Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Gescheiden ouders


#1

Goedenavond allemaal,

Lang lang geleden waren we nog een normaal gezin. Ik samen met mijn moeder, vader en mijn zus.
Sinds sept 2020 wilde mijn vader scheiden uit het niks. Dit was een mega klap voor ons. Mijn moeder werkt niet. vanwege gezondheids problemen. 
In okt heeft me vader verteld dat hij al een ander had. Hij was vreemd gegaan voor 3 mnd lang. 

Door het geen inkomen van mijn moeder moesten wij verhuizen van een rijtjes huis naar een flat. We hebben urgentie gekregen maar toch was het allemaal heel eng omdat we niet wisten waar we naar toe gingen. Ik zelf heb autisme en werk al 4 jaar in een winkel. Het is niet direct aan mij te merken maar ik merk het zelf wel in het dagelijks leven zoals in druktes of stress momenten. 

Nu wonen we 5 mnd ongeveer in een flat. Met onze 3 hondjes (die we al hadden in het huis) Dit is overigens ook heel moeilijk omdat we continu naar beneden moeten met ze. 
Ik spreek mijn vader nu niet meer omdat ik boos ben en gekwetst en ik verder niet de behoeftes er aan heb. 
Mijn zus en ik kunnen ook niet goed met elkaar en we zijn beide totaal verschillend. 
Ik stel me altijd vrijwillig om iets te doen in huis. Ik zorg voor onze katten, laat de honden ochtends en avonds uit. 
Ik werk 40 uur in de week. Ik ben gegroeid tot bedrijfsleider waar ik best trots op mag zijn maar ik nu gewoon niet de stemming daarvoor heb. 

Mijn zus doet verder nooit wat in huis en hebben daarom ook vaak ruzie erover. 
Mijn moeder is zo verdrietig wat ik begrijp, en daardoor hebben wij ook wel is ruzie. ik heb zelf ook een depressieve stoornis waardoor ik snel verkeerde gedachtes krijg. Nu hebben we net weer ruzie gehad en kan ik er soms niet meer tegen, mijn vriend maakte zich zorgen en heeft mijn moeder geappt met mijn verhaal dat ik het leven soms niet meer zie zitten. Nu is mijn moeder boos en zegt ze wil je alle aandacht ofso? En vind me zus dat ik dit nooit had mogen zeggen. 
Ik zelf zie het kwaad er niet van in, ik zoek steun die ik niet goed krijg. omdat ze zelf met het verdriet zitten. 

Iemand tips?


Liefs nina
Antwoord

#2

Hey Nina, 

Jeetje wat een nare situatie. 
Ik weet eigenlijk niet goed wat ik moet zeggen. Vind het wel vervelend dat je moeder zegt dat je  aandacht zoekt. Mijn ervaring is dat je met depressie vaak zo min mogelijk aandacht wil. 
Hopelijk heb je wel steun van je vriend. 

Liefs Joy
Antwoord

#3

Hoi, 

Dat is een grote verandering met veel stress voor alle gezinsleden. En  ook voor jou .  Ik hoop dat je n persoon hebt/  kan vinden om veilig en vrijuit te kunnen praten, (los van de rest . ) 

Ik weet je leeftijd niet, maar mischien is het ook n  optie  om op jezelf te gaan wonen? 
Dat je rust en structuur om je heen kan creëren,  en niet behalve je eigen misère om de scheiding en verandering ook nog die van de rest er omheen hebt met alle stress van dien .

Sterkte!
Antwoord

#4
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 01-12-2021, 20:09 door nien.xoxo.)

(02-11-2021, 21:04)Joy schreef: Hey Nina, 

Jeetje wat een nare situatie. 
Ik weet eigenlijk niet goed wat ik moet zeggen. Vind het wel vervelend dat je moeder zegt dat je  aandacht zoekt. Mijn ervaring is dat je met depressie vaak zo min mogelijk aandacht wil. 
Hopelijk heb je wel steun van je vriend. 

Liefs Joy

Hay, aller eerst, wat een prachtige naam heb je! Ja zeker mijn vriend heeft ook een hoop mee gemaakt met zijn leven. Zijn moeder is vreemd gegaan en heeft niet de aandacht gehad van zijn ouders die hij toen nodig had. Zijn moeder heeft hem nu in de steek gelaten en uit huis gezet. 

Mijn moeder en ik zijn weer een beetje oke. Heb wel het gevoel dat ze ergens heel erg mee zit. Ze kan zomaar ineens heel boos worden. Heel lastig... Wil haar graag helpen maar idk hoe.

Liefs nina

(02-11-2021, 23:35)Mabel schreef: Hoi, 

Dat is een grote verandering met veel stress voor alle gezinsleden. En  ook voor jou .  Ik hoop dat je n persoon hebt/  kan vinden om veilig en vrijuit te kunnen praten, (los van de rest . ) 

Ik weet je leeftijd niet, maar mischien is het ook n  optie  om op jezelf te gaan wonen? 
Dat je rust en structuur om je heen kan creëren,  en niet behalve je eigen misère om de scheiding en verandering ook nog die van de rest er omheen hebt met alle stress van dien .

Sterkte!

Hay,


ik ben 19 jaar! Verdien niet genoeg, en heb ook niet gespaard maar enorm bedankt voor het meedenken!

xx nina
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
30-03-2022, 17:26
Laatste bericht: Mabel
  Mijn ouders weten het:( Started by Nobody
6 Replies - 1,415 Views
18-06-2021, 18:42
Laatste bericht: Feline
  Toxische ouders Started by Bolleke
2 Replies - 866 Views
26-12-2020, 23:19
Laatste bericht: Bolleke



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)