
9 Replies - 983 Views
28-01-2024, 18:10
Laatste bericht: Xavier
  hallo ik ben J. Started by Momentoftime
3 Replies - 180 Views
26-12-2023, 15:53
Laatste bericht: Jupiter
14-10-2023, 20:38
Laatste bericht: Ronnie
  Hallo allemaal Started by Mart79
1 Replies - 240 Views
19-09-2023, 12:32
Laatste bericht: Liefde+Hoop
  Hallo allemaal Started by Indra
2 Replies - 279 Views
30-07-2023, 20:18
Laatste bericht: Joy
  Hallo allemaal Started by Speld
4 Replies - 460 Views
05-07-2023, 08:08
Laatste bericht: Mabel
  hoi allemaal Started by will
23 Replies - 1,869 Views
29-04-2023, 22:49
Laatste bericht: desireless



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)