Hoi allemaal,

Het is een tijdje geleden dat ik weer eens schreef op het forum. Niet omdat ik er geen zin in had maar vooral omdat het al een tijdje niet al te best gaat met mij. 

Dus hier een kleine update:

Van de zomer heb ik een reisje gemaakt en daar was ik op zich blij mee. Toen ik weer terugkwam toen had ik ineens last van de dingen die ik allang achter mij gelaten had, namelijk mijn dagelijkse dwanggedachten. Ik had dit een jaar of twee geleden al overwonnen en was er klaar mee en erg blij dat ik ze niet meer had, tot een aantal weken geleden toen ze ineens uit het niets weer op kwamen laaien.

Bij alles wat ik nu doe, zelfs naar het toilet gaan, heb ik dwanggedachtes. Dan gaat er dit door mijn hoofd:
'je bent niet goed genoeg'
'doe jezelf iets aan'
'je zult nooit bereiken wat je wilt'

Nou ja, je begrijpt het wel.

Het spijtige eraan is dat ik het weer opnieuw te lijf moet gaan, terwijl ik nog zat andere dingen heb om aan te denken. Het lijkt wel voor niks allemaal, ik weet het gewoon even niet meer. Ik ben het zo ontzettende zat, dat ik daar emotioneel onder ben, ik ben ook echt geestelijk uitgeput van alles en nog wat. 


Dank voor dit podium.

Liefs van Shalin

Dag Shalin, wat jammer dat het je zo zwaar valt nu. Ja we zijn juist hard voor onszelf he, hoge eisen aan onszelf. En dan valt het tegen als het zwaar valt. De eisen kan je mogelijk met of zonder hulp wat  terugschroeven, waardoor de afstand eis-resultaat en de frustratie en stress verkleint. 

Je bent goed genoeg zoals je bent. Je hebt dingen gedaan voor andere mensen, reizen gemaakt, ervaring opgedaan. Dat alles bij elkaar maakt je tot een waardevol mens.

Jezelf minder opleggen is een kunst, die vaak geleerd wordt "via de betonnen paaltjes" van het mislukken of te kort schieten of in de stress raken, angst, depressie, ik spreek uit ervaring. Het zou zo mooi zijn als we dit voor konden zijn, door onszelf niet te overvragen. Dat heb ik tenminste.....Je reis was mooi maar misschien ook wat veel op dat moment, dan krijg je een terugslag als je terugkomt. Dat is niet onlogisch toch? Dwangedachten zijn een uitingsvorm van stress denk ik is het niet? Ik heb in lichte vorm dat ik een bepaald woord of liedje niet uit mijn kop krijg een tijdje. Heb geleerd daar verder geen meer aandacht aan te schenken. Ik neem he tals kennisgeving aan, he dat zit in mijn hoofd en verder niet gewicht toevoegen, het laten gaan, dan houdt het vanzelf op na een tijdje bij mij tenminste. 

het goede

Kom Shalin, we vechten samen. En gaan overwinnen ook!

Lieve Shalin,

Ik kan me goed voorstellen dat het enorm teleurstellend is als deze dwanggedachtes weer terugkomen. Om moedeloos van te worden. Voor mij ook heel herkenbaar. Weer opnieuw bij elkaar rapen en proberen de schouders eronder te zetten. Soms weet je niet meer waar je de energie vandaan moet halen.

Na een dergelijke inzinking kan het alleen maar weer bergopwaarts gaan. Even pas op de plaats. Het is zoals het is. Wees niet te veeleisend voor jezelf. Wees nu vooral lief voor jezelf.

Veel liefs,
Tara