Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Feestjes


#1

Ik heb een lange tijd niks meer geschreven op deze site, waarom? Het was Feestweek hier. De week om los te gaan, gek te doen en alles te vergeten. 1 week en alle gedachten zijn even weg. Heel even denk je dat het goed met je gaat, maar zodra de week over is ben je alleen, helemaal alleen.. Ik ben mijn hoop op herstel op dit moment kwijt, maar zodra ik feest, drink en even los ga is het sprankje hoop er weer. Mijn ouders worden altijd boos als ik een hele week feest, maar ze begrijpen niet dat dat mijn uitlaatklep is, mijn hou vast aan het leven. Even nergens aan hoeven denken, nergens zorgen over te hoeven maken. Dat is fijn toch een leven zonder zorgen, zonder de pijn en zonder haat. Het leven hoort 1 groot feestje te zijn, maar dat is het niet, sorry dat ik je uit die droom moet helpen, maar zo werkt het helaas niet. Je moet je eigen feestjes zelf creëren. Dit doet ieder op zijn eigen manier en soms is die manier goed voor je soms niet, maar het is jou manier! En zodra jij je goed voelt bij deze manier al is het voor een uur, het is toch een uurtje minder pijn, minder verdriet. Denk daar maar aan, want geloof mij in een uur kan veel heel veel gebeuren. Voor dat je het weet is het je laatste uur... De hoop op herstel komt vanuit jou en niet vanuit mensen die je aan een lijntje houden en je willen helpen. Jij kan dit! En misschien heb je wel hulp nodig net als ik, maar wij, jij, ik, wij maken ons herstel en zolang je het wilt is er hoop. En dat ene sprankje hoop zal je helpen, helpen om het einde van deze lange tunnel te vinden!
Antwoord

#2

(11-08-2018, 14:44)Depriegurll schreef: Het leven hoort 1 groot feestje te zijn, maar dat is het niet, sorry dat ik je uit die droom moet helpen, maar zo werkt het helaas niet. 

Hi Girl,

Hier wil ik toch even iets over kwijt, want als wat jij hierboven schrijft waar is, dan hoef ik alleen nog maar het licht uit te doen …

Feest voelt juist als feest omdat er ook periodes bestaan die gewoon voortkabbelen, niet slecht en niet goed. Net zoals mensen pas echt kunnen genieten van veel geld als ze weten wat het is om met weinig rond te moeten komen.

Dus op naar het volgende feestje zou ik zeggen want ergens naar uitkijken is vaak ook erg leuk. Dat geeft hoop, toch?

Voor de rest kan ik je verhaal wel volgen en denk ik dat je gelijk hebt.

groet,
Ray
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Ray :   • Kaji
Antwoord

#3

Ik heb mijn hele jeugd feestend doorgebracht. Precies zoals je zegt, op zo'n moment was het voelen dat je leeft. Het was een uitweg voor het dagelijks leven dat zo rot kon zijn. Juist die uitweg is ook wat het onhoudbaar maakt. Feesten kost energie, het maakt moe. Het is niet iets dat je continue vast kunt houden. Als de feesten dan voorbij zijn dan kom je dus altijd terug bij juist dat waar je een uitweg voor zocht, en die mooie periode waarin je je voelde alsof je leefde maakt het zoveel moeilijker om daar dan weer mee te dealen. Feesten is geen uitweg, het is uitstel. Iets dat je uitstelt komt altijd terug, maar hoe langer je het uitstelt, hoe zwaarder het wordt. 
Voor zover ik me kan herinneren was ik toen niet depressief, maar mijn wil om aan mijn gewone leven te ontsnappen was toen veel groter dan die nu is, nu ik wel depressief ben. Het punt is dat ik juist door altijd te willen ontsnappen aan die realiteit, door dingen in een ander daglicht te willen zien, mijn depressie ontstaan is. Ik heb nooit willen geloven dat de dingen die in mijn leven gebeurden waar waren. Ik was een dromer over een beter leven. Maar dat kwam niet, en dat zal mogelijk nooit komen. Ik moet gaan leven met het leven wat ik heb. Feesten zoals vroeger ga ik uit de weg, ik wil het leven zien voor wat het is. Ik wil blij worden met wat ik heb, met hoe ik denk, met wat ik voel. Dat is verdomde moeilijk, vooral nu; maar het is iets dat, als je het goed doet, energie geeft in plaats van het wegneemt. 

Het leven kan een feestje zijn. Zelfs met rot gevoelens. Zolang je die gevoelens kunt erkennen, jezelf kunt erkennen, dan zal je leven meer op een feestje gaan lijken. Een feestje met jou als middelpunt. Een feestje met saaie momenten waarin er nog niemand aanwezig is, maar waar je altijd weet dat het feest elk moment kan beginnen, tot leuke momenten waarin iedereen hard aan het feesten is. Feesten omdat jij jezelf erkent en ziet staan. Dat feestje draait om jou, en dat feestje, dat geeft energie. 

Mijn feestje is een mooie wandeling door de natuur of het beklimmen van een berg. Wat is jou feestje?
Antwoord





Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)