Hallo allemaal,

Ik heb een paar jaar geleden een depressie gehad. Soms gaat het beter, maar ik heb ook mijn heel donkere periodes. Helaas zit ik nu in zo een. 
Ik kan bij niemand mijn gevoelens kwijt. Als ik er al eens over durf beginnen wordt het direct weg gewimpeld en over hun problemen gesproken. 
Aan de buitenkant kan je zeggen dat ik geen reden heb om mij zo te voelen. Ik heb een gezin, leuke maar stressvolle job. Lieve ouders. 
Maar toch...

Het voelt alsof ik aan het roepen ben en niemand mij hoort. Ik verdrink, en niemand heeft het door. Bij mijn man durf ik er ook niet over beginnen want dan krijg ik een schuldgevoel. Ik weet het ff niet meer.

Hallo,

Welkom. Begin er toch maar mee , met jezelf te uiten, op n veiluge plek. Hier bijvoorbeeld. 


Liefs Mabel

Dat moet naar zijn, dat je je zo voelt maar dat sommigen alleen 'het plaatje' zien en denken dat alles altijd goed gaat. Probeer hier maar wat te schrijven als dat helpt.

Hallo allemaal,

Ik heb een paar jaar geleden een depressie gehad. Soms gaat het beter, maar ik heb ook mijn heel donkere periodes. Helaas zit ik nu in zo een. 
Ik kan bij niemand mijn gevoelens kwijt. Als ik er al eens over durf beginnen wordt het direct weg gewimpeld en over hun problemen gesproken. 
Aan de buitenkant kan je zeggen dat ik geen reden heb om mij zo te voelen. Ik heb een gezin, leuke maar stressvolle job. Lieve ouders. 
Maar toch...

Het voelt alsof ik aan het roepen ben en niemand mij hoort. Ik verdrink, en niemand heeft het door. Bij mijn man durf ik er ook niet over beginnen want dan krijg ik een schuldgevoel. Ik weet het ff niet meer.

Ik begrijp helemaal wat je meemaakt. Het beroemde 'alleen op de wereld staan', niemand die je begrijpt en daardoor ook niemand meer lastigvalt met je problemen. Afgelopen zaterdag had ik echt een super depressieve dag. Zó erg zelfs dat ik blij was dat er nog iemand in huis was. Niet om tegen te praten, maar ik weet niet wat ik anders gedaan zou hebben. Zó erg was het. Ik stond zelfs met de telefoon in de hand om een huisarts te bellen, maar ik had al een idee hoe dat dan zou gaan verlopen. Allemaal goedbedoelde adviezen die op dat moment echt niet werken.

Waar ik naar toe wil is het volgende.....al heel lang ben ik op zoek naar een 'lotgenoot'. Iemand die naar je luistert, je uit laat praten maar die je zelf ook een luisterend oor kan bieden. Zo'n persoon had ik echt afgelopen zaterdag nodig ! Echt waar, wat zou ik blij geweest zijn. Gewoon via de Whatsapp even sparren met elkaar. Maar die lotgenoten zijn echt bijna niet te vinden. Maar ik weet zeker, en daar ben ik 100% van overtuigd, dat je aan 1 zo'n lotgenoot meer hebt dan 10 vrienden of familieleden die totaal niet weten wat je meemaakt. Wat had zo'n lotgenoot mijn pijn, met name op die zaterdag, kunnen verlichten.

Hallo mensen,

Is het misschien een idee om eens te kijken of er ervaringsdeskundigen bij jullie in de buurt werken?
Of er organisaties zijn die met ervaringsdeskundigen werken? Zo maar een tip.

Groet, Bert

Of kijk eens bij de depressie vereniging, ze runnen telefoonlijnen en groepen , lotgenotenhulp op basis van ervaringsdeskundigheid. 
Adf stichting heeft ook t nodige in huis. Chatten met lotgenoten kan ook online.
Er is meer dan je denkt. 

Groetjes

-----