Ik zit met iets waar ik steeds weer tegenaan loop: In veel situaties zie ik alleen maar het negatieve.. In mijn omgeving zeggen heel veel mensen dan 'zie het nou eens positief!' Dat maakt mij vervolgens weer nog verdrietiger en somberder dan ik al was.. Dus ik vroeg aan mijn vriendengroep of ze dat maar niet meer willen zeggen.. Toen was het; Ja, maar we moeten dat juist zeggen want zo leer jij kritisch kijken naar je gedachten.. Ik heb dus nu zoiets van: Oké, ik moet dus 1000 keer enorm verdrietig worden zodat ik keer 1001 het licht ga zien..Mooie manier.. is er geen andere..

Ik zit met iets waar ik steeds weer tegenaan loop: In veel situaties zie ik alleen maar het negatieve.. In mijn omgeving zeggen heel veel mensen dan 'zie het nou eens positief!' Dat maakt mij vervolgens weer nog verdrietiger en somberder dan ik al was.. Dus ik vroeg aan mijn vriendengroep of ze dat maar niet meer willen zeggen.. Toen was het; Ja, maar we moeten dat juist zeggen want zo leer jij kritisch kijken naar je gedachten.. Ik heb dus nu zoiets van: Oké, ik moet dus 1000 keer enorm verdrietig worden zodat ik keer 1001 het licht ga zien..Mooie manier.. is er geen andere..

Wat ik herken is dat mensen die zich positieve voelen zich vaak moeilijk kunnen verplaatsen in iemand die de dingen negatief vaak ziet. Is normaal, want als je je positief voelt zie je dingen ook positief, dan zie je niet het negatieve of je schenkt er geen aandacht aan.A ls ik me positief voel doe ik dat ook.
Het is je vrienden daarom ook niet kwalijk te nemen dat ze je proberen te helpen, het is alleen duidelijk dat het jou niet helpt hoe goed ze het ook bedoelen. Wat jij nodig hebt is dat mensen je helpen om te onderzoeken waarom je de dingen zo negatief ziet, wat maakt het dan dat je de dingen ervaart als negatief?

Ik zou zeggen, luister niet naar anderen maar naar je eigen gevoel. Accepteer dat je de dingen negatief ziet et dat het ok is, en als je je verdrietig voelt door wat anderen zeggen accepteer dit dan ook, vecht er niet tegen. Het helpt geen ene male moer om te proberen dingen positief proberen te zien als je je zo niet voelt. Accepteren van je gevoelens is de stap één denk ik en gaan kijken waarom je je zo negatief voelt en accepteren dat het niet erg is, het is een fase en daar ga je wel weer uit komen, maar daarvoor moet je jezelf wel eerst de kans geven om te accepteren en erkennen wat je voelt.

Er is een reden waarom je de dingen vaak negatief ziet, wat is dat dan? Waar heb je zoveel moeite mee dan?

succes
Groetjes Domino

Ik zit met iets waar ik steeds weer tegenaan loop: In veel situaties zie ik alleen maar het negatieve.. In mijn omgeving zeggen heel veel mensen dan 'zie het nou eens positief!' Dat maakt mij vervolgens weer nog verdrietiger en somberder dan ik al was.. Dus ik vroeg aan mijn vriendengroep of ze dat maar niet meer willen zeggen.. Toen was het; Ja, maar we moeten dat juist zeggen want zo leer jij kritisch kijken naar je gedachten.. Ik heb dus nu zoiets van: Oké, ik moet dus 1000 keer enorm verdrietig worden zodat ik keer 1001 het licht ga zien..Mooie manier.. is er geen andere..

Het is voor anderen soms lastig te begrijpen hoe diep onze negatieve gevoelens en gedachten gaan.. 
Ik heb er ook altijd een hekel aan als mensen dat tegen mij zeggen, of van het komt wel goed, gewoon doorgaan.. Blablaablabla.

Ze bedoelen het heus wel goed, maar dit is gewoon niet werkend voor jou. Heel misschien is het een optie om dit met ze te bespreken? Door dingen te zeggen zoals; zie het nou eens positief'', voel je je nog kleiner en somberder dan je al was want jij weet ook wel dat je alles negatief bekijkt, maar zo'n opmerking is niet bepaald helpend want dan ga je jezelf vast zetten tussen verschillende emoties.. En kritisch kijken naar je eigen gedachten doe je zelf, daar heb je geen anderen voor nodig denk ik dan maar! 

We hebben ons handen al vol genoeg aan onszelf, als we ook nog rekening moeten houden met hoe anderen willen dat wij naar dingen gaan kijken.. gaat het zo de verkeerde kant op, of erger nog, je bent niet meer jezelf en dan krijg je daar ook nog eens mee te maken. Blijft lastig, ik probeer dit soort opmerkingen langs mij heen te laten gaan, ene oor in, andere oor weer uit. 

Weet dat je niet alleen bent!!
Sterkte!

''- When life gives you lemons, you make lemonade. I have several stands around here. -''

Bedankt voor de reacties. Wat vinden jullie ervan dat mensen dan zeggen: 'ja het is juist om je in te laten te zien dat die negatieve gedachten niet kloppen, dus we moeten het wel zeggen'?

---

Wat ik herken is dat mensen die zich positieve voelen zich vaak moeilijk kunnen verplaatsen in iemand die de dingen negatief vaak ziet. Is normaal, want als je je positief voelt zie je dingen ook positief, dan zie je niet het negatieve of je schenkt er geen aandacht aan.A ls ik me positief voel doe ik dat ook.
Het is je vrienden daarom ook niet kwalijk te nemen dat ze je proberen te helpen, het is alleen duidelijk dat het jou niet helpt hoe goed ze het ook bedoelen. Wat jij nodig hebt is dat mensen je helpen om te onderzoeken waarom je de dingen zo negatief ziet, wat maakt het dan dat je de dingen ervaart als negatief?

Ik zou zeggen, luister niet naar anderen maar naar je eigen gevoel. Accepteer dat je de dingen negatief ziet et dat het ok is, en als je je verdrietig voelt door wat anderen zeggen accepteer dit dan ook, vecht er niet tegen. Het helpt geen ene male moer om te proberen dingen positief proberen te zien als je je zo niet voelt. Accepteren van je gevoelens is de stap één denk ik en gaan kijken waarom je je zo negatief voelt en accepteren dat het niet erg is, het is een fase en daar ga je wel weer uit komen, maar daarvoor moet je jezelf wel eerst de kans geven om te accepteren en erkennen wat je voelt.

Er is een reden waarom je de dingen vaak negatief ziet, wat is dat dan? Waar heb je zoveel moeite mee dan?

succes
Groetjes Domino

Ik herken idd wat je zegt: De reactie zie het nou eens positief komt op mij eigenlijk over als: Deze blik mag je niet accepteren, weg ermee en denk totaal anders want wat je depressie zegt klopt niet. Of terwijl jij mag jezelf nu met je denken niet accepteren.

Bedankt voor de reacties. Wat vinden jullie ervan dat mensen dan zeggen: 'ja het is juist om je in te laten te zien dat die negatieve gedachten niet kloppen, dus we moeten het wel zeggen'?

---

Ik herken idd wat je zegt: De reactie zie het nou eens positief komt op mij eigenlijk over als: Deze blik mag je niet accepteren, weg ermee en denk totaal anders want wat je depressie zegt klopt niet. Of terwijl jij mag jezelf nu met je denken niet accepteren.

Ja wat vind ik ervan? Het klinkt voor mij hetzelfde als al die andere goedbedoelde opmerkingen. Mensen die zich positief voelen zeggen dit soort dingen heel gemakkelijk omdat ze het niet begrijpen waarom je negatief denkt omdat zij dat niet doen op dat moment. Ze bedoelen het goed, maar je kan er niet zoveel mee. Negatieve gedachten zijn er en kunnen pas veranderen als je in hebt gezien waarom je je zo voelt en wat het maakt dat je je zo negatief voelt. Het inzien dat het niet klopt veranderd niet je gevoel. Het werkt gewoon niet zo dat als je inziet dat het niet klopt dat het dan ophoud. En dat is als je je positief voelt wel het geval. Althans zo ervaar ik het als ik me positief voel, dan voel ik ook dat negatieve gedachten niet kloppen en dat er ik niets mee hoef. Maar als je je negatief voelt kun je dit niet want dan zit je er midden in. Hoe goed mensen het ook bedoelen het helpt gewoon niet echt. Zoals ik al zei je kan het ze niet kwalijk nemen zij voelen niet wat jij voelt. Maar jij weet wat je voelt en dat het geen kwestie is van even een knop omzetten. Het zit dieper, het is een kwestie van eerst accepteren wat je voelt en accepteren dat je de dingen negatief bekijkt en dat komt gewoon ergens vandaan. Ergens op je weg ben je geraakt van binnen en dat heeft je doen veranderen en daar zul je naar op zoek moeten gaan. Onderzoeken wat heeft mij zo negatief gemaakt dat ik de dingen niet meer positief kan bekijken. Waar ben ik in teleurgesteld geraakt? Of misschien zelfs boos of verdrietig?

Daarvoor besloot ik om gewoon niet meer te luisteren naar mensen, ze bedoelen het goed, maar het hielp mij niet, ik raakte alleen maar verder van mezelf verwijderd, mij hielp me juist om goed naar mezelf te luisteren en te accepteren wat ik voelde, hoe negatief dat ook was en mezelf de tijd en ruimte te geven die ik nodig had, al was dat een paar maanden of jaren. Met rust en ruimte kun je jezelf weer positief krijgen is mijn ervaring en me puur en alleen maar om mijn eigen gevoelens te richten. Want hoe meer je in je hoofd gaat zitten nadenken over dit soort dingen hoe verder je van je gevoel raakt verwijderd. Want het antwoord zit hem niet in je denken, het zit hem in je gevoel.

Klinkt ook een beetje ongeduld uit; uit de reactie zie het nou eens positief in. Mensen die zich positief voelen raken een beetje ongeduldig omdat het hun positiviteit lijkt te verstoren, normaal ook want als je je positief voelt heb je geen zin om met negatieve gedachten bezig te zijn of zie je er het nut niet van in. Zo ervaar ik dat. Ook dit kun je hen dus ook weer niet kwalijk nemen. Daarom is het belangrijk dat wij onszelf wel serieus nemen en geduld hebben met onszelf en dat kun je mensen ook best uitleggen. Het spijt me maar ik kan het niet op dit moment, de dingen positief bekijken. Voor een positief persoon is het moeilijk te bevatten hoe het voelt om in een negatieve spiraal te zitten en ze begrijpen dan ook niet waarom je de knop niet zo om kan zetten want zij kunnen dat wel als ze iets negatiefs denken. Laat het bij hen en laat jouw gevoel bij jou. Ieder heeft zijn eigen verantwoordelijkheid en je kunt anderen niet veranderen, maar wel hoe jij er naar kijkt.

Gr.Domino

Hallo,

Heel herkenbaar dit. Ik heb dit ook met mijn vrienden, ik ben vaak wel optimistisch over hun leven maar niet over dat van mij, en dat valt wel eens op. Ik vind mezelf gewoon vaak echt niet leuk en dan kan ik mezelf helemaal afkraken. Krijg dan ook reacties zo van: ''doe niet zo negatief'' en: ''het valt allemaal wel mee'' of: ''wat zeur je nou weer''. Daar werd ik op een gegeven moment ook gek van en besloot om niks meer met ze te doen. Eigenlijk niet heel slim maar op dat moment kon ik het gewoon niet aan, ik voelde mij niet serieus genomen, dus ik begrijp hoe je je voelt!

Ik ben niet iemand die tips hiervoor heeft, wel iemand die dit ook ervaart, misschien verlicht het je met de gedachte dat je niet de enige bent.


Liefs van Shalin