Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Gestart


#11

Pfftt, wat zwaar voor je Liz. Knap zoals je je er door heen worstelt. Ik hoop dat je snel iets van de POSITIEVE werking van de medicijnen gaat voelen. Hou vol!
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Positiva :   • Liz is fighting
Antwoord

#12

(19-04-2017, 18:34)Liz is fighting schreef: @ Bert Mijn ouders waren beide mee. Heel lief. In gesprek zit ik liever alleen. Mijn moeder heeft nogal de neiging zich met dingen te bemoeien en dat kan ik irritant vinden. Daarbij komt dat ze natuurlijk vragen hoe suïcidaal ik ben en ik dan mijn ouders de antwoorden wil besparen.
Verder zou alleen gaan ook echt geen optie zijn met mijn hoofd. Ik loop half dronken en als ik draai voel ik mijn hersenen langzaam meekomen. Het was compleet aan de andere kant van de stad, echt niet normaal wat een end dat dan is.

@ Skan Ergens in verdwijnen was vreselijk moeilijk de afgelopen dagen. Zo beroerd was ik. Dat ik niet eet helpt ook zacht gezegd niet mee. Ik heb tot nu toe vandaag een boterham met jam op, een kop thee, een banaan...... dat was het denk ik. En die force ik me echt te eten.
Ik kan nergens in verdwijnen, alleen zwelgen in mijn verdriet om het verlies van mijn relatie ( al hoop ik de vriendschap te kunnen behouden) en wegzakken in dufheid van de pillen, de depressie, en de leegte van mijn lijf.  NOT GOOD

De crisisdienst heeft me aangehoord, vragen gesteld en tja... dit is de uitslag:  drie maal daags naar dubbele dosis Lorazepam om  de bijwerkingen van de AD te verlichten. Verder proberen uit te zingen totdat de medicatie wat tot rust komt en we kunnen gaan zien of het ook wat vóór me gaat doen. Morgen word ik weer gebeld door de crisisdienst om weer een afspraak te maken en ter controle. dat zal de komende weken zo zijn. Geen hulp verder, geen versnelde intake, geen snelle therapie....
Tjonge.... voelde bijna alsof ik geholpen werd....
toen mocht ik weer naar huis.

Jeetje Liz... Volhouden hé... Wanneer zou het beter moeten aanvoelen? Gaat dit om dagen, weken? 
Sterkte!!
Antwoord

#13

(19-04-2017, 21:47)Skanul schreef: Jeetje Liz... Volhouden hé... Wanneer zou het beter moeten aanvoelen? Gaat dit om dagen, weken? 
Sterkte!!

Ik houd vol .extra ontspanningspillen helpt. Echt inregelen van medicatie kan weken duren. Ben nu alleen zo duf als een kanarie van de Lorazepam.
Thanks  Skan


 Geef niet op... het licht gaat weer aan!
 
Antwoord

#14

He Liz. Fijn om te lezen dat de lorazepam een beetje helpt.  Soms is het tijdelijk gewoon nodig om vol te houden

Bij lukte het altijd wel om geleidelijk af te bouwen als de bijwerkingen minder werden .

Hopelijk slaat de AD snel aan!

Wat slik nu, kan het even niet vinden.  Had je dit al eerdere geslikt?
Antwoord

#15

HI Madelief,


ik heb niet genoemd wat ik ben gaan gebruiken omdat ik niemand wil beinvloeden om wel of niet te starten met wat de artsen passend vinden.
Ik hoop zelf ook snel weer van de Lorazepam af te komen. Was dat moeilijk om te doen voor jou? Ik gebruik het nu al heel wat maanden helaas.


 Geef niet op... het licht gaat weer aan!
 
Antwoord

#16

(21-04-2017, 19:34)Liz is fighting schreef: HI Madelief,


ik heb niet genoemd wat ik ben gaan gebruiken omdat ik niemand wil beinvloeden om wel of niet te starten met wat de artsen passend vinden.
Ik hoop zelf ook snel weer van de Lorazepam af te komen. Was dat moeilijk om te doen voor jou? Ik gebruik het nu al heel wat maanden helaas.

Hey Liz, hoe ging het vandaag?  Wat rust kunnen vinden?

Groetjes, Skanul
Antwoord

#17

Hoi Liz,

Ik heb zelf max een maand standaard lorazepam geslikt.

Afbouwen ging eigenlijk vanzelf maar ik was toen wel opgenomen waardoor er al veel onrust en paniek doorbroken werd.

Verder slik ik het zonodig. Dan maanden niet en bij een crisis weer een week standaard net als temazepam wat ik dan echt nodig heb.

Om echt een omslag te maken is bij mij vaak een korte opname het beste.
Zeker omdat ik snel toenemende suïcidale gedachten krijg .

Eind januari was dat weer nodig  omdat die gedachten echt veel te concreet werden en het een opluchting was om even de verantwoordelijkheid uit handen te geven op een gesloten afdeling waar ik 's avonds laat terecht kon.

Achteraf eerder met lorazepam moeten beginnen.

Ik ben dus blij met lorazepam maar het is altijd ook weer fijn om af te bouwen omdat het alles ook behoorlijk dempt.
Antwoord

#18

Als de medicatie wat gaat doen. Gaat de lorazepam naar beneden natuurlijk. Ik haat dit zombie leven. Opnemen doen ze niet zo snel omdat ik geen gevaar ben voor mijzelf.


 Geef niet op... het licht gaat weer aan!
 
Antwoord

#19

Ik weet dat je tegenwoordig niet snel opgenomen wordt maar ook als je geen acuut gevaar voor jezelf bent is opname soms best goed om iets te doorbreken. 
Dus als het ooit als mogelijkheid wordt genoemd is het het overwegen waard 

Je zo als een zombie voelen is echt klote he. 
Net alsof de wereld om je heen doorgaat maar jij niet.

Is dagbehandeling ooit genoemd?
Antwoord

#20

Ze hebben het vooral over dat bedden vol zijn en de wachttijden voor alles lang. Hulp meer dan wat ik nu heb lijk ik niet te krijgen. 
Als het echt niet gaat zeiden ze dan moet je maar aan de bel trekken..... zat ik huilend voor ze en riep: dat doe ik nu toch?
Psychiater sussend: ja dat doet u nu..Ja hoor dat doet u.
Ik heb echt alles geprobeerd voor mijn gevoel.


 Geef niet op... het licht gaat weer aan!
 
Antwoord





Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)