Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Gedachtegang


#11
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 18-08-2022, 11:59 door Dylan30.)

Register or login to view the content
Antwoord

#12

(14-08-2022, 22:37)Dylan30 schreef: Register or login to view the content

Hallo Dylan, 

De volgende keer dan maar de Oldehove beklimmen. Dan heb je een prachtig uitzicht over Leeuwarden!

Ik ben juist wel van het plannen. Heb altijd wel bewondering voor mensen die vertrekken en wel zien waar ze uitkomen. Ik durf dat niet.....
Ben sowieso wel van de structuur en het plannen. 

Zo veel is er niet mis met jouw spelling Dylan. Dat van "jezelf gek maken" herken ik wel. Meer van het verleden, maar ben het nog niet verleerd helaas.
Deze zin van jou begrijp ik niet helemaal en dan het deel achter de komma: "Ik probeer me ook niet te vergelijken met andere, maar dat niet altijd even".
Daar mist iets of zo.... Of ik ben gek, ha, ha, ha. 

Jij hebt toch ook wel "levenslust" heb ik het gevoel. Dood zijn kan nog lang genoeg en ik geloof ook absoluut niet dat er hierna nog wat is. Met alle respect voor het geloof, geloof ik dat we God en het Hiernamaals verzonnen hebben. Geloof jij dat er na ons leven nog iets is?
Levenslust heb ik wel, maar een levensgenieter is toch weer andere koek. Bij vlagen geniet ik, maar vind het leven ook wel een gedoe. Dan moet ik weer even aan Mabel denken, die zegt dat we allemaal ook maar wat "aankloten". Als ik om me heen kijk en ook naar het nieuws kijk, komt dat aardig in de richting van "de waarheid".

Wat betreft mijn alcoholverslaving kan ik zeggen dat ik 4 jaar geleden met een AlcoholVrij (AV) leven ben begonnen. Dat is één van de beste beslissingen uit mijn leven. Op één uitglijder na tijdens mijn vakantie in Normandië, gaat dat prima en heb ik mijn leven gered!  De alcohol zat aan het stuur en nu stuur ik weer zelf.
Zo te lezen moet jij ook uitkijken om niet naar de drank en drugs te grijpen. Als jij met mate een drankje kunt drinken is dat prima. Voor mij is dat niet weggelegd. Er zijn ergere dingen!

Helemaal "genezen" zal het niet, denk ik. Sommige dingen blijven, maar mijn rugzak is al minder zwaar dan 10 of 20 jaar geleden. Waar ik momenteel het meest over pieker is hoe ik omga met vriendschappen. Het lijkt wel alsof ik die steeds minder belangrijk vind. Heb er ook niet veel en het zijn er de laatste jaren ook minder geworden.
Ik besteed meer tijd aan mijn collega's en aan dit forum dan aan mijn vriendinnen. Dat verontrust me op een bepaalde manier. Vind ik raar en ook wel "abnormaal". Wat vind jij daar van?

Nog een "noflike dei" en een hartelijke groet vanuit Leeuwarden, Alex
Antwoord

#13
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 18-08-2022, 11:59 door Dylan30.)

Register or login to view the content
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Dylan30 :   • Alex058
Antwoord

#14

Hoi Dylan, 

Jij ook rustig aan..... Zo naar mijn werk, dat is ook altijd een "zenuwengedoe". Niet omdat ik een hekel aan mijn werk of collega's heb, maar heb ik eigenlijk bij alles. Volgens een psycholoog is dat pleinvrees. Dan blijf je, in principe, liever veilig thuis. Daarbuiten kan er van alles gebeuren..... Ik herken dat wel. Pleinvrees dus, maar gelukkig laat ik dat niet overheersen. Als ik straks op mijn werk ben is het goed. Later reageer ik nog wel op wat jij geschreven hebt Dylan!
Nu op de fiets naar het werk......

Tot later en een hartelijke groet, Alex
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Alex058 :   • Dylan30
Antwoord

#15
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 18-08-2022, 11:59 door Dylan30.)

Register or login to view the content
Antwoord

#16

(15-08-2022, 13:37)Alex058 schreef: ... Zo naar mijn werk, dat is ook altijd een "zenuwengedoe". Niet omdat ik een hekel aan mijn werk of collega's heb, maar heb ik eigenlijk bij alles. Volgens een psycholoog is dat pleinvrees. Dan blijf je, in principe, liever veilig thuis. Daarbuiten kan er van alles gebeuren..... Ik herken dat wel. Pleinvrees dus, maar gelukkig laat ik dat niet overheersen. Als ik straks op mijn werk ben is het goed.


Pijnlijk herkenbaar Alex, 
Hier ook altijd veel gedoe mezelf de deur uit te krijgen en aan te zetten tot doen .  Niet dat ik thuisblijven nou zo  fijn vind  persé. Meestal is er eenmaal ter plekke weinig aan de hand , gaat t allemaal wel ,maar de volgende keer is het weer hetzelfde .  Zo frustrerend.  Het verpest ook m'n zin er in. 

Groetjes
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Mabel :   • Alex058
Antwoord

#17

Dylan, ik lees eigenlijk allemaal best "normale" dingen bij je. Ik denk zelfs dat 80 % van de mensen min of meer nadenken over woonruimte, baan, relatie. Sommige mensen houden zichzelf maar gewoon continu bezig en praten er niet over, of willen het misschien niet toegeven omdat het pijnlijk is. 

Als je serieus wil backpacken, misschien kun je jezelf eens afvragen waarom. Wat hoop je er te vinden. Het zou goed kunnen zijn dat te gaan doen, voor jezelf. Mijn reis heeft me eigenlijk nog "wat tijd erbij gegeven" om het zo te noemen. Sommige kunnen het weglopen van jezelf noemen, anderen weer stoer. Ik denk dat het beide kan zijn. Ik had geen relatie/kids e.d. dus dat is dan wel anders. Ik ken inmiddels nog meer mensen die een solo-reis erop hebben zitten. M'n beste vriend heeft ook geback-packed in NZ. 
Vraag ook je vrouw eens waarom ze liever niet heeft dat je alleen gaat.

Het obsessief inloggen hier lijkt me wel vervelend, maar hoeft ook niet "slecht" te zijn. Is het verveling? Heb je soms meer behoefte aan contact met lotgenootjes? Bij mij is het soms minder en soms ook meer dat ik op het forum ben. Op momenten dat het gewoon k# gaat kan het ook helpen als je contact zoekt met lotgenootjes.
Antwoord

#18
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 16-08-2022, 19:47 door Alex058.)

Hoi Dylan, 

Dat verlangen om alles achter te laten en je geluk ergens anders te beproeven, herken ik wel. Niet in het NU, maar ik heb in het verleden wel van die periodes gehad. Australië, Nieuw Zeeland en de Scandinavische landen zouden mij het geluk wel eens kunnen brengen, dacht ik toen. Of het wonen in een dorp, of vlakbij het bos???? Of toch hier in Leeuwarden, maar dan in een andere buurt????
Nu weet ik dat dat niet werkt. Niet omdat ik ook maar één van die dingen gedaan heb, want ik woon al 17 jaar in dit huurhuis. Waar je ook naartoe gaat, je neemt jezelf mee. Als Australië of welk land dan ook je gelukkig moet maken, maak je een denkfout. Grote kans dat je nog ongelukkiger wordt en depressiever. Dan ben je letterlijk en figuurlijk nog verder van huis, ha, ha, ha....ahum.
In het verleden heb ik ook wel eens gedacht dat een auto mij gelukkig zou maken. Nu kan ik daar alleen maar om lachen en bijna niet geloven dat ik dat gedacht heb. Het is een teken dat ik redelijk wanhopig was.
Nou ben ik wel een paar keer naar Scandinavië geweest, maar dan voor vakantie. Ik voel me daar ook wel thuis. Niet zo dichtbevolkt, wat een natuur en ook wat koeler dan hier. Aardige mensen ook en minder gehaast. Daar had "mijn wiegje" wel mogen staan, denk ik dan. Maar in Zweden of Noorwegen kun je ook ongelukkig en depressief zijn. Dat zit in ons zelf. Dat weten we wel, toch?

Groetjes vanuit Ljouwert, Alex
Antwoord

#19
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 16-08-2022, 17:12 door Hega76.)

(16-08-2022, 12:57)Alex058 schreef: Hoi Roon, 

Dat verlangen om alles achter te laten en je geluk ergens anders te beproeven, herken ik wel. Niet in het NU, maar ik heb in het verleden wel van die periodes gehad. Australië, Nieuw Zeeland en de Scandinavische landen zouden mij het geluk wel eens kunnen brengen, dacht ik toen. Of het wonen in een dorp, of vlakbij het bos???? Of toch hier in Leeuwarden, maar dan in een andere buurt????
Nu weet ik dat dat niet werkt. Niet omdat ik ook maar één van die dingen gedaan heb, want ik woon al 17 jaar in dit huurhuis. Waar je ook naartoe gaat, je neemt jezelf mee. Als Australië of welk land dan ook je gelukkig moet maken, maak je een denkfout. Grote kans dat je nog ongelukkiger wordt en depressiever. Dan ben je letterlijk en figuurlijk nog verder van huis, ha, ha, ha....ahum.
In het verleden heb ik ook wel eens gedacht dat een auto mij gelukkig zou maken. Nu kan ik daar alleen maar om lachen en bijna niet geloven dat ik dat gedacht heb. Het is een teken dat ik redelijk wanhopig was.
Nou ben ik wel een paar keer naar Scandinavië geweest, maar dan voor vakantie. Ik voel me daar ook wel thuis. Niet zo dichtbevolkt, wat een natuur en ook wat koeler dan hier. Aardige mensen ook en minder gehaast. Daar had "mijn wiegje" wel mogen staan, denk ik dan. Maar in Zweden of Noorwegen kun je ook ongelukkig en depressief zijn. Dat zit in ons zelf. Dat weten we wel, toch?

Groetjes vanuit Ljouwert, Alex


Daar wil ik me ook wel bij aansluiten.
Het klopt wel dat je jezelf mee neemt.
Maak me echter wel erg veel zorgen over de huidige situatie in Nederland.
Ook vooral op politiek en maatschappelijk vlak.
Heb ook in het verleden vaak plannen gehad om uit Nederland weg te gaan.
En dacht daarbij ook aan Australië, Nieuwe-Zeeland en ook Scandinavië.
Ook Italië is weleens voorbij gekomen.
Ben een aantal maanden terug ook nog bezig geweest met Hongarije.
Om daar eventueel in September/Oktober naar toe te gaan (voor langere tijd)
Helaas is dat op niets uitgelopen.
Ben me momenteel nog op een aantal opties aan het 'oriënteren'.
Antwoord

#20

Ik reageer even later op jullie!
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Gedachtegang Started by RHE
4 Replies - 2,494 Views
12-09-2018, 09:42
Laatste bericht: Ray



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)