Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Hallo allemaal


#1

Hallo allemaal,  mijn naam is Mave. Ik ben 38 jaar, ben moeder van een zoon van 9 jaar en woon samen met mijn vriend (niet de vader van mijn kind) in een leuk klein dorpje in Limburg.

Sinds 2015 kamp ik ben psychische klachten. In juni van dat jaar ging plotseling een hele goede vriend van mij dood. Ik was toen 31 jaar. Hij was pas 30. Een half jaar later verloor ik bijna mijn zoon. Ik heb hierdoor hypochondrie ontwikkeld,  bij elke pijntje, kuchje of blauwe plek was ik bang om ernstig ziek te zijn of te worden, of om dood te gaan. Hier ben ik succesvol voor behandeld en ben er helemaal vanaf gekomen. Aan het einde van die therapie, dat was in 2017, merkte ik dat ik depressieve klachten kreeg. Ik verloor het plezier in veel dingen en was continu onrustig, bang. Ik wist toen nog niet wat er aan de hand was. Ik had dit nog nooit meegemaakt. Ik heb het laten gaan en het ging weer wat beter, tot het begin 2018 terug kwam. Angsten, onrust, gedachten als 'ik wil dit niet meer, ik kan dit niet aan' maar ook wel eens gedachten aan de dood. Niet concreet de gedachte dat ik mezelf wat aan zou willen doen, meer dat ik van dit gevoel af wilde. Ik heb nooit gedacht hoe ik het zou doen of een concrete poging gedaan. Maar die gedachten maken me wel helemaal gek. Ik word er gek van tot op de dag van vandaag. 

In augustus 2018 ging mijn relatie na 11 jaar uit. Ik kwam er ineens alleen voor te staan met mijn zoon. Het was mijn keuze, dus in het begin voelde ik opluchting, en voelde ik me heel goed. Een frisse nieuwe start, nieuw huis, ik vond het heerlijk. Maar wat daarna volgde was een hele zware tijd. Het leven wat ik kende, het complete gezin, schuldgevoel naar mijn zoon toe...Ik kwam weer in een depressie. 

Toen ik mijn huidige, fijne vriend in 2019 leerde kennen voelde ik mij goed. En dat is ook een tijdje zo gebleven. Tot 2 maanden geleden een hele goede vriendin van mij totaal onverwacht (voor ons dan, nooit iets aan haar gemerkt maar uit haar afscheidsbrief bleek dat ze al langer zwaar depressief was) zelfmoord pleegde. Ik ben er zo door geraakt, dat ik weer helemaal teruggevallen ben in  de depressie.

Mijn depressies kenmerken zich door nare gedachten zoals hierboven omschreven. Nu heb ik Gilles de la tourette en ADD dus heb ik ook veel last van dingen die ik helemaal niet wil denken of dwanggedachten. Die gedachten gaan altijd over de dood, ik word er somber van, denk dat ik echt dood wil, word er nog somberder van omdat ik zulke dingen denk en zo zit ik in die spiraal. Soms voel ik me zo somber dat ik echt denk 'ik wil niet meer' en daar schrik ik van. Ik ben de hele dag angstig,  kan nergens van genieten. De hele dag vechten tegen wat er in je hoofd gebeurd is zo zwaar vermoeiend. Ik doe wel gewoon alles wat ik normaal zou doen. Werken, 4 keer per dag mediteren,  wandelen, schilderen, lezen, gezond eten, ik ga gewoon naar feestjes... ik weiger om in bed te blijven liggen en me nog ellendiger te voelen. 

Ik heb mijn medicatie (bupropion) net opgehoogd  naar 300 mg en dat is zwaar. Ik krijg hulp van een psycholoog en heb net 2 sessies EMDR therapie gehad. Ik ben heel hard aan het werk me beter te voelen maar het lukt nog niet echt. 

Dit is mijn verhaal in het kort (Al is het nog best een lang verhaal) Hopelijk vind ik hier wat herkenning. Bedankt dat ik het even kwijt mocht!
Antwoord

#2
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 30-10-2022, 15:57 door Vide.)

(30-10-2022, 10:51)Mave schreef: Hallo allemaal,  mijn naam is Mave. Ik ben 38 jaar, ben moeder van een zoon van 9 jaar en woon samen met mijn vriend (niet de vader van mijn kind) in een leuk klein dorpje in Limburg.

Sinds 2015 kamp ik ben psychische klachten. In juni van dat jaar ging plotseling een hele goede vriend van mij dood. Ik was toen 31 jaar. Hij was pas 30. Een half jaar later verloor ik bijna mijn zoon. Ik heb hierdoor hypochondrie ontwikkeld,  bij elke pijntje, kuchje of blauwe plek was ik bang om ernstig ziek te zijn of te worden, of om dood te gaan. Hier ben ik succesvol voor behandeld en ben er helemaal vanaf gekomen. Aan het einde van die therapie, dat was in 2017, merkte ik dat ik depressieve klachten kreeg. Ik verloor het plezier in veel dingen en was continu onrustig, bang. Ik wist toen nog niet wat er aan de hand was. Ik had dit nog nooit meegemaakt. Ik heb het laten gaan en het ging weer wat beter, tot het begin 2018 terug kwam. Angsten, onrust, gedachten als 'ik wil dit niet meer, ik kan dit niet aan' maar ook wel eens gedachten aan de dood. Niet concreet de gedachte dat ik mezelf wat aan zou willen doen, meer dat ik van dit gevoel af wilde. Ik heb nooit gedacht hoe ik het zou doen of een concrete poging gedaan. Maar die gedachten maken me wel helemaal gek. Ik word er gek van tot op de dag van vandaag. 

In augustus 2018 ging mijn relatie na 11 jaar uit. Ik kwam er ineens alleen voor te staan met mijn zoon. Het was mijn keuze, dus in het begin voelde ik opluchting, en voelde ik me heel goed. Een frisse nieuwe start, nieuw huis, ik vond het heerlijk. Maar wat daarna volgde was een hele zware tijd. Het leven wat ik kende, het complete gezin, schuldgevoel naar mijn zoon toe...Ik kwam weer in een depressie. 

Toen ik mijn huidige, fijne vriend in 2019 leerde kennen voelde ik mij goed. En dat is ook een tijdje zo gebleven. Tot 2 maanden geleden een hele goede vriendin van mij totaal onverwacht (voor ons dan, nooit iets aan haar gemerkt maar uit haar afscheidsbrief bleek dat ze al langer zwaar depressief was) zelfmoord pleegde. Ik ben er zo door geraakt, dat ik weer helemaal teruggevallen ben in  de depressie.

Mijn depressies kenmerken zich door nare gedachten zoals hierboven omschreven. Nu heb ik Gilles de la tourette en ADD dus heb ik ook veel last van dingen die ik helemaal niet wil denken of dwanggedachten. Die gedachten gaan altijd over de dood, ik word er somber van, denk dat ik echt dood wil, word er nog somberder van omdat ik zulke dingen denk en zo zit ik in die spiraal. Soms voel ik me zo somber dat ik echt denk 'ik wil niet meer' en daar schrik ik van. Ik ben de hele dag angstig,  kan nergens van genieten. De hele dag vechten tegen wat er in je hoofd gebeurd is zo zwaar vermoeiend. Ik doe wel gewoon alles wat ik normaal zou doen. Werken, 4 keer per dag mediteren,  wandelen, schilderen, lezen, gezond eten, ik ga gewoon naar feestjes... ik weiger om in bed te blijven liggen en me nog ellendiger te voelen. 

Ik heb mijn medicatie (bupropion) net opgehoogd  naar 300 mg en dat is zwaar. Ik krijg hulp van een psycholoog en heb net 2 sessies EMDR therapie gehad. Ik ben heel hard aan het werk me beter te voelen maar het lukt nog niet echt. 

Dit is mijn verhaal in het kort (Al is het nog best een lang verhaal) Hopelijk vind ik hier wat herkenning. Bedankt dat ik het even kwijt mocht!

(30-10-2022, 10:51)Mave schreef: Hallo allemaal,  mijn naam is Mave. Ik ben 38 jaar, ben moeder van een zoon van 9 jaar en woon samen met mijn vriend (niet de vader van mijn kind) in een leuk klein dorpje in Limburg.

Sinds 2015 kamp ik ben psychische klachten. In juni van dat jaar ging plotseling een hele goede vriend van mij dood. Ik was toen 31 jaar. Hij was pas 30. Een half jaar later verloor ik bijna mijn zoon. Ik heb hierdoor hypochondrie ontwikkeld,  bij elke pijntje, kuchje of blauwe plek was ik bang om ernstig ziek te zijn of te worden, of om dood te gaan. Hier ben ik succesvol voor behandeld en ben er helemaal vanaf gekomen. Aan het einde van die therapie, dat was in 2017, merkte ik dat ik depressieve klachten kreeg. Ik verloor het plezier in veel dingen en was continu onrustig, bang. Ik wist toen nog niet wat er aan de hand was. Ik had dit nog nooit meegemaakt. Ik heb het laten gaan en het ging weer wat beter, tot het begin 2018 terug kwam. Angsten, onrust, gedachten als 'ik wil dit niet meer, ik kan dit niet aan' maar ook wel eens gedachten aan de dood. Niet concreet de gedachte dat ik mezelf wat aan zou willen doen, meer dat ik van dit gevoel af wilde. Ik heb nooit gedacht hoe ik het zou doen of een concrete poging gedaan. Maar die gedachten maken me wel helemaal gek. Ik word er gek van tot op de dag van vandaag. 

In augustus 2018 ging mijn relatie na 11 jaar uit. Ik kwam er ineens alleen voor te staan met mijn zoon. Het was mijn keuze, dus in het begin voelde ik opluchting, en voelde ik me heel goed. Een frisse nieuwe start, nieuw huis, ik vond het heerlijk. Maar wat daarna volgde was een hele zware tijd. Het leven wat ik kende, het complete gezin, schuldgevoel naar mijn zoon toe...Ik kwam weer in een depressie. 

Toen ik mijn huidige, fijne vriend in 2019 leerde kennen voelde ik mij goed. En dat is ook een tijdje zo gebleven. Tot 2 maanden geleden een hele goede vriendin van mij totaal onverwacht (voor ons dan, nooit iets aan haar gemerkt maar uit haar afscheidsbrief bleek dat ze al langer zwaar depressief was) zelfmoord pleegde. Ik ben er zo door geraakt, dat ik weer helemaal teruggevallen ben in  de depressie.

Mijn depressies kenmerken zich door nare gedachten zoals hierboven omschreven. Nu heb ik Gilles de la tourette en ADD dus heb ik ook veel last van dingen die ik helemaal niet wil denken of dwanggedachten. Die gedachten gaan altijd over de dood, ik word er somber van, denk dat ik echt dood wil, word er nog somberder van omdat ik zulke dingen denk en zo zit ik in die spiraal. Soms voel ik me zo somber dat ik echt denk 'ik wil niet meer' en daar schrik ik van. Ik ben de hele dag angstig,  kan nergens van genieten. De hele dag vechten tegen wat er in je hoofd gebeurd is zo zwaar vermoeiend. Ik doe wel gewoon alles wat ik normaal zou doen. Werken, 4 keer per dag mediteren,  wandelen, schilderen, lezen, gezond eten, ik ga gewoon naar feestjes... ik weiger om in bed te blijven liggen en me nog ellendiger te voelen. 

Ik heb mijn medicatie (bupropion) net opgehoogd  naar 300 mg en dat is zwaar. Ik krijg hulp van een psycholoog en heb net 2 sessies EMDR therapie gehad. Ik ben heel hard aan het werk me beter te voelen maar het lukt nog niet echt. 

Dit is mijn verhaal in het kort (Al is het nog best een lang verhaal) Hopelijk vind ik hier wat herkenning. Bedankt dat ik het even kwijt mocht!

(30-10-2022, 10:51)Mave schreef: Hallo allemaal,  mijn naam is Mave. Ik ben 38 jaar, ben moeder van een zoon van 9 jaar en woon samen met mijn vriend (niet de vader van mijn kind) in een leuk klein dorpje in Limburg.

Sinds 2015 kamp ik ben psychische klachten. In juni van dat jaar ging plotseling een hele goede vriend van mij dood. Ik was toen 31 jaar. Hij was pas 30. Een half jaar later verloor ik bijna mijn zoon. Ik heb hierdoor hypochondrie ontwikkeld,  bij elke pijntje, kuchje of blauwe plek was ik bang om ernstig ziek te zijn of te worden, of om dood te gaan. Hier ben ik succesvol voor behandeld en ben er helemaal vanaf gekomen. Aan het einde van die therapie, dat was in 2017, merkte ik dat ik depressieve klachten kreeg. Ik verloor het plezier in veel dingen en was continu onrustig, bang. Ik wist toen nog niet wat er aan de hand was. Ik had dit nog nooit meegemaakt. Ik heb het laten gaan en het ging weer wat beter, tot het begin 2018 terug kwam. Angsten, onrust, gedachten als 'ik wil dit niet meer, ik kan dit niet aan' maar ook wel eens gedachten aan de dood. Niet concreet de gedachte dat ik mezelf wat aan zou willen doen, meer dat ik van dit gevoel af wilde. Ik heb nooit gedacht hoe ik het zou doen of een concrete poging gedaan. Maar die gedachten maken me wel helemaal gek. Ik word er gek van tot op de dag van vandaag. 

In augustus 2018 ging mijn relatie na 11 jaar uit. Ik kwam er ineens alleen voor te staan met mijn zoon. Het was mijn keuze, dus in het begin voelde ik opluchting, en voelde ik me heel goed. Een frisse nieuwe start, nieuw huis, ik vond het heerlijk. Maar wat daarna volgde was een hele zware tijd. Het leven wat ik kende, het complete gezin, schuldgevoel naar mijn zoon toe...Ik kwam weer in een depressie. 

Toen ik mijn huidige, fijne vriend in 2019 leerde kennen voelde ik mij goed. En dat is ook een tijdje zo gebleven. Tot 2 maanden geleden een hele goede vriendin van mij totaal onverwacht (voor ons dan, nooit iets aan haar gemerkt maar uit haar afscheidsbrief bleek dat ze al langer zwaar depressief was) zelfmoord pleegde. Ik ben er zo door geraakt, dat ik weer helemaal teruggevallen ben in  de depressie.

Mijn depressies kenmerken zich door nare gedachten zoals hierboven omschreven. Nu heb ik Gilles de la tourette en ADD dus heb ik ook veel last van dingen die ik helemaal niet wil denken of dwanggedachten. Die gedachten gaan altijd over de dood, ik word er somber van, denk dat ik echt dood wil, word er nog somberder van omdat ik zulke dingen denk en zo zit ik in die spiraal. Soms voel ik me zo somber dat ik echt denk 'ik wil niet meer' en daar schrik ik van. Ik ben de hele dag angstig,  kan nergens van genieten. De hele dag vechten tegen wat er in je hoofd gebeurd is zo zwaar vermoeiend. Ik doe wel gewoon alles wat ik normaal zou doen. Werken, 4 keer per dag mediteren,  wandelen, schilderen, lezen, gezond eten, ik ga gewoon naar feestjes... ik weiger om in bed te blijven liggen en me nog ellendiger te voelen. 

Ik heb mijn medicatie (bupropion) net opgehoogd  naar 300 mg en dat is zwaar. Ik krijg hulp van een psycholoog en heb net 2 sessies EMDR therapie gehad. Ik ben heel hard aan het werk me beter te voelen maar het lukt nog niet echt. 

Dit is mijn verhaal in het kort (Al is het nog best een lang verhaal) Hopelijk vind ik hier wat herkenning. Bedankt dat ik het even kwijt mocht!

Hoi Mave.

Ik woon ook in n dorpje in Limburg.
Mave de tabletten die jij slikt is dat ook n antidepressiva?
Ik slik ook n antideprssiva zoloft en mijn psychiater heeft ze 26 dagen geleden opgehoogd van 3 naar 4 per dag.
En ik neem er ook kalmeringspillen diazepam bij.
En ik voel me vanaf de ophoging afschuwelijk ,heel bang veel huilen niet eten.depressief
De psychiater zei de ophoging duurde 4 tot 6 weken.
Ik moet woensdag terug naar haar.
Laat eens weten hoe het nu is of jij je ook kl... voelt
Lieve groet ,ik ben benieuwd hoe het nu met je is.
Lieve groet Vide

(30-10-2022, 15:26)Vide schreef:


Hoi Mave.

Ik woon ook in n dorpje in Limburg.
Mave de tabletten die jij slikt is dat ook n antidepressiva?
Ik slik ook n antideprssiva zoloft en mijn psychiater heeft ze 26 dagen geleden opgehoogd van 3 naar 4 per dag.
En ik neem er ook kalmeringspillen diazepam bij.
En ik voel me vanaf de ophoging afschuwelijk ,heel bang veel huilen niet eten.depressief
De psychiater zei de ophoging duurde 4 tot 6 weken.
Ik moet woensdag terug naar haar.
Laat eens weten hoe het nu is of jij je ook kl... voelt
Lieve groet ,ik ben benieuwd hoe het nu met je is.
Lieve groet Vide
Hoi Mave.
Konden we elkaar maar helpen..
Herken je er wat van wat ik schrijf?

(30-10-2022, 15:26)Vide schreef:


Hoi Mave.

Ik woon ook in n dorpje in Limburg.
Mave de tabletten die jij slikt is dat ook n antidepressiva?
Ik slik ook n antideprssiva zoloft en mijn psychiater heeft ze 26 dagen geleden opgehoogd van 3 naar 4 per dag.
En ik neem er ook kalmeringspillen diazepam bij.
En ik voel me vanaf de ophoging afschuwelijk ,heel bang veel huilen niet eten.depressief
De psychiater zei de ophoging duurde 4 tot 6 weken.
Ik moet woensdag terug naar haar.
Laat eens weten hoe het nu is of jij je ook kl... voelt
Lieve groet ,ik ben benieuwd hoe het nu met je is.
Lieve groet Vide

Hoi Mave.
Konden we elkaar maar helpen..
Herken je er wat van wat ik schrijf?

Mave ,heb jij ook dat je moet huilen?
Antwoord

#3

Hallo Vide,  

Ja, ik moet ook veel huilen en ik voel me klote. Ik kan niet meer eten en voel me eigenlijk ellendiger sinds de ophoging. Het is inderdaad een antidepressiva die ik slik. Dus het zal tijd nodig hebben voordat het goed werkt...
Antwoord

#4
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 31-10-2022, 14:12 door Vide.)

(31-10-2022, 08:10)Mave schreef: Hallo Vide,  

Ja, ik moet ook veel huilen en ik voel me klote. Ik kan niet meer eten en voel me eigenlijk ellendiger sinds de ophoging. Het is inderdaad een antidepressiva die ik slik. Dus het zal tijd nodig hebben voordat het goed werkt...

Hoi Mave.
Wanneer ben jij begonnen met de antidepressiva?
Bij mij is vandaag dag 27 van de ophoging van 3 naar 4.
En inderdaad wat jij schrijft ,je voelt je klote ,ik ook Mave.
Ben blij dat je hebt terug geschreven

(31-10-2022, 13:21)Vide schreef: Hoi Mave.
Wanneer ben jij begonnen met de antidepressiva?
Bij mij is vandaag dag 27 van de ophoging van 3 naar 4.
En inderdaad wat jij schrijft ,je voelt je klote ,ik ook Mave.
Ben blij dat je hebt terug geschreven

Mave.
Slik jij er ook kalmeringstabletjes bij ,ik namelijk wel diazepam 5 mg

(31-10-2022, 13:21)Vide schreef: Hoi Mave.
Wanneer ben jij begonnen met de antidepressiva?
Bij mij is vandaag dag 27 van de ophoging van 3 naar 4.
En inderdaad wat jij schrijft ,je voelt je klote ,ik ook Mave.
Ben blij dat je hebt terug geschreven

Mave.
Slik jij er ook kalmeringstabletjes bij ,ik namelijk wel diazepam 5 mg.
En ben blij dat ik de diazepam erbij mag slikken.
Antwoord

#5

Ik ben nu net begonnen aan mijn vierde week van  de ophoging. Ik slik er geen kalmeringstabletjes bij. Heb wel risperidon er bij geslikt maar dat heb ik nu bijna afgebouwd.
Antwoord

#6
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 31-10-2022, 16:02 door Vide.)

(31-10-2022, 14:28)Mave schreef: Ik ben nu net begonnen aan mijn vierde week van  de ophoging. Ik slik er geen kalmeringstabletjes bij. Heb wel risperidon er bij geslikt maar dat heb ik nu bijna afgebouwd.

Hoi Mave.
Hoeveel antidepressiva slik jij, ik heb nu de ophoging naar 4 zoloft vandaag dag 27
Risperidon is dat n kalmeringsmiddel, wat knap dat je dat afgebouwd hebt.
Maar waarom bouw je dat af als ik dat vragen ?
Mave ben je ook bij n psychiater onder behandeling?

(31-10-2022, 15:52)Vide schreef: Hoi Mave.
Hoeveel antidepressiva slik jij, ik heb nu de ophoging naar 4 zoloft vandaag dag 27
Risperidon is dat n kalmeringsmiddel, wat knap dat je dat afgebouwd hebt.
Maar waarom bouw je dat af als ik dat vragen ?
Mave ben je ook bij n psychiater onder behandeling?

Hoi Mave.
Vergeten te vragen ,moet jij ook veel huilen?
Ik zit nu ook weer te huilen en dan ben ik bang en dan weet ik het allemaal niet meer
Herken je dit?
Antwoord

#7

Ik slik 300 mg bupropion. De risperidon heb ik afgebouwd omdat dat niks voor me deed en ik alleen maar bijwerkingen had. Het is een antipsychotica,  geen kalmeringsmiddel. Ik huil ook veel, om niks. En voel me dan heel hopeloos.
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Mave :   • wicket
Antwoord

#8

(30-10-2022, 10:51)Mave schreef: Ik doe wel gewoon alles wat ik normaal zou doen. Werken, 4 keer per dag mediteren,  wandelen, schilderen, lezen, gezond eten, ik ga gewoon naar feestjes... ik weiger om in bed te blijven liggen en me nog ellendiger te voelen. 

Hallo Mave,
Diepe respect voor bovenstaande. Dit zie je niet vaak terug bij mensen met een depressie.

Ga zo door!

Groetjes van een mede Limburger Smile
[-] 2 gebruikers zegt bedankt tegen wicket :   • Joy, Mave
Antwoord

#9
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 31-10-2022, 23:03 door Vide.)

(31-10-2022, 20:49)wicket schreef: Hallo Mave,
Diepe respect voor bovenstaande. Dit zie je niet vaak terug bij mensen met een depressie.

Ga zo door!

Groetjes van een mede Limburger Smile

Mave.
Is dit ook jou vierde week van de ophoging van de antidepressiva?

Ook groetjes van n limburgse

(31-10-2022, 22:23)Vide schreef: Mave.
Is dit ook jou vierde week van de ophoging van de antidepressiva?

Ook groetjes van n limburgse

Maken.
Is dit de eerste keer dat je een depressie hebt.
Voor mij namelijk niet, ik slik al jaren antidepressiva, toen mijn moeder stierf 6 jaar geleden hebben ze de zoloft naar 6 opgehoogd.
En dat heb ik op n paar jaar afgebouwd naar 3 en nu zijn ze weer opgehoogd naar 4 zoloft en de depressie is gekomen door 2 sterfgevallen, mijn zwager maar 7 weken ziek geweest en in januari vond ik mijn neef die lag dood op de grond in de huiskamer.
En ik ben zelf 1,5 maand geleden geopereerd ik had n poliep in de darmen die was ontploft en die zat vast op de dikke en de dunne darm dus ze hebben van de de dikke en de dunne darm n stuk moeten afsnijden ,de ontplofte poliep was 10,5 cm.
Dus 3,5 dag in ziekenhuis gelegen en de operatie was de druppel ,nu komt er alles uit van de 2 sterfgevallen.
Antwoord

#10

Dank je wel Wicket!!
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Hoi allemaal Started by MeMyselfandI
8 Replies - 310 Views
12-03-2024, 15:30
Laatste bericht: MeMyselfandI
  Hallo, ik ben er ook bij! Started by NicoBP2
2 Replies - 104 Views
13-02-2024, 11:02
Laatste bericht: Mabel
  Hoi allemaal Started by Mama van 4
4 Replies - 212 Views
06-02-2024, 17:41
Laatste bericht: misterj
  Hallo en help Started by Kippetje
9 Replies - 983 Views
28-01-2024, 18:10
Laatste bericht: Xavier
  hallo ik ben J. Started by Momentoftime
3 Replies - 180 Views
26-12-2023, 15:53
Laatste bericht: Jupiter
14-10-2023, 20:38
Laatste bericht: Ronnie
  Hallo allemaal Started by Mart79
1 Replies - 240 Views
19-09-2023, 12:32
Laatste bericht: Liefde+Hoop
  Hallo allemaal Started by Indra
2 Replies - 279 Views
30-07-2023, 20:18
Laatste bericht: Joy
  Hallo allemaal Started by Speld
4 Replies - 460 Views
05-07-2023, 08:08
Laatste bericht: Mabel
  hoi allemaal Started by will
23 Replies - 1,868 Views
29-04-2023, 22:49
Laatste bericht: desireless



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)