Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Hallo


#21

(01-02-2018, 23:19)Bert schreef: Hallo Marjolein,

Dat laatste vond ik in het begin ook niet gemakkelijk. Mijzelf een beetje openstellen ging niet van zelf.
Maar ik heb geen haast, een beetje leren leven en voelen gaat mijn hele leven door, vind ik prima.
Ik leer nog elke dag bij. Hi.

Groet,  Bert

Hoi,

Heb je al bij het topic HOOP gelezen?

Groet, Bert

Hoi Bert,

Ja, ik heb het gelezen en ook nog verder gezocht op de term die je eerder doorgaf. Het maakt heel wat duidelijk. Als mijn psychologe mij dit nu eens had verteld. Het was voor mij echt nieuwe informatie.

Groetjes,
Marjolein
Antwoord

#22

Hallo Marjolein,

Het begrip herstel komt uit de doelgroep zelf. Vloeit dus voort uit het brein van mensen met een psychische stoornis.
Steeds meer instellingen gooien hun aanpak om en stellen "herstel" centraal in hun aanpak.
Dit gaat ook gepaard met de inzet van ervaringsdeskundigen, waar ik er één van ben.
Onderstaand schrijven vind ik hoopgevend. Daar moet je wel even voor gaan zitten. Ook aan punt 5. Perspectief en hoop, heb ik veel gehad.


Groet,  Bert

Uit de literatuur naar herstelprocessen van mensen met psychische aandoeningen, komt een aantal belangrijke aspecten van herstel naar voren:

1. Vrije ruimte: dit verwijst in de eerste plaats naar de ruimte die ieder mens in zich heeft om de eigen levenskracht te hervinden, eigen keuzes te maken en nieuwe mogelijkheden te zoeken en te vinden. Deze vrije ruimte is nodig om de unieke onderdelen van de eigen beleving te ontdekken en om het eigen verhaal op de voorgrond te zetten. Vrije ruimte betekent ook de vrijheid om binnen de bestaande verhoudingen de bakens te verzetten en ruimte te maken voor kracht en invloed van mensen met psychische aandoeningen waar die er nu nog niet is.

2. Betekenisgeving: hierbij gaat het om betekenis te geven aan de eigen psychische of verslavingsproblemen, aan gebeurtenissen in het eigen leven, aan de relaties daartussen en aan de manier waarop dit heeft geleid tot de huidige situatie. In herstelverhalen van mensen met psychische of verslavingsproblemen valt op dat de aandoening vaak in een nieuw licht is komen te staan en dat nieuwe betekenissen worden toegekend aan eerdere levensgebeurtenissen. De problematiek wordt niet meer zozeer beschouwd als een op zichzelf staande kenmerk van de persoon, maar raakt meer geïntegreerd in het levensverhaal. Daarbij worden de beperkingen die door de aandoening bestaan niet ontkend; wel krijgen zij een andere plaats in het levensverhaal en in het leven van betrokkenen. In persoonlijke verhalen van mensen met psychische of verslavingsproblemen wordt aangegeven hoe de bron van het eigen lijden soms zelfs tot een bron van kracht en eigenwaarde kan worden. Hierdoor kan het ontrafelen en interpreteren van het eigen levensverhaal een belangrijke stimulans zijn van het herstelproces. Boevink & Dröes (2005) verwoorden het aldus: ‘Verhalen maken en vertellen is een belangrijk onderdeel van het herstellen van een psychische aandoening. Een verhaal maken en vertellen stelt iemand in staat het hoofd te bieden aan iets overweldigends als bijvoorbeeld een depressie’.

3. Zelfbeeld en zingeving: hernieuwde betekenisgeving aan eigen klachten en kwetsbaarheden gaat vaak samen met een proces waarbij achter de identiteit en het zelfbeeld van de ‘de mens met depressie’ of ‘de verslaafde’ weer een unieke persoon tevoorschijn komt. Nog steeds met kwetsbaarheden maar ook met een uniek verhaal en persoonlijke wensen en ambities. Hierdoor ontstaat er ruimte voor een ander, genuanceerder en voor een belangrijk deel positiever zelfbeeld. Daarmee ontstaan ook weer nieuwe mogelijkheden tot het ontwikkelen van vaardigheden, het oppakken van betekenisvolle relaties, het uitproberen van vergeten rollen en het oriënteren op persoonlijke wensen en doelen. Hierbij geldt dat kwetsbaar zijn en opnieuw zin geven aan het eigen leven hand in hand kunnen gaan, zolang zowel kwetsbaarheden als mogelijkheden en talenten worden (v)erkend. Daarnaast staan begrippen als autonome zelfbepaling, het ontwikkelen van eigen waarden, vergroten van zelfrespect, zelfwaardering en zelfvertrouwen, en het ontwikkelen van nieuwe doelen en strategieën centraal in ieders herstelproces.

4. Verbondenheid met anderen: verbondenheid met anderen is een belangrijk aspect van herstelprocessen. Zoals met familieleden, buren, vrienden, collega’s enzovoort. Die verbondenheid ervaren sommigen vooral in contacten met mensen die vergelijkbare ervaringen hebben gehad. Het delen van die ervaringen plaatst het eigen levensverhaal in perspectief, maar geeft ook de ervaring dat het levensverhaal en de
eigen ervaringen waardevol zijn. Verbondenheid met anderen gaat echter niet alleen over contacten met lotgenoten en naasten, het gaat over meedoen in de samenleving, net als andere burgers, maar zonder de persoonlijke kwetsbaarheden te hoeven verstoppen. Het gaat om ‘volwaardig burgerschap’, waarbij mensen ervaren dat zij op
basis van hun eigen, unieke inbreng geaccepteerd en erkend worden als waardevol lid van de samenleving.

5 Perspectief en hoop: kenmerkend voor herstelprocessen is ook het doorbreken van stilstand. Wat tot stilstand was gekomen, komt weer in beweging en met die beweging ontstaat ook weer perspectief en hoop. De grenzen die door de eigen psychische kwetsbaarheden worden opgelegd, worden niet meer als vanzelfsprekend geaccepteerd. Dát die grenzen er zijn, wordt erkend en wordt vaak nog dagelijks ervaren. Maar men is minder bang om te verkennen waar die grenzen precies liggen en tot waar ze kunnen worden opgerekt. Volgens sommigen zijn perspectief en hoop om bovenstaande redenen wel de meest essentiële elementen van herstelprocessen:
‘Het verlangen genereert energie. Alleen als je verlangt, gaat er wat gebeuren’.
Antwoord

#23

Hoi Bert,

Ik herken alle stadia die jij hierboven hebt beschreven van mijn eerdere episodes. Ik hoop dat ik ooit mag vertellen dat ik voor altijd hersteld ben.

Ik was vandaag weer bij mijn vriendin en zij heeft mij geadviseerd om de celzouten van dr Schussler toe te voegen. Blijkbaar heb ik wat energieblokkades in mijn lichaam zitten die ervoor zorgen dat ik minder ontvankelijk voor therapie ben.
Verder zijn wij ook aan de slag gegaan met leren voelen van wat er speelt in mijn lichaam. Pff best wel pittig. En dan het advies van naasten om niet te starten met de therapie, omdat ik mij net een paar dagen goed voel. Tja.. ik heb ze uitgelegd dat therapie nu eenmaal een pijnlijk proces is, maar het weglopen ervan lost niks op. Niks doen werkt op kort termijn, maar op lange termijn niet. Hoe zie jij dat?

Zelf denk ik door actief aan de slag te gaan met de acceptatie van mijn depressie en mijn lichaamssignalen ik er wellicht beter mee leer om te gaan en misschien kan voorkomen dat het in de toekomst mijn functioneren zo beheerst.Bij mijn vorige therapie heb ik vooral gewerkt aan mijn karakter en daar heb ik veel van geleerd. Echter geen nieuwe episode voorkomen.

Groetjes,
Marjolein
Antwoord

#24

Hallo Marjolein,

Ja dat hoop ik jou ook eens te vertellen, voor altijd bevrijd van depressie. Maar dan moet ik je een berichtje sturen één dag voor mijn overlijden.
Dat zullen we nooit zeker weten Marjolein. Wat wel kan is dat mijn depressie naar de achtergrond verdwijnt, maar een zekere kwetsbaarheid blijft misschien toch bestaan. Maar misschien ook niet. Verder merk ik wel dat ik er steeds beter om ga en de intensiteit minder wordt.

Van celzouten heb ik geen kennis. Ik lees op internet wel over voorstanders en tegenstanders.
Wat houdt dat in, voelen wat er speelt in mijn lichaam? Wat maakt het pittig?

Ja en dat het advies van naasten tegen therapie.
Het is mijn ervaring dat toen ik de eerste keer in therapie zat werkte met de kennis die ik toen had. Op grond daarvan heb ik wat positieve stapjes gezet.
Mijn vervolg therapie verliep anders om verschillende redenen. Allereerst had ik mij in de tussenliggende periode flink ontwikkeld, mijzelf  beter leren kennen. Verder heb ik heel goed nagedacht wat ik precies wilde aanpakken en waar de therapeut aan moest voldoen.
Eenmaal de juiste therapeut gevonden, zijn we direct gericht aan de slag gegaan. Ik heb dit gecombineerd met (soms al een puber) nieuw gedrag en kleine uitdagingen aan te gaan en dagelijks de innerlijke rust te zoeken. Die combinatie heeft mij veel verder gebracht dan het resultaat van de eerste therapie.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt.

Tenslotte wat versta jij onder werken aan je karakter?

Hoor het graag.

Groetjes,  Bert
Antwoord

#25

Register or login to view the content
Antwoord

#26
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 09-02-2018, 22:44 door Letitgo.)

(05-02-2018, 22:25)Bert schreef: Hallo Marjolein,

Ja dat hoop ik jou ook eens te vertellen, voor altijd bevrijd van depressie. Maar dan moet ik je een berichtje sturen één dag voor mijn overlijden.
Dat zullen we nooit zeker weten Marjolein. Wat wel kan is dat mijn depressie naar de achtergrond verdwijnt, maar een zekere kwetsbaarheid blijft misschien toch bestaan. Maar misschien ook niet. Verder merk ik wel dat ik er steeds beter om ga en de intensiteit minder wordt.

Van celzouten heb ik geen kennis. Ik lees op internet wel over voorstanders en tegenstanders.
Wat houdt dat in, voelen wat er speelt in mijn lichaam? Wat maakt het pittig?

Ja en dat het advies van naasten tegen therapie.
Het is mijn ervaring dat toen ik de eerste keer in therapie zat werkte met de kennis die ik toen had. Op grond daarvan heb ik wat positieve stapjes gezet.
Mijn vervolg therapie verliep anders om verschillende redenen. Allereerst had ik mij in de tussenliggende periode flink ontwikkeld, mijzelf  beter leren kennen. Verder heb ik heel goed nagedacht wat ik precies wilde aanpakken en waar de therapeut aan moest voldoen.
Eenmaal de juiste therapeut gevonden, zijn we direct gericht aan de slag gegaan. Ik heb dit gecombineerd met (soms al een puber) nieuw gedrag en kleine uitdagingen aan te gaan en dagelijks de innerlijke rust te zoeken. Die combinatie heeft mij veel verder gebracht dan het resultaat van de eerste therapie.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt.

Tenslotte wat versta jij onder werken aan je karakter?

Hoor het graag.

Groetjes,  Bert
Hallo Bert,

Dat voelen houdt voor mij in dat ik juist stilsta bij wat ik voel terwijl ik juist heel erg de neiging voel om afleiding te zoeken. Dus voor mij voelt het alsof ik tegen mijn eigen natuur inga. Dat maakt het pittig, maar wel nodig. Voelen wat een situatie met mij doet terwijl een innerlijk stemmetje zegt: niet aan denken of zo erg is het toch niet. En dat begint al met kleine zaken. Als ik mij bijvoorbeeld geiiriteerd voel als mijn dochter herhaaldelijk niet luistert, duw ik die irritatie weg en rationaliseer ik de emotie. Terwijl het eigenlijk gewoon mag! Ik voel mij zelfs schuldig over mijn emotie terwijl het een natuurlijke reactie is. En wat ik ook doe is mijzelf berispen dat ik irritatie voel. 

Met werken aan mijn karakter bedoel ik dat ik heb gekeken naar valkuilen en schema’s. Dus een soort schema therapie, maar dan een light versie. Ik heb geleerd om beter mijn grenzen aan te geven , ben assertiever geworden en kan beter dealen met mijn perfectionisme. Ik ga nog steeds naar dezelfde therapeut, maar heb het gevoel dat de magie weg is. Een beetje pappen en nat houden. Gezien mijn leeftijd is dat voor mij niet voldoende. Misschien toch maar eens op zoek naar een therapeut waarmee ik een volgend stapje dieper in mijn kern kan komen.

Groetjes,
Marjolein

(05-02-2018, 22:46)Positiva schreef: Register or login to view the content

Hallo Positiva, 

Dankjewel voor jouw bericht. 
Precies! Gezien mijn leeftijd en de terugkerende aard wil en kan ik niet op mijn lauweren gaan zitten. Daarnaast ben ik ook nog moeder van een kleuter en wil ik voor mijn dochter die groei maken. Hoe kan ik mijn dochter leren dat ze bang en verdrietig mag zijn terwijl ik als moeder het verkeerrde voorbeeld geef? Voor mij belangrijke redenen om aan mijzelf te werken.

Groetjes, 
Marjolein
Antwoord

#27

Hoi Marjolein,

Mooi om te lezen hoe je zaken aanpakt. Je bent een top vrouw.

Ik vermoed dat we hetzelfde pad volgen. Stil staan bij mijn gevoel ook als het niet fijn aan voelt. Nog dagelijks stilstaan en even aarden, onderzoeken hoe het voelt vandaag. Kortere momenten tegenwoordig omdat ik de signalen van mijn lijf en kop begin te herkennen in verschillende situatie. Inderdaad gemakkelijker nee kunnen zeggen, zonder dat ik er nog dagen mee rond loop. Weinig gesprekken meer waarin ik mijzelf tekort doe. Weinig gesprekken meer die ik 's avonds in bed over doe en in dat gesprek wel assertief reageer.
Ja het voelde bij mij ook tegennatuurlijk. Als een puber nieuw gedrag uitproberen. Het begint meer als vanzelfsprekend te voelen mijn nieuwe aanpak waarbij ik mijzelf serieus neem.

Misschien heb jij dat niet nodig, maar ik heb goed nagedacht over wat ik wilde uitdiepen en waar de therapeut aan moest voldoen.
Ik heb dat in ons eerste contact zeer concreet benoemd, gelukkig klikte het binnen tien minuten.

Goed bezig Marjolein.

Groet,  Bert
Antwoord

#28

Hallo Bert,

Bedankt voor jouw lieve compliment. Dat raakt mij, in positieve zin uiteraard! 

Vandaag een wat mindere dag. Toch wel al 7 dagen achter elkaar iets beter gevoeld. Daar noet ik mij wel steeds aan herinneren, want direct begint het piekeren weer. Waarom voel ik mij zo? Wat heb ik verkeerd gedaan? Dadelijk ga ik weer helemaal terug naar af... etc . Opeens kon ik terugdenken aan de herstelprocessen die jij een tijdje terug had geplaatst en de zaken die ik er zelf over had gelezen en ik kon het iets beter relativeren. 

Met betrekking tot de therapie maak ik mij wat zorgen. Ik vind het namelijk moeilijk om aan te geven wat ik zou willen uitdiepen. Ik heb het idee dat ik het nog niet kan zien. Dat ik zo’n sterk afweermechanisme heb ontwikkeld dat ik er zelf in ben gaan geloven dat de persoon die ik ben als ik geZond ben de echte Marjolein is. Mijn recidiverende depressies laten echter iets anders zien en ik kan het (nog) niet ‘pakken’ . Net alsof ik iets in troebel water zie n het steeds wegglipt als ik het wil pakken. Heel frustrerend, want ik wil wel veranderen om gezonder te worden.

Groetjes,
Marjolein
Antwoord

#29

Hallo Marjolein,


Je schrijft:
Dat ik zo’n sterk afweermechanisme heb ontwikkeld dat ik er zelf in ben gaan geloven dat de persoon die ik ben als ik geZond ben de echte Marjolein is.
Maar je bent de echte Marjolein, altijd, somber of vrolijk. Ik geloof ook niet dat je een totaal ander mens gaat of moet worden.
Wel dat je langzaam wat zachter (voor jezelf) kan worden, wat meer innerlijke rust kunt vinden. Nog wat meer eigenwaarde, net wat meer reële verwachtingen aan jezelf stellen. Dat gun ik je ontzettend.

Je geeft zelf al twee doelen aan voor therapie:
- Antwoord op "Waarom voel ik me zo?" "Waar vloeien die depressies uit voort?"
- Antwoord op "Heb ik een sterk afweermechanisme ontwikkeld?"
Misschien is het goed voor jezelf na te denken over wat het tegenovergestelde is van een sterk afweermechanisme.
Dan vind je misschien een klein positief haalbaar doel?
Ik heb geleerd mijn doelen klein maar haalbaar te stellen, waarbij ik het gevoel heb dat ik er toe doe.

Groetjes,  Bert
Antwoord

#30

Hallo Bert,

Zelf geloof ik ook niet dat onder mijn afweermechanisme een heel ander iemand zit. Het stukje wat ik al heb afgebroken, heeft aangetoond dat er onder die dikke laag juist iets moois zit. Ik kreeg meer zelfvertrouwen, werd spontaner en grappiger. Werd zelf nog meer sociaal vaardiger. Ik was er blijkbaar alleen nog niet. 

Je hebt gelijk over die realistische doelen. Die heb ik niet. Ik leg de lat echt veel te hoog. Daar loop ik vooral tijdens mijn depressies tegenaan. En het zorgt voor veel teleurstellingen. Ook heb ik last van mijn interne criticus. 

Ik zag gisteren een interessant boek over mindfulness bij terugkerende depressies. Ik heb tijdens mijn vorige episode mindfulness gedaan en daar best veel aan gehad. Altijd blijven mediteren, maar ik merk dat het verder  een beetje verwaterd is. Dus daar wil ik mij in verdiepen. Ik merk dat helpende gedachtes vanuit de mindfulness hoek mij positief beïnvloeden. Een aantal ervan heb ik ook  een klein kaartje geschreven dat ik kan meenemen en kan teruglezen op moeilijke momenten. 

Groetjes,
Marjolein
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Hallo, ik ben er ook bij! Started by NicoBP2
2 Replies - 105 Views
13-02-2024, 11:02
Laatste bericht: Mabel
  Hallo en help Started by Kippetje
9 Replies - 986 Views
28-01-2024, 18:10
Laatste bericht: Xavier
  hallo ik ben J. Started by Momentoftime
3 Replies - 180 Views
26-12-2023, 15:53
Laatste bericht: Jupiter
14-10-2023, 20:38
Laatste bericht: Ronnie
  Hallo allemaal Started by Mart79
1 Replies - 240 Views
19-09-2023, 12:32
Laatste bericht: Liefde+Hoop
  Hallo allemaal Started by Indra
2 Replies - 280 Views
30-07-2023, 20:18
Laatste bericht: Joy
  Hallo allemaal Started by Speld
4 Replies - 461 Views
05-07-2023, 08:08
Laatste bericht: Mabel
21-02-2023, 22:43
Laatste bericht: Joy
  hallo ik ben Loes Started by Loes010
3 Replies - 844 Views
27-12-2022, 11:38
Laatste bericht: Maarten
  Hallo allemaal Started by Mave
10 Replies - 1,363 Views
05-12-2022, 00:27
Laatste bericht: Vide



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)