Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Even voorstellen


#1

Hallo,

Mijn naam is Sally, ik ben 35 en moeder van een dochter van 13. Op mijn 18e te horen gekregen dat ik een angststoornis heb en op mijn 24ste twee jaar intensieve behandeling gevolgd voor een zware depressie.

Ik ben erg goed in het verbergen van mijn gevoelens voor de mensen die dicht bij me staan maar kan met mensen die wat verder van mij afstaan juist weer heel goed mijn hart luchten. Voor mijn gezin is dit niet altijd erg handig. Ik ben het type wat altijd antwoord dat het goed gaat als iemand mij vraag hoe het gaat  Confused en diegene die andere altijd advies kan geven maar het zelf niet opvolgt.

Ik heb het idee dat als je te maken krijgt met angst en/of depressie het altijd een "zwakke" plek blijft. Nu de wintermaanden weer van start zijn moet ik echt weer even wennen en heb ik veel last van onrust en angsten. Vandaar mijn registratie op dit forum, misschien als ik er dit keer wat meer over schrijf/praat dat het dan wat dragelijker is.

De onrust die ik ervaar maakt me erg moe (lichamelijk) en zorgen ervoor dat ik toch soms aan mezelf twijfel. Twijfel in de vorm van: o jee er komt weer een depressie aan of dit keer glij ik weer af. Ze zorgen er ook voor dat ik weer in mezelf keer en niet graag deel neem aan mijn sociale omgeving. Echter ik weet wel dat ik dit gewoon moet doen en probeer dit dan ook gewoon vol te houden. Dit kost wel vaak strijd met mezelf en erg veel energie en verdriet.


Voor de rest werk ik 32 uur per week, heb ik een lieve partner, twee katten, leuke collega`s en een paar fijne vriendinnen. Ik probeer voldoende te sporten en gezond te eten om mijn mentale gezondheid in balans te houden.

Ik hoop dat er een dag komt dat ik met mijn angst kan accepteren of in ieder geval de "dipjes" die ik ervaar af en toe.
Antwoord

#2

(22-11-2018, 12:46)Sallyvanr schreef: Ik hoop dat er een dag komt dat ik met mijn angst kan accepteren of in ieder geval de "dipjes" die ik ervaar af en toe.
Hallo Sally,

Welkom op het forum.

Wat je vertelt over jezelf is bijna een kopie van mij. 'Bijna?' Ja want ik ben een man van 58 en het gaat nu goed met me, maar ik herken alles wat je schrijft als ik terugdenk aan mijn leven van voor de grote verandering.

Lekker doorkabbelen, me rustig houden, vooral niet opvallen en ondertussen doodongelukkig zijn ondanks redelijk materiële welstand. Mijn angsten legden mijn leven lam. Vele therapieën hadden niet geholpen. Ik wijt dat aan mijn koppigheid. Bij de huisarts vroeg ik uiteindelijk om pillen en die hielpen. De angst verdween en daarmee ook mijn ergste neerslachtigheid.

Pas in de laatste 4 jaar heb ik de echte omslag gemaakt. Ik ben gestopt alcohol te misbruiken, sta nu al 3 1/2 jaar droog en ik heb groepstherapie gevolgd om dichter bij mijn gevoel te komen. En dat heeft echt een ander mens van me gemaakt.

Er is dus hoop.

sterkte,
Ray
Antwoord

#3

Hallo Ray,

Dank voor je reactie. 

Gelukkig kan ik oprecht zeggen dat ik niet meer doodongelukkig ben. Wel ervaar ik dus nog momenten dat ik me heel vlak voel, als of ik op de automatische piloot leef. Deze periodes zijn vaak niet langer dan een week en komen meestal voor in periodes van stress/drukte en in de wintermaanden. Tijdens mijn depressie was ik de hoop verloren en kon ik niet positief meer denken. Gelukkig kan ik dat nu weer wel, maar helaas zijn er af en toe nog periodes van angst. 

Het lijkt alsof ik dan niet in staat ben om mijn "rugzak" in mijn eentje te (ver)dragen en ik hoop dat door het af en toe hier van me af te schrijven dat het wat makkelijker wordt.

Koppigheid herken ik trouwens ;-) lekker alles zelf oplossen, haha. Maar maakt dat ook niet dat je vastberaden kan zijn..... kijk maar naar jouw mooie verhaal. Goed van je dat je je alcohol misbruik hebt aangepakt dat zal een hele opluchting zijn! Ik ken de periodes van jezelf verdoven met alcohol, gaat helaas altijd maar even goed en dan keert het tegen je. Ik probeer mezelf te ontspannen met mindfulness en sport, moet zeggen dat het best wel werkt voor mij. Koppigheid betekend voor mij ook blijven zitten in het openbaar vervoer of in de auto als ik een paniekaanval krijg i.p.v. uit te stappen. Of toch naar buiten gaan en de boodschappen doen i.p.v. ze thuis te laten bezorgen. Zo kan je van iets negatiefs toch iets positiefs maken.

Dus lang leve de koppigheid!

Fijne avond.
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Voorstellen Started by Monica1970
11 Replies - 192 Views
19-03-2024, 14:52
Laatste bericht: Mabel
  Even voorstellen! Started by Zinge
4 Replies - 77 Views
16-03-2024, 16:34
Laatste bericht: Mabel
  Voorstellen Started by Suze
2 Replies - 99 Views
28-02-2024, 19:01
Laatste bericht: don't know
  Voorstellen Started by Kaatje123
5 Replies - 201 Views
25-02-2024, 22:52
Laatste bericht: Joy
11-02-2024, 22:53
Laatste bericht: Mabel
  Voorstellen Started by thevillageidiot1976
5 Replies - 194 Views
31-01-2024, 23:55
Laatste bericht: don't know
  Voorstellen Started by Sophia
3 Replies - 225 Views
22-12-2023, 18:06
Laatste bericht: Jupiter
  Voorstellen Started by Raketje
1 Replies - 170 Views
13-12-2023, 21:31
Laatste bericht: Joy
  Even voorstellen Started by Chaos
11 Replies - 658 Views
12-12-2023, 23:07
Laatste bericht: Mabel
  Even voorstellen Started by JoLa
4 Replies - 331 Views
12-12-2023, 14:38
Laatste bericht: JasperK



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)