Dussss....

Het is nu een jaar geleden sinds ik een super leuk meisje heb ontmoet waarmee ik nu al zo'n drie maanden een relatie heb.
Het ding is echter dat ze me heeft verteld dat ze nu al een aantal jaar lijd aan depressie aanvallen.
Aanvallen waar ik me tot een aantal dagen geleden niks van kon voorstellen.

Tijdens de aanval die ze had leek ik weinig te kunnen doen, wat een hoop stress opleverde bij mijzelf.
Ze kwam in een eindeloze spiraal waarbij ze aan alles begon te twijfelen en ze in paniek raakte toen ik vroeg of er iets was wat ik voor d'r kon doen.
We passen super goed bij elkaar, kunnen het goed met elkaar vinden, maar na het meemaken van haar aanval vind ik het verschrikkelijk moeilijk om mijn weg te vinden in het vervolg van onze relatie.

Ze vraagt bijvoorbeeld zelf om rust en afstand (Een wel vaker besproken onderwerp op dit forum merkte ik), maar het feit dat ze op zichzelf woont zorgt ervoor dat ik haar telkens weer alleen laat met haar negatieve gedachtes, wat haar depressieve gedachtes en gevoelens alleen maar versterkt. 
Ook ben ik bang dat het te weinig zien van elkaar, juist op dit punt van de relatie, ons alleen maar tegen werkt. 
Ik ben even ten einde raad en bang voor wat de toekomst voor ons in petto heeft.

De depressie aanvallen heeft ze sinds ze op de middelbare een keer zelfmoord heeft proberen te plegen.
Mijn grootste angst op dit moment is dan ook dat ze een terugval krijgt en dit nogmaals probeert.

Hulp vragen aan mensen die dichtbij mij staan durf ik niet, aangezien die zullen zeggen dat ik voor mijzelf moet kiezen en de relatie nu moet beëindigen nu het nog "vers" is. 
Maar dat is het ding, ik kan mijn gevoel niet opeens aan de kant schuiven en contact verbreken. 

Weet er iemand hoe ik mijn vriendin en mijzelf kan helpen, zodanig dat we ondanks deze depressie aanvallen toch een gelukkige relatie kunnen blijven opbouwen?

Dussss....

Het is nu een jaar geleden sinds ik een super leuk meisje heb ontmoet waarmee ik nu al zo'n drie maanden een relatie heb.
Het ding is echter dat ze me heeft verteld dat ze nu al een aantal jaar lijd aan depressie aanvallen.
Aanvallen waar ik me tot een aantal dagen geleden niks van kon voorstellen.

Tijdens de aanval die ze had leek ik weinig te kunnen doen, wat een hoop stress opleverde bij mijzelf.
Ze kwam in een eindeloze spiraal waarbij ze aan alles begon te twijfelen en ze in paniek raakte toen ik vroeg of er iets was wat ik voor d'r kon doen.
We passen super goed bij elkaar, kunnen het goed met elkaar vinden, maar na het meemaken van haar aanval vind ik het verschrikkelijk moeilijk om mijn weg te vinden in het vervolg van onze relatie.

Ze vraagt bijvoorbeeld zelf om rust en afstand (Een wel vaker besproken onderwerp op dit forum merkte ik), maar het feit dat ze op zichzelf woont zorgt ervoor dat ik haar telkens weer alleen laat met haar negatieve gedachtes, wat haar depressieve gedachtes en gevoelens alleen maar versterkt. 
Ook ben ik bang dat het te weinig zien van elkaar, juist op dit punt van de relatie, ons alleen maar tegen werkt. 
Ik ben even ten einde raad en bang voor wat de toekomst voor ons in petto heeft.

De depressie aanvallen heeft ze sinds ze op de middelbare een keer zelfmoord heeft proberen te plegen.
Mijn grootste angst op dit moment is dan ook dat ze een terugval krijgt en dit nogmaals probeert.

Hulp vragen aan mensen die dichtbij mij staan durf ik niet, aangezien die zullen zeggen dat ik voor mijzelf moet kiezen en de relatie nu moet beëindigen nu het nog "vers" is. 
Maar dat is het ding, ik kan mijn gevoel niet opeens aan de kant schuiven en contact verbreken. 

Weet er iemand hoe ik mijn vriendin en mijzelf kan helpen, zodanig dat we ondanks deze depressie aanvallen toch een gelukkige relatie kunnen blijven opbouwen?

Hoi Artlark,

Een relatie met iemand die psychische klachten heeft kan heel moeilijk zijn.
Vaak hangt het ook van je eigen persoonlijkheid af hoe je hier mee omgaat.
Probeer haar te ondersteunen, iemand helpen met depressie is bijzonder moeilijk, ze kan hulp zoeken en vragen maar uiteindelijk moet ze het zelf toepassen.
Dingen als afstand nemen moet je proberen niet persoonlijk op te vatten, iemand met depressie heeft vaak al meer dan de handen vol aan zichzelf.

Sterkte,

Desireless